Θα προσπαθήσω με ένα παράδειγμα να διαφωτίσω τους αδαείς για το τι θα συμβεί αν περάσει η πρόταση Νίμιτς για το όνομα "Μακεδονία". Λοιπόν το όνομα "Μακεδονία" είναι σαν να λέμε "Νταλάρας". Εμείς μπορούμε να λέμε "Νταλάρας", αλλά ο Πανούσης δεν μπορεί να λέει "Νταλάρας". Άρα εμείς είμαστε "Πανούσηδες" στη συγκεκριμένη περίπτωση. Βέβαια ούτε ο Νταλάρας αλλά ούτε ο Πανούσης μπορούν να πουν "Μακεδονία", άρα κι αυτοί είναι "Πανούσηδες". Όμως ούτε οι Μακεντόνσκι θα μπορούν να πουν "Μακεδονία", οπότε κι αυτοί είναι "Πανούσηδες".Η σωστή λύση θα ήταν η μια από τις δυο "Μακεδονίες" (ή ακόμα και οι δυο) να ονομαστούν "Νταλάρας".Εμείς όμως αλλά ούτε κι αυτοί θα μπορούμε να λέμε "Νταλάρας" (βόρειος ή νότιος δεν έχει σημασία) αφού είμαστε "Πανούσηδες". Το περίεργο είναι πως ούτε ο Νταλάρας θα μπορεί να λέει το "Νταλάρας" αφού κι αυτός σε αυτήν την περίπτωση είναι "Πανούσης". Για τον Νταλάρα μάλιστα το χτύπημα θα είναι διπλό γιατί "στη Μακεδονία του παλιού καιρού, γνώρισε τη μάνα του Αλεξανδρού"(ο τόνος στο "ου"). Πάντως η εξωτερική πολιτική της χώρας μας πάει καλά αφού κατάφερε να αποκαλύψει σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο το πραγματικό πρόσωπο των Ηνωμένων Πολιτειών : αυτό του Νονού.
Μήπως, λέω μήπως, τώρα που οι νονοί είναι στα κέφια τους να πετυχαίναμε τουλάχιστον να μας βαφτίσουν "Ελλάς" (Hellas) πριν γίνει μάρκα "μακεδονικού" γιαουρτιού και τρέχουμε και δεν φτάνουμε;("Helas" πάντως στα γαλλικά σημαίνει "αλίμονο"-κουτί μας πάει.)
