Φίλες και φίλοι, οφείλω μια μεγάλη συγγνώμη σε όσους στενοχώρησα. ΣΥΓΓΝΩΜΗ λοιπόν. Έλαβα άπειρα μέιλ αυτές τις μέρες –πολλά απ’ αυτά …σπαρακτικά- και, αν δεν ήμουν εντελώς αναίσθητος, θα είχα πλαντάξει στο κλάμα. Όχι, δεν έχω πρόθεση να κλείσω το μπλογκ μου – τουλάχιστον όσο είμαι υγιής. Απλώς, υπάρχουν στιγμές που η πίεση είναι μεγάλη – τότε, καμιά φορά, πετάω …μελάνι. Γιατί στον ΣΚΑΙ; (Η συνέχεια εδώ)
Γιατί μου είπαν «σε θέλουμε γι’ αυτό που είσαι, για τον τρόπο που σκέφτεσαι». Στα τρία αυτά χρόνια που γράφω, έχω συναντήσει πολλούς ανθρώπους από διάφορα μέσα που ήθελαν να συνεργαστούμε – σχεδόν όλοι ήθελαν να με κάνουν κάτι άλλο, και είχαν περίεργες ιδέες γι’ αυτό το «άλλο».
Τη φράση «σε θέλουμε γι’ αυτό που είσαι» την έχω ακούσει μόνο μια φορά ακόμα. Από τον κ. Στάθη Τσαγκαρουσιάνο. Ο κ. Τσαγκαρουσιάνος απέδειξε πως την εννοούσε κιόλας.
Είμαι μπλόγκερ και θα παραμείνω. Επειδή μόνο στο μπλογκ σου είσαι απόλυτα ελεύθερος και έχεις όλη την ευθύνη.
Ελπίζω περισσότερα ΜΜΕ να δώσουν «φωνή» και σε άλλους μπλόγκερ, να δώσουν φωνή στους πολίτες. Αν είναι έξυπνοι, θα το κάνουν – αν όχι, τα σημερινά ΜΜΕ θα πεθάνουν (εντελώς, εννοώ, γιατί κάποια είναι ήδη νεκρά).
Το παρόν και το μέλλον δεν είναι στα παραδοσιακά μέσα – είναι στο Διαδίκτυο, και στο Διαδίκτυο δεν μπορείς να κοροϊδέψεις κανέναν για πολύ καιρό. Αυτά. Ευχαριστώ.
