ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ

Το 7ο τεύχος του ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ κυκλοφόρησε. Για πρώτη φορά, κτηνοβασίες με σκοπιανές αγελάδες. Μην το χάσετε!

Γιάννη, χάσαμε...

Αν ο Γιώργος Παπανδρέου εκλεγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στις 11 Νοεμβρίου, ο κ. Πρετεντέρης θα πρέπει να πάει σπίτι του γιατί –παρ’ όλη την υπεράνθρωπη προσπάθειά του- δεν κατάφερε να πείσει τους πολίτες να ψηφίσουν τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Θα είναι μεγάλο πολιτικό σφάλμα του κ. Μπόμπολα και του κ. Λαμπράκη να κατέβουν και στις επόμενες εθνικές εκλογές με τον κ. Πρετεντέρη, που ηττήθηκε τόσο στις εκλογές του 2004 όσο και σε αυτές του 2007 – θα είναι καμένο χαρτί πια και ο Καραμανλής θα τον συντρίψει για τρίτη φορά. Ήταν ωραίος ο αγώνας που έδωσε αλλά ο ίδιος αποδείχτηκε λίγος. Δεν πειράζει – σημασία έχει να είσαι καλός άνθρωπος.

Θα ήθελα να παρακαλέσω τον δήμαρχο Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη, φέτος να βάλει τα δυνατά του σε ό,τι αφορά τον χριστουγεννιάτικο διάκοσμο της πόλης. Πρέπει στις 12 Νοεμβρίου η Αθήνα να είναι πιο στολισμένη από ποτέ. Σε διαφορετική περίπτωση, οι Αθηναίοι θα πάθουν κατάθλιψη μετά από την υπερπαραγωγή γέλιου που τους προσέφερε το ΠΑΣΟΚ επί δυο σχεδόν μήνες.

Κι ένα τραγουδάκι για να το ακούσετε και να χαρείτε μια στάλα εκεί στα γραφεία που δουλεύετε σαν τα ζώα. Το έχει γράψει ένα γειτονόπουλο που έχει σπουδαίο ταλέντο και μια μέρα θα γίνει θρύλος. Το «πείραξα» λίγο στο remix για να είναι πιο catchy. Δικό σας!

Τζους!

«Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλους παράνομους μετανάστες» δήλωσε η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη. Ούτε την κυρία Μπακογιάννη αντέχει άλλο η Ελλάδα, οπότε καιρός να μεταναστεύει σιγά σιγά. Δεν θα δυσκολευτούμε να καλύψουμε το κενό της - του χρόνου, το τιμητικό βραβείο Αρίων στη Μαρινέλλα θα το δώσει μια παράνομη τραβεστί από το Μπαγκλαντές.

Δεν μπορεί κανείς να ξέρει

Ούτε φωνή ούτε ακρόαση για τη συνάντηση με τους bloggers που είχε αναγγείλει ο κ. Βενιζέλος. Ελπίζω να πραγματοποιηθεί η συνάντηση γιατί θέλω πολύ να παρευρεθώ – θέλω να διαπιστώσω αν είναι όντως τόσο χοντρός όσο δείχνει ή αν τον παχαίνει η τηλεόραση. Αν τελικά ο κ. Βενιζέλος δεν συναντήσει τους bloggers, θα τον καταλάβω απόλυτα. Είναι ολοφάνερο απ΄ αυτά που λέει στις συγκεντρώσεις του πως ο ιδεολογικός του χώρος είναι λίγο πιο αριστερά από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Τούτου δοθέντος, λογικό είναι να θεωρεί τους bloggers βολεμένους καπιταλιστές και να τους αποφεύγει για να μην προδώσει την Επανάσταση.


Είδα τον κ. Βενιζέλο να διασκεδάζει σε νεανικό στέκι της συμπρωτεύουσας και μου ήρθε ξανά στο μυαλό μια απορία που έχω εδώ και πολλά χρόνια: γιατί όλοι οι πολιτικοί χορεύουν τσάμικο σαν τσολιάδες αλλά όταν χορεύουν «μοντέρνους» ρυθμούς χορεύουν σαν τρελές αδελφές;

Φυσικά, αυτό το ποστ ήταν μια πρόφαση για να ανεβάσω ένα «μοντέρνο» τραγουδάκι του Μάνου Χατζιδάκι. Το αφιερώνω στους καλούς αναγνώστες που με έχουν ταράξει στα μέιλ. Μάγκες, κουράστηκα να απαντάω. Από δω και πέρα –αντί απαντήσεων- τραγουδάκια σαν κι αυτό.

Η Αθήνα μετακομίζει

Ο αθώος πιτσιρίκος παρακολουθεί έκθαμβος τις μετακομίσεις κτιρίων στην Αθήνα και ονειρεύεται ένα καλύτερο αύριο για την πολύπαθη πόλη.









Η κυβέρνηση εξετάζει τη σταδιακή απομάκρυνση δημοσίων υπηρεσιών και υπουργείων από το κέντρο της Αθήνας, ώστε η περιοχή να είναι πια αμιγώς εμπορική και ψυχαγωγική και οι Αθηναίοι να ξεχνούν την ανεργία, το πρόβλημα πάρκινγκ, και τη μόλυνση, ψωνίζοντας ρούχα και κάνοντας τσουλήθρα.

Το υπουργείο Οικονομίας ετοιμάζεται να μετακομίσει στο Χαλάνδρι και οι Χαλανδριώτες ετοιμάζονται να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό.

Οι υπηρεσίες του υπουργείου Αιγαίου θα μεταφερθούν στη Κέρκυρα για να μη διαμαρτύρονται τα Επτάνησα που δεν έχουν δικό τους υπουργείο, ενώ το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας θα μεταφερθεί στον Όλυμπο για να έχει καλύτερη θέα όταν ναυαγούν τα πλοία.

Παράλληλα εκφράζεται η άποψη πως έχουν ωριμάσει πια οι συνθήκες για τη μετακόμιση του Κοινοβουλίου από το κέντρο της πόλης. Επικρατέστερη περιοχή για να φιλοξενήσει το νέο κτίριο της Βουλής είναι το Δέλτα του Φαλήρου.

Μαζί με τη Βουλή θα μετακομίσει και το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη- οι εύζωνες θα ξεκινούν από την Ηρώδου του Αττικού με τη φουστανέλα και τα τσαρούχια, θα κατεβαίνουν τη Συγγρού με άψογο βηματισμό και μετά από τρεις ώρες θα φτάνουν στο Μνημείο για να το προφυλάξουν από τα μπαρμπούνια.

Η μετάθεση στην Προεδρική Φρουρά δεν θεωρείται πια προνομιακή και χιλιάδες νεοσύλλεκτοι προσπαθούν να την αποφύγουν για να γλιτώσουν τον ποδαρόδρομο.

Το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός κατήγγειλαν τη μεταφορά του Κοινοβουλίου στο Δέλτα του Φαλήρου επειδή θα είναι δύσκολο να διαδηλώνουν σε τόσο μακρινή τοποθεσία, ενώ κατηγόρησαν την κυβέρνηση πως προσπαθεί να εξοντώσει σωματικά τους ψηφοφόρους της Αριστεράς.

Παράλληλα, τα δυο κόμματα αποφάσισαν να μεταφέρουν τα γραφεία τους κοντά στη νέα Βουλή: το ΚΚΕ ζητάει να του παραχωρηθεί το Ωνάσειο για να το μετατρέψει σε Σπίτι του Λαού, ενώ ο Συνασπισμός βολεύεται και με τις εγκαταστάσεις του τσίρκου Medrano.

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ αποφάσισε να περπατούν τα μέλη του κόμματος σημειωτόν στο κατάστρωμα της λεωφόρου Συγγρού ώστε να παρεμποδίζουν την κυκλοφορία των οχημάτων, ενώ στην Κεντρική Επιτροπή του Συνασπισμού πρυτάνευσε η λογική και αποφασίστηκε οι διαδηλώσεις του κόμματος να σταματάνε μπροστά στο Zara της Ερμού.

Το Mega Channel σκέφτεται να μετατρέψει τις διαδηλώσεις των Αθηναίων σε ριάλιτι τηλεπαιχνίδι που θα αντικαταστήσει το «Extra Large-400 ΧΛΜ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ».

Οι διαδηλωτές που θα χάνουν τα περισσότερα κιλά θα κερδίζουν μια ολόκληρη μέρα με τον Γιάννη Πρετεντέρη και αν επιβιώσουν και απ’ αυτή τη δοκιμασία, θα υποβάλλονται σε φάλαγγα και ηλεκτροσόκ για να δούμε μέχρι πού φτάνει η αντοχή τους.

Δίπλα στο κτίριο της νέας Βουλής θα βρίσκεται η νέα Εθνική Λυρική Σκηνή και η νέα Εθνική Βιβλιοθήκη. Αυτά τα τρία κτίρια θα αποτελέσουν τα σύμβολα της σύγχρονης Αθήνας, μαζί με το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως.

Βέβαια, ο κ. Μπερνάρ Τσουμί, ο αρχιτέκτονας του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης ζήτησε να κατεδαφιστούν δυο από τα ωραιότερα κτίρια της Αθήνας «για να συνομιλεί το Νέο Μουσείο με τον Παρθενώνα», οπότε αν το Μουσείο βαρεθεί να συνομιλεί με τον Παρθενώνα, δεν αποκλείεται ο κ. Τσουμί να ζητήσει να ισοπεδωθούν το Κουκάκι, η Καλλιθέα και οι Τζιτζιφιές ώστε να πιάσει κουβεντούλα το Μουσείο με τη νέα Βουλή.

Πάλι καλά που το νέο κτίριο της Βουλής δεν πρόκειται να χτιστεί στην Κυψέλη γιατί μπορεί ο κ. Τσουμί να ζητούσε να γκρεμιστεί η Ακρόπολη, ώστε να μπορεί το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης και η νέα Βουλή να το ρίχνουν στο κουτσομπολιό με την άνεσή τους.

Εάν τελικά το Κοινοβούλιο μετακομίσει στο Δέλτα Φαλήρου, το ιστορικό κτίριο της Βουλής στην πλατεία Συντάγματος θα στεγάσει το Μουσείο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Οι βουλευτές που θα πεθαίνουν δεν θα θάβονται αλλά θα ταριχεύονται και θα εκτίθενται βαλσαμωμένοι στο κοινό ώστε να αποκτήσει και η Αθήνα ένα μουσείο ανάλογο αυτού της Μαντάμ Τισό.

Οι δυσκολίες που υπάρχουν για τη μετατροπή του κτιρίου της Βουλής σε μουσείο είναι μεγάλες καθώς το κτίριο διεκδικείται από ξένους μεγαλοεπενδυτές που θέλουν να μεταφέρουν εκεί το «The Mall» και το «Allou Fun Park».

Η κυβέρνηση εξετάζει τη μεταφορά και άλλων κτιρίων ώστε να αποσυμφορηθεί η κυκλοφορία στο κέντρο της πόλης. Έτσι, το Εθνικό Θέατρο θα μεταφερθεί στην Ψυτάλλεια, το Μέγαρο Μουσικής στο Αγκίστρι και το Ζάππειο Μέγαρο στο συνοριακό φυλάκιο της Κακαβιάς.

"Ο Φιλελεύθερος" - 28/10/07

Μεσογειακοί Αγώνες

Ακόμα μια παγκόσμια διάκριση για τη χώρα μας, αφού η Λάρισα και ο Βόλος ανέλαβαν να διοργανώσουν τους Αγώνες Μεσογειακής Αναιμίας του 2013. Εύγε (Παύλε).

