Παρασκευή, Μαρτίου 31, 2006

Ένα Φεστιβάλ στο τέσσερα!

Μετά την πετυχημένη περσινή αναβίωσή του, το Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης μπαίνει στη δεύτερη χρονιά της νέας του εποχής. Το Φεστιβάλ θα διεξαχθεί και πάλι στο κλειστό γήπεδο του ΠΑΟΚ το οποίο θεωρήθηκε γούρικο, αφού όλα τα τραγούδια του περσινού Φεστιβάλ έγιναν μεγάλες επιτυχίες ανάμεσα στους συγγενείς των συντελεστών τους.

Ο πρόεδρος της ΕΡΤ, Χρήστος Παναγόπουλος, παραδέχτηκε πως πέρσι έγιναν οργανωτικά λάθη τα οποία απέδωσε στην κακιά την ώρα και δεσμεύτηκε πως φέτος οι διοργανωτές θα κάνουν άνοιγμα στην τοπική κοινωνία που έχει ήδη κλειστεί στα σπίτια της. Έτσι φέτος την μια κερκίδα θα πάρουν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ και στην άλλη θα στριμωχτούν Αρειανοί και Ηρακλειδείς. Πάντως το τι τραβάει κι αυτή η Θεσσαλονίκη με όλα αυτά τα Φεστιβάλ Τραγουδιού, Κινηματογράφου, Ντοκιμαντέρ κτλ που πάει ο κάθε πυροβολημένος για να εκφραστεί, δεν περιγράφεται – είναι να τους θαυμάζεις τους κατοίκους της. Γι’ αυτό το έχουν ρίξει όλοι στα ναρκωτικά και στο ποδόσφαιρο.

Ο κ. Παναγόπουλος είπε ακόμα πως η Θεσσαλονίκη πρέπει να αγκαλιάσει το Φεστιβάλ αλλά δεν εξήγησε γιατί πρέπει να γίνει αυτό. Γιατί μια πόλη να αγκαλιάζει την κάθε μαλακία που της κοτσάρουν; Να της δώσει μια να πάει από κει που ήρθε! Άσε που η φράση «η Θεσσαλονίκη πρέπει να αγκαλιάσει το Φεστιβάλ» θυμίζει χούντα στα καλύτερά της. Άμα το παρουσιάσει ο Καρατζαφέρης και το δείξει ασπρόμαυρο η τηλεόραση θα μοιάζει βγαλμένο από τις χρυσές μέρες της ΥΕΝΕΔ.

Το Φεστιβάλ μεταφέρεται από τον Οκτώβριο στον Νοέμβριο, έτσι, για να απλώνεται η δυστυχία μέσα στο χρόνο και να μη δουν ποτέ άσπρη μέρα οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης – τα Χριστούγεννα θα τους κάνουν κι ένα Φεστιβάλ Παντομίμας για να τους ξεκάνουν όλους.

Φέτος στο Φεστιβάλ θα υπάρξει και μια καινοτομία : την πρώτη βραδιά της διοργάνωσης τα τραγούδια θα ερμηνευθούν με «ζωντανή» ορχήστρα, την ορχήστρα της ΕΡΤ, και όχι με μαγνητοφωνημένη μουσική συνοδεία, όπως πέρυσι. Θέλω να δω ποιος θα έχει τα κότσια να πάει να το πει αυτό στους μουσικούς της ΕΡΤ που απ’ το κωλοβάρεμα έχουν παραλύσει εντελώς – με τα αναπηρικά καροτσάκια τους πηγαινοφέρνουν στο ραδιομέγαρο οι δικοί τους. Το πολύ-πολύ να πληρώσουν οι άνθρωποι από την τσέπη τους τίποτα πλανόδιους οργανοπαίκτες για να τους αντικαταστήσουν – για να παίξουν οι ίδιοι, αποκλείεται.

Η λύση για το Φεστιβάλ είναι μια : να γίνει διεθνές Φεστιβάλ Τουρκαλβανικού Τραγουδιού. Να διαγωνίζονται οι Αλβανοί μετανάστες και οι Τούρκοι της Θράκης και να γίνει του Κουτρούλη ο γάμος. Τότε θα το «αγκαλιάσουμε» όλοι!

Πέμπτη, Μαρτίου 30, 2006

Χρυσούς Αιών

Image Hosted by ImageShack.usΔεκαπέντε θέατρα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη γιορτάζουν απόψε την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου προσφέροντας τις παραστάσεις τους με δωρεάν είσοδο για το κοινό.

Η κυβέρνηση θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί πολιτικά αυτήν την ημέρα και να κάνει έναν παραλληλισμό της σημερινής κατάστασης της χώρας με τον Χρυσό Αιώνα του Περικλέους. Στα χρόνια του Περικλή η πολιτεία για πρώτη φορά αποφάσισε να δίνει στους φτωχούς πολίτες χρήματα για το εισιτήριο του θεάτρου, τα λεγόμενα «θεωρικά» - στη συνέχεια τα θεωρικά τα έπαιρναν όλοι οι πολίτες της Αθήνας.

Ο κ. Καραμανλής δεν έχει παρά να επαναφέρει μόνιμα τα θεωρικά και να κλείσει οριστικά τα στόματα όλων των πολιτικών του αντιπάλων. Αν μάλιστα θεσπίσει μερικά ακόμα θεωρικά για τα σούπερ μάρκετ, τα βενζινάδικα, τα εμπορικά καταστήματα και τις τράπεζες θα μπορούμε όλοι κάλλιστα να κάνουμε από τώρα λόγο για τον Xρυσό Aιώνα του Καραμανλέους.

Τρίτη, Μαρτίου 28, 2006

Καημένε Βησσαρίωνα τι σου ‘μελλε να πάθεις…

Image Hosted by ImageShack.us


Βησσαρίωνα δεύρο έξω!


Χιλιάδες πιστοί προσκύνησαν τις μέρες που πέρασαν το σκήνωμα του ιερομόναχου Βησσαρίωνα στην Ιερά Μονή Αγάθωνα Ιακωβίδη. Το λείψανο του ιερομόναχου βρέθηκε αναλλοίωτο κατά την ανακομιδή του στις αρχές Μαρτίου και ανέδιδε ευωδία Chanel No. 5. Κλιμάκιο γιατρών από τη Λαμία επισκέφθηκε τη Μονή για να εξετάσουν τη σορό και απεφάνθησαν πως ο πατέρας Βησσαρίων έχει πλατυποδία, αλλά με την κατάλληλη αγωγή το πρόβλημα θα ξεπεραστεί και θα κερδίσει πάλι τη θέση του στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού, ενώ δεν αποκλείεται να συμπεριληφθεί και στο πενταμελές μπαλέτο που θα συνοδεύσει την Άννα Βίσση στον τελικό της Γιουροβίζιον.

Ο ιατροδικαστής που εξέτασε τη σορό είπε πως η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά και είναι ώρα να μιλήσει ο Άγιος Μούμιας. Ο πατέρας Βησσαρίωνας μοιάζει να κοιμάται και παρακαλούνται οι πιστοί να κάνουν ησυχία για να μην τον ξυπνήσουν και τα πάρει στο κρανίο, γιατί μπορεί να ήταν καλός άνθρωπος, αλλά όλοι γνωρίζουν πως άμα δεν πιει πρώτα δέκα κούπες καφέ και δεν καπνίσει τρία πακέτα τσιγάρα δεν θέλει να βλέπει άνθρωπο μπροστά του. Επίσης μην κάνει κανείς καμιά μαλακία κι ανάψει κανα αναπτήρα κοντά στο λείψανο γιατί θα γίνει το φέρετρο βόμβα μολότοφ και το μοναστήρι θα περάσει στην Ιστορία ως δεύτερο Κούγκι.

Το περίεργο είναι πως και τα άμφια του πατέρα Βησσαρίωνα είναι σε εξαιρετική κατάσταση. Το μπλε χρώμα παραμένει φωτεινό και αναδεικνύει το ροδαλό του δέρμα, ενώ τα χρυσοποίκιλτα δαντελωτά κεντήματα της Σήλιας Κριθαριώτη δίνουν έναν χαρούμενο τόνο στο σύνολο και σπάνε τη φερετρίλα. Το λευκό μεταξωτό του σώβρακο είναι Palco- γεγονός που σκόρπισε συγκίνηση στις απολυμένες εργάτριες της επιχείρησης- και πραγματικά είναι πεντακάθαρο και μυρωδάτο. Εν τω μεταξύ, οι υπόλοιποι μοναχοί έχουν απογοητευτεί από τις εξελίξεις, αφού όλοι είχαν βάλει στο μάτι τα άμφια του Βησσαρίωνα , τα οποία σε αντίθεση με τα δικά τους ήταν μπάνικα και δεν έβλεπαν την ώρα να τον ξεθάψουν για να του τα πάρουν και να τα φορέσουν αυτοί, ώστε να εντυπωσιάσουν τους φίλους τους στα πάρτυ.

Ο πατέρας Βησσαρίωνας ήταν από το Μόναχο και γι’ αυτό άλλωστε τον λένε ιερομόναχο – αλλιώς θα τον έλεγαν ιεροτρίκαλο. Ήταν πολύ καλός άνθρωπος αλλά είχε πρόβλημα με τη φωνή του και δεν τον άφηναν να λειτουργεί – γι’ αυτό του είχαν αναθέσει την εξομολόγηση που ως γνωστόν δεν αφήνει τόσο καλά λεφτά όσο οι αγιασμοί και τα ευχέλαια. Παρ’ όλ’ αυτά, ο πατέρας Βησσαρίωνας έκανε μεγάλη καριέρα στην εξομολόγηση και όλοι του έλεγαν άφοβα ακόμα και τα μεγαλύτερα μυστικά τους, επειδή ήξεραν πως λόγω του προβλήματος με τη φωνή του δεν μπορούσε να τα πει πουθενά – ήταν τάφος.

Τώρα η Εκκλησία θα πρέπει να αποφασίσει αν θα ανακηρύξει τον πατέρα Βησσαρίωνα Άγιο, και αυτό έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία και νευρικότητα στους άλλους υποψηφίους, οι οποίοι έχουν βάλει λυτούς και δεμένους για να πάρουν τη θέση. Ανάμεσα στα φαβορί για αγιοποίηση είναι και ο Αθανάσιος Διάκος του οποίου το μουστάκι παραμένει ντούγκλα και η σούβλα ανοξείδωτη. Στα μείον της υποψηφιότητας του είναι η συμμετοχή του σε κάτι επαναστάσεις και κάτι ένοπλους απελευθερωτικούς αγώνες, τους οποίους η επίσημη Εκκλησία δεν γουστάρει καθόλου, γιατί έρχονται σε αντίθεση με το μήνυμα που προσπαθεί να περάσει στους πιστούς τα τελευταία χρόνια και δεν είναι άλλο από το «Κάντε έρωτα, όχι πόλεμο».


Άμα πεθάνω κάψτε με
θέλω να ησυχάσω
δεν θέλω μετά θάνατον,
αλλά εδώ ν’ αγιάσω!

Δευτέρα, Μαρτίου 27, 2006

Για Σένα

Γλυκέ μου Πατέρα,

Σου γράφω για πρώτη φορά από τότε που έφυγες, αλλά είναι η πρώτη φορά που έχω κάτι ευχάριστο να Σου γράψω. Δεν ξέρω πώς να Σου το πω και γι’ αυτό θα πάρω τα πράγματα από την αρχή.

Πατέρα ο χαμός Σου με τσάκισε. Μου μαύρισε τα σπλάχνα. Ναι, ξέρω πως εγώ ήμουν αυτός που γελούσε, που έλεγε αστεία, που μέχρι το τέλος τραγουδούσε. Αλλά μπαμπά ήταν ένα ψέμα αυτό. Κάποιος έπρεπε να το κάνει. Ήμουν ο πρώτος απ’ όλους μας που έμαθε από τους γιατρούς πως θα φύγεις. Οκτώ μήνες πριν το γνώριζα. Με θεώρησαν πιο δυνατό και μου το είπαν. Είπα με τρόπο στη μητέρα να Σε πάρουμε και να πάμε στη Ζάκυνθο για να ζήσεις με αξιοπρέπεια όσον καιρό Σου έμενε, αλλά ούτε να το ακούσει δεν ήθελε. Δεν έφταιγε η μητέρα, απλά δεν ήθελε να το πιστέψει. Ακόμα σκέφτεται τα όσα πέρασες μετά και κατηγορεί τον εαυτό της.

