Bowling

Ύμνος εις την μοναξιά

Παλιότερα, στο λόφο του Στράνη, εκεί που ο Διονύσιος Σολωμός έγραψε τον Ύμνον εις την Ελευθερίαν, συναντούσες αρκετούς επισκέπτες. Τις τελευταίες δέκα φορές που βρέθηκα εκεί, δεν υπήρχε κανείς. Τουλάχιστον, αυτή τη φορά ο χώρος ήταν καθαρός.

Τέχνη στον δρόμο

Άγιος Κήρυκος, Ζάκυνθος

Ο Άγιος Νικόλαος του Μώλου

Πλατεία Σολωμού, Ζάκυνθος

The beach

Παραλία Τσιλιβί, Ζάκυνθος

Στης εκκλησιάς τον τοίχο

Το σύνθημα ήταν γραμμένο μέχρι πριν από λίγες ημέρες στον τοίχο της Αγίας Αικατερίνης στην Πλάκα - μετά έβαψαν τον τοίχο. Η Αγία Αικατερίνη είναι η εκκλησία που με βάφτισαν. Μάλιστα, με έχει βαφτίσει "τρελός παπάς" - ένας παπάς που απασχόλησε πολύ την κοινωνία και τον Τύπο. Η μητέρα μου μου έχει πει πως έπαιζε το μάτι του. Διαβάζοντας τα συνθήματα στους τοίχους της Αθήνας, αντιλαμβάνεσαι πως πολλοί νέοι άνθρωποι έχουν ένα θέμα με την ορθογραφία. Δεν πειράζει, κι ο Βαμβακάρης ανορθόγραφος θα ήταν.

Easy Rider

Το Θησείο πρέπει να είναι η γειτονιά της Αθήνας με τις περισσότερες γάτες. Όλες καλοταϊσμένες.

Back to the 50's

Διονυσίου Αρεοπαγίτου, σήμερα.

Αγαπούλα

Τα καλυμμένα με πανί γράμματα του καταστήματος γράφουν PSOMIADIS. Το κατάστημα βρίσκεται στην οδό Αδριανού, στην Πλάκα, και φημολογείται πως είναι ένα από τα πολλά καταστήματα που -στο παρελθόν- περιήλθαν στην ιδιοκτησία του Μάκη Ψωμιάδη. Πολλά λέγονται και για τον τρόπο, με τον οποίο έπαιρνε τα μαγαζιά των άλλων ο Μάκης Ψωμιάδης. Για κάποιες περιπτώσεις, τα ξέρω από πρώτο χέρι. Εκείνο που δεν ξέρω είναι γιατί ο μαγαζάτορας κάλυψε τα γράμματα. Θα μάθω, όμως.

Ο καλύτερος κινηματογράφος του κόσμου

Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα του CNN, το "Θησείον" είναι ο καλύτερος κινηματογράφος στον κόσμο. Καλά, εγώ αυτό το ήξερα από πέντε ετών. Το "Θησείον" ήταν ο αγαπημένος μου κινηματογράφος και ακολουθούσαν το "Ερέχθειον" -που δεν υπάρχει πια γιατί έγινε ξενοδοχείο- και το "Σινέ Παρί". Στο "Θησείον", αν δεν σου αρέσει η ταινία, χαζεύεις την Ακρόπολη που είναι πάντα υπερπαραγωγή. Διαπίστωσα σήμερα πως το "Θησείον" ετοιμάζεται σιγά-σιγά να ανοίξει. Ωραία.

Ο Τσε στο Μοναστηράκι

Greek Graffiti 2

Κι αυτό το graffiti είναι στην οδό Ερμού.

Greek Graffiti

Αυτό το graffiti το είδαμε με τον M. Hulot την 25η Μαρτίου, μετά την παρέλαση. Σήμερα, διαπίστωσα πως ο κύριος που έχει το διπλανό μαγαζί έβαψε τον τοίχο και άφησε μόνο αυτό το graffiti. Επειδή πολλοί φίλοι ρωτούν πού βρίσκεται, είναι χαμηλά στην οδό Ερμού, στο αριστερό πεζοδρόμιο όπως ανεβαίνουμε από Θησείο για Μοναστηράκι, στο ύψος της πλατείας στο Μοναστηράκι.

Daddy Cool

Στην οδό Πανεπιστημίου, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης για την επέτειο της 25ης Μαρτίου.

Γαμάτος

Δεν ξέρω πόσες φορές έχω δει τον Σπύρο Γραμμένο να τραγουδάει τον τελευταίο χρόνο. Στο BAR2, στα Εξάρχεια, τον έχω δει τέσσερις φορές. Το περασμένο Σάββατο, πήγα με τους συμμαθητές μου από την Α΄ Δημοτικού. Ο Σπύρος αφιέρωσε στην Αλίκη την "Αλίκη στη χώρα των γαμάτων". Περάσαμε γαμάτα. Μετά πήγαμε για σουβλάκια στον Κάβουρα. Θα πάω κι απόψε. Όχι στον Κάβουρα, στον Σπύρο Γραμμένο.

Μια αφίσα, μια ιστορία

Αυτό που μάλλον δεν ξέρετε είναι πως το Unfollow γεννήθηκε σε ένα ρεμπετάδικο, στην Αθηναίισα. "Μουσική σκηνή" την αποκαλούσε ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος, αλλά εμάς μας άρεσε πιο πολύ το "ρεμπετάδικο". Οι πρώτες συσκέψεις για το Unfollow έγιναν στην Αθηναίισα - εκεί ήταν και ο χώρος σύνταξης του περιοδικού. Την περασμένη εβδομάδα αποκτήσαμε γραφεία και μετακομίσαμε. Την ημέρα της μετακόμισης, ζήτησα να πάρουμε κι αυτήν την αφίσα -για να την βάλουμε στα νέα γραφεία του Unfollow- αλλά δεν μου έκαναν το χατίρι. Οπότε, την φωτογράφισα για να την θυμάμαι.

Χαιρετισμοί

Αφού έχω κι αυτό το μπλογκ, ας ανεβάζω εδώ τις φωτογραφίες που τραβάω, όταν γυρνάω από δω κι από κει.