-Έλα Σούλα μ’ ακούς;
-Σ’ ακούω, μη γκαρίζεις! Τι τρέχει;
-Κάθεσαι; Αν δεν κάθεσαι, κάτσε!
-Ορίστε, έκατσα. Τι έγινε, έπιασες τον Μήτσο με άλλη;
-Α να χαθείς! Παιδί μου, θυμάσαι τους παπύρους της Οξυρρύγχου;
-Πως δεν τους θυμάμαι ; Είχαμε βασίσει πάνω τους τόσες ελπίδες που αποδείχθηκαν φρούδες…
-Όχι και τόσο φρούδες τελικά, αφού οι βρετανοί επιστήμονες με μια νέα τεχνική κατάφεραν να διαβάσουν κάποιους παπύρους και ανάμεσά τους βρήκαν έργα του Σοφοκλή και του Ευριπίδη!
-…………………
-Σούλα, είσαι καλά;
-Τι είναι αυτό που μου λες Ντίνα μου; Μου κάνεις πλάκα;
-Μιλάω σοβαρά. Έχουν βουίξει οι εφημερίδες, τα κανάλια και στη μπλογκόσφαιρα γίνεται χαμός!
-Θα έχουμε δηλαδή νέα κείμενα των αρχαίων κλασικών; Επιτέλους, γιατί κουράστηκα να βλέπω τις ίδιες και τις ίδιες τραγωδίες και να διαβάζω συνέχεια την «Ποιητική» και το «Συμπόσιο».
-Θα έχουμε και νέες παραστάσεις στην Επίδαυρο. Οι σκηνοθέτες έχουν ήδη αρχίσει να τσακώνονται ποιος θα προλάβει πρώτος.
-Μήπως βρήκαν και καμμιά κωμωδία του Αριστοφάνη;
-Δεν βρήκαν, αλλά ο Θύμιος Καρακατσάνης δεν το βάζει κάτω. Έχει πάει στην Αίγυπτο και σκάβει με τα χέρια, μπας και βρει κάνα πάπυρο.
-Βρε παιδί μου και μόλις χτες μου έλεγε ο Νίκος, πως οι πελάτες στο ταξί του παραπονιούνται διαρκώς, πως δεν έχουν τι να διαβάσουν. Κάνει συνέχεια μαζί τους τις ίδιες και τις ίδιες συζητήσεις για τον Πλάτωνα, τον Επίκουρο, τον Ηράκλειτο –τώρα θα έχουν και νέα θέματα.
-Πάρτον τηλέφωνο να του το πεις.
-Θα του το πω όταν έρθει σπίτι. Αν του το πω τώρα, θα τρακάρει από τη χαρά του. Στο Μήτσο το είπες;
-Του το είπα και πήρε μια χαρά! Τον άκουσε όλη η λαχαναγορά! Για δυο ώρες χάριζε τα κολοκυθάκια και τις μπάμιες στις πελάτισσες. Πόσες φορές να δει κι αυτός ο έρμος τη «Μήδεια» και τον «Οιδίποδα»; Μπάφιασε πια.
-Και τώρα τι θα κάνουμε;
-Θα κάνουμε λίγο υπομονή Σούλα μου. Τώρα σε κλείνω –πρέπει να πάρω τηλέφωνο για να προλάβω να κλείσω εισιτήρια για όλες τις παραστάσεις σε Επίδαυρο και Ηρώδειο.
-Κλείσε και για εμάς βρε Ντίνα μου.
-Εννοείται βρε κουτό!