Αφού έφυγες, τίποτα πια δεν είχε σημασία για μας. Ούτε ζωές, ούτε άνθρωποι, ούτε δουλειές. Μπορεί να μην θέλαμε να το παραδεχτούμε, αλλά δεν ζούσαμε. Και τότε Πατέρα, μου συνέβη κάτι πολύ περίεργο. Ένα βράδυ ξύπνησα στη μέση της νύχτας κι άρχισα να γράφω. Ό,τι μου κατέβαινε στο κεφάλι. Και το επόμενο βράδυ και το μεθεπόμενο και πάει λέγοντας. Κι αντί να γράφω όσα ένιωθα, έγραφα άσχετα πράγματα, καθόλου λυπητερά ή σοβαρά. Έγραφα αστεία σαν αυτά που Σου αρέσουν. Μερικές μέρες αργότερα είπα στην Χ. τι μου συνέβαινε και της εξομολογήθηκα μάλιστα πως σκέφτομαι να πάω στο γιατρό, γιατί νόμιζα πως δεν είμαι καλά.

Δεν πήγα στο γιατρό, αλλά συνέχισα να γράφω κάθε βράδυ, χωρίς να ξέρω τι να κάνω αυτά που έγραφα. Μια μέρα διάβασα στην εφημερίδα πως υπάρχουν κάποια προσωπικά ημερολόγια στο διαδίκτυο που ονομάζονται «blogs» κι αποφάσισα να δημοσιεύω εκεί όσα έγραφα. Ξέρω πως δεν γνωρίζεις απ’ αυτά τα πράγματα και θα Σου το γράψω απλά. Αυτά που έγραφα μάλλον ήταν συμπαθητικά κι ένα σωρό άνθρωποι άρχισαν να τα διαβάζουν, ενθαρρύνοντάς με να συνεχίσω. Στη συνέχεια, σε εφημερίδες και περιοδικά κάποιοι αρθρογράφοι – οι πιο γενναιόδωροι – εκφράστηκαν με κολακευτικά λόγια για τα κείμενά μου.

Μια μέρα, ένας κύριος από έναν εκδοτικό οίκο μου ζήτησε να συναντηθούμε και με ρώτησε αν έχω σκεφτεί ποτέ να γράψω ένα βιβλίο. Του απάντησα αρνητικά, αλλά αυτός επέμεινε κι έτσι ξεκίνησα να γράφω ένα μυθιστόρημα. Συνάντησα κι άλλους ανθρώπους από άλλους εκδοτικούς οίκους και όλοι πίστευαν πως πρέπει να γράψω ένα βιβλίο. Πατέρα, ο μόνος λόγος που θα έγραφα ένα βιβλίο ήταν για να το αφιερώσω σε Σένα.


Ο τρίτος στη σειρά κύριος που συνάντησα ονομάζεται Διονύσης Μαραθιάς – μην Σε ξεγελά το ονοματεπώνυμο, δεν είναι από την Ζάκυνθο. Όταν του είπα πως έχω ξεκινήσει να γράφω ένα βιβλίο, αλλά είμαι ηθικά δεσμευμένος απέναντι στον πρώτο κύριο που με έβαλε στη διαδικασία να ξεκινήσω να γράφω, μου έκανε μια δεύτερη πρόταση. Να βγάλει σε βιβλίο κάποια από τα κείμενα που είχα ήδη γράψει. Ένιωσα έκπληξη και του αντιπρότεινα να βγάλει ένα βιβλίο με τα καλύτερα κείμενα διάφορων bloggers – ένα ανθολόγιο. Επέμεινε πως θέλει μια μονογραφία. Του ζήτησα λίγο χρόνο για να το σκεφτώ. Το συζήτησα με τους φίλους μου και όλοι μου είπαν να δεχτώ.

Πατέρα δέχτηκα, αλλά ο κύριος λόγος ήταν πως με αυτόν τον τρόπο είχα τη δυνατότητα να Σου αφιερώσω κάτι δικό μου. Κάτι δικό μου που ουσιαστικά είναι δικό Σου, γιατί αν δεν είχες φύγει, εγώ μάλλον δεν θα είχα γράψει λέξη. Έτσι εκδίδεται σήμερα ένα βιβλίο που είναι αφιερωμένο σε Σένα. Στο εξώφυλλο έχει ένα μωρό. Θα Σου άρεσε πολύ. Συγνώμη, δεν πρόλαβα.

Μας λείπεις πολύ


Σε φιλώ


Ο μικρός Σου γιος – ο πιτσιρίκος


Υ.Γ. Η γάτα Σου είναι καλά. Είναι συνέχεια στα γόνατά μου – παρέα το γράψαμε αυτό το βιβλίο.




Ευχαριστώ τον κ. Διονύση Μαραθιά που μου έδωσε την δυνατότητα να αφιερώσω ένα βιβλίο στον πατέρα μου. Με την ευκαιρία, θέλω να του ζητήσω δημοσίως συγνώμη που έκανα σχεδόν ένα μήνα μέχρι να τον συναντήσω.

Lili, σε ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Θα σου χρωστάω πάντα.

Κυριακή, Μαρτίου 26, 2006

Κλασικά αναγνώσματα

Image Hosted by ImageShack.usImage Hosted by ImageShack.us

Γιάννα ή κι οι δυο μας ή κανείς! (στην Ακαδημία Αθηνών)

Πάντως η υπόθεση "βιβλίο" στην Ελλάδα πάει κατά διαόλου. Σε λίγο όπως πάνε τα πράγματα θα βγάλει βιβλίο και η Lili!!!

Δηλαδή τώρα που έβγαλα βιβλίο, θα πρέπει να συνεχίσω να γράφω και στο blog; Επιτρέπεται; Μήπως ισχύει το ασυμβίβαστο;

Πάντως την πλήρη καταξίωση θα τη νιώσω, όταν με κάνουν σύνθημα τα παόκια στη "ΘΥΡΑ 4".

Μαζί με κάθε αντίτυπο του βιβλίου μου προσφέρεται και μια "Ελευθεροτυπία" με προσφορά το "Έγκλημα και Τιμωρία".

Αν δεν θέλετε να αγοράσετε το βιβλίο μου ή είστε άφραγκοι, κάντε υπομονή εκατό χρόνια και θα το βάλει προσφορά η "Ελευθεροτυπία".

Αγαπητοί αναγνώστες, αν ζητήσατε το βιβλίο και δεν το βρήκατε, είναι επειδή οι δέκα πρώτες εκδόσεις εξαντλήθηκαν. Ευχαριστώ.

Επίσης μην χάνετε με τίποτα το LiFO. Θέλω να δηλώσω πως το LiFO είναι το καλύτερο έντυπο της Αθήνας. Ξέρω πως το έχω ξαναγράψει αυτό, αλλά τότε το έγραφα ως blogger. Είναι η πρώτη φορά που το δηλώνω ως συγγραφέας.

Βέβαια και οι άνθρωποι του LiFO έχουν κάνει ένα λάθος στο τελευταίο τεύχος - έχουν βάλει ένα κείμενό μου στη στήλη THE BLOGS, ενώ το σωστό θα ήταν να το βάλουν στην ίδια σελίδα με τον Παπαγιώργη.

Τώρα καταλαβαίνω γιατί δεν με ανέφεραν στα αφιερώματα για τα blogs τα περιοδικά και οι εφημερίδες. Δεν ήξεραν που να με κατατάξουν.

Την πρώτη τηλεοπτική συνέντευξη θα την παραχωρήσω στην Έλλη Στάη. Τη δικαιούται.

Ακούω και διαβάζω πως επίκειται Επανάσταση. Θα ήθελα να παρακαλέσω τους συντρόφους να την καθυστερήσουν λίγο αν μπορούν, για να μην επηρεαστούν αρνητικά οι πωλήσεις του βιβλίου. Ευχαριστώ.

Αν θέλετε να χαρίσετε το βιβλίο σε κάποιον που δεν διαβάζει ή είναι αγράμματος, μην διστάσετε - έχει και ζωγραφιές.

Προς Κύπριους αναγνώστες : το βιβλίον θα μεταφραστεί τζιαι στα κυπραίικα. Η μετάφραση εν του Πανίκου Πανικού.

Τα τελευταία νέα μου : τώρα γράφω ένα βιβλίο με τίτλο "Πως να φτιάξετε ένα επιτυχημένο blog". Είναι ιδανικό για νέους, αλλά και παλιούς bloggers - κυρίως γι' αυτούς. Θα είναι αφιερωμένο στον άγνωστο blogger-δημοσιογράφο Τζοβάνα.

Καλά να ξεπερνάει ένα blog σε αναγνωσιμότητα τα sites αποτυχημένων εφημερίδων - το να ξεπερνάει όμως και το "ανθολόγιο" (που πνίγηκε στις τσουκνίδες) των ελληνικών blogs δεν το περίμενα. (Αυτό μάλλον δεν έπρεπε να το γράψω, γιατί θα τα πάρει η κουτσομούρα και δεν θα μου κάνει link).

Σκέφτομαι να σταματήσω το blogging. Από εδώ και πέρα θα με διαβάζετε μόνο στα βιβλία μου. Θα γράφω ένα κάθε δυο μέρες.

Θέλω να καταγγείλω πως η Κουρούνα την έχει δει συγγραφέας και δεν σηκώνεται από τον καναπέ - το σπίτι έχει πιάσει μάκα. Θα πω στον εκδότη να μας στείλει μια παραδουλεύτρα - θέλω εκείνη την ξανθιά που έχει ο Θέμος.

Άλλαξα γνώμη για το εξώφυλλο. Το μωρό θα έπρεπε να κρατάει ένα σφυροδρέπανο. Να θυμηθώ να πω στον εκδότη να το αλλάξει στην επόμενη έκδοση.

Αυτό που δεν μπορώ σε όλη αυτήν την ιστορία είναι η παρουσίαση του βιβλίου, οι συνεντεύξεις, οι φωτογραφίσεις, το να υπογράφω βιβλία, η περιοδεία στο εξωτερικό, τα ακριβά γεύματα εργασίας, τα ξενοδοχεία, οι πόρνες πολυτελείας. Τι δουλειά έχει ο πνευματικός δημιουργός με όλ' αυτά;

Οι πωλήσεις του βιβλίου πάνε πολύ καλά - φαντάσου τι έχει να γίνει άμα κυκλοφορήσει κιόλας.

Με την έκδοση του βιβλίου μου το μεγαλύτερο όνειρο της ζωής μου θα μείνει οριστικά απραγματοποίητο. Είχα την επιθυμία το έργο μου να ανακαλυφθεί μετά θάνατον.

Από τους Έλληνες συγγραφείς αγαπάω πολύ την Κουρούνα. Από τους bloggers ξεχωρίζω τον Νίκο Δήμου.

Κάποιοι νομίζουν πως όταν γίνεις γνωστός η ζωή σου γίνεται παράδεισος γιατί όλες οι πόρτες είναι ανοικτές, οι άνθρωποι επιθυμούν να σε συναναστραφούν, σου δίνουν τα καλύτερα τραπέζια στα κέντρα διασκέδασης, όλοι σε κερνάνε, ζεις μια πολυτελή ζωή και βγάζεις ένα σκασμό λεφτά. Θέλω να τους διαβεβαιώσω πως έτσι ακριβώς είναι.

Λοιπόν μόλις πήρα το βιβλίο στα χέρια μου. Δεν είναι μεγάλο, μόνο 360 σελίδες.

Στα περισσότερα κείμενα του βιβλίου υπάρχουν και τα σχόλια. Το πρώτο σχόλιο στο βιβλίο είναι του greekgaylolita. Είναι μια ένδειξη ευγνωμοσύνης στο gay κοινό που με αποθέωσε από την πρώτη στιγμή και ύστερα με πήρε από πίσω.

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου υπάρχουν σχόλια για τον πιτσιρίκο από έντυπα του εσωτερικού, όπως το "Βήμα", η "Ελευθεροτυπία", η "Μακεδονία", η "Ημερησία" και το "LiFO", αλλά και του εξωτερικού όπως η "His Master's Voice".

Ακόμα υπάρχουν οι γνώμες μεγάλων προσωπικοτήτων όπως ο j95 και ο (η;) miracle, αλλά και κάποιων απλών αναγνωστών, όπως ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος και ο Χρήστος Χωμενίδης.

Η μητέρα μου ξετρελάθηκε με το βιβλίο - της άρεσε πάρα πολύ. Εκτός από τα κείμενα.

Απόψε για να το γιορτάσω θα πάω στις πουτάνες. Όπως κάθε βράδυ.