Μπρος γκρεμός και πίσω Μπένυ

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ πιστεύουν πως ο Γιώργος Παπανδρέου διασφαλίζει την ενότητα του κόμματος καλύτερα από τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Νομίζω πως οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ αδικούν τον κ. Βενιζέλο: o κ. Βενιζέλος δεν έχει καμία πρόθεση να διασπάσει το κόμμα - να το φάει θέλει.

Στη Μέση Ανατολή θα βρίσκεται για τις επόμενες δυο μέρες ο Γιώργος Παπανδρέου – μάλλον ο κ. Παπανδρέου θέλει να προετοιμαστεί για όσα πρόκειται να συμβούν στο ΠΑΣΟΚ μετά από την εκλογική αναμέτρηση της 11ης Νοεμβρίου. Βέβαια, μετά από όσα έχουν διαδραματιστεί στο ΠΑΣΟΚ τον τελευταίο ενάμιση μήνα, η παραμονή του στο Ισραήλ και στα Παλαιστινιακά Εδάφη θα του φανεί σαν ταξιδάκι αναψυχής.

Μέρα που είναι...

Όταν πρέπει να γράψω αλλά η κούραση είναι έντονη, υπάρχουν κάποια άσματα που με βοηθούν πολύ να πάρω φόρα. Περίοπτη θέση ανάμεσά τους έχει αυτό.

Ζωή ποδήλατο

Ο υπουργός Μεταφορών, Κωστής Χατζηδάκης, σκέφτεται σοβαρά να υιοθετήσει την πρόταση του δημάρχου Αθηναίων, Νικήτα Κακλαμάνη, για την επέκταση του ωραρίου του μετρό τις Παρασκευές και τα Σάββατα, ώστε να διευκολύνονται οι κάτοικοι στις μετακινήσεις τους. Αν το μέτρο εφαρμοστεί, θα πρόκειται για τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Καραμανλή από το 2004. Η πρόταση του κ. Κακλαμάνη να επιτρέπεται η μεταφορά των ποδηλάτων με το μετρό μάλλον θα απορριφθεί οριστικά. Είναι πολύ σωστή η απόφαση του κ. Χατζηδάκη να μην επιτρέπεται η είσοδος των ποδηλάτων στους συρμούς του μετρό: με το κυκλοφοριακό χάος που επικρατεί στους δρόμους της Αθήνας -αν επιτρέψει να μεταφέρουν οι ποδηλάτες τα ποδήλατά τους με το μετρό- δεν θα αργήσει η μέρα που θα κληθεί να ικανοποιήσει και το δίκαιο αίτημα των οδηγών Ι.Χ. να επιτρέπεται να βάζουν τα αυτοκίνητά τους στα βαγόνια.

Εκείνο που θα μπορούσε να κάνει ο κ. Χατζηδάκης θα ήταν να επιτρέψει να μεταφέρονται με το μετρό κότες, πρόβατα και κατσίκες. Αυτό το μέτρο θα ήταν ένας φόρος τιμής του Κώστα Καραμανλή στον θείο του, καθώς θα αποτύπωνε ιδανικά την εικόνα που παρουσίαζε η χώρα τη δεκαετία του ’50 αλλά και θα ταίριαζε απόλυτα με το προφίλ της σημερινής κυβέρνησης.



Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φτώχειας, ήρθαν στο φως τα κάτωθι στοιχεία που αφορούν τη χώρα μας:

1.Το 1/3 των Ελλήνων ζουν με λιγότερα από 470 ευρώ μηνιαίως.
2.Το 20% των παιδιών ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
3.Το 60% των Ελλήνων ζουν με το φόβο ότι μπορεί μια μέρα να ξυπνήσουν φτωχοί.
4.Το 68,4% των Ελλήνων θεωρούν ότι η ψαλίδα μεταξύ πλούσιων και φτωχών θα ανοίξει κι άλλο στο μέλλον.

Με δεδομένο πως πριν από ένα μήνα διεξήχθησαν στη χώρα μας εκλογές στις οποίες η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ έλαβαν το 80% των ψήφων, οδηγούμαστε στο ασφαλές συμπέρασμα πως πάρα πολλοί συμπατριώτες μας ή γουστάρουν τρελά τη φτώχεια ή είναι μαζοχιστές. (Εντάξει, παίζει και η πιθανότητα κάποιους να τους φοβίζουν τα κόμματα που τους θυμίζουν πως είναι προλετάριοι αλλά δεν το ξέρουν.)

Η επέτειος του νόχι!

Τι πραγματικά συνέβη στην οικία του Ιωάννη Μεταξά τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940; Ο πιτσιρίκος ανοίγει τα αρχεία του Φόρεϊν Όφις και αποκαθιστά την ιστορική αλήθεια.




Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που γιορτάζει την είσοδό της στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο - οι υπόλοιπες χώρες γιορτάζουν το τέλος του πολέμου. Βέβαια, αυτό έχει μια λογική εξήγηση: μιας και λέμε σε όλους «ΝΑΙ», γιορτάζουμε τη μια φορά που είπαμε «ΟΧΙ».

Από το '40 και μετά, κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να μας ρωτήσει - θεωρούν την καταφατική μας απάντηση δεδομένη και κάνουν όλοι ό,τι γουστάρουν.

Η Ελλάδα θυμίζει πόρνη που περιγράφει με περηφάνια στις φίλες της τη μια και μοναδική φορά που αρνήθηκε να εκδοθεί επί χρήμασι.

Για τη σύγχρονη Ελλάδα, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα: θυμίζει πόρνη που πανηγυρίζει τη χυλόπιτα που έριξε η γιαγιά της.

Τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου, στις 3 παρά δέκα, ο Εμανουέλε Γκράτσι, πρεσβευτής της Ιταλίας στην Ελλάδα, πήγε και χτύπησε το κουδούνι της οικίας του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά στην Κηφισιά.

Συνηθιζόταν εκείνα τα χρόνια -αν ξέμενες από κάτι- να βαράς τα κουδούνια των γειτόνων μέσα στην άγρια νύχτα για να σου δώσουν λίγη ζάχαρη ή κάνα κινίνο. Τότε οι άνθρωποι ήταν απλοί και καταδεκτικοί.

Ο Μεταξάς είδε τον Γκράτσι από το ματάκι της πόρτας, κατάλαβε πως δεν ήθελε ζάχαρη και έκανε πως δεν ήταν μέσα - πατούσε μάλιστα με πατάκια στο παρκέ για να μην τον ακούσει ο Ιταλός. Θα βαρεθεί, σου λέει, και θα φύγει.

Ο Γκράτσι, όμως, εκεί, μπάστακας! Κόντεψε να σπάσει την πόρτα με τις γροθιές του και σήκωσε όλη την Κηφισιά στο πόδι - μέχρι τον Βάρσο ακούστηκαν οι γαϊδουροφωνάρες του.

Τι να κάνει κι ο Μεταξάς, στο τέλος του άνοιξε. «Τι χαμπάρια, μάστορα;» του κάνει του Γκράτσι, του οποίου, εν τω μεταξύ, του είχε γυαλίσει το μάτι από την αναμονή, αλλά τον είχε πιάσει και κατούρημα επειδή είχε υπερτροφία του προστάτη - παραλίγο να του φύγουν εν μέσω της σαλόνος.

Αφού έριξε ένα γερό κατούρημα, την τίναξε και τράβηξε το καζανάκι, πάει στον Μεταξά και του λέει πως έχει εντολή να του παραδώσει ένα τελεσίγραφο.

Ο Μεταξάς δεν καταλάβαινε ιταλικά και έκανε την πάπια: «Νον καπίσκο νιέντε σινιόρε Γκράτσι, να σας τρατάρω ένα περγαμόντο;».

Τον πλάκωσε και στα «φόρτσα Γιούβε» μπας και τον καλοπιάσει, αλλά ο Ιταλός ήταν γάτα και το γύρισε στα γαλλικά, που εκείνα τα χρόνια ήταν η γλώσσα της διπλωματίας - μην κοιτάτε σήμερα, αν δεν μιλούσες γαλλικά το '40, ούτε πόλεμο δεν μπορούσες να κάνεις.

Παίρνει το τελεσίγραφο ο Μεταξάς, το διαβάζει και έγινε η καρδιά του περιβόλι: η ιταλική κυβέρνηση απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων της από τον ελληνικό χώρο, από τις 6 π.μ. - δηλαδή, σε τρεις ώρες.

Όπως κάθε δουλοπρεπής Έλληνας, ο Μεταξάς ήταν έτοιμος να πει του Γκράτσι «Περάστε - σαν στο σπίτι σας», αλλά τότε θυμήθηκε πως ήταν μια χρυσή ευκαιρία να ξεπλύνει την ντροπή της οικογένειάς του.

O Μεταξάς είχε δυο κόρες, τη Λουκία και τη Νανά. Η Νανά ήταν υπόδειγμα θυγατέρας δικτάτορα -γαλλικά, πιάνο, παρέλαση και σπίτι-, αλλά η Λουκία ήταν εξώλης και προώλης. Νυμφομανής. Με το βρακί στην τσέπη κυκλοφορούσε. Όλη η Αθήνα υποστήριζε πως την είχε πάρει.

Ο Μεταξάς είχε μάθει τις πομπές της κόρης του και ήταν σε απόγνωση. Στο σπίτι δεν τη φώναζαν πια «Λουκία» αλλά «Λουλού» - προφανώς, επειδή ήταν σουρλουλού. Χαϊδευτικά την έλεγαν «Λουλούκα».

Τα ήθελε και του Μεταξά ο κώλος του πάντως, γιατί δεν μπορείς, κύριε, να είσαι δικτάτορας και «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια» και να φωνάζεις τις κόρες σου «Λουλού» και «Νανά» - έτσι λέγονται τα κορίτσια στα μπορντέλα. Πάλι καλά που δεν είχε και τρίτη θυγατέρα - «Λολίτα» θα τη βάφτιζε.

Βέβαια, από την άλλη, ευτυχώς που είχε κόρες - φαντάζεστε να είχε κάνα γιο και να του 'βγαινε ντιγκιντάνγκας; Θα κατέρρεε η δικτατορία σαν χάρτινος πύργος.

Το μεγάλο πρόβλημα του Μεταξά ήταν πως ήταν κοντός και δεν άρεσε στις γυναίκες, γιατί ανέκαθεν τα θηλυκά προτιμούσαν τους νταγλαράδες. Γι' αυτό ο καλός Θεούλης του έδωσε κόρες - για να τον τιμωρήσει.

Τούτων δοθέντων, ο Μεταξάς σκέφτηκε πως αν έκανε επιστράτευση και έστελνε όλο τον αντρικό πληθυσμό στα σύνορα, η Λουλού δεν θα έβρισκε πια αρσενικό για να βγάλει τα μάτια της και θα συμμορφωνόταν.

Για μια στιγμή του πέρασε από το μυαλό να της κάνει παρθενορραφή και να την κλείσει σε μοναστήρι, αλλά υπήρχε περίπτωση να το γυρίσει η Λουλού στα λεσβιακά, να τρελάνει στο μπαλαμούτι τις καλόγριες και τότε δεν θα τον ξέπλενε ούτε ο Δούναβης.

Γυρνάει λοιπόν στον Γκράτσι και του λέει με άψογο γαλλικό αξάν: «Alors, c' est la guerre» (Λοιπόν, έχουμε πόλεμο).

