Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, ο αυνανισμός αποτελεί μια τακτική πρακτική των αρσενικών εμβρύων. Δηλαδή αυνανιζόμαστε πριν ακόμα γεννηθούμε. Αυνανιζόμαστε πριν καν μάθουμε να μιλάμε ή να περπατάμε. Βέβαια, αν αρχίζαμε τα πηγαινέλα και την πάρλα μέσα στην κοιλιά της μάνας μας, θα τα ΄παιζε η κακομοίρα και η εγκυμοσύνη δεν θα κρατούσε εννιά μήνες αλλά εννιά ώρες – οπότε, για να μην γινόμαστε κουραστικοί, καθόμαστε και παίζουμε με το πουλί μας.Γάλλοι ερευνητές, μετά από ενδελεχή μελέτη υπερηχογραφημάτων, ανακοίνωσαν πως μετά το πιπίλισμα του αντίχειρα ή του χεριού η πιο συχνή επαφή που παρατηρείται στα έμβρυα και των δυο φύλων είναι αυτή μεταξύ του χεριού και των γεννητικών οργάνων.
Οπωσδήποτε, εδώ υπάρχει μια πλάνη γιατί είναι εύκολο να βάλεις το χέρι σου στο στόμα σου και να το πιπιλίσεις, ενώ το να κάνεις το ίδιο με τα γεννητικά σου όργανα παρουσιάζει αντικειμενικές δυσκολίες – όχι μόνο όταν είσαι έμβρυο αλλά και αργότερα.
Από την άλλη, αν είσαι κλεισμένος εννιά μήνες μέσα σε μια κοιλιά, κάπου πρέπει να τα βάλεις κι αυτά τα ρημάδια τα χέρια σου. Πώς θα γίνει δηλαδή; Εννιά μήνες ακίνητος θα είσαι; Οι απέξω θα νομίζουν πως τα τίναξες. Οπότε, πιάνεις το λιλί σου, το τιτί σου, ό,τι έχεις εύκαιρο τέλος πάντων.
Οι επιστήμονες δεν μας είπαν τι συμβαίνει όταν υπάρχουν τίποτα τρίδυμα ή τετράδυμα μέσα στην κοιλιά αλλά δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε πως - με τέτοιο στριμωξίδι - πρέπει να γίνεται κανονικό όργιο και τα χαμουρέματα να πέφτουν βροχή.
Κι αν κάποιοι αμφισβητούν τις έρευνες και τις μελέτες των επιστημόνων, δεν μπορούν να αμφισβητήσουν με τίποτα το γεγονός πως τα παιδιά από τη γέννηση μέχρι την ηλικία των δώδεκα ετών αγγίζουν τα γεννητικά τους όργανα. Προφανώς, προσπαθούν να καταλάβουν σε τι χρησιμεύουν, γιατί το κατούρημα δεν τους φαίνεται επαρκής αιτιολογία για την ύπαρξή τους.
Τότε λέμε πως τα παιδιά γνωρίζουν το σώμα τους και οι γονείς δεν πρέπει να τα αποτρέπουν, γιατί μπορεί να τους δημιουργήσουν ψυχολογικά προβλήματα. Έτσι, ένα παιδί –για να μην αποκτήσει ψυχολογικά προβλήματα- μπορεί να τρίβει το τσουτσούνι του όλη τη μέρα και να μην τρέχει κάστανο, αλλά, αν ένας ενήλικος βγάλει έξω τη μαλαπέρδα του κι αρχίσει να την παίζει στη μέση της πλατείας, θα τον πάνε στον ψυχίατρο. Ας αποφασίσει επιτέλους η επιστήμη!
Μετά αναρωτιούνται γιατί υπάρχει έξαρση παλιμπαιδισμού. Μα είναι απλό: στα παιδιά όλα επιτρέπονται. Και στα ζώα επίσης. Πας στο ζωολογικό κήπο και βλέπεις τους πίθηκους όλη μέρα να αυνανίζονται. Του πουλιού τους το χαβά!
Και οι επισκέπτες είναι ευτυχισμένοι με το χαριτωμένο στιγμιότυπο – ξεσκίζονται να τραβάνε φωτογραφίες. Τα δείχνουν και στα ντοκιμαντέρ στις τηλεοράσεις. Είναι όλα τα ζώα μέσα στις ζούγκλες και αυνανίζονται ασύστολα – από το πρωί ως το βράδυ. Λάστιχο την έχουν κάνει! Έχει βρωμίσει ο τόπος! Δεν μπορείς να πατήσεις πουθενά!
Τα παιδιά και τα ζώα αυνανίζονται, κατουράνε και χέζουν όπου βρουν και όλοι το θεωρούν φυσιολογικό και χαριτωμένο αλλά αν εσένα σου φύγει μια κλανιά στο γραφείο είναι ικανοί να σε απολύσουν – άσε που για το υπόλοιπο της ζωής σου θα σε φωνάζουν όλοι «κλανιάρη».
Σύμφωνα με τις στατιστικές, οι γυναίκες ανακαλύπτουν τον αυνανισμό πιο αργά σε σχέση με τους άντρες. Αυτό είναι λογικό γιατί και το πιο χαζό αγοράκι θα το βρει το πουλί του - έστω και κατά λάθος- αλλά η ανατομία των γυναικών απαιτεί να είσαι και λίγο Ιντιάνα Τζόουνς για να δεις τι γίνεται εκεί μέσα. Τα πράγματα με το πέος είναι απλά αλλά στο αιδοίο χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Έχει χαθεί πολύς κόσμος σε αυτές τις περιοχές.
Παλιότερα, για να αποτρέψουν τους ανθρώπους από τον αυνανισμό τους έλεγαν πως οδηγεί στην τύφλωση. Βέβαια, κανένας τυφλός δεν παραδέχεται πως τυφλώθηκε επειδή αυνανιζόταν. Από την άλλη τι σου να πει κι ο τυφλός; «Κοίτα φίλε, παλιά εγώ έβλεπα σαν αετός αλλά δεν άφηνα το πουλί μου σε ησυχία και τώρα κατάντησα να περπατάω με μπαστούνι»; Λέγονται αυτά τα πράγματα;
"ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ" - Αύγουστος 2007