Την ίδια ώρα που μοιάζω να είμαι το αδιαφιλονίκητο φαβορί για το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, Παοκτζήδες και Αρειανοί γίνονται μπίλιες για πάρτη μου στο φόρουμ ενός γνωστού ραδιοφωνικού σταθμού της Θεσσαλονίκης. Οι Αρειανοί θέλουν να με δείρουν αλλά οι Παοκτζήδες με υποστηρίζουν και άρα τη γλίτωσα γιατί είναι περισσότεροι. Παρακολουθώ τη διαμάχη με μεγάλο ενδιαφέρον. Όλες οι εξελίξεις εδώ.

Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου, έξι (αριθμός 6) bloggers μου ευχήθηκαν καλή επιτυχία. Προφανώς οι υπόλοιποι είναι σίγουροι.

Καταλαβαίνω πως η ιδιαίτερη πατρίδα μου θα θελήσει να με τιμήσει για την μεγάλη προσφορά μου στα ελληνικά γράμματα. Θέλω να παρακαλέσω το δημοτικό συμβούλιο Ζακύνθου να μην μεταφέρει το άγαλμα του Σολωμού από την ομώνυμη πλατεία, αν σκοπεύει να της δώσει το όνομά μου. Κρίμα είναι. Όλοι οι καλοί χωράνε. Μπορείτε να βάλετε το δικό μου άγαλμα δίπλα σ’ αυτό του Σολωμού και η πλατεία να λέγεται «πιτσιρίκου – Σολωμού». Και «Σολωμού – πιτσιρίκου» να λέγεται, εγώ δεν έχω πρόβλημα – εκτός βέβαια αν έχει ο Νιόνιος. Μόνο μη με βάλετε στην πλατεία Αγίου Μάρκου, γιατί αφενός θέλω να βλέπω το πόρτο κι αφετέρου δεν μου αρέσουν οι πίτσες. Και στη Μπόχαλη θα μου άρεσε να με βάλετε, αρκεί να είναι τεράστιο το άγαλμα – να είμαι σαν τον Χριστό πάνω από το Ρίο ντε Τζανέιρο. Θα γίνω ο πιτσιρίκος του Ριο ντε Τζαντέιρο.

Πρέπει να είμαι ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους στον κόσμο που έβγαλε βιβλίο με το ζόρι. Θέλω να καταγγείλω πως με απειλούν και με δεύτερο.

Τα δικαιώματα εκμετάλλευσης της εικόνας μου στην Θεσσαλονίκη, τα έχω παραχωρήσει στην ΠΑΕ Άρης.




(συνεχίζεται)



Τρίτη, Μαρτίου 21, 2006

Ανέτ - Αννούλα 2 - 0

Image Hosted by ImageShack.usImage Hosted by ImageShack.us

Του Πανίκου Πανικού

Η Ανέτ Αρτάνι θα αντιπροσωπεύσει την Κύπρον στην Γιουροβίζιον, με το τραγούθκι «Why angels cry», σε σύνθεση και στίχους του Πέτρου Γιαννάκη, ενώ την Ελλάδαν θα αντιπροσωπεύσει η Αννούλα η Βίσση με το «Everything». Τζιαι τα δυο τραγούθκια εν μπαλάντες, αμμά φοούμαι ότι εγίνηκε πολύς πασιαμάς για το τίποτα, αφού είναι πιάσ’ το ένα τζιαι φάκκα το πα’ στο άλλο.

Οι Καλαμαράες εν επήραν χαπάρι που επέρασεν ο τζαιρός της μπαλάντας τζιαι εζηλεύκαν τζιαι εμιμήθηκαν μας. Αμμά η Αννούλα η Βίσση εν πατσιαούρα τζιαι γεροπεμπέρα τζιαι το βυζούιν της εν λλίο. Της Ανέτ τα βυζούθκια εν σιλικονάτα, αμμά εν πολλά μεάλα, τζιαι αν τα φκάλει ούλλα όξω, πιστεύκω που εν σίουρα πρώτη στον διαγωνισμόν, αν τζιαι για το τραγούθκι της εν κόφκω φλέβες.

Η Αννούλα η Βίσση εξέχασεν που εν Κυπραία που την Λάρνακαν τζιαι που σταθεί τζιαι που βρεθεί ούλλο για την Ελλάδαν λαλεί. Εν ηξέρω κατά πόσον εννα πείσει την Ευρώπην να την εψηφίσει. Το τραγούθκι της εν μαύρο τζιαι γέρημο τζιαι πιστεύκω που οι Καλαμαράες εν έχουν ουδεμίαν υπόθεση να κερδίσουν. Αμμά εν μπορώ να είμαι σίουρος με το point μου, γιατί με τον τζαιρόν το τραγούθκι της Αννούλας might grow on me.

Εψές το βράδυ ο Χατζηνικολάου επήρεν συνέντευξιν που την Βίσση, αμμά εγώ είδα την Στάη με τον Πανούσην που εν πολλά πελλός, τζιαι αφήκα την Αννούλαν μπουκάλαν.

Δευτέρα, Μαρτίου 20, 2006

Τι παίρνουν εκεί στον Άρη;

Ξάφνιασε ευχάριστα το πανελλήνιο η εμπορική συμφωνία της ΠΑΕ Άρης με τον Ροναλντίνιο. Ο Βραζιλιάνος σταρ δεν είχε κρύψει ποτέ τα αισθήματα λατρείας που τρέφει από παιδί για την ομάδα της Θεσσαλονίκης, αλλά κανείς δεν περίμενε να προβεί σε μια τόσο τολμηρή κίνηση. Με βάση τη συμφωνία, ο Άρης θα εκμεταλλεύεται αποκλειστικά την εικόνα του Ροναλντίνιο στην Ελλάδα. Θα βγάλει δηλαδή εικονίσματα με τη φάτσα του και θα τα πουλάει στα πανηγύρια.
Για να διαβάσετε τη συνέχεια πρέπει να χαϊδέψετε τον Image Hosted by ImageShack.us

Γιώργος Παπανδρέου Καρατζαφέρης

Image Hosted by ImageShack.us

Από τη συμμετοχική δημοκρατία στην επανάσταση (Προσεχώς Καράτε)


Ο Γιώργος Παπανδρέου κάλεσε τους Έλληνες νέους να μιμηθούν τους νέους της Γαλλίας και να γίνουν κι αυτοί «επαναστάτες με αιτία». Μετά πήρε τηλέφωνο τη μαμά του για να του πει αν ήταν καλός.

Το να σε προτρέπει σε επανάσταση ο Γιώργος Παπανδρέου είναι σαν να σε προτρέπει σε διαλογισμό ο Τζένγκις Χαν. Η μόνη επανάσταση που έκανε ο Γιώργος στη ζωή του ήταν όταν άφησε μουστάκι. Κι αυτό το έκανε από ανάγκη – για να κόβει τη φαλάκρα. Α ναι, και για να τραβάει λίγο την προσοχή από το βλέμμα του…

Αλλά σε ποιους νέους απευθύνεται ο Γιώργος Παπανδρέου; Αν η Γαλάζια Γενιά ήταν, σύμφωνα με τον Μάνο Χατζιδάκι, μια νεολαία αναψυκτηρίου, η ελληνική νεολαία σήμερα είναι μια γενιά κομμωτηρίου. Επικοινωνεί με νοήματα, κινητά και χασμουρητά. Ακριβώς σαν τον Γιώργο δηλαδή.

Η μόνη λύση είναι να εισάγουμε νέους. Από τη Γαλλία, από την Τουρκία, απ’ όπου να ‘ναι. Από κάπου αλλού τέλος πάντων. Και μετά να στείλουμε τον Γιώργο να τους βγάλει λόγο.

Κυριακή, Μαρτίου 19, 2006

Άννα - Νάνα (μια πρόταση για να βγει η χώρα από το οικονομικό αδιέξοδο)

Image Hosted by ImageShack.usΑγαπητοί αναγνώστες, η χώρα βρίσκεται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο και χρειάζεται επειγόντως μια μεγάλη επιτυχία για να πάρει τα πάνω της. Ο διαγωνισμός της Eurovision είναι μια χρυσή ευκαιρία, αλλά με το τραγούδι που τελικά επιλέχτηκε η πρώτη θέση μοιάζει άπιαστο όνειρο. Παρ’ όλ’ αυτά νομίζω πως γνωρίζω τον τρόπο που θα μας οδηγήσει σε ένα δεύτερο συνεχόμενο θρίαμβο και σε οικονομική ευημερία.

Πριν από χρόνια είχα δει μια επιθεώρηση του Λάκη Λαζόπουλου στην οποία συμμετείχε ο Γιώργος Κιμούλης. Ήταν η εποχή που ο μεγάλος μας τραγωδός είχε πολλά μαλλιά, το ταλέντο του άνθιζε, δεν είχε μπει στη ζωή του η Μαρία Δαμανάκη και δεν ήταν κολλητός φίλος του Γιώργου Νταλάρα. Ήταν δηλαδή τότε που δεν είχε πάρει ακόμα τον εαυτό του τόσο στα σοβαρά…

Κάποια στιγμή της παράστασης – η οποία ήτο πολύ γελαστική- η σκηνή άδειασε εντελώς. Από το βάθος εμφανίστηκε μια γυναίκα με μακρύ άσπρο φόρεμα και μεγάλα γυαλιά. Ήταν η Νάνα Μούσχουρη! Για να είμαι ακριβής ήταν ο Γιώργος Κιμούλης μεταμφιεσμένος σε Νάνα Μούσχουρη. Στάθηκε στη μέση της σκηνής κι εκείνο που θυμάμαι είναι τους θεατές να κοπανάνε ο ένας τον άλλο και να χτυπάνε πάνω στα καθίσματα.

Τα γέλια ήταν ουρανομήκη. Μετά ο Γιώργος-Νάνα ξεκίνησε να τραγουδάει μιμούμενος τη Μούσχουρη. «Θα πεθάνω! Θα πεθάνω!» άκουγες από παντού. Δεν πέθανε κανείς, αλλά όποιος έχει δει αυτήν την παράσταση δεν θα ξεχάσει τον Κιμούλη –Μούσχουρη μέχρι να αποχαιρετήσει τον όμορφο αυτό κόσμο. Αυτόν τον κόσμο τον μικρό, τον μέγα όπως έγραψε κι ο Οδυσσέας Ελύτης. Ο Οδυσσέας Ελύτης γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου του 1911 στο Ηράκλειο της Κρήτης, αλλά η καταγωγή του ήταν από τη Μυτιλήνη. Ήταν το έκτο παιδί του…μα τι γράφω;

Θα αναρωτιέστε όμως τι σχέση έχει ο Γώργος Κιμούλης, η Νάνα Μούσχουρη και η Γιουροβίζιον. Τα πράγματα είναι απλά. Είμαστε στη βραδιά του μεγάλου τελικού στο κλειστό του ΟΑΚΑ. Ο Αλβέρτης κάνει σκριν στον Παπαλουκά κι αυτός -βάλτο αγόρι μου! – απογειώνεται από τα 6,25 και επιτυγχάνει τρίποντο καρφώνοντας με τα δυο χέρια τη μπάλα στο καλάθι - αυτό δεν γίνεται στην πραγματικότητα, αλλά θα ήθελα να το δω κάποια στιγμή πριν κλείσω τα μάτια μου για πάντα. Η στιγμή της ελληνικής συμμετοχής πλησιάζει. Διαγωνιζόμαστε δέκατοι έβδομοι. Ο Σάκης Ρουβάς κάνει την εμφάνισή του. Η Μαρία Μενούνος δεν βγαίνει γιατί από την πολλή γλωσσοφαγιά γκρεμοτσακίστηκε κι έσπασε τρία παΐδια – την έχουν στο Ωνάσειο για καισαρική. Ο Σάκης αναγγέλλει την Άννα Βίσση κάνοντας τέσσερα σαρδάμ γιατί δεν ξέρει ούτε να διαβάζει και το πλήθος ξεσηκώνεται.

Για μέρες το φόρεμα της Άννας Βίσση και η χορογραφία αποτελούν εφτασφράγιστο μυστικό. Το κοινό κρατάει την ανάσα του – κάποιοι βλαμμένοι ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο. Η μουσική ξεκινάει και, ω του θαύματος, στη σκηνή εμφανίζεται η Νάνα Μούσχουρη! Η μεγάλη μας τραγουδίστρια που επί χούντας διάβαζε κι αυτή και δεν ήξερε να καταδικάσει το καθεστώς. Τέλος πάντων, τα πήρα τώρα! Κι όμως δεν είναι η Νάνα Μούσχουρη! Είναι η Άννα Βίσση μεταμφιεσμένη σε Νάνα Μούσχουρη! Φοράει ένα μακρύ μαύρο φόρεμα, μαύρη περούκα με ίσια μαλλιά και τεράστια γυαλιά. Ξεκινάει να τραγουδάει το «Everything» κι αντί να της βγει αυτό το γνωστό στιλ «είμαι ένα βήμα πριν με δέσουν», αρχίζει να τραγουδάει μελιστάλαχτα σαν αερικό, μιμούμενη τη φωνή της Νάνας.