Τα χάνει ο Γκράτσι -που δεν περίμενε αρνητική απάντηση- και, γοητευμένος από την αρρενωπότητα του Μεταξά, τον ρωτάει με πάθος: «Voulez-vous coucher avec moi ce soir?» (Το πας το τελεσίγραφο;). «ΟΧΙ!» του λέει ο Μεταξάς αποφασιστικά.

Αυτό το «ΟΧΙ» γιορτάζουμε εμείς σήμερα και είναι απόλυτα λογικό - υπήρχε περίπτωση να γιορτάζαμε το «Alors, c' est la guerre»; Δεν θα κατέβαινε κανείς στην παρέλαση για να μην τον πούνε φλώρο.

Πριν καλά καλά ξημερώσει η 28η Οκτωβρίου, το τι έγινε δεν περιγράφεται. Όλοι οι Έλληνες να πάνε να πολεμήσουν! Στρατόκαυλοι!

Συνέβη και τότε αυτό που συνέβη με τα κινητά πριν από μερικά χρόνια: με το που πήρε ο πρώτος Έλληνας κινητό, την άλλη μέρα είχαν όλοι. Πάσχουμε από μιμητισμό. Ξεκίνησε ένας Έλληνας να πάει στην Ήπειρο να πολεμήσει και τον ακολούθησαν όλοι οι άλλοι.

Οι γυναίκες με το ζόρι έμειναν πίσω. Από τα νεύρα τους που δεν τις άφηναν να πολεμήσουν, πλακώθηκαν κι άρχισαν να πλέκουν κάλτσες για τους φαντάρους μας. Ξέμεινε η χώρα από μαλλί. Μπορεί οι στρατιώτες μας να μην είχαν σώβρακο ν' αλλάξουν, αλλά είχαν από διακόσια ζευγάρια κάλτσες ο καθένας.

Μέσα σε δεκάξι μέρες δεν υπήρχε Ιταλός ούτε για δείγμα στο ελληνικό έδαφος. Μα κι αυτοί οι Ιταλοί είχαν στείλει στο μέτωπο τη μεραρχία «Τζούλια» - πάλι καλά που δεν έστειλαν και τη μεραρχία «Ορνέλα».

Βέβαια, και οι Ιταλοί δεν είχαν και μεγάλη πρεμούρα να καταλάβουν την Ελλάδα, γιατί ήξεραν πως τότε δεν είχαμε ούτε εσπρέσο ούτε φρεντοτσίνο - μόνο ελληνικό πολλά βαρύ και όχι, και όποιος γουστάρει.

Τους πήραν οι φαντάροι μας στο κυνήγι μέσα στην Αλβανία, κι αυτοί όπου φύγει φύγει. Ήταν και νταβραντισμένοι οι δικοί μας από τη φασολάδα και πέρδονταν συνέχεια. Ενώ οι Ιταλοί με τα μακαρόνια, τι να κλάσουν;

Ακόμα και σήμερα βρομάει η Αλβανία από τα αέρια των φαντάρων μας - γι' αυτό την εγκαταλείπουν οι Αλβανοί.

Το μεγάλο μας όπλο όμως ήταν η Σοφία Βέμπο, η τραγουδίστρια της νίκης. Πήγαινε η Βέμπο στο μέτωπο, την άκουγαν οι φαντάροι μας και ορμούσαν στους Ιταλούς. Την άκουγαν και οι Ιταλοί και σκιάζονταν.

Βέβαια, κάποια στιγμή «έκλεισε» η φωνή της Βέμπο και βρήκαν την ευκαιρία οι Γερμανοί να μας κάνουν με τα κρεμμυδάκια.

Δεν σκέφτηκε κανένας Έλληνας στρατηγός να αντικαταστήσει τη Βέμπο στην πρώτη γραμμή του μετώπου με τη Μαρία Κάλλας, κι έτσι το μεγάλο μας όπλο έμεινε στην Αθήνα.

Στους Έλληνες άρεσε τόσο πολύ το έπος του ‘40, που με το πού έφυγαν οι Γερμανοί άρχισαν να σκοτώνονται μεταξύ τους. Ευτυχώς όμως οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί μάς βοήθησαν να διώξουμε τους κομμουνιστές.

Φαντάζεστε πώς θα ήταν σήμερα η Ελλάδα αν στον εμφύλιο είχαν επικρατήσει οι κομμουνιστές; Κόλαση. Εμείς θα ήμασταν ατομικιστές, αγενείς, φθονεροί και ρουφιάνοι, ενώ η χώρα θα είχε γεμίσει τσιμέντο, θα είχε γίνει ένας απέραντος σκουπιδότοπος και δεν θα υπήρχε ελπίδα από πουθενά γιατί θα είχαμε ξεπουλήσει τα πάντα.

Τι; Έτσι ακριβώς είμαστε; ΑΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!


LIFO - 25/10/07

Ποίησις (πασοκικός δεκαπεντασύλλαβος)

Παρακαλώ σε μάτια μου,
ψήφισε Βενιζέλο,
κι εγώ για σένα θα γενώ
λυμφατικό μοντέλο!

Γιώργο ψηφίζω τζόγια μου,
το γένος Παπανδρέου.
Πόσα θα φάμε άραγε
μέσα στο Μπερναμπέου;

Μα, εις το Mega ήκουσα
ότι στας προτιμήσεις
πρώτος είν’ ο Ευάγγελος.
Να οι δημοσκοπήσεις!



Συγχώρεσέ με όμορφη,
γλυκιά μου πριγκιπέσα,
εγώ όμως τον Ευάγγελον
τον θεωρώ μπουχέσα!

Και τι είναι άραγε αυτό
που βρίσκεις στον Γιωργάκη;
Μην είναι το παράστημα;
Μην είναι το μουστάκι;

Δεν είναι το παράστημα,
μήτε και το μουστάκι.
Είναι που έχει πλάι του
τον Νίκο Αθανασάκη.

Εκείνον τον μουστακαλή
με το φρικτό σουλούπι,
που τον εσυναντήσαμε
εις την οδόν Τρικούπη;
Και μόνο που στηρίζει αυτός
τον Γιώργο Παπανδρέου,
θα έπρεπε να την σκεφτείς
την ψήφον σου εκ νέου!

Δεν είν’ έτσι τα πράγματα
γιατί ο Αθανασάκης
δουλειά μου υποσχέθηκε,
σαν θα ‘βγει ο Γιωργάκης!

Για ένα ρουσφέτι ξεπουλάς
της ψήφου την ιδέα;
Ξεχνάς πως είναι το ΠΑΣΟΚ
το κόμμα του Ανδρέα;

Όχι, ποτέ μου δεν ξεχνώ
τον πρώτο μας ηγέτη,
γιατί αυτός μας έβγαλε
πριν χρόνια στο κουρμπέτι.
Χρειάζομαι όμως τζόγια μου
πολύ μιαν εργασίαν.
Δεν την αντέχω άλλο πια
τούτην την αφασίαν!

Και τι θα κάνεις τον παρά,
όταν τον αποκτήσεις;
Θα βρεις καμιά ομορφονιά,
και μένα θα μ’ αφήσεις;

Ζηλιάρα αρραβωνιάρα μου,
δεν έχεις φαντασία.
Σαν κάνω τα κουμάντα μου,
βουρ για την εκκλησία!
Όλοι οι πολυέλαιοι
θα είναι αναμμένοι!
Αν θέλεις ο κουμπάρος μας,
μπορεί να είναι ο Μπένυ!

Τον Μπένυ τον εξέχασα,
τον Γιώργο τώρα θέλω!
Αν είναι νύφη να ντυθώ,
χέσ'τον τον Βενιζέλο!


Στον φίλο μου τον Γιώργο (όλα καλά ρε - όλα καλά)

ΠΑΣΟΚ! ΠΑΣΟΚ!

Σύμφωνα με την τελευταία πανελλαδική δημοσκόπηση που διεξήγαγε το όλον ΔΟΛ για λογαριασμό του, στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων του ΠαΣοΚ προηγείται ο Γιώργος Παπανδρέου, αλλά, αν πάνε να ψηφίσουν οι ετοιμοθάνατοι, τα νεογέννητα και οι κλειδαράδες, προηγείται ο Ευάγγελος Βενιζέλος με διαφορά στήθους.

Στην ερώτηση "Θα πάτε να ψηφίσετε για πρόεδρο του ΠαΣοΚ στις 11 Νοεμβρίου;", το 34,1% του συνόλου της κοινής γνώμης απαντά "Πόσα μου δίνετε;" και ποσοστό 62,2% απαντά "Τι είναι ΠαΣοΚ;". Στην ίδια ερώτηση, οι ψηφοφόροι του ΠαΣοΚ απαντούν "Θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό" σε ποσοστό 72,9% και "Μόνο αν έχει καλό καιρό" σε ποσοστό 22,1%.

Στην ερώτηση "Ποιος μπορεί να διασφαλίσει καλύτερα την ενότητα του ΠΑΣΟΚ;", το Mega προηγείται στο σύνολο της κοινής γνώμης με 38,7%, και ακολουθούν ο Γιάννης Πρετεντέρης με 25,3% και ο Θεός με 18,2%. Στο ίδιο ερώτημα στους ψηφοφόρους του ΠαΣοΚ, οι Γοργόνες λαμβάνουν ποσοστό 42,7%, ο Γιούγκερμαν 34,1% και η AGB 9,4%.

Το 85% των ψηφοφόρων του ΠαΣοΚ που δεν θα πάνε να ψηφίσουν δηλώνουν πως θα πήγαιναν αν δεν είχαν αηδιάσει με την σκανδαλώδη και απροκάλυπτη υποστήριξη του Mega στον Γιώργο Παπανδρέου.

To 85% των ψηφοφόρων του ΠαΣοΚ που θα πάνε για προσκύνημα στην Καπερναούμ δηλώνουν πως αν δεν πήγαιναν για προσκύνημα, θα ψήφιζαν Ευάγγελο Βενιζέλο γιατί αν εκλεγεί και την επόμενη τετραετία ο Κώστας Καραμανλής, θα χάσει τη δουλειά του ο Γιάννης Πρετεντέρης και θα καταντήσει να τον προσλάβουν οι Αφοί Γιαννακόπουλοι για να μαζεύει μπουκάλια από το παρκέ του κλειστού γηπέδου μπάσκετ του Παναθηναϊκού.

2 σε 1

Σε σημερινή εμφάνισή του σε εκπομπή του Mega, ο Θεόδωρος Πάγκαλος δήλωσε μεταξύ άλλων: ««Εγώ πιστεύω ότι δεν έχουμε ανάγκη από έναν ηγέτη – ‘Φύρερ’ στα γερμανικά, ‘Ντούτσε’ στα ιταλικά». Κακώς οι δημοσιογράφοι νόμισαν πως ο κ. Πάγκαλος αναφερόταν στον κ. Βενιζέλο – τόσο ο Χίτλερ όσο και ο Μουσολίνι ήταν αδύνατοι. Εκτός, βέβαια, αν ο κ. Πάγκαλος εννοούσε πως ο κ. Βενιζέλος ισούται με το ...άθροισμα του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Και πάλι όμως…

Ήταν πολύ μπροστά

Τα Σκόπια δεν έχουν καμιά πρόθεση να διαπραγματευτούν οποιαδήποτε ονομασία και η κυβέρνηση προσανατολίζεται όλο και περισσότερο προς το ενδεχόμενο ελληνικού βέτο για την ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ. Τώρα αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά πόσο διορατικός και χαρισματικός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου: κέρδισε τις εκλογές του 1981 με τα συνθήματα «Έξω από το ΝΑΤΟ», «Έξω από την ΕΟΚ» αλλά τελικά –αν και πολλοί τον κατηγόρησαν για ασυνέπεια- δεν αποχωρήσαμε από πουθενά, γιατί ο μεγάλος ηγέτης είχε προβλέψει πως μετά από δέκα χρόνια θα διαλυόταν η Γιουγκοσλαβία, οι Σκοπιανοί θα ονόμαζαν το κράτος τους «Μακεδονία», και, άρα, μετά από 26 χρόνια το βέτο θα μας ήταν χρήσιμο. Η Ελλάδα κάνει εξωτερική πολιτική με ορίζοντα 25ετίας – την υποστήριξή μας στον αδερφό τουρκικό λαό, κατά τη διάρκεια των σεισμών του ‘99, θα την εξαργυρώσουμε γύρω στο 2024.

