Παρασκευή, Αυγούστου 31, 2007

Άσπρα θα φορέσω, ρούχα γιορτινά

Να μην ακούω βλακείες – όλοι Νέα Δημοκρατία θα ψηφίσουμε στις εκλογές. Και σε τέσσερα χρόνια ΠαΣοΚ. Μετά από οκτώ χρόνια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, φαντάζεστε πόσο καυλωτικό θα μας φανεί το ΠαΣοΚ; Με ζωώδη λαγνεία θα το ψηφίσουμε. Οκτώ χρόνια Καραμανλή σε κάνουν να νοσταλγείς και τον Σημίτη – και τον μητσοτάκη ακόμα. Αυτές είναι δοκιμασμένες συνταγές. Φεύγει το 1963 ο αποτυχημένος Κωνσταντίνος Καραμανλής για το Παρίσι με ψευδώνυμο και το 1974 επιστρέφει ως θεός και παίρνει 54,2% στις εκλογές.

Τώρα που ο Αρχιεπίσκοπος λείπει στις Ηνωμένες Πολιτείες για το πρόβλημα της υγείας του, θα ήθελα να κάνω μια πρόταση: για να τον τιμήσουμε, στην ορκωμοσία της νέας Βουλής να μη γίνει αγιασμός– «Αγιασμός δεν γίνεται χωρίς τον Αρχιεπίσκοπο». Και τόσα χρόνια που κάνουμε αγιασμό τι καταλάβαμε; Από καταστροφή σε καταστροφή πάμε.

Συνωμοσία εναντίον της Ελλάδας βλέπει η κυβέρνηση. Παλιότερα υπήρχε ο κίνδυνος των ελλήνων κομμουνιστών, ο από βορρά κίνδυνος και ο εξ ανατολών κίνδυνος –αν η χώρα μας δεν βρεχόταν από θάλασσα, θα υπήρχε και …νοτιοδυτικός κίνδυνος. Σήμερα η Νέα Τάξη Πραγμάτων και η παγκοσμιοποίηση έχουν βάλει στο μάτι το έθνος μας και θέλουν να μας αφανίσουν γιατί είμαστε τσίφτηδες και καραμπουζουκλήδες. Εχθροί παντού. Η μαύρη αλήθεια είναι πως –όπως αποδεικνύει η ιστορία- ο μόνος εχθρός της Ελλάδας είναι οι Έλληνες.

Έχουν στενοχωρηθεί όλοι που κάηκε η Πελοπόννησος. Πίπες. Τον Έλληνα μόνο για το χωριό του τον νοιάζει. Ούτε καν για το χωριό του, για το σπίτι του μόνο. Το μίσος – ή στην καλύτερη περίπτωση η αδιαφορία- που υπάρχει σε κάθε περιοχή της Ελλάδας για όλα τα άλλα μέρη της χώρας είναι κάτι το απερίγραπτο. Τρανή απόδειξη πως η Ελλάδα δεν είναι κράτος αλλά σύνολο οικογενειών. Γι’ αυτό κάποιοι αντιπαθούν τους Αλβανούς: οι αλβανικές φάρες τους θυμίζουν τα δικά τους σόγια.

Βέβαια, από την άλλη, πόσο να στενοχωρηθείς αν καεί η Καλαμάτα και η Λακωνία; Ταγματασφαλίτες και βασιλόφρονες. Αυτά τα μέρη θα έπρεπε να τα έχουμε κάψει μόνοι μας εδώ και χρόνια.

Τώρα που κάηκε η Πελοπόννησος, θα έρθουν κάποιοι Πελοποννήσιοι στην Αθήνα σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής –κάπου θα τους βολέψει ο τοπικός κομματάρχης. Τα απογεύματα θα μαζεύονται στο καφενείο κάποιου συγχωριανού τους –όλοι οι μπουρτζόβλαχοι αναζητούν εναγωνίως τους συντοπίτες τους και δεν αναμειγνύονται με «ξένους» για να μη χαθεί το μεγαλείο της φυλής- και θα λένε όμορφες ιστορίες για τα χρόνια που βίαζαν ανήλικα αγοράκια.

Πολύ ωραία ήταν η διαδήλωση των μπλόγκερ στο Σύνταγμα. Ήταν μια βουβή διαμαρτυρία. Την επόμενη φορά θα σπάνε καρπούζια –μαύρα κατά προτίμηση- στο δρόμο όπως ο Τσόκλης στη Βαρβάκειο Αγορά. Κάποιοι βουβοί διαδηλωτές παρέβησαν τους κανόνες και δεν φόρεσαν μαύρα ρούχα. Δεν τους αδικώ. Από τη μια να μη μπορείς να μιλήσεις κι από την άλλη να είσαι ντυμένος σαν μοιρολογίστρα – πάλι καλά που δεν τους ανάγκασαν να πατάνε κάρβουνα σαν αναστενάρηδες μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη.

Ο Δήμος Αθηναίων συγκινήθηκε από την πυρκαγιά και υιοθέτησε το Δήμο Αρχαίας Ολυμπίας, μετά από πρόταση του Νικήτα Κακλαμάνη. Είναι πολύ της μόδας τελευταία να υιοθετείς μαύρα παιδάκια.


Ευχαριστώ τις κυρίες και τους κυρίους που μου ζήτησαν να μιλήσω στις εκπομπές τους ή να τους γράψω τη γνώμη μου για τη συγκέντρωση των μπλόγκερ και τις πυρκαγιές. Ειλικρινά ήταν αδύνατο να το κάνω ευρισκόμενος σε ένα ακριτικό νησί. Από την άλλη, δεν είχα τίποτα να πω – ό,τι έχω να πω το γράφω στο μπλογκ μου και στα έντυπα με τα οποία συνεργάζομαι. Ευχαριστώ και πάλι.