Το τι γίνεται στο γήπεδο μάγκες άλλο να σας το λέω κι άλλο να το βλέπετε με τα μάτια σας. Έχουν φρακάρει οι μπασκέτες! Απ’ τα γέλια δεν ακούγεται το τραγούδι. Και η Ευρώπη όμως δεν πάει πίσω. Γελάνε από το Γιβραλτάρ ως την Τουρκία – και η Τουρκία Ευρώπη είναι, μας προστατεύει από τους Ιρακινούς. Με τα γέλια τους οι Ευρωπαίοι ξύπνησαν την Κίνα. Το τραγούδι τελειώνει, η Άννα-Νάνα αποθεώνεται κι αποχωρεί θριαμβευτικά από τη σκηνή πετώντας τα γυαλιά της στο κοινό.

Ο διαγωνισμός διακόπτεται, η ψηφοφορία κρίνεται περιττή, η Ελλάδα παίρνει το πρώτο βραβείο και η Ευρώπη μας ευγνωμονεί για το πιο αριστοφανικό στιγμιότυπο του διαγωνισμού ever. Όλοι μιλούν για τον «ελληνικό αυτοσαρκασμό» και την «ελληνική αίσθηση του χιούμορ». Η Ελλάδα γίνεται ξανά μόδα, το χτένισμα «Νάνα» κατακυριεύει την υφήλιο, οι τουρίστες κατακλύζουν τη χώρα. Γινόμαστε επίγειος παράδεισος! Τρώμε με χρυσά κουτάλια! Η οικονομική ύφεση αποτελεί παρελθόν.

Κυρίες και κύριοι, τα πράγματα είναι τόσο απλά κι ελπίζω η κυβέρνηση να τείνει ευήκοον ους προς την πρότασή μου. Αισθάνομαι περήφανος που κι εγώ με τις μικρές μου δυνάμεις συνέβαλλα στην ανόρθωση της οικονομίας της χώρας μου.


Ευχαριστώ τον κ. Παναγιώτη Βρυώνη που αφαίρεσε το ιστολόγιό μου από τον δικτυακό του τόπο, εκπληρώνοντας έστω και με καθυστέρηση την επιθυμία μου. Καταλαβαίνω τις αντιρρήσεις του, αλλά λυπάμαι που δεν έπραξε αμέσως αυτό που του ζήτησα, δημιουργώντας εσφαλμένες εντυπώσεις. Σε κάθε περίπτωση τον καταλαβαίνω απόλυτα.

Σάββατο, Μαρτίου 18, 2006

ΕΛΛΑΣ – ΕΥΡΩΠΗ – ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ!

Πάγωσε το αίμα μου όταν άκουσα πως το ελληνικό ποδόσφαιρο κινδυνεύει να μείνει μόνο με τέσσερις εκπροσώπους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις από την περίοδο 2007- 2008. Από τη νύχτα των Ιμίων είχα να νιώσω αυτό το συναίσθημα. Αν η κυβέρνηση ψάχνει λόγο εθνικής ανάγκης για να κηρύξει πρόωρες εκλογές, τον βρήκε...

Η συνέχεια του κειμένου εδώ.

Παρασκευή, Μαρτίου 17, 2006

Διδυμότειχο ντουζ!

Image Hosted by ImageShack.us

Δραματική είναι παραδοσιακά και φέτος η κατάσταση στον Έβρο, καθώς χιλιάδες τόνοι βουλγαρικού νερού πέρασαν τη διασυνοριακή γραμμή χωρίς διαβατήριο και έχει πλημμυρίσει ο τόπος όλος, αφού τα αναχώματα καταρρέουν το ένα μετά το άλλο γιατί είναι προπολεμικά.

Η κρατική μηχανή έχει τεθεί σε συναγερμό και οι στρατιώτες με τις μάπες και τους κουβάδες σφουγγαρίζουν ολημερίς γιατί η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά. Τεράστιες είναι οι ζημιές στις καλλιέργειες, αλλά δεν πειράζει γιατί το ποσό της επιδότησης είναι μεγαλύτερο και καλύτερα που ήρθαν έτσι τα πράγματα για να μη δουλεύουμε κιόλας.

Μεγάλες ζημιές καταγράφονται και στον κτηνοτροφικό τομέα, μιας και 1600 αιγοπρόβατα και 150 γουρούνια πνίγηκαν επειδή δεν ήξεραν κολύμπι. Η αντίδραση της κυβέρνησης υπήρξε αστραπιαία και ήδη τα νεκρά ζώα προωθούνται στη Βαρβάκειο αγορά γιατί «είναι αμαρτία να πετάς».

Στους κατοίκους έχουν μοιραστεί μάσκες, αναπνευστήρες και βατραχοπέδιλα, ενώ παρατηρείται έλλειψη σε μπρατσάκια και ψαροντούφεκα, αν και κάποιοι βολεύτηκαν με τα περσινά. Εξωλέμβια σκάφη του Λιμενικού χτενίζουν την πόλη της Αλεξανδρούπολης για την αποφυγή της παράνομης αλιείας και του γυμνισμού.

Οι σιδηροδρομικές γραμμές λειτουργούν κανονικά, αλλά παρακαλούνται οι επιβάτες να μην ανοίγουν τα παράθυρα για το φόβο των πιράνχας, ενώ η κυκλοφορία στους επαρχιακούς δρόμους γίνεται απρόσκοπτα, πλην όμως καλό θα ήταν οι οδηγοί να μη βγάζουν τα χέρια τους έξω από το παράθυρο, γιατί κυκλοφορούν και σκυλόψαρα από τη Σόφια.

Τις πληγείσες από τις πλημμύρες περιοχές του Έβρου επισκέφθηκε και κλιμάκιο του Συνασπισμού με επικεφαλής τον Αλέκο Αλαβάνο. Τα στελέχη του Συνασπισμού έκαναν επίδειξη συγχρονισμένης κολύμβησης στην πλατεία του Διδυμότειχου και αποθεώθηκαν από τους κατοίκους που τους έβαλαν δέκα για το καλλιτεχνικό μέρος και τους έκαναν πατητές.

Ο Αλέκος Αλαβάνος θέλησε να επισκεφτεί και τη χωματερή της πόλης για να τραβήξει αναμνηστικές φωτογραφίες για το άλμπουμ του, αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατό γιατί απεργούσαν οι εργαζόμενοι στα φέρι μπόουτ, με αποτέλεσμα να φύγει άπραγος και θλιμμένος.

Στη συνέχεια ο Γιώργος Νταλάρας ξεσήκωσε το κοινό τραγουδώντας το «Διδυμότειχο Μπλουζ» στην πομακική διάλεκτο, ενώ από τις νεροτσουλήθρες προβάλλονταν καλλιτεχνικά βίντεο από την καταστροφή της Νέας Ορλεάνης που αποζημίωσαν με το παραπάνω τους θεατές. Άντε και του χρόνου.



Αν θέλετε να μάθετε όλη την αλήθεια για την υπόθεση "Μπαμπανάτσα" και όσα θα έλθουν στο φως της δημοσιότητας τις επόμενες μέρες, δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε το blog της Αλεξάνδρας - είναι φίλη μου.

Κι ένα εξαιρετικό άρθρο στο "Ιστολόγιο".

Μη βάλετε μπρος!

Image Hosted by ImageShack.us

Υπερψηφίστηκε χτες επί της αρχής από τη Νέα Δημοκρατία, στην Ολομέλεια της Βουλής, το νομοσχέδιο για την ενίσχυση της τρίτεκνης οικογένειας. Η κυβέρνηση αθέτησε την προεκλογική της υπόσχεση να δοθούν στους τρίτεκνους, όλα τα προνόμια των πολύτεκνων.

Έτσι έκοψε τη φόρα όλων αυτών που έχουν δυο παιδιά και ετοιμάζονταν να βάλουν μπρος – μου αρέσει αυτή η έκφραση – και για τρίτο. Το επίδομα για το τρίτο παιδί θα ήταν μια λύση για πολλές οικογένειες που βρίσκονται στο χείλος της οικονομικής καταστροφής – πολλοί ετοιμάζονταν να υιοθετήσουν, να δανειστούν ή ακόμα και να αγοράσουν ένα παιδί για να ορθοποδήσουν.

Το ΠαΣοΚ επέκρινε την κυβέρνηση για την μη υλοποίηση της προεκλογικής της δέσμευσης, αλλά αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, για να ψηφίσει σήμερα η Βουλή νομοσχέδιο που θα δίνει στους τρίτεκνους τα προνόμια των πολύτεκνων, ένας μόνο τρόπος υπήρχε : όλοι οι Έλληνες να ψηφίζαμε από δυο μηνών.

Καλομελέτα κι έρχεται!



Αγαπητοί αναγνώστες, το LiFO, το καλύτερο έντυπο της Αθήνας, ετοιμάζει την ηλεκτρονική του έκδοση. Σύντομα θα βρίσκετε στο Διαδίκτυο τα εξαιρετικά άρθρα του LiFO, ανάμεσα στα οποία δεσπόζουν αυτά του καλύτερου δημοσιογράφου της χώρας. Για να μην ψάχνεστε στο μέλλον και για να είστε μπροστά από τις εξελίξεις, βάλτε από τώρα τον δικτυακό τόπο του LiFO στα αγαπημένα σας και κάντε υπομονή. Αξίζει τον κόπο.

Η 21η Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού. Με αυτή την αφορμή, θα διεξαχθεί ένα τριήμερο αντιρατσιστικό φεστιβάλ με ελεύθερη είσοδο στο Ash In Art. Περισσότερες πληροφορίες στο ενδιαφέρον blog του Ανδρέα Κατσικούδη.

Πέμπτη, Μαρτίου 16, 2006

Σας ευχαριστώ κύριε Βρυώνη!

Image Hosted by ImageShack.us

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κύριο Παναγιώτη Βρυώνη για την δεκάμηνη φιλοξενία του πιτσιρίκου στον δικτυακό του τόπο. Είναι ένας αξιοπρεπής άνθρωπος και εκτιμώ πολύ την προσπάθειά του. Νομίζω πως τα ελληνικά blogs του χρωστάνε πολλά – εγώ προσωπικά του χρωστάω τα διπλά. Η επιθυμία μου, το ιστολόγιό μου και τα μέχρι τώρα κείμενά μου να μην είναι διαθέσιμα πια στον δικτυακό του τόπο, δεν έχει να κάνει με το πρόσωπό του.

Κύριε Βρυώνη σας ευχαριστώ ειλικρινά από καρδιάς. Να είστε πάντα καλά.


Someday we‘ll be together – The Supremes

Αγαπητοί αναγνώστες, ευχαριστώ για τις επισκέψεις που έσπασαν ρεκόρ...

Τετάρτη, Μαρτίου 15, 2006

Άννα ζούμε;

Image Hosted by ImageShack.us

Το τραγούδι «Everything» με τη Νάνα Βίσση θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στο φετινό διαγωνισμό της Eurovision που θα διεξαχθεί τον Μάιο στην Αθήνα. Πρόκειται για μια μπαλάντα σε κλεμμένη μουσική Νίκου Καρβέλα και κλεμμένους στίχους Νάνας Βίσση και ερμηνεύεται με το γνωστό στιλ της Νάνας «ουρλιάζω και κάνω υστερίες πέφτοντας στα πατώματα για να σας πείσω πως είμαι ερωτευμένη και να πετάξετε πολλά γαρύφαλλα».

Η επιλογή του τραγουδιού έγινε στο «Βοτανικό» κι ευτυχώς που του Βοτανικού ο μάγκας πέθανε την Κυριακή και τον κλαίνε οι κοπέλες κι όλοι οι φίλοι οι καρδιακοί, γιατί αν ζούσε θα είχε μπουκάρει μέσα και θα τα έκανε όλα γυαλιά καρφιά.

Οι παρουσιαστές της βραδιάς, Γιώργος Καπουτζίδης και Ζέτα Μακρυπούλια, έστειλαν σε όλη τη χώρα το μήνυμα πως το καρναβάλι δεν τελείωσε και μιμήθηκαν υπέροχα πολλούς από τους τραγουδιστές που εκπροσώπησαν τη χώρα μας στο διαγωνισμό, ενώ παράλληλα προβλημάτισαν έντονα τον Γιώργο Μητσικώστα που βλέπει να χάνει τα πρωτεία ως εθνικός μίμος.