Χωρίς οικογένεια

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της εφημερίδας «Espresso» (πουλάει περισσότερα φύλλα από το «Βήμα») ο Αλέκος Αλαβάνος αναδείχτηκε ως ο ιδανικός πεθερός και ο Αλέξης Τσίπρας ως ο ιδανικός γαμπρός – η δημοσκόπηση αφορούσε βέβαια μόνο πρόσωπα του πολιτικού χώρου. Δεν είναι τυχαία αυτή η επιτυχία των στελεχών του Συνασπισμού - είναι γνωστό τοις πάσι πως ο Συνασπισμός έχει τα καλύτερα παιδιά. Το συμπαθές κόμμα της Αριστεράς έχει το προβάδισμα στους πεθερούς και στους γαμπρούς αλλά το μεγάλο πρόβλημά του εδώ και χρόνια είναι πως δεν έχει κορίτσια για σπίτι – κορίτσια για να κάνεις οικογένεια, για να δώσουν μια σωστή ανατροφή στα παιδιά σου. Άρα, είχε ένα δίκιο η κ. Δαμανάκη όταν αποχωρούσε από τον Συνασπισμό: το έκανε για να αποχαρακτηριστεί και να περπατάει με καθαρό κούτελο στην κοινωνία.

Μπιλοζίρια

Ο Spyros_VJ γράφει...

Να 'τανε το '21 (έστω το '22)

Πολύ έξυπνη ήταν η ιδέα του Γιάννη Σμαραγδή να ντύσει τον Λάκη Λαζόπουλο "Παπαφλέσσα" στην ταινία "Ελ Γκρέκο". Όταν κοπάσει ο θόρυβος για την ταινία, θα μπορεί άνετα να προβάλλεται στην τηλεόραση ανήμερα την 25η Μαρτίου.

Νίκας τοις ευσεβέσι

Πληθαίνουν τα σενάρια διαδοχολογίας μετά από τις άσχημες εξελίξεις στο θέμα της υγείας του Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου. Για την ώρα, οι συζητήσεις γίνονται με διακριτικό τρόπο στα παρασκήνια για να μην τις αντιληφθεί ο Αρχιεπίσκοπος και στενοχωρηθεί, αλλά σε αυτή την περίπτωση η διακριτικότητα είναι μάταιη, αφού τα ίδια ακριβώς έκανε και ο κ. Χριστόδουλος όταν ήταν άρρωστος ο μακαριστός Σεραφείμ, οπότε μάλλον γνωρίζει πολύ καλά το ξεκατίνιασμα και το μαλλιοτράβηγμα που γίνεται ανάμεσα στους σεπτούς ιεράρχες μας για τη διαδοχή του, την ώρα που ο ίδιος δίνει αγώνα για να κρατηθεί στη ζωή.

Η ασθένεια του Αρχιεπισκόπου φέρνει στην επιφάνεια το πρόβλημα στη διαδικασία διαδοχής που υπάρχει στην Εκκλησία της Ελλάδας. Στην πολιτική τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: ξέρεις πως αν πεθάνει ένας Παπανδρέου, κάποιος άλλος Παπανδρέου θα τον διαδεχτεί στην πολιτική κονίστρα. Αν ο κ. Χριστόδουλος είχε ένα γιο, τώρα τα πράγματα θα ήταν απλά - θα τον διαδεχόταν ο γιος του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο και ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Θα πρέπει να επανεξετάσουμε κάποια στιγμή το θέμα της αγαμίας των ανώτερων κληρικών. Γιατί κι ο κληρικός άνθρωπος είναι - μην τον βλέπεις έτσι. Του ανεβαίνει η λίμπιντο και δεν ξέρει τι κάνει. Του έρχονται οι γενετήσιες ορμές και προσπαθεί να τις κατευνάσει με προσευχές, ευχέλαια και αγιασμούς. Στο τέλος πάει να σκάσει ο άνθρωπος κι αρχίζει και βαράει τις καμπάνες.

Φαντάσου κάθε φορά που σου ‘ρχεται να φιστικώσεις τη Μαίρη, αντί να τη βάλεις κάτω να της αλλάξεις τα φώτα, να ψέλνεις το «Τη Υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια». Θα το άντεχες; Δεν θα το άντεχες. Στο τέλος θα τρελαινόσουν.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά να μην μπορείς ούτε να αυνανιστείς. Γιατί βλέπει ο Κύριος από πάνω και θα σε κάψει - άσε που μπορεί να τυφλωθείς. Στο τέλος λαλάνε κι οι μητροπολίτες από την πολλή αγαμία, τους φεύγουν κι οι αναστολές και ορμάνε σ' όποιον βρουν μπροστά τους.

Τους καταλαβαίνω τους ανθρώπους - έχουν κι αυτοί τα δίκια τους. Όταν έρχεται η άλλη, η πρόστυχη, και σου εξομολογείται πως το έχει κάνει με όλους τους άνδρες του πλανήτη εκτός από σένα, γίνεσαι ή δεν γίνεσαι καυλοπυρέσσων;

Γιατί νομίζετε πως φοράνε ράσα οι παπάδες; Επειδή όλοι έχουν μόνιμη στύση - με τα παντελόνια θα γίνονταν ρεζίλι. Όλοι οι παπάδες πάσχουν από πριαπισμό. Γυμνοί είναι κάτω από τα ράσα. Πάει ο κάθε αμαρτωλός, τους περιγράφει με λεπτομέρειες τις ακολασίες του, τους κάνει πύρκαυλους, τους ζητάει άφεση αμαρτιών και τους αφήνει με το πουλί στο χέρι - ούτε καν στο χέρι, γιατί δεν κάνει να το αγγίζουν.

Οι παπάδες κάθε μέρα αλλάζουν σεντόνια - σύχρηστα γίνονται τα σεντόνια τους από τις ονειρώξεις. Στα σεντόνια τούς φεύγει ο μισθός τους, γι' αυτό αναγκάζονται να ξαφρίζουν το παγκάρι.

Αμ το άλλο; Ξέρεις ότι ο γιος του Παπανδρέου, ο ανιψιός του Καραμανλή, η κόρη του Μητσοτάκη θα είναι σχετικά νέοι όταν αναλάβουν δικαιωματικά την εξουσία. Διαδέχονται τους προγόνους τους και έχουν μπροστά τους καμιά τριανταριά χρόνια να γίνουν ακόμα πιο πλούσιοι... συγνώμη, να προσφέρουν στον τόπο ήθελα να γράψω.

Με τους Αρχιεπισκόπους δεν είναι έτσι: πεθαίνει το ένα γεροκούσαλο και τον διαδέχεται ένα άλλο γεροκούσαλο. Φεύγει το ραμολιμέντο κι έρχεται το χούφταλο. Μέχρι να προλάβεις να τους συνηθίσεις και να μάθεις τις πολιτικές τους απόψεις, τα έχουν τινάξει.

Άσε που δεν μπορείς να πεις κουβέντα για τον εκάστοτε Αρχιεπίσκοπο: όταν είναι γερός δεν μιλάς από φόβο, όταν αρρωσταίνει δεν μιλάς από σεβασμό στο πρόβλημα της υγείας του, όταν κοιμηθεί «ο νεκρός δεδικαίωται», εμείς πότε θα τον κρίνουμε; Μόνο ο Θεός θα τον κρίνει. Ε, ας κυβερνήσει τη χώρα ο Θεός!

Ούτως η άλλως, βέβαια, την Ελλάδα ο Θεός την κυβερνάει. Γιατί η Ελλάδα δεν είναι μια οποιαδήποτε χώρα - η Ελλάδα έχει θεοκρατικό καθεστώς. Η Ελλάδα και το Ιράν. Αρρώστησε ο Χριστόδουλος και ο Καραμανλής έχει χάσει το μπούσουλα - δεν ξέρει τι του γίνεται. Αισθάνεται σαν τον Αχμαντινετζάντ χωρίς τον Αγιατολάχ του.

Με το δίκιο του ο άνθρωπος. Παίρνει τηλέφωνο στην Αρχιεπισκοπή να πάρει οδηγίες για το Κυπριακό και δεν βρίσκει κανέναν. Έφυγε κι ο Κουλουσούσας που είχε οργανωτικές ικανότητες και το ‘χουν διαλύσει οι παπάδες το μαγαζί - κάθονται όλη μέρα και παίζουν μακριά γαϊδούρα στους διαδρόμους της Αρχιεπισκοπής.

Τουλάχιστον, όταν αρρωσταίνει ο Αρχιεπίσκοπος, να τον αντικαθιστά κάποιος άλλος. Ας είναι ένα απ' αυτά τα νεαρά αγόρια που τιτιβίζουν γύρω του - το πιο αγαπημένο του. Να υπάρχει ένας άνθρωπος να συμβουλεύσει τον πρωθυπουργό, βρε αδερφέ!

Αυτά πρέπει να θεσμοθετηθούν - δεν μπορεί να μένει η χώρα χωρίς πνευματικό ποιμένα. Αν ο Κουλουσούσας δεν είχε πετάξει τα ράσα, θα είχε έναν άνθρωπο τώρα ο Καραμανλής να του δώσει μια σωστή συμβουλή. Έχει μείνει η χώρα ακέφαλη και ακυβέρνητη.

Τέρμα, θα πρέπει να γίνει τηλεοπτικό ντιμπέιτ ανάμεσα στους υποψήφιους για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Να κάτσουν όλοι με τη σειρά και να απαντήσουν στις ερωτήσεις του Ευαγγελάτου και της Στάη για το Σχέδιο Ανάν, το Μακεδονικό, το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού και την υφαλοκρηπίδα. Να ξέρουμε από πριν τις απόψεις τους. Τι; Δεν είναι πολιτικοί; Ε, τότε πώς γίνονται πολιτικοί όταν εκλέγονται;

Και θα πρέπει να ψηφίζει ο λαός για την εκλογή του Αρχιεπισκόπου. Αφού ποτέ δεν πρόκειται να βγει πρωθυπουργός ο πολιτικός που ψηφίζω, να βγάλω τουλάχιστον Αρχιεπίσκοπο. Να αισθανθώ κι εγώ μια φορά στη ζωή μου νικητής. Να τον βλέπω με την αγιαστούρα στο χέρι και να λέω στην παρέα μου «αυτόν εγώ τον έβγαλα»!