Η αίθουσα ήταν κατάμεστη από κόσμο και ο μόνος όρος για να πάρεις πρόσκληση στην πλατεία ήταν να είσαι μεγαλύτερος από τη Νάνα – έτσι στα πρώτα τραπέζια διακρίναμε την Άντζελα Δημητρίου, τη Μπέσσυ Αργυράκη, τη Μαριάννα Τόλη, τη Σωτηρία Μπέλλου, τον Αττίκ, τον Νίκο Γούναρη και τη Σοφία Βέμπο.

Στο ξεκίνημα της βραδιάς η Νάνα Βίσση είπε τρία τραγούδια από τον τελευταίο της δίσκο που πήγε άπατος, ενώ εμφανίστηκε με μπλουζάκι των Rolling Stones τους οποίους θαυμάζει κι όταν μεγαλώσει θέλει να τους μοιάσει.

Σε δορυφορική σύνδεση με τη Στοκχόλμη και τη Νέα Υόρκη μίλησαν η Έλενα Παπαρίζου και ο Σάκης Ρουβάς. Ο Σάκης δεν μίλησε ακριβώς αλλά χαχάνιζε όλη την ώρα σαν καθυστερημένος, ενώ η Έλενα είπε πως θα ήθελε να είναι στο Βοτανικό αλλά δεν της έδωσαν πρόσκληση επειδή είναι πολύ νέα.

Το ελληνικό κοινό είχε την ευκαιρία να δει από βίντεο την συμπαρουσιάστρια του Σάκη στον τελικό, την Μαρία Μενούνος. Η Μαρία είπε πως ξέρει ότι «η Γιουροβίζιον είναι σαν ο τελικός του Super Bowl να συναντά τους Ολυμπιακούς Αγώνες», οπότε όλοι καταλάβαμε πως κανείς δεν την έχει ενημερώσει πως θα παρουσιάσει διαγωνισμό τραγουδιού και η κοπέλα νομίζει πως πρόκειται για τίποτα αγώνες ράγκμπι.

Αίσθηση δημιούργησε η εμφάνιση της Νάνας Μούσχουρη η οποία από το Ρότερνταμ δήλωσε πως κάνει την τελευταία της τουρνέ κι ευχήθηκε καλή επιτυχία στη Νάνα Βίσση που βρίσκεται ακόμα στα πρώτα της βήματα.

Κατά τη διάρκεια της βραδιάς εμφανίστηκαν οι τραγουδιστές που θα εκπροσωπήσουν την Τουρκία, τη Νορβηγία και τη Μάλτα. Η Τουρκάλα τραγουδίστρια τραγούδησε στα αγγλικά, αλλά το τραγούδι της είχε και μερικούς ελληνικούς στίχους που ήταν τόσο ασυνάρτητοι όσο και οι αγγλικοί, πράγμα που δεν εμπόδισε το κοινό να την αποθεώσει με το σύνθημα «Τούρκοι Τούρκοι μας παίρνετε τσιμπούκι».

Την παράσταση έκλεψε η Ανέτ Αρτάνι που θα εκπροσωπήσει την Κύπρο με το τραγούδι «Why angels cry». Οι άγγελοι κλαίνε επειδή ακούνε τα τραγούδια της Γιουροβίζιον πρέπει να είναι η σωστή απάντηση. Από την άλλη, όπως όλοι γνωρίζουμε, οι άγγελοι δεν έχουν φύλο και ίσως βλέποντας τους φοβερούς βύζους της Ανέτ να στενοχωριούνται γι’ αυτό.

Η Νάνα Βίσση στο τέλος της βραδιάς δήλωσε πως θα επιθυμούσε να πει ένα ρυθμικό τραγούδι αλλά δέχεται με χαρά την επιλογή του κόσμου που ψήφισε τη μπαλάντα. Η αλήθεια είναι πως ο κόσμος προσπάθησε με διακριτικό τρόπο να πει στη Νάνα να σταματήσει το κοπάνημα, αλλά αυτή δεν καταλαβαίνει τίποτα και γι’ αυτό ας μη σας κάνει καμιά εντύπωση, αν στις 20 Μαΐου διαπιστώσετε πως το «Everything» από μπαλάντα έχει μετατραπεί σε thrash metal.

Η επιλογή του «Everything» χώρισε τη χώρα στα δυο, με αποτέλεσμα οι εκπαιδευτικοί και οι εργαζόμενοι στα μέσα μεταφοράς να πραγματοποιούν σήμερα 24ωρη πανελλαδική απεργία με αίτημα τα πάντα. Everything.


Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο εδώ.

Κι ο αγαπημένος μου "blogger" εδώ.

Τρίτη, Μαρτίου 14, 2006

Τσίουυυυυυυυυυυυ!!!

Image Hosted by ImageShack.us

Μυστήριο συνεχίζει να καλύπτει τα αίτια θανάτου του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Σύμφωνα με δήλωση Ολλανδού τοξικολόγου, ο Μιλόσεβιτς εκτός από το ισχυρό αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της λέπρας και της φυματίωσης έπαιρνε κι ένα φάρμακο για τη βλεννόρροια και την καταπολέμηση της φαλάκρας, ενώ υπάρχουν βάσιμες υποψίες πως έπινε και το σαμπουάν.

Το θέμα έχει προκαλέσει μεγάλο θόρυβο στα ολλανδικά μέσα ενημέρωσης αφού αποδεικνύεται πως οι φυλακές της χώρας είναι μπάτε σκύλοι αλέστε κι ο καθένας παίρνει ό,τι γουστάρει, δηλαδή όπως ακριβώς γίνεται και στον Κορυδαλλό – για το παραδικαστικό κύκλωμα στις δυο χώρες ας μη γίνει σύγκριση, γιατί στην Ολλανδία τα πράγματα είναι σίγουρα χειρότερα.

Η εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου Κάρλα Ντελ Πόντε διέταξε έρευνα στο κελί του εκλιπόντος, όπου μετά από εξονυχιστικό έλεγχο βρέθηκαν τριάντα στρουθοκάμηλοι κι ένα κοπάδι πέρδικες από τη Μπάνια Λούκα, οπότε θα γίνει νέα νεκροψία για να εξεταστεί η πιθανότητα ο θάνατος του Μιλόσεβιτς να οφείλεται στη γρίπη των πτηνών και να επιβεβαιωθεί έτσι περίτρανα το σενάριο της αυτοκτονίας.

Οι έρευνες στο κελί του Μιλόσεβιτς συνεχίζονται γιατί υπάρχουν υποψίες πως εκεί κρύβονται ο Ράντοβαν Κάρατζιτς και ο στρατηγός Μλάντιτς. Αν τελικά οι δυο άντρες βρεθούν, θα εκδοθούν στη Σερβία όπου καταζητούνται και οι Σέρβοι με τη σειρά τους θα μας τους παραχωρήσουν ευγενικά για να κάνουν φωνητικά στο τραγούδι που θα μας εκπροσωπήσει στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον.

Εν τω μεταξύ, μεγάλη αντιδικία έχει ξεσπάσει για τον τόπο ταφής της σορού του Μιλόσεβιτς, αφού στη διεκδίκηση έχουν μπει όλες οι βαλκανικές χώρες με την ελπίδα πως ο τάφος του θα αποτελέσει τουριστική ατραξιόν. Κανείς δεν ξέρει που θα γίνει τελικά η κηδεία, αν και ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στη διαθήκη του δηλώνει απερίφραστα πως αισθάνεται Ολλανδός και επιθυμία του είναι η κηδεία του να γίνει στην αγαπημένη του Χάγη, αφού εκεί συνειδητοποίησε το μεγαλείο της Δημοκρατίας.

Δευτέρα, Μαρτίου 13, 2006

Τρελό γουικέντ στη Χάγη!

Image Hosted by ImageShack.us

Μ
αύρη θλίψη έχει σκορπίσει στα μέλη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης ο θάνατος του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Η εισαγγελέας Κάρλα Ντελ Πόντε μάλλον έχει στενοχωρηθεί περισσότερο κι από τη σύζυγο του εκλιπόντος. Η κ. Ντελ Πόντε είπε πως «είναι κρίμα για τη Δικαιοσύνη που ο Μιλόσεβιτς πέθανε πριν το τέλος της δίκης του και δεν θα αποδοθεί δικαιοσύνη», ενώ ο πρόεδρος του δικαστηρίου Φάουστο Ποκάρ εξέφρασε τη βαθιά του απογοήτευση επειδή η δίκη δεν θα ολοκληρωθεί.

Είναι ηλίου φαεινότερο πως οι άνθρωποι το έχουν πάρει προσωπικά και αντιμετωπίζουν τον θάνατο του Μιλόσεβιτς σαν απόδραση του κατηγορουμένου. Ποτέ δεν είναι αργά για να του αποδώσουν και αυτήν την κατηγορία. Σε κάθε περίπτωση πάντως την λύση μπορεί να δώσει για μια ακόμα φορά η Τέχνη.

Η δίκη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς μπορεί κάλλιστα να συνεχιστεί μέχρι να ολοκληρωθεί και ο κατηγορούμενος να καταδικαστεί σε ισόβια. Αρκεί οι δικαστές να δέσουν με σπάγκους τα πόδια και τα χέρια του πτώματος του Μιλόσεβιτς και να τον κουνάνε πέρα δώθε σαν μαριονέτα όπως έκαναν οι πρωταγωνιστές στην ταινία «Τρελό weekend στου Μπέρνι» - μπορούν να του ανοιγοκλείνουν και το στόμα. Αφού τον καταδικάσουν μπορούν να τον θάψουν με την ησυχία τους. Τον παλιο-Σλόμπο δεν θα τον πειράξει καθόλου.



Εκεί στη Χάγη δεν είναι που θέλουμε να παραπέμψουμε το θέμα της υφαλοκρηπίδας; Σοφή κίνηση – φαίνονται πολύ ισορροπημένοι άνθρωποι αυτοί οι δικαστές των διεθνών δικαστηρίων.

Κυριακή, Μαρτίου 12, 2006

Πέντε χρόνια δικασμένος...


Spi_Der & πιτσιρίκος



Όλη η αλήθεια για τη μυστική ερωτική σχέση της Cariola Del Ponte με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς εδώ.

Η Χάγη βλάπτει σοβαρά την υγεία

Image Hosted by ImageShack.us

«Ο αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας». Ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς βρέθηκε νεκρός στο κελί του και σύμφωνα με την αποστολική ρήση δεν μπορεί να αμαρτήσει πια – οι νεκροί δεν αμαρτάνουν. Ο άνθρωπος «κρίθηκε», τον πολιτικό θα τον κρίνει η Ιστορία.

Όλοι είχαν αντιληφθεί πως η δίκη του στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης δεν θα τελείωνε ποτέ, γιατί απλά ο Μιλόσεβιτς δεν ήταν δυνατό να καταδικαστεί, μιας και κάτι τέτοιο θα αποτελούσε δεδικασμένο και θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου για πολλούς εκλεγμένους πρωθυπουργούς και προέδρους κρατών των οποίων τα στρατεύματα υπέπεσαν σε εγκληματικές ενέργειες κατά τη διάρκεια ενός πολέμου – περιέργως οι στρατιώτες συνηθίζουν να κάνουν εγκλήματα σε περίοδο πολέμου…

Η δίκη του Μιλόσεβιτς έμπαινε στον πέμπτο χρόνο και ήταν πια κοινό μυστικό πως θα κρατούσε όσο χρειαζόταν για να πεθάνει. Βέβαια ο νεκρός δεν φέρθηκε όμορφα, αφού το σωστό θα ήταν να αυτοκτονήσει τηρώντας την οικογενειακή του παράδοση και τιμώντας παράλληλα τους γονείς του – τόσο ο πατέρας όσο και η μητέρα του Μιλόσεβιτς αυτοκτόνησαν. Πάντως οι δικαστές θα πρέπει να αισθάνονται πολύ τυχεροί που δεν είχαν στο εδώλιο τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Θα τους έθαβε όλους. Σαράντα συνθέσεις θα άλλαζε το δικαστήριο μέχρι να τελειώσει η δίκη.