Να γίνουν και δημοσκοπήσεις. Να βγαίνει η GPO και να ανακοινώνει πως σε δημοσκόπηση που έγινε για λογαριασμό της Αγίας Λαύρας, στο ερώτημα «Ποιον θα εμπιστευόσασταν να ξορκίσει τη γυναίκα σας;» προηγείται με 45% ο μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος και ακολουθεί με 32% ο Δημητριάδος Ιγνάτιος, ενώ στο ερώτημα «Ποιος είναι καταλληλότερος για να συγκυβερνήσει με τον Κώστα Καραμανλή;» προηγείται με 72% ο άγιος Βησσαρίων και ακολουθεί με 25% η αγία Αθανασία του Αιγάλεω.

Κακώς κατηγορήθηκαν οι γιατροί που πήραν σβάρνα τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και τις ενημερωτικές εκπομπές και τσακωνόντουσαν για το αν έπρεπε ή όχι να γίνει μεταμόσχευση στον κ. Χριστόδουλο.

Ξέρεις τι είναι να έχεις περάσει καμιά εικοσαριά χρόνια στα θρανία για να γίνεις χειρουργός-ογκολόγος και να βλέπεις όλη μέρα στην τηλεόραση την Έφη Θώδη και την Τζούλια Αλεξανδράτου; Αρχίζεις και τρελαίνεσαι. Αισθάνεσαι σκουπίδι.

Περιμένεις μια ζωή να σου κάτσει ένας ασθενής που να ‘ναι διάσημος για να κάνεις κι εσύ το κομμάτι σου. Και πάνω που τον βρήκες κι ετοιμάζεσαι να αρχίσεις να ποζάρεις στις κάμερες σαν ιατρική διάνοια, έρχεται ένας Έλληνας γιατρός από την Αμερική, τον παίρνει μέσα από τα χέρια σου και τον πάει στο Μαϊάμι. Έλεος!

Τούτων δοθέντων, ειρήσθω εν παρόδω και εν κατακλείδι, στους υποψήφιους για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει τσεκάπ. Θα πρέπει να βεβαιωθούμε πως ο νέος Αρχιεπίσκοπος είναι υγιής και θα ζήσει καμιά εικοσαριά χρόνια ακόμα τουλάχιστον. Έχω που έχω τόσες έγνοιες - δεν μπορώ να ζω και με την αγωνία μη μου αρρωστήσει ο Αρχιεπίσκοπος.

Υ.Γ. Ο Θεός να με συγχωρέσει.


LIFO - 18/10/07

Άλα!

Επικρατέστερη περιοχή για να φιλοξενήσει το νέο κτίριο της Βουλής είναι το Δέλτα Φαλήρου. Δίπλα στο κτίριο της νέας Βουλής θα βρίσκεται η νέα Εθνική Λυρική Σκηνή και η νέα Εθνική Βιβλιοθήκη. Αυτά τα τρία κτίρια θα αποτελέσουν τα σύμβολα της σύγχρονης Αθήνας, μαζί με το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως. Βέβαια, ο κ. Μπερνάρ Τσουμί, ο αρχιτέκτονας του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης ζήτησε να κατεδαφιστούν δυο από τα ωραιότερα κτίρια της Αθήνας «για να συνομιλεί το Νέο Μουσείο με τον Παρθενώνα», οπότε αν το Μουσείο βαρεθεί να συνομιλεί με τον Παρθενώνα, δεν αποκλείεται ο κ. Τσουμί να ζητήσει να ισοπεδωθούν το Κουκάκι, η Καλλιθέα και οι Τζιτζιφιές ώστε να πιάσει κουβεντούλα το Μουσείο με τη νέα Βουλή - μάλλον θα είναι και του ιδίου επιπέδου. Πάλι καλά που το νέο κτίριο της Βουλής δεν πρόκειται να χτιστεί στην Κυψέλη γιατί μπορεί ο κ. Τσουμί να ζητούσε να γκρεμιστεί η Ακρόπολη ώστε να μπορεί το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης και η νέα Βουλή να το ρίχνουν στο κουτσομπολιό με την άνεσή τους.

Ο αγαπημένος μου συνθέτης, ο αγαπημένος μου τραγουδιστής κι ένα από τα πιο αγαπημένα μου άσματα. Αφιερωμένο!

Blog Action Day - Για το Περιβάλλον

Σήμερα, χιλιάδες bloggers απ’ ολόκληρο τον κόσμο ενώνονται για το Περιβάλλον. Με αφορμή αυτήν την προσπάθεια, θα ήθελα να σταθώ στην πρόταση του κ. Στέφανου Μάνου για τη δημιουργία 20 Κήπων των 100 στρεμμάτων ο καθένας, στην καρδιά της Αθήνας. Ο κ. Μάνος προτείνει να δοθεί σε κοινή χρήση (πάρκα, πλατείες, κήποι και δρόμοι) το 50% της έκτασης του αεροδρομίου του Ελληνικού και το υπόλοιπο 50% να γίνει οικοδομήσιμα οικόπεδα. Η γνώμη του είναι πως με τα χρήματα από την πώληση αυτών των οικοπέδων (περίπου 4 δισ. ευρώ) θα πρέπει να απαλλοτριωθούν 20 εκτάσεις των 100 στρεμμάτων στις πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αθήνας και να δημιουργηθούν 20 Κήποι. Έτσι η Κυψέλη, ο Κολωνός, το Περιστέρι, το Αιγάλεω και άλλες συνοικίες της Αθήνας θα αποκτήσουν Κήπους. Η άποψη του κ. Μάνου είναι πως το μεγάλο Μητροπολιτικό Πάρκο του Ελληνικού θα είχε νόημα, αν υπήρχαν ήδη τέτοιοι Κήποι κοντά στους χώρους κατοικίας των Αθηναίων - τώρα, αρκεί το Πάρκο του Ελληνικού να έχει τη μισή έκταση απ' αυτήν που προβλέπει η αρχική μελέτη (2600 στρέμματα αντί 5200 στρέμματα). Συμφωνώ μαζί του και ελπίζω η ιδέα του να πραγματοποιηθεί. Ολόκληρη η πρόταση του κ. Μάνου, εδώ.

Κομπίνα

Υποτίθεται πως σήμερα το πρωί ξεκίνησε η υπαίθρια μεταφορά των αρχαιοτήτων από το παλαιό Μουσείο της Ακρόπολης στο νέο Μουσείο. Η επιχείρηση γίνεται για τα μάτια του κόσμου - τα κιβώτια είναι άδεια. Στην πραγματικότητα, όλα τα γλυπτά έχουν μεταφερθεί εδώ και μέρες από το παλαιό στο νέο Μουσείο μέσα από τις υπόγειες στοές που ξεκινούν από την Ακρόπολη, περνούν από τη σπηλιά του Νταβέλη και καταλήγουν στην Κόκκινη Μηλιά. Η επιχείρηση κρατήθηκε μυστική για να μην πληροφορηθούν την ύπαρξη των στοών οι Εβραίοι και στείλουν πράκτορες της Μοσάντ να ανατινάξουν τον Παρθενώνα.

Σαν τη χήρα στο κρεβάτι

Δεν είναι σωστό πριν ακόμα πεθάνει ένας άνθρωπος να εξυφαίνονται τα σενάρια διαδοχής του. Πρώτα απ’ όλα είναι αντιχριστιανικό. Επίσης είναι ασεβές, απρεπές και ανήθικο να γίνονται τέτοιες συζητήσεις. Δεν είναι δυνατόν να ορμάς σαν το κοράκι για να πάρεις τη θέση κάποιου που είναι ακόμα στη ζωή. Επιτέλους, ας καταλάβουν όλοι πως δεν είναι σωστό να θέτουν θέμα διαδοχής όσο ο Γιώργος Παπανδρέου ζει.

Με αφορμή τη συζήτηση για τη διαδοχή του Αρχιεπισκόπου, ο μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος δήλωσε πως «οι χήρες βάζουν την πλερέζα πριν πεθάνει ο άντρας τους». Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που οι σεπτοί ιεράρχες μας από τα πρώτα βήματά τους στην ιεροσύνη φοράνε μαύρο ράσο και μαύρο καλυμμαύχι: φοράνε μαύρα από νωρίς, ώστε να τα συνηθίζουν και να μη χρειαστεί να τα φορέσουν ξαφνικά όταν πεθάνει ο άντρας τους.

Όλα για την Τέχνη

Το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής, ετοιμαζόμουν να επισκεφθώ τον Τέλη για να σαβουρώσω μπριζολάκια. Την τελευταία στιγμή άλλαξα γνώμη και αποφάσισα να επισκεφθώ το Destroy Athens. Η διακόσμηση του σπιτιού μου χρειάζεται ανανέωση και σκέφθηκα πως σε αυτή την έκθεση θα μπορούσα να ενημερωθώ για τη σύγχρονη Τέχνη και να αγοράσω μερικά έργα νέων καλλιτεχνών, ώστε να αντικαταστήσω τους πίνακες του Τσαρούχη και του Φασιανού που έχω στο σαλόνι. Ενημέρωσα τις δυο καμαριέρες μου -τη Μαρίλη και τη Χαριτίνη- πως θα επισκεφθούμε έναν χώρο Τέχνης και τις παρότρυνα να ντυθούν ευπρεπώς. Αν και έσκαγε ο τζίτζικας, έριξα πάνω μου μια γούνα που μου είχε χαρίσει ο Αλέξανδρος Ιόλας το 1978 στο Παρίσι - ήθελα να εντυπωσιάσω τους υπόλοιπους φιλότεχνους. Παράλληλα, τηλεφώνησα στη Βίβιαν Γιαδικιάρογλου για να της ζητήσω να μας συνοδεύσει - η Βίβιαν έχει σπουδάσει Ιστορία της Τέχνης και η παρουσία της θα ήτο χρήσιμη, καθώς θα μας εξηγούσε τα κρυμμένα νοήματα των έργων και θα μας ανέλυε τις προθέσεις των καλλιτεχνών. Αν και είχε να βάλει μπουγάδα, ενθουσιάστηκε με την πρότασή μου και σε πέντε λεπτά ήταν στο σπίτι μου.

Στη διαδρομή αποφάσισα να οδηγήσω ριψοκίνδυνα τη Mercedes SLK που μου είχαν χαρίσει η Γιάννα Αγγελοπούλου και ο Θεόδωρος Δασκαλάκης όταν παντρεύτηκα την Εύη Αδάμ - γι' αυτό, δεν φόρεσα ζώνη.

Πάρκαρα κοντά στο χώρο της έκθεσης και άφησα από πενήντα ευρώ σε κάθε πόρτα, για να μη μου σπάσουν το αυτοκίνητο τα λούμπεν στοιχεία που σίγουρα θα σύχναζαν στην περιοχή - παράλληλα, έριξα και καμιά τριακοσαριά ευρώ σε νομίσματα γύρω από το αυτοκίνητο, γιατί ήτο ολοφάνερο πως σε αυτήν τη γειτονιά κατοικούν πτωχοί.

Λίγα μέτρα πριν την είσοδο της εκθέσεως, σκέφτηκα για μια στιγμή να προτείνω στην παρέα μου να επισκεφθούμε το «Butcher Shop» ή το «Sardelles» - οι μυρωδιές που αναδύονταν από τις κουζίνες των δυο εστιατορίων μου είχαν σπάσει τα ρουθούνια.

Δεκάδες άνθρωποι συνωστίζονταν στα τραπέζια και χλαπάκιαζαν - υπέθεσα πως ήταν φιλότεχνοι που, λόγω συνωστισμού, δεν ημπόρεσαν να εισέλθουν στο χώρο της έκθεσης και παρηγορούνταν με κοψίδια και κουτσομούρες.