Μετά τον θάνατο του Μιλόσεβιτς πολλοί μοιάζουν ανακουφισμένοι. Κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι αφελείς και ανόητοι. Και ο τελευταίος κάτοικος των Βαλκανίων γνωρίζει πως από σήμερα ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς είναι πιο επικίνδυνος από ποτέ άλλοτε. Και ως νεκρός, αμαρτίαν ουκ έχει.

Σάββατο, Μαρτίου 11, 2006

Και τα τέσσερα ήταν υπέροχα!

Ανακοινώθηκαν από την ΕΡΤ τα τέσσερα τραγούδια που θα διαγωνιστούν στον ελληνικό τελικό της Τρίτης, ώστε να αναδειχτεί αυτό που θα μας εκπροσωπήσει στον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον. Και τα τέσσερα τραγούδια είναι σε παραδοσιακούς ρυθμούς του εξωτερικού και είναι σίγουρο πως όποιο κι αν επιλεγεί τελικά να μας εκπροσωπήσει θα κερδίσει στον τελικό, ειδικά στην περίπτωση που του αλλάξουν τη μουσική και τους στίχους και το τραγουδήσει κάποιος άλλος.

Η συνέχεια του κειμένου εδώ.

Παρασκευή, Μαρτίου 10, 2006

8ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Image Hosted by ImageShack.us

Στο 8ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης πέφτουν από σήμερα τα φώτα της πολιτιστικής ζωής της χώρας. Το Φεστιβάλ υποδέχεται το κοινό του στις γνωστές και αγαπημένες σε όλους μας αίθουσες «Ολύμπιον», «Παύλος Ζάννας», «Αποθήκη 1», «Στάβλος 2», «Αχούρι 3» και «Παγόδα 4».

Στα εγκαίνια του Φεστιβάλ θα γίνει αγιασμός από τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Χρυσάνθεμο, ενώ θα παραστεί σύσσωμη η πολιτική, θρησκευτική και στρατιωτική ηγεσία της πόλης. Το παρόν θα δώσουν ακόμα ο διοικητής της σχολής Ενωμοταρχών, ο διοικητής της Αγροφυλακής, το Λύκειο Ελληνίδων, οι ναυτοπρόσκοποι, οι αεροπρόσκοποι, το Σώμα
Ελληνίδων Οδηγών, οι απόγονοι των Μακεδονομάχων, οι κοτζαμπάσηδες, οι δημογέροντες και για να μην πολυλογώ θα είναι εκεί όλοι αυτοί οι περίεργοι τύποι που χωρίς τη συμμετοχή τους δεν γίνεται τίποτα στη συμπρωτεύουσα – ούτε τρακάρισμα. Φυσικά μετά τον αγιασμό θα ακολουθήσει και μια μίνι στρατιωτική παρέλαση στην οποία θα συμμετάσχει και η μαθητιώσα νεολαία με μπαζούκας.

Κεντρικό θέμα της φετινής διοργάνωσης είναι η παγκοσμιοποίηση, η οποία δέχτηκε να μιλήσει και να γίνει ντοκιμαντέρ ειδικά για το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ θα υπάρξει κι ένα αφιέρωμα στα προβλήματα της Αφρικής μπας και καταλάβουν οι Θεσσαλονικείς πως τα δικά τους ωχριούν μπροστά σ' αυτά των Αφρικανών και άρα δεν υπάρχει λόγος να πάνε να ψηφίσουν Καρατζαφέρη, εκτός βέβαια αν θέλουν να γίνουν Ουγκάντα.

Στο Φεστιβάλ θα παρουσιαστούν επίσης ταινίες για τον πόλεμο στην Τσετσενία, την Παλαιστίνη, το Ιράκ και το Αφγανιστάν, αλλά επειδή δεν αντέχεται πια τόση δυστυχία μαζεμένη και υπάρχει ο κίνδυνος οι θεατές να πέσουν στα χάπια, θα υπάρξουν παράλληλες προβολές ταινιών κάποιων ευαίσθητων καλλιτεχνών που οραματίζονται το αύριο μέσα από ελλειπτικές φόρμες και συνθέτουν μιαν αναγεννησιακή αντίστιξη στην ιδιώτευση χωρίς όμως να χάνεται η στοχοπροσήλωση στους μεζέδες, τη χωριάτικη σαλάτα και τη ρετσίνα «Μαλαματίνα» που θα είναι επίσημος χορηγός του event.

Το Φεστιβάλ θα ανοίξει με την προβολή της ταινίας «Το Μυστικό της Λίμνης Τσιβλού». Δυο κύκνοι, ο Μήτσος από τη λίμνη των Ιωαννίνων και ο Ομάρ από το Βόσπορο, που εν τω μεταξύ έχουν δημιουργήσει οικογένειες και υποχρεώσεις, δεν ξεχνούν τον έρωτά τους και δίνουν ραντεβού μετά από χρόνια στη λίμνη Τσιβλού κοντά στην Ακράτα για να θυμηθούν τις τρέλες τους.

Η κάμερα παρακολουθεί τον Μήτσο να πετάει πάνω από τα Μετέωρα και να κουτσουλάει έναν μοναχό, στο δόξα πατρί. Ο μοναχός που λέγεται Γιουσουφάκιος θεωρεί την κουτσουλιά θεϊκό σημάδι, πετάει τα ράσα και κατατάσσεται στη Λεγεώνα των Ξένων. Ο Ομάρ χάνει τον προσανατολισμό του κι αντί να κατευθυνθεί στην Ελλάδα καταλήγει στη λίμνη Τιτικάκα στο Περού. Όταν διαπιστώνει πως ο Μήτσος δεν είναι εκεί, απογοητεύεται και την πέφτει σε μια μπεκάτσα από τη Ρωσία που κάνει βίζιτες, τη Νατάσσα. Η Νατάσσα μένει έγκυος αλλά τα αυγά είναι κλούβια. Αν και το γνωρίζει αποφασίζει να πει ψέματα στον Ομάρ για να τον κρατήσει κοντά της – του λέει λοιπόν πως θα πρέπει να τα κλωσήσει για πέντε χρόνια κι αυτός την πιστεύει γιατί είναι μπουνταλάς.

Το άδικον όμως ουκ ευλογείται και ο Γιουσουφάκιος που είναι σε μυστική αποστολή στο Περού ρουφάει τα αυγά χωρίς να ξέρει πως είναι κλούβια και παθαίνει καϊπιρίνια. Λίγο πριν πεθάνει τον πλησιάζει ο Ομάρ και αναγνωρίζει στο μέτωπό του την κουτσουλιά του Μήτσου, την οποία ο Γιουσουφάκιος δεν είχε ξεπλύνει για να του πάει γούρι. Ο Γιουσουφάκιος συγκινείται στο άκουσμα του δράματος του Ομάρ και λίγο πριν ξεψυχήσει του δίνει την πυξίδα του και όλα του τα χρήματα για να πάει να βρει το Μήτσο.

Ο Ομάρ για να μη χάνει χρόνο, αλλά βασικά επειδή είναι λίγο σκατοχαρακτήρας, αντί να θάψει το πτώμα του Γιουσουφάκιου το πετάει στην Τιτικάκα και επιβιβάζεται στον «Τετανικό» με προορισμό την Ελλάδα. Όταν φτάνει στην λίμνη Τσιβλού βρίσκει τον Μήτσο να καθρεφτίζεται ναρκισσιστικά στα νερά της λίμνης και του τραγουδάει το «Γεια σου κούκλα μου τσιμπλού με τα μάτια σου τα μπλου» που ήταν το τραγούδι τους όταν ήταν νέοι. Οι δυο κύκνοι πέφτουν ο ένας στα φτερά του άλλου με λατρεία, αλλά ο Μήτσος δεν ξέρει πως ο Ομάρ έχει εν τω μεταξύ προσβληθεί από τη νόσο των πτηνών – τον κόλλησε η Νατάσσα που δεν έπαιρνε προφυλάξεις με τους πελάτες…

Δεν σας λέω τη συνέχεια του ντοκιμαντέρ για να έχετε αγωνία όταν προβληθεί στις αίθουσες. Πάντως μην το χάσετε με τίποτα – είναι κορυφαίο.

Ανοιχτή επιστολή στον κ. Κοντομηνά και στον κ. Χατζηνικολάου

Image Hosted by ImageShack.us

Αγαπητέ κύριε Κοντομηνά κι αγαπητέ κύριε Χατζηνικολάου, δεν μου είστε καθόλου αγαπητοί, αλλά δεν μπορώ να σας βλέπω να τυραννιέστε άδικα με αφορμή την υπόθεση του Θέμου Αναστασιάδη. Δεν θέλω να ανακατευτώ στις δουλειές σας, αλλά επιτρέψτε μου να σας αποκαλύψω κάτι που θα σας βγάλει από τη δύσκολη θέση.

Έφυγε ο Θέμος από τον Alpha και χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι! Κύριοι, την εκπομπή «Παρταόλα» δεν τη βλέπαμε για τον Θέμο και τις κρυάδες του, αλλά για την ξανθιά, την πρόστυχη, τη βυζαρού. Απλά λέγαμε μεταξύ μας, και βασικά για να ακούνε οι γυναίκες μας, τι ωραία που είναι τα βίντεο του «Παρταόλα» και τι ωραία που τα λέει ο Θέμος - που ανάθεμα αν κατάλαβε ποτέ κανείς τι έλεγε ο Θέμος- έτσι, για το ξεκάρφωμα.

Λάθος σας που σταματήσατε την εκπομπή. Βάλτε τη βυζαρού Δευτέρα βράδυ 12 με 2 και θα δείτε γιατί είχε τηλεθέαση ο ...Θέμος. Ούτε βίντεο χρειάζεται να έχει η εκπομπή, ούτε τίποτα. Και πέντε καφάσια με δυο δεμάτια σανό να είναι το σκηνικό εμείς θα τη βλέπουμε φανατικά. Μόνο σας παρακαλώ, βάλτε και κανα ασχημάντρα από δίπλα για να μην καρφωνόμαστε. Άμα δεν βρίσκετε άνθρωπο να βάλετε, παρουσιάστε την εσείς – πραγματικά είστε αντιπαθέστατοι.

Ευχαριστώ

πιτσιρίκος


Υ.Γ. Όλοι στο Θέμο σταθήκανε. Κανείς δεν σκέφτηκε τι περνάει αυτό το κορίτσι, τώρα που αντιμετωπίζει το φάσμα της ανεργίας...

Πέμπτη, Μαρτίου 09, 2006

Συνέντευξη μ' έναν χούλιγκαν

Στα πλαίσια της προσπάθειας που γίνεται ώστε να κατανοήσει το ευρύ κοινό τους λόγους που ωθούν τους νέους ανθρώπους να ασκούν βία στα γήπεδα, ο πιτσιρίκος κατάφερε να πάρει μια συνέντευξη από τον «Τσε», έναν οπαδό του Παναθηναϊκού, ο οποίος συμμετείχε στα επεισόδια της Κυριακής έξω από το Ολυμπιακό Στάδιο που λίγο έλειψε να στοιχίσουν τη ζωή σ' έναν νέο άνθρωπο.

Η συνέντευξη του "Τσε" εδώ.

Η Ημέρα της Γυναίκας

Image Hosted by ImageShack.us

-Καλημέρα Νατάσσα μου, τι κάνεις;
-Προσπαθώ να συνέλθω από το ξενύχτι – δούλευα νυχτερινή στο νοσοκομείο. Εσύ καλά;
-Εγώ δεν έχω κοιμηθεί ακόμα. Πήγα στο «Μοστρού» στην Άντζελα.
-Με τη Ζωζώ;
-Όχι, με τη Ζιζί και τη Ζουζού.
-Ο άντρας σου δεν ήρθε;
-Είχε ραντεβού με τη Σβετλάνα.
-Α, άλλαξε γκόμενα; Τι έγινε η Ιρίνα; Τα χαλάσανε;
-Παντρεύτηκε.
-Του στοίχισε, ε;
-Στην αρχή ναι, αλλά τους ξέρεις τώρα τους άντρες.
-Καλά, μόνες σας πήγατε;
-Ε βέβαια, αφού ήταν η ημέρα της γυναίκας! Δεν το ‘ξερες;
-Μου το είπε ο Πάνος…
-Πως στο ‘πε; Σου πήρε δώρο;
-Όχι, απλά μου είπε να στείλω λουλούδια στη μάνα του γιατί είναι η ημέρα της γυναίκας.
-Α τον αλήτη! Ευτυχώς του δικού μου η μάνα έχει πεθάνει!
-Άστα τώρα αυτά, πως τα περάσατε στην Άντζελα;
-Τέλεια, ήταν κι ο Λάκης εκεί.
-Ο κομμωτής;
-Όχι αυτός καλέ, ο Λαζόπουλος!
-Πήγε ο Λαζόπουλος στην Άντζελα; Δεν τον πέταξε έξω;
-Τώρα είναι φίλοι! Τραγούδησαν και μαζί!
-Το «Είναι κάτι χαρακτήρες τελειωμένοι αναπτήρες»;
-Όχι, τραγούδησαν Χατζιδάκι.
-Τραγούδησε η Άντζελα Χατζιδάκι; Ποιο, το «Αχ βρε παλιομισοφόρια»;
-Όχι, είπαν το «Γιάννη το φονιά» και την πάροδο από τους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη.
-Κι εσείς τι κάνατε;
-Περιμέναμε να τελειώσουν. Η Ζιζί βρήκε την ευκαιρία να πάει στην τουαλέτα.
-Καλά ο Λαζόπουλος δεν την κορόιδευε την Άντζελα τόσα χρόνια; Τι άλλαξε τώρα;
-Ε, στο βάθος το ζηλεύουμε αυτό που ρεζιλεύουμε.
-Κανα αρσενικό χτυπήσατε;
-Γνωρίσαμε τρεις ποδοσφαιριστές.
-Μη μου πεις πως σε καμάκωσε ο Ζαγοράκης!
-Ήταν μαύροι…
-Πάλι σε μαύρο ποδοσφαιριστή έπεσες; Πέρσι δεν τραβιόσουνα με ένα μαύρο που έπαιζε στο Χαϊδάρι; Σε ποια ομάδα παίζει ο καινούριος;
-Αχ μου το ‘πε, αλλά δεν θυμάμαι.
-Βρε μήπως είσαι με τον Μπαμπαγκίντα και δεν το ξέρεις;
-Πως είναι αυτός;
-Τι να σου πω; Έχεις δει κάτι σιντριβάνια που είναι ένα αγόρι και το νερό βγαίνει από το πουλί του;
-Μα αυτά είναι πράσινα! Κι έχουν και μικρό πουλί!
-Για το ύψος μιλάω!
-Όχι, αυτός ήταν ψηλός. Α, το θυμήθηκα, παίζει στον Ιωνικό.
-Ανεβήκαμε κατηγορία βλέπω!
-Τι εννοείς;
-Το Χαϊδάρι είναι στη Β’ Εθνική, ενώ ο Ιωνικός στην Α’. Πότε θα ξαναβγείτε;
-Ποτέ!
-Πως έτσι;
-Θέλει να με πάει στη μάνα του για να με γνωρίσει
-Και που είναι το πρόβλημα;
-Η μάνα του μένει στο Κονγκό!
-Μακάρι να ήταν Κονγκολέζα η πεθερά μου! Χαζή είσαι πάντως που δεν πας! Ξέρεις τι προνόμια έχουν οι γυναίκες στο Κονγκό;
-Έχουν προνόμια οι γυναίκες στο Κονγκό;
-Όχι, αλλά τουλάχιστον δεν είναι υποχρεωμένες να συμπεριφέρονται σαν άντρες…


Στην silk123

Τετάρτη, Μαρτίου 08, 2006

Ακυβέρνητη Πολιτεία

Image Hosted by ImageShack.us

Τ
ον απολογισμό του κυβερνητικού έργου έκανε την Τρίτη ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης δυο ετών από τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές. Η λίστα με τα πεπραγμένα της κυβέρνησης μοιράστηκε στους δημοσιογράφους και ήταν γραμμένη σε περιτύλιγμα καραμέλας βουτύρου.

Προηγήθηκε μια πανηγυρική συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, κατά τη διάρκεια της οποίας πανηγυρτζήδες τσιγγάνοι μουσικοί έπαιξαν και τραγούδησαν παραγγελιές, ενώ οι υπουργοί τους έραιναν με γαρύφαλλα και τους κολλούσαν στο μέτωπο ακάλυπτες επιταγές. Ο πρωθυπουργός δήλωσε ενθουσιασμένος καθώς είχε την ευκαιρία να συναντήσει μερικούς από τους υπουργούς του για πρώτη φορά στη ζωή του και υποσχέθηκε πως αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές, θα τους συναντήσει ξανά το 2010 στο «Ποσειδώνιο».

Αμέσως μετά τη συνεδρίαση, στο μήνυμά του, ο κ. Καραμανλής είπε πως θα τηρήσει το λόγο που έδωσε στους πολίτες ακόμα κι αν χρειαστούν είκοσι χρόνια διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία όπως συνέβη με το ΠαΣοΚ. Θέλησε μάλιστα να διαβεβαιώσει όσους ηλικιωμένους πολίτες τα κακαρώσουν στο μεταξύ, πως αυτός θα εκπληρώσει τις υποσχέσεις που τους έδωσε και να μην ανησυχούν – ας πεθάνουν ήσυχοι.

Στάθηκε ακόμα στα πρώτα θετικά αποτελέσματα της νέας διακυβέρνησης που είναι η σχεδόν αδιάκοπτη παροχή ρεύματος στο λεκανοπέδιο και η μείωση των κατολισθήσεων και της ακρίδας. Ο πρωθυπουργός αναγνώρισε και κάποιες δυσλειτουργίες στο κυβερνητικό έργο όπως οι άσπρες ρίζες στα κεφάλια των υπουργών και η αδυναμία της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου να προκριθεί στα τελικά του Μουντιάλ της Γερμανίας. Ξεκαθάρισε πάντως πως αυτές οφείλονται κατά κύριο λόγο στα 20 χρόνια κυβέρνησης του ΠαΣοΚ, στα 400 χρόνια Τουρκοκρατίας και στο κακό το μάτι.

Ο κ. Καραμανλής έθεσε ως άμεση προτεραιότητα της κυβέρνησης για την επόμενη διετία τη νίκη στον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον, την επαναφορά της σχολικής ποδιάς και τη διανομή συσσιτίου με δελτίο. Για την ανεργία ο πρωθυπουργός είπε πως άρχισε να υποχωρεί, αλλά αυτή του η δήλωση οφείλεται αφενός στο καλαμπουρτζίδικο του χαρακτήρα του και αφετέρου στο ότι μας χωρίζουν μόνο λίγες μέρες από την πατροπαράδοτη εορτή της Πρωταπριλιάς και δεν συντρέχει λόγος να κουράζεται ξανά μανά με δηλώσεις.

Το ΠαΣοΚ απάντησε με τη «Βίβλο της Αναξιοπιστίας» της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας που παρουσιάστηκε από τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και τον Δημήτρη Ρέππα – ναι, ζουν. Η αιτία που το εν λόγω πόνημα ονομάζεται «Βίβλος» είναι μπας και μπερδευτούν τίποτα αγράμματες θεούσες και τους ψηφίσουν, γιατί για τους υπόλοιπους δεν το βλέπω. Το εξώφυλλο του βιβλίου είναι ασπρόμαυρο αλλά έχει περισσότερο μαύρο από πέρσι και μέχρι τις εκλογές θα είναι κατάμαυρο – στο ΠαΣοΚ, και αυτό είναι προς τιμή τους, προσπαθούν να συνηθίζουν σιγά-σιγά το μαύρο χρώμα για να μην τους έρθει ταμπλάς .

Τα κόμματα της Αριστεράς, με αφορμή τα δυο χρόνια της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία, συμφώνησαν επιτέλους σε μια κοινή δήλωση που έκανε λόγο για αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης. Η δήλωση έγινε από κασέτα, αλλά αυτό δεν οφείλεται σε κάποια διαφωνία ανάμεσά τους - απλά δεν υπήρχε κανείς διαθέσιμος, αφού οι του Συνασπισμού συνεδρίαζαν επί δυο βδομάδες για το ποιος θα είναι υποψήφιος δήμαρχος του κόμματος στο Καματερό, ενώ στο ΚΚΕ προσπαθούσαν να αποφασίσουν ποια θα είναι η επίσημη θέση του κόμματος για τους Βαλκανικούς Πολέμους και την πενικιλίνη.

Ο Γιώργος Καρατζαφέρης, από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, καθισμένος δικάβαλο στο Βουκεφάλα, δήλωσε πως αν κερδίσει τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης θα καταργήσει την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και όλοι οι Έλληνες θα κυβερνούν από τριάμισι δευτερόλεπτα ο καθένας.


Δυο χρόνια διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας
σε τίποτα δεν ζηλεύουμε τας άλλας Μπανανίας!

Τρίτη, Μαρτίου 07, 2006

Παραδοσιακά και πατροπαράδοτα

Με παραδοσιακό χρώμα και το παραδοσιακό ελληνικό κέφι κορυφώθηκαν σε όλη τη χώρα οι εκδηλώσεις για την Καθαρά Δευτέρα, η οποία ονομάζεται έτσι ειρωνικά, επειδή από όπου περνάει αυτήν την ημέρα ο παραδοσιακός Έλληνας αφήνει σκουπίδια, όπως παραδοσιακά κάνει και όλες τις άλλες Δευτέρες του χρόνου. Η πατροπαράδοτη λαγάνα, ο πατροπαράδοτος χαλβάς και οι πατροπαράδοτοι σαρακοστιανοί μεζέδες συνοδεύτηκαν από το πατροπαράδοτο πέταγμα του αετού και το πατροπαράδοτο μπλέξιμο του στα ηλεκτροφόρα καλώδια της ΔΕΗ, που αφήνει τη μισή χώρα στα πατροπαράδοτα σκοτάδια.

Η συνέχεια του κειμένου εδώ.

Oscar

Image Hosted by ImageShack.us
Κάποιοι ειδικοί του κινηματογράφου θεωρούν πως η ταινία «Το μυστικό του Brokeback Mountain» που πραγματεύεται τον έρωτα δυο καουμπόηδων ήταν η μεγάλη αδικημένη των φετινών Όσκαρ, καθώς θα έπρεπε να αποσπάσει περισσότερα βραβεία. Η άποψή τους είναι λανθασμένη. Τα μέλη της Ακαδημίας Αμερικανικού Κινηματογράφου κατανόησαν πλήρως το ειδικό όσο και ευαίσθητο θέμα της ταινίας και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τον αριθμό των βραβείων που πήρε τελικά. Τρία.

Σάββατο, Μαρτίου 04, 2006

Κάψε με παπά μου ν' αγιάσεις!

Image Hosted by ImageShack.us

Σχολιάζοντας την τροπολογία για την καύση των νεκρών, ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος δήλωσε πως η Εκκλησία δεν έχει καμιά αντίρρηση για την αποτέφρωση ετερόδοξων ή ετερόθρησκων, αλλά για τους ορθόδοξους χριστιανούς αναγνωρίζει μόνο την ταφή. Αυτή η τολμηρή, φιλελεύθερη και προοδευτική θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος λύνει επιτέλους τα χέρια της Πολιτείας, και στο εξής, όσοι ορθόδοξοι χριστιανοί επιθυμούν να αποτεφρωθούν έχουν δυο επιλογές : ή να αλλαξοπιστήσουν λίγο πριν φύγουν για τον άλλο κόσμο ή να αυτοπυρπολούνται μόλις νιώσουν τον επιθανάτιο ρόγχο.

παπάς ή πυροσβέστης;

Παρασκευή, Μαρτίου 03, 2006

Εθνικόν & αληθές



«Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές». Αυτή η ρήση του Διονυσίου Σολωμού επανέρχεται τακτικά στα στόματα πολιτικών, δημοσιογράφων και πολιτών, με αφορμή διάφορα γεγονότα, από τον φάκελο της Κύπρου ως το πρόσφατο σκάνδαλο με τις υποκλοπές. Εν τω μεταξύ το έθνος αρνείται να μάθει να θεωρεί εθνικόν το αληθές, αν και του αξίζουν συγχαρητήρια γιατί κατάφερε κάτι εξίσου δύσκολο : να θεωρεί ψέμα τα πάντα και ατομικόν το καθετί.


Δεν γνωρίζω σε τι θα χρησίμευε πια να ταυτίσουμε το εθνικόν με το αληθές. Η αλήθεια είναι σκληρή. Από την άλλη δεν θα μπορούσαμε να πούμε πως ως έθνος θεωρούμε εθνικόν το ψέμα. Στην πραγματικότητα στη χώρα μας εδώ και χρόνια έχουμε ταυτίσει το εθνικόν με την αφασία

Πέμπτη, Μαρτίου 02, 2006

"Καποδίστριας"


Spi_Der & πιτσιρίκος



Το blog του Spi_Der με τις γυμνές φωτογραφίες της ελληνίδας πολιτικού που όλοι ψάχνετε εδώ.