Στο γκισέ των εισιτηρίων, μπροστά από εμάς, ήταν δυο Γάλλοι που επιθυμούσαν να εισέλθουν δωρεάν στο χώρο. Η ταμίας τους είπε ευγενικά πως τα χαρτιά που της προσκόμισαν δεν δικαιολογούσαν κάτι τέτοιο και αυτοί έκαναν να φύγουν. Τους αγόρασα δυο εισιτήρια για να μην επιστρέψουν στην πατρίδα τους και κακολογούν τη φιλόξενη χώρα μας - τους έδωσα και πεντακόσια ευρώ να λιγδώσουν το άντερό τους γιατί μου φάνηκαν πεινάλες.

Μπαίνοντας στην έκθεση είδα κάτι οθόνες με κτίρια που γκρεμίζονταν. Με μάγεψε η αισιοδοξία του έργου, αλλά η Βίβιαν Γιαδικιάρογλου το προσπέρασε βιαστικά. Μάλλον θα το είχε αγοράσει κάποιος άλλος συλλέκτης και άρα δεν υπήρχε λόγος να χάνουμε χρόνο.

Στον τοίχο ενός κτιρίου υπήρχε ένα κείμενο που μου θύμισε τον ποιητή Φανφάρα. Ονομαζόταν «Η Τέχνη του κενού». Μαγεύτηκα και διάβασα μερικές γραμμές στη Βίβιαν, τη Μαρίλη και τη Χαριτίνη, που κρέμονταν από τα χείλη μου: «Ονομάζουμε ολοκληρωμένο Ον αυτόν που γνωρίζει να είναι φιλόσοφος, ερευνητής, εξερευνητής του αγνώστου, καλλιτέχνης, εραστής του απείρου, φίλος, εραστής και επαναστατημένος, εξεγερμένος ποιητής...». Δεν συνέχισα άλλο - ήταν ολοφάνερο πως αυτά τα λόγια είχαν γραφτεί για εμένα και δεν μου αρέσει να περιαυτολογώ.

Στον απέναντι τοίχο έγραφε «We are not professionals» - αυτό μου φάνηκε καλή είδηση γιατί οι ερασιτέχνες δεν έχουν να φάνε και πουλάνε τα έργα τους κοψοχρονιά.

Αμέσως κατάλαβα το σκεπτικό του Destroy Athens: ο χώρος της έκθεσης ήταν χωρισμένος σε έξι κεφάλαια. Κάθε κεφάλαιο αναλογούσε σε μια ημέρα - πρώτη, δεύτερη κ.λπ. Η έκθεση ολοκληρωνόταν την έκτη ημέρα, ημέρα κατά την οποία ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο και μετά έφτιαξε και τη γυναίκα για να έχει παρέα ο άνθρωπος - μη βλέπετε σήμερα, τα παλιά τα χρόνια τα σκυλιά ήταν άγρια και δεν υπήρχαν ακόμα βιβλία.

Έβδομη ημέρα δεν υπήρχε στην έκθεση γιατί σύντομα θα δουλεύουμε και τις Κυριακές - ούτε όγδοη ημέρα υπήρχε, αν και όπως λέει ο Ρασούλης «την όγδοη μέρα ο Θεός έφτιαξε και τον μπαγλαμά».

Χάρηκα πολύ που κατανόησα το νόημα της έκθεσης χωρίς τη βοήθεια της Βίβιαν, και προχώρησα στη δεύτερη μέρα. Εκεί με περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη: μια γιγαντοοθόνη έδειχνε ποδόσφαιρο. Στήθηκα όλο αγωνία μπας και δείξει τις επιτυχίες των ομάδων μας στα ευρωπαϊκά Κύπελλα αλλά μάταια - έδειχνε συνέχεια κάτι Τουρκαλάδες της Γαλατά Σαράι που έδεναν τα κορδόνια τους, έπαιζαν λίγο μπάλα και μπαινόβγαιναν στα αποδυτήρια. Εν τω μεταξύ, δεν έμπαινε γκολ με τίποτα.

Όταν είδα πως το παιχνίδι δεν είχε ενδιαφέρον, προχώρησα μερικά μέτρα και αυτό που είδα με αποζημίωσε: ένας τεράστιος πίνακας με οπαδούς της Μενχενγκλάντμπαχ. Λάδι σε καμβά, ωραιότατο. Θα ταίριαζε υπέροχα πάνω από το τζάκι.

Αναζήτησα εναγωνίως τη Βίβιαν για να της πω να το «χτυπήσουμε» πριν προλάβει να το αγοράσει κάνας νεόπλουτος και την είδα να στέκεται κάτω από ένα έργο του Νίκου Κεσσανλή. Ήταν μια βρώμικη πατσαβούρα που κρεμόταν από έναν ξεγάνωτο τενεκέ. Ενθουσιάστηκα! Θα το αγόραζα και θα το κρεμούσα στο μπαλκόνι για να σκιάζονται τα περιστέρια που μας έχουν πνίξει στην κουτσουλιά.

Πλησίασα για να το δω καλύτερα και άκουσα τη Μαρίλη και τη Χαριτίνη να τσακώνονται - η Μαρίλη έλεγε πως αυτήν κοιτούσε το προηγούμενο βράδυ ο πορτιέρης του «Crystal», ενώ η Χαριτίνη υποστήριζε πως της έκλεισε το μάτι την ώρα που τον συνάντησε έξω από την τουαλέτα.

Δεν με ενόχλησε τόσο το γεγονός πως τσιλιμπούρδιζαν πίσω από την πλάτη μου, όσο το ότι δεν σέβονταν το ναό της Τέχνης. Τις διέταξα να επιστρέψουν σπίτι - η τιμωρία τους θα ήταν πως δεν θα απολάμβαναν τα υπόλοιπα εκθέματα.

Συνεχίσαμε με τη Βίβιαν και αντικρίσαμε γεμάτοι δέος το νέο έργο της Εύας Στεφανή. Όταν άρχισε η ανάκρουση του εθνικού ύμνου, σταθήκαμε προσοχή γιατί αυτή η καλλιτέχνιδα είναι πολύ εθνικόφρων. Μάταια περιμέναμε να εμφανιστεί κάποιο αιδοίο κατά τη διάρκεια της ανάκρουσης του ύμνου - ούτε βυζί δεν έδειξε.

Καθώς περιδιαβαίναμε τους χώρους της έκθεσης βρεθήκαμε μπροστά σε μια γιγαντιαία αγιογραφία. Ενστικτωδώς, έβγαλα μερικά κέρματα για να ανάψω ένα κεράκι, αλλά δεν μπορούσα να βρω το παγκάρι.

Το έργο ήταν του Στέλιου Φαϊτάκη και ονομαζόταν «Ο Σωκράτης πίνει το κώνειο». Απ' όλα είχε μέσα: άγγελο με παλαιστινιακή μαντήλα, δοσίλογους, παπάδες, ΜΑΤ, αεροπλάνα να βομβαρδίζουν την Ακρόπολη, συνθήματα «Λευτεριά στον Γ. Δημητράκη» και «Φωτιά στις τράπεζες» - ήταν το πιο ωραίο έργο της έκθεσης.

Ο Θανάσης Τότσικας με απογοήτευσε γιατί περιορίστηκε στο να ξερνάει πάνω από τα κεφάλια μας - με είχε ενθουσιάσει τόσο τότε που συνουσιαζόταν με ένα καρπούζι, που τώρα περίμενα να τον δω να κουτουπώνει κάναν αμπελώνα.

Το τελευταίο έργο που τράβηξε την προσοχή μου ήταν ένα βίντεο με έναν νεαρό που αφού παρότρυνε μια κοπέλα να κάνει πεολειξία στον φίλο της, έβγαλε έξω την τσουτσούνα του και την έκανε λάστιχο. Είδα τη Βίβιαν να κουνάει απογοητευμένη το κεφάλι της. «Είναι μικρό» μου είπε. «Είναι αρκετά μεγάλο», της λέω, «θα το βάλω στο δωμάτιο των ξένων». «Το πουλί του εννοώ» με αποστόμωσε η Βίβιαν, που την εκφράζει ο μινιμαλισμός, αλλά όχι στα ανδρικά μόρια.

Βγήκαμε έξω μαγεμένοι από το ταξίδι στον κόσμο της Τέχνης. Το μάτι μου έπεσε σε μια γιγαντοαφίσα με τον Πάνο Κιάμο να ποζάρει σαν Ριτζ Φόρεστερ. Ήταν αυτό που έψαχνα για τον τοίχο του σαλονιού. Σκαρφάλωσα στον τοίχο, την ξεκόλλησα προσεκτικά και τη φύλαξα στο πορτμπαγκάζ. Όλα για την Τέχνη.

LiFO - 11/10/07

"Αχ Νικήτα, Ευγνωμοσύνη"

"Κλαίω και για εμάς που αναβάλλουμε την ομορφιά της ζωής για αύριο με τη βεβαιότητα ότι το αύριο είναι πάντα εκεί με τον ίδιο ήλιο...την ίδια θάλασσα". Η κυρία Λουκία Ρικάκη αποχαιρετά με ένα ποστ τον Νικήτα Λιοναράκη.

Παγκόσμια Ημέρα Παρηγορητικής Φροντίδας - Για την Αμαλία

«Κανείς δεν πήρε στα σοβαρά τον πόνο μου», «Φρικτός πόνος, δεν μπορούσα να κουνηθώ», «Η κατάστασή μου τραγική. Έκοψα τη δουλειά». Αυτά έγραφε μεταξύ άλλων η Αμαλία Καλυβίνου στο χειρόγραφο ημερολόγιο της, πριν την επίσκεψή της σε ιατρείο πόνου και παρηγορητικής φροντίδας. Αντιθέτως, μετά την πρώτη της επίσκεψη σε αυτό: «Πρώτη φορά που δεν αμφισβητήθηκε ο πόνος μου. Πρώτη φορά που ένοιωσα ότι ο γιατρός απέναντί μου καταλάβαινε τι του έλεγα. Πρώτη φορά που γιατροί με προέτρεπαν και με στήριζαν να κάνω πράγματα». Το χειρόγραφο αυτό, το οποίο της εμπιστεύτηκε πριν χρόνια η Αμαλία, παρέδωσε σήμερα (6 Οκτωβρίου) κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου, η πρόεδρος της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. Αθηνά Βαδαλούκα στην οικογένεια της Αμαλίας. Στη μνήμη της άλλωστε αφιερώνει φέτος η ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. την Παγκόσμια Ημέρα Παρηγορητικής Φροντίδας, τιμώντας με τη συμβολική αυτή ενέργεια τον Έλληνα ασθενή, για την αξιοπρέπεια και ανακούφιση του οποίου αγωνίζεται.

Η ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α μέσω της καμπάνιας για την Παγκόσμια Ημέρα Παρηγορητικής Φροντίδας στοχεύει στην άσκηση πίεσης προς την Πολιτεία για την ικανοποίηση βασικών αιτημάτων. Συνεχίζεται η συλλογή υπογραφών συμπαράστασης στο site της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α.

Γοργόνες

Είναι κοινό μυστικό πια πως οι αγρότες και οι τσοπαναραίοι που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές ικανοποιούν τις γενετήσιες ορμές τους, βατεύοντας γίδες και προβατίνες. Από την άλλη, χρόνια τώρα, όλοι απορούσαμε για το πώς εκτoνώνουν τη βαρβατίλα τους οι ψαράδες που διαμένουν στα περήφανα, ακριτικά νησιά μας. Το νέο σίριαλ του Mega, «Γοργόνες», ήρθε για να λύσει όλες τις απορίες μας επί του θέματος: οι ψαράδες έχουν λαλήσει τόσο πολύ από την αγαμία, που περνάνε τα μπαρμπούνια για γοργόνες.

Η νίκη βγάζει πρόεδρο κι η ήττα αρχιεπίσκοπο

Δεν υπάρχει πια λόγος να σκοτώνονται ο Παπανδρέου με τον Βενιζέλο. Όποιος νικήσει, να γίνει πρόεδρος και ο ηττημένος να γίνει αρχιεπίσκοπος.

Πόσο σ' αγαπώ...Επιθεώρηση!

Το καινούργιο έργο του Σταμάτη Κραουνάκη έχει τίτλο «Πόσο σ’ αγαπώ…Επιθεώρηση!» και πρόκειται, φυσικά, για μια επιθεώρηση. Η παράσταση ανεβαίνει στις 20 Οκτωβρίου στη Μουσική - Θεατρική Σκηνή «Αθηναΐς». Μαζί με τον Σταμάτη Κραουνάκη είναι πάντα οι «Σπείρα Σπείρα». Δεν έχω χάσει παράστασή τους – η πιο συγκλονιστική ήταν πριν από αρκετά χρόνια στο «Χυτήριο», ένα βράδυ που ‘βρεχε, που ‘βρεχε μονότονα, και την είχαμε παρακολουθήσει δέκα άνθρωποι. Σήμερα, βέβαια, πρέπει να πολεμήσεις για να εξασφαλίσεις εισιτήριο για τις παραστάσεις τους. Ένα από τα νούμερα της παράστασης αφορά τους μπλόγκερς. Είναι η πρώτη φορά που μια επιθεώρηση καταπιάνεται με τους μπλόγκερς – ο κ. Κραουνάκης είναι πάντα πρωτοπόρος. Μη χάσετε αυτήν την παράσταση!

Μπλου τζιν, τάξη & ασφάλεια

Ο πιτσιρίκος έμαθε πως επιτράπηκαν τα τζιν παντελόνια στα Λύκεια της Κύπρου και ετοιμάζεται να συνεχίσει τις σπουδές του στη Λευκωσία.



Με γοργούς ρυθμούς προχωράει η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στην Κύπρο, αφού από φέτος οι μαθητές των Λυκείων και των Τεχνικών Σχολών θα μπορούν να φορούν τζιν παντελόνια, ενώ για τις μαθήτριες υπάρχει ακόμα και η επαναστατική, εναλλακτική επιλογή της τζιν φούστας.

Βέβαια, επειδή τέτοιες μεγάλες τομές στο εκπαιδευτικό σύστημα μπορεί να προκαλέσουν τριγμούς στα θεμέλια της κοινωνίας, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού διευκρίνισε πως το τζιν δεν θα αντικαθιστά την υφιστάμενη στολή αλλά θα μπορεί να συνυπάρχει με το γκρίζο παντελόνι ή τη φούστα γκρίζου χρώματος.

Δηλαδή θα μπορούν οι μαθητές να φορούν δυο παντελόνια μαζί - ένα τζιν παντελόνι κάτω ή πάνω από το παντελόνι της μαθητικής στολής-, ενώ οι μαθήτριες θα μπορούν να φορούν το τζιν παντελόνι κάτώ από τη φούστα τους, ώστε να μην κρυώνουν τα μπούτια τους τις κρύες μέρες του χειμώνα.

Στην ανακοίνωση του Υπουργείου τονίζεται πως σε καμιά περίπτωση δεν επιτρέπονται τα ξεβαμμένα και ξεσκισμένα τζιν, οι τζιν φούστες πάνω από το γόνατο και τα υπερβολικά χαμηλόμεσα –τα ξέκωλα δηλαδή- παντελόνια ή φούστες.

Μαζί με το τζιν ή το γκρίζο παντελόνι οι μαθητές και οι μαθήτριες θα μπορούν να φορούν πουκάμισο ή μονόχρωμη φανέλα άσπρου, γκρίζου, μπλε ή μαύρου χρώματος – όποιος φορέσει εμπριμέ ή κόκκινο πουκάμισο θα αποβάλλεται δια παντός από όλα τα σχολεία της ελεύθερης Κύπρου και θα είναι υποχρεωμένος να συνεχίσει τις σπουδές του στα κατεχόμενα.

Το χρώμα του σώβρακου για τους μαθητές και της κυλόττας για τις μαθήτριες δεν καθορίζεται από το Υπουργείο, οπότε μπορούν να το επιλέξουν μόνοι τους ή ακόμα και να πηγαίνουν στο σχολείο χωρίς βρακί.

Στα νέα μέτρα του Υπουργείου αντέδρασε η Εκκλησία της Κύπρου που ζήτησε αντί για τζιν οι μαθητές να φοράνε ράσα. Η πρόταση της Εκκλησίας εξετάζεται με προσοχή από τον Υπουργό Παιδείας και σε περίπτωση που εγκριθούν τα ράσα για τους μαθητές, οι μαθήτριες θα φοράνε μπούργκες. Βασικό επιχείρημα της Εκκλησίας για την εισαγωγή των ράσων στα σχολεία είναι η λαϊκή ρήση «τα ράσα δεν κάνουν τον παπά».

Η χαρμόσυνη είδηση της εισόδου του τζιν στα σχολεία έφερε μεγάλη ανακούφιση στις μητέρες των μαθητών που είχαν βαρεθεί να βάζουν κάθε δεύτερη μέρα πλυντήριο για να πλένουν τις μαθητικές στολές – το τζιν «σηκώνει» πολλή βρώμα και θα ησυχάσουν επιτέλους οι γυναίκες.

Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού αναγκάστηκε να επιτρέψει το τζιν γιατί σε πολλά σχολεία της Κύπρου –παράλληλα με τα μαθήματα- γίνονται αυτήν την εποχή οικοδομικές εργασίες, οπότε υπήρχε ο κίνδυνος οι μαθητικές στολές να γίνουν σύχριστες από τη λάσπη και τους ασβέστες.

Η αρχική σκέψη ήταν οι μαθητές να φοράνε εργατικές φόρμες για να βοηθάνε τους οικοδόμους – οι μαθητές θα κουβαλούσαν τα τούβλα με το καροτσάκι και οι μαθήτριες θα πήγαιναν στους μάστορες κολατσιό τυλιγμένο στο μαντίλι, χορεύοντας παράλληλα και κανα χασαποσέρβικο μέσα στο γιαπί, όπως γίνεται και στις παλιές ελληνικές ταινίες.

Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος που το τζιν επιτράπηκε μόνο στα Λύκεια και όχι στα Δημοτικά και τα Γυμνάσια: οι μαθητές των Λυκείων είναι πιο νταβραντισμένοι από τους πιτσιρικάδες και αντέχουν τα χαμαλίκια.

Στα άμεσα σχέδια του Υπουργού Παιδείας είναι να αντιμετωπίσει και το πρόβλημα που παρουσιάζεται με τις μαθήτριες που έχουν πολύ μεγάλο στήθος, με αποτέλεσμα να είναι προκλητικές ακόμα κι αν φορούν φαρδιά πουκάμισα.

Οι βυζαρούδες μαθήτριες θα είναι υποχρεωμένες να φοράνε κορσέ, ενώ οι ακραίες περιπτώσεις θα υποβάλλονται σε εγχείρηση για να μικρύνει το στήθος τους. Παράλληλα εξετάζεται και η επιβολή στολής στους καθηγητές. Οι άντρες θα φορούν χλαμύδες με περικεφαλαία και οι γυναίκες τη στολή «Αμαλία» με φέσι.

Αν η κυπριακή κοινωνία δει με καλό μάτι τη νέα εμφάνιση των μαθητών, το Υπουργείο Παιδείας σκέφτεται του χρόνου να επιτρέψει και τα κοτλέ παντελόνια, ενώ σε βάθος χρόνου υπάρχει η πρόθεση να επιτραπεί στους μαθητές να φοράνε και ρούχα από πιο προχωρημένα υλικά, όπως η κάνναβη, το βινύλιο και το κοτετσόσυρμα.

"Ο Φιλελεύθερος"

«Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των παλιανθρώπων»*

Χτες ήταν η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων. Αυτός μάλλον είναι ο λόγος που χτες έλαβα mail από τόσα πολλά κτήνη. Δεν με ενοχλούν πια οι απειλές και τα βρισίδια – τελικά, όλα μια συνήθεια είναι. Αυτό που με ενοχλεί κάπως είναι πως, μετά από δυόμισι χρόνια εντατικού και ακατάπαυστου blogging, υπάρχουν άνθρωποι -έστω, ανθρωποειδή- που θεωρούν πως είμαι μέλος του Συνασπισμού. Προφανώς, έχω αποτύχει.

*Samuel Johnson

Θεοδωρακόπληκτοι

Συγκλονιστικές ήταν οι δυο συναυλίες της Ορχήστρας «Μίκης Θεοδωράκης» που διεξήχθησαν στο Ηρώδειο με σολίστ τον Λάκη Λαζόπουλο. Τα έσοδα των συναυλιών θα διατεθούν στους πυρόπληκτους της Ηλείας για να αγοράσουν τα νέα cd του Γιάννη Πλούταρχου και της Πέγκυς Ζήνα - να αγοράζουν cd του Μίκη Θεοδωράκη οι κάτοικοι στη Ζαχάρω και στην Κρέστενα το κόβω κομμάτι δύσκολο. Η Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» μάγεψε το κοινό με τις εξαίσιες μελωδίες του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη, ο οποίος ήταν παρών - οι συναυλίες της Ορχήστρας γίνονται συνήθως στο Ηρώδειο επειδή είναι δίπλα στο σπίτι του συνθέτη και μπορεί να πετάγεται ως εκεί με τις πιτζάμες, ώστε να αποθεώνεται νεγκλιζέ.

Η Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» παίζει μόνο έργα του Μίκη Θεοδωράκη και γι' αυτό ονομάζεται «Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης» - καταλαβαίνω πως σας σοκάρισε αυτή η συγκλονιστική αποκάλυψη, αλλά ήμουν υποχρεωμένος να σας πω την αλήθεια.

Πού και πού, για το ξεκάρφωμα, η Ορχήστρα κάνει και αφιερώματα σε ποιητές, αλλά με την προϋπόθεση τα ποιήματά τους να έχουν μελοποιηθεί από τον Μίκη Θεοδωράκη - στην Ελλάδα, αν δεν σε έχει μελοποιήσει ο Θεοδωράκης, δεν θεωρείσαι ποιητής, γι' αυτό να μη μας κουνιέται η Κική Δημουλά.

Τα μέλη της Ορχήστρας έχουν εκτελέσει τόσες φορές τα τραγούδια του μεγάλου μας μουσουργού που τώρα τα παίζουν και με κλειστά τα μάτια. Βέβαια, έχουν γκώσει πια οι άνθρωποι να παίζουν το «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς», οπότε στις πρόβες παίζουν τα τραγούδια του «Je t' aime» για να ξεχαρμανιάσουν.

Αν είναι απόλυτα σίγουροι πως ο κ. Θεοδωράκης βρίσκεται εκτός Αθηνών και δεν υπάρχει κίνδυνος να τους ακούσει, κάνουν μεγάλες σκανδαλιές: μια φορά έφτασαν στο σημείο να παίξουν ένα τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι!