Τετάρτη, Μαρτίου 01, 2006

Ο πιτσιρίκος στο θέατρο




Την περασμένη Κυριακή πήγα στο θέατρο. Για να είμαι ειλικρινής, εγώ το θέατρο δεν το μπορώ καθόλου – κανα Δελφινάριο το πολύ, κι αυτό με το ζόρι. Έχω όμως κάτι φίλους που είναι αριστεροί – του Συνασπισμού, καταλαβαίνετε – και με τραβολογάνε κάθε φορά μαζί τους, γιατί δεν καταλαβαίνουν ποτέ το έργο και πρέπει να τους το εξηγώ.

Κατηφόρισα την Αγίου Κωνσταντίνου, περνώντας από το παζάρι που είχαν στήσει οι αλλοδαποί μπροστά από το Εθνικό Θέατρο – είχαν κάτι ωραιότατα ρούχα αλλά βιαζόμουν. Στο φουαγιέ του θεάτρου «Άλμα» με περίμεναν η Ι. , ο Χ. και η Ν. – η Ν. είναι πιο μικρή κι από μένα. Τα μάτια όλων καρφώθηκαν πάνω μας, όχι μόνο επειδή ήμουν ο πιο διάσημος στο χώρο, αλλά γιατί ήμασταν οι νεότεροι. Ο Χ. με ενημέρωσε πως θα παρακολουθήσουμε τη «Φθινοπωρινή Σονάτα» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν και υπέθεσα πως οι συμμαθητές του Ίνγκμαρ είχαν μαζευτεί για να τον τιμήσουν. Η σκέψη μου αποδείχτηκε λανθασμένη τελικά, μιας και ο κ. Μπέργκμαν δεν εμφανίστηκε στο θέατρο καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς.

Κατευθύνθηκα στο τραπεζάκι με τα προγράμματα κι έκπληκτος άκουσα την κοπέλα που τα πουλούσε να μου λέει : «Είστε ο κ. Πιτσιρίκος;». Για μια στιγμή σκέφτηκα πως το έχω παρακάνει τελευταία με τη δημοσιότητα, αλλά συνήλθα αμέσως : «Αθηνούλα! Πως μεγάλωσες έτσι αγάπη μου;». Η Αθηνά είναι η κόρη του φίλου μου του Θανάση, με τον οποίο παλιά κάναμε λαθρεμπόριο τσιγάρων από το Μαυροβούνιο. Μια φορά που την είχαμε πάρει μαζί μας, γιατί δεν είχαμε που να την αφήσουμε, είχε καπνίσει το μισό φορτίο, με αποτέλεσμα οι Ιταλοί μαφιόζοι να εξαγριωθούν – χρειάστηκε να τους πασάρουμε σαράντα κούτες Marlboro και είκοσι Ρωσίδες για να τους εξευμενίσουμε..

Αγκαλιές φιλιά με την Αθηνούλα – πολύ χάρηκα που την είδα. Μετά αγόρασα όλα τα προγράμματα – 150 κομμάτια – για να την ενισχύσω, αλλά δεν μου βγήκε σε κακό γιατί τα αγόρασα προς 5 ευρώ το ένα και μετά τα πούλησα στους άλλους θεατές 6 ευρώ το κομμάτι, οπότε πάλι κερδισμένος βγήκα. Την ώρα που τα πουλούσα συνειδητοποίησα πως όλοι είχαν έρθει με τα καλά τους κι εμείς ήμασταν σαν λέτσοι. Αφού βεβαιώθηκα πως είχαμε δέκα λεπτά καιρό μέχρι να ξεκινήσει η παράσταση, έβγαλα την Ι., τον Χ. και τη Ν. κακήν κακώς από το θέατρο και τρέξαμε στο παζάρι του Εθνικού Θεάτρου. Για τον Χ. κι εμένα αγόρασα δυο απέριττα tuxedo και για τα κορίτσια δυο στολές τσάρλεστον – κοψοχρονιά τα πήραμε. Αλλάξαμε σε ένα γιαπί της οδού Μενάνδρου, προσέχοντας να μην κάνουμε θόρυβο κι ενοχλήσουμε δυο καουμπόηδες που ήταν έτοιμοι να μονομαχήσουν κι επιστρέψαμε στο θέατρο.

Η εκ νέου είσοδός μας στο φουαγιέ έκανε μεγάλη αίσθηση και σίγουρα θύμισε σε όλους αυτούς τους ηλικιωμένους ανθρώπους τα νιάτα τους – τον μεσοπόλεμο δηλαδή. Ο Χ. εξέφρασε τον προβληματισμό του για την προχωρημένη ηλικία των θεατών και αναρωτήθηκε ποιοι θα έρχονται στο θέατρο όταν πεθάνουν όλοι αυτοί. «Είναι κρίμα γιατί το θέατρο γεννήθηκε στην Ελλάδα», κατέληξε. Τον καθησύχασα λέγοντάς του, πως αφού το θέατρο γεννήθηκε στην Ελλάδα, το σωστό είναι να πεθάνει και στην Ελλάδα – που να πεθάνει, στην ξενιτιά;

Η Ι. από την άλλη, αναρωτιόταν διαρκώς γιατί οι άνθρωποι βάζουν τα καλά τους όταν πηγαίνουν στο θέατρο – όλο απορίες είναι αυτοί του Συνασπισμού. Της εξήγησα πως αυτό συμβαίνει επειδή σκέφτονται την πιθανότητα να απουσιάζει κάποιος ηθοποιός και έχουν την ελπίδα πως θα χρειαστεί να τον αντικαταστήσουν. Πως θα ανεβούν στη σκηνή, με τα τζιν; Θα αλλάζαμε σώβρακο κάθε μέρα, αν δεν σκεφτόμασταν την πιθανότητα να μας τύχει κανα κακό και να μας τρέχουν στα νοσοκομεία; Ίδια περίπτωση με το θέατρο είναι.

Ανεβήκαμε τις σκάλες και μπήκαμε στην αίθουσα. Ο ταξιθέτης μας έβαλε σε πολύ καλές θέσεις και υποθέτοντας πως αυτό συνέβη επειδή με αναγνώρισε του έδωσα μισό ευρώ και υπέγραψα στο κούτελό του, αφού τον ρώτησα πρώτα το όνομά του. Τον έλεγαν Ναβουχοδονόσορα – για να το χωρέσω έγραφα μέχρι το λαιμό του. Βέβαια μετά η Ι. μου είπε πως είχε κλείσει τις θέσεις μια βδομάδα πριν, αλλά δεν πτοήθηκα – κατάλαβα αμέσως πως με ζηλεύει και ήθελε να υποτιμήσει τη φήμη και την αξία μου.

Η αίθουσα ήταν γεμάτη – σκέφτηκα πως αν είχαμε το άθροισμα των ηλικιών των θεατών σε ευρώ θα ήμασταν ζάπλουτοι. Τσεκάρισα αυτούς που κάθονταν γύρω μας. Ήταν γυναίκες γύρω στα 70 – χήρες σίγουρα. Οι γυναίκες ζουν οκτώ χρόνια περισσότερο από τους άντρες τους, δεν ξέρουν τι να κάνουν και τρέχουν στα θέατρα – από την άλλη μπορεί να ήταν παντρεμένες με κανα σατράπη που τις είχε περιορισμένες και τρέχουν μετά να καλύψουν τα κενά που έχουν στη θεατρολογία. Με έπιασε ένας μικροπανικός στη σκέψη πως στατιστικά το πιθανότερο είναι πέντε έξι θεατές να τα κακαρώσουν μέχρι να τελειώσει η παράσταση. Με όλα αυτά τα γερόντια που γεμίζουν τα θέατρα σίγουρα θα έχουν πεθάνει πολλοί όλα αυτά τα χρόνια κατά τη διάρκεια των παραστάσεων, αλλά μάλλον δεν το λένε για να μην τρομάξει ο κόσμος.

Μπροστά μου ακριβώς καθόταν μια χήρα ανάμεσα σε δυο άλλες χήρες. Ήταν εύθυμη χήρα πάντως, γιατί φορούσε ένα χνουδωτό μπορντό καπέλο με ομόχρωμο σκελετό γυαλιών και κραγιόν. Το καπέλο νομίζω πως το είχα δει στο παζάρι του Εθνικού. «Βρε παιδί μου, το 90% είναι γυναίκες. Οι άντρες γιατί δεν έρχονται στο θέατρο;» επέμεινε η Ι. «Γιατί είναι νεκροί» της απάντησα. «Και όσοι ζουν;» «Ε, όσοι ζουν αποφεύγουν τα δυσάρεστα γεγονότα. Δεν έχεις προσέξει πως στα επισκεπτήρια των νοσοκομείων και στις κηδείες τα περισσότερα άτομα είναι γυναίκες;».

Όταν χτύπησε το κουδούνι του θεάτρου η κυρία με το μπορντό καπέλο σηκώθηκε όρθια κι άρχισε να τρέχει – νόμισε πως βαρούσε συναγερμός για βομβαρδισμό και έτρεξε να χωθεί στο καταφύγιο. Ευτυχώς, γιατί κάτι η περμανάντ, κάτι το μπορντό καπέλο, κάτι που είμαι πιο κοντός κι από Πυγμαίο, δεν έβλεπα Χριστό. Κάποια στιγμή η παράσταση ξεκίνησε και στη σκηνή εμφανίστηκε ένας άνδρας και μια γυναίκα. «Κοίτα πως μοιάζει αυτή στην Όλια!», είπα στην Ι. «Η Όλια είναι» μου απάντησε. Βρε την παλιο-Όλια! Δεν ήξερα πως είναι ηθοποιός. Νόμιζα πως χειμώνα καλοκαίρι μένει στη Νίσυρο.

Στη σκηνή εμφανίστηκε η κ. Μάγια Λυμπεροπούλου που έπαιζε τη μητέρα (Σάρλοτ). Εντάξει, μπορεί να είμαι άσχετος, αλλά μαζί με την κ. Όλια Λαζαρίδου στο ρόλο της κόρης (Εύα) έδωσαν ρεσιτάλ ηθοποιίας. Μητέρα και κόρη συναντιούνται μετά από επτά χρόνια και προσπαθούν να επικοινωνήσουν και να αγαπήσουν η μια την άλλη. Όταν βλέπεις την κ. Λυμπεροπούλου στη σκηνή σκέφτεσαι πως δεν υπάρχει άλλη ηθοποιός στη γη, ενώ η κ. Λαζαρίδου είναι ένα πλάσμα από έναν άλλο καλύτερο κόσμο. Ο κ. Περικλής Μουστάκης και η κ. Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου ήταν σπουδαίοι στους ρόλους τους. Αυτός ο Μπέργκμαν τελικά, άμα ήθελε, έγραφε ωραία πράγματα. Αν δεν έβηχαν και όλες οι γριές κατά τη διάρκεια της παράστασης, τα πράγματα θα ήταν υπέροχα. «Μα εδώ ήρθαν να βήξουν;», με ρώτησε κάποια στιγμή η Ι. Σκέφτηκα να της πω πως δεν είναι βήξιμο αλλά επιθανάτιος ρόγχος, όμως δεν ήθελα να την τρομάξω και το γύρισα : «Δεν λες καλά που δεν κλάνουν κιόλας;».

Στο τέλος της παράστασης αφού αποθεώσαμε τους ηθοποιούς, η Ι. σκέφτηκε να πάει να καλέσει την Όλια για έναν καφέ, αλλά δεν μπορούσε γιατί μετά την παράσταση ακολούθησε συζήτηση των ηθοποιών με τους θεατές – στις γριές δεν έφτανε που ήταν υπεραιωνόβιες, ήθελαν να φάνε και τα νιάτα των άλλων. Βγήκαμε από το θέατρο και ο Χ. συνειδητοποίησε πως είχε χάσει το μπερέ του. Γύρισε να τον βρει αλλά μάταια. Δυστυχώς είχε κλείσει και το παζάρι του Εθνικού και δεν μπορούσα να του πάρω έναν άλλο για να μη στενοχωριέται.

Κάναμε τρεις φορές το γύρο της Ακρόπολης με τα πόδια, ενώ τους εξηγούσα τι ήθελε να πει ο Μπέργκμαν. Γύρω στις τέσσερις τα ξημερώματα τα κατάφερα και συνόψισα όλο το έργο σε μια φράση που λέει η Εύα στη μητέρα της : «Οι δικές σου λέξεις ισχύουν για τη δική σου πραγματικότητα. Οι δικές μου για τη δική μου».


Αν αγαπάτε το θέατρο, μη χάσετε αυτήν την παράσταση.