Ελπίζω ο κ. Θεοδωράκης να μη διαβάζει τη LifO, γιατί υπάρχει κίνδυνος να χάσουν οι άνθρωποι τη δουλειά τους και να επιστρέψουν στα σκυλάδικα - όχι τίποτε άλλο, αλλά θα χάσουν και την επιχορήγηση από το υπουργείο Πολιτισμού.

Οι δυο συναυλίες στο Ηρώδειο ήταν στο πνεύμα του σκοπού για τον οποίο διετέθησαν τα έσοδα. Μνημόσυνα με τα όλα τους. Μόνο τα κόλλυβα λείπανε. Τόσο τα μέλη της ορχήστρας όσο και οι τραγουδιστές ήταν ντυμένοι στα μαύρα - προφανώς για να μην ξεχνάμε τα καμένα.

Κάποιοι θεατές, που είχαν ξεχαστεί και πήγαν στο Ηρώδειο με πολύχρωμα ρούχα, υποχρεώθηκαν από τους διοργανωτές να πάνε στα σπίτια τους ν' αλλάξουν. Κανονικά, στα θέατρα που παίζονται τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη θα έπρεπε να ισχύει ό,τι ισχύει στις εκκλησιές και στα μοναστήρια: να υπάρχουν απ' έξω μπόλικα διαθέσιμα ράσα για να τα ρίχνουν πάνω τους οι ξετσίπωτοι και οι ξεκωλιάρες που έχουν το θράσος να θέλουν να ακούσουν Θεοδωράκη φορώντας άσπρο πουκάμισο.

Από την άλλη, όλοι οι Έλληνες θα πρέπει πια να φοράμε μαύρα γιατί «κόβουν» - οι πατσές και οι σαπιοκοιλιές που αντίκρισαν τα αθώα μάτια μου το περασμένο καλοκαίρι με έκαναν να συνειδητοποιήσω ποιος είναι ο μεγάλος εχθρός του ανάδελφου έθνους μας σήμερα: η χοληστερίνη.

Πάντως, ο κ. Θεοδωράκης σοκάρισε τους θεατές, αφού εμφανίστηκε στο Ηρώδειο με μπλε σακάκι και ομόχρωμο παντελόνι - με τις απόψεις που διατυπώνει τα τελευταία χρόνια, δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο στην επόμενη συναυλία να χειροκροτεί τον εαυτό του εντελώς γυμνός, έχοντας ρίξει ανέμελα πάνω του μια γαλανόλευκη.

Τα τραγούδια που ακούστηκαν στις συναυλίες ήταν υπέροχα - διαλεγμένα ένα ένα για τον Επιτάφιο. Ακόμα και δυο τρία χαρωπά που ακούστηκαν, ερμηνεύτηκαν από τους τραγουδιστές σαν μοιρολόγια - φοβήθηκαν οι άνθρωποι μην τους γιουχάρει το κοινό επειδή δεν συμμετέχουν στο γενικό πένθος που έχει επιβληθεί στον τόπο από την άλωση της Πόλης και μετά.

Παρακολουθώντας τις συναυλίες, είχες την εντύπωση πως δεν ήταν αφιερωμένες στους πυρόπληκτους της Ηλείας αλλά στα δεκάδες εκατομμύρια θύματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - βάλε μέσα και τους νεκρούς του Α' Παγκοσμίου Πολέμου για να έχεις πλήρη εικόνα της ατμόσφαιρας που επικρατούσε.

Όσοι επέζησαν από τις πυρκαγιές και είχαν την ατυχία να υποστούν τις συναυλίες ζήλεψαν την τύχη αυτών που κάηκαν. Στα Μπαρμπούτσαλα Ηλείας, στην πλατεία του χωριού, αυτοπυρπολήθηκαν καμιά διακοσαριά νοματαίοι που παρακολουθούσαν τη συναυλία από την τηλεόραση. Αν δεν προλάβαινε ν' αλλάξει κανάλι ο καφετζής, θα είχε καεί ολόκληρη η Πελοπόννησος.

Κορυφαία στιγμή της πρώτης συναυλίας ήταν η εμφάνιση της Βάσιας Τριφύλλη, που βγήκε από τη χρόνια αυτοεξορία της και ερμήνευσε μοναδικά τον «Επιτάφιο», τη «Θεία Λειτουργία», το «Ρέκβιεμ» και το «Τραγούδι του νεκρού αδερφού» - Θεός σχωρέστονα, αιωνία του η μνήμη.

Οι θεατές χειροκροτούσαν εκστασιασμένοι την κ. Τριφύλλη επί δυόμισι ώρες, όρθιοι στο ένα πόδι, αλλά στη συνέχεια απογοητεύτηκαν όταν άκουσαν τον Λάκη Λαζόπουλο να τους ανακοινώνει πως δεν θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν τη «Ρωμιοσύνη» από τον Μάρκο Σεφερλή επειδή έπεσε και έσπασε το πόδι του στο «Δελφινάριο».

Τη δεύτερη μέρα την παράσταση έκλεψε η Άννα Φόνσου, που ερμήνευσε εξαίσια το ορατόριο του Μίκη Θεοδωράκη «Το κορίτσι και το άλογο» σε ποίηση Φεντερίκο Γκαρθία Γκουσγκούνη.

Το πιο συγκινητικό στιγμιότυπο και των δυο συναυλιών ήταν όταν η Μαίρη Λίντα ευχήθηκε στον κ. Θεοδωράκη, λέγοντάς του «να ζήσεις Μίκη», και αμέσως μετά του τραγούδησε ένα από τα πιο χαρούμενα τραγούδια του, που ξεκινάει με το στίχο «Στον άλλο κόσμο που θα πας». Στον άλλο κόσμο που θα πας, κοίτα μη γίνεις mini bus.

Με τα θρυλικά τραγούδια του Θεοδωράκη στη διαπασών, με το «Δέκα» και τον «Γιούγκερμαν» του Καραγάτση στις πρώτες θέσεις των ευπώλητων βιβλίων, με Καραμανλή πρωθυπουργό και με τους βουλευτές να ορκίζονται ακόμα στο όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος, έχεις την εντύπωση πως ζούμε στη δεκαετία του ‘50. Στη δεκαετία του ‘50 ζούμε, βέβαια. Πιάσε μια γρανίτα!


Υ.Γ. 1: Καλά, αφού έγινε τηλεμαραθώνιος για τους πυρόπληκτους, γιατί έγινε και συναυλία; Έτσι θα το πάμε τώρα; Δεν μας φτάνει το ένα από τα δυο; Παιδιά, αποφασίστε: ή τηλεμαραθώνιος ή συναυλία. Ή Μενεγάκη ή Θεοδωράκης!

Υ.Γ. 2: Στο τέλος της πρώτης συναυλίας, ο κ. Λαζόπουλος, φουσκωμένος από περηφάνια, είπε στο κοινό πως είναι η πρώτη φορά που η ιδιωτική τηλεόραση μεταδίδει ζωντανά μια συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη. Πάλι καλά που δεν τους είπε πως θα έπρεπε να είχαν μείνει στα σπίτια τους για να την παρακολουθήσουν από τον Alpha - δεν θα έχαναν και τις διαφημίσεις. Είναι περίεργο να βλέπεις έναν έξυπνο άνθρωπο που εργάζεται για την τηλεόραση να πιστεύει πως ο κόσμος θα αλλάξει μέσα από την τηλεόραση - προφανώς πιστεύει πως ο κόσμος είναι η τηλεόραση. Το τυρί το είδες, τη φάκα δεν την είδες.

Υ.Γ. 3: Ο κ. Λαζόπουλος ζήτησε από τους θεατές να μην ξεχάσουν τους πυρόπληκτους. Αυτό, ένα μήνα μετά τις πυρκαγιές. Μα τους έχουμε ξεχάσει ήδη. Ήταν μόλις λίγες μέρες μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο που οι δρόμοι της Αθήνας γέμισαν με αυτοκόλλητα που έγραφαν «Δεν ξεχνώ». Γιατί νιώσαμε τότε την ανάγκη να βροντοφωνάξουμε πως δεν θα ξεχάσουμε κάτι που δεν είχε καλά καλά συμβεί; Μα, είναι απλό: επειδή ήταν σίγουρο πως θα ξεχάσουμε. Γιατί, όπως λέει ένας καλός φίλος, είμαστε επιλήσμονες.

LIFO - 04/10/07

Έκκληση

Παρακαλώ όποιον μπλόγκερ –σε όποιον χώρο κι αν ανήκει- γνωρίζει το όνομα του νεαρού που συνελήφθη σήμερα στην Κυψέλη να μην το γράψει. Όχι τώρα. Το θέμα, τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, είναι βαθιά ανθρώπινο. Ας μην κανιβαλίσουμε. Ας μην κάνει ένας μπλόγκερ αυτό που δεν θα κάνουν - ελπίζω- οι δημοσιογράφοι. Ευχαριστώ.

Παπανδρέου ή Βενιζέλος:

Μερικές σκέψεις με αφορμή τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στο ΠαΣοΚ:

Το δίλημμα για τους ανθρώπους του κόμματος είναι Παπανδρέου ή Βενιζέλος; Το δίλημμα δεν αφορά τόσο αυτά τα δυο πρόσωπα αλλά, κυρίως, αυτούς που θα εκλέξουν τον έναν από τους δυο.

Επί δεκαετίες η χώρα κυβερνιέται από ανίκανους πολιτικούς –ανίκανους να προχωρήσουν τον τόπο μερικά βήματα μπροστά, γιατί σε ό,τι αφορά την προσωπική τους πρόοδο και ευημερία τα καταφέρνουν μια χαρά.

Φυσικά, οι πολίτες δεν είναι άμοιροι ευθυνών αλλά -κακά τα ψέματα-το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Όταν βλέπεις επί χρόνια έξυπνους πολιτικούς να μην μπορούν να φέρουν κάποια βελτίωση στα θέματα της Παιδείας ή της Υγείας, όταν αντιλαμβάνεσαι πως ουσιαστικά η χώρα κυβερνιέται από μεγάλα ντόπια και ξένα συμφέροντα, όταν οι μεγαλοεκδότες δεν κρατούν πια ούτε τα προσχήματα προκειμένου να προωθήσουν τα συμφέροντά τους, ε τότε απογοητεύεσαι και παίρνεις απόφαση πως δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ τίποτα – αντιλαμβάνεσαι την αδυναμία σου.

Όλη αυτή η αλληλουχία ανίκανων πολιτικών έχει αλλάξει τον τρόπο σκέψης των πολιτών. Ξέροντας πως η …ανικανότητα των πολιτικών είναι δεδομένη, αναζητούν πια όχι τον πιο ικανό πολιτικό –όπως θα όφειλαν- αλλά τον ηθικότερο, τον καλύτερο άνθρωπο.

Λογικό είναι αυτό. Αν πεις σε έναν στυγνό επιχειρηματία πως η επιχείρησή του φαλίρισε και πως έχει δικαίωμα να κρατήσει έναν μόνο υπάλληλο, θα προτιμήσει τον πιο ακέραιο και τον πιο ηθικό υπάλληλό του, ακόμα κι αν τον έβριζε όταν οι δουλειές πήγαιναν καλά.

Αυτό συμβαίνει γιατί στην πραγματικότητα κανείς δεν θέλει να έχει έναν σκατά δίπλα του. Και σκατάς να είσαι, θέλεις έναν καλό άνθρωπο πλάι σου – ο σκατάς ξέρει ποιοι είναι καλύτεροι απ’ αυτόν.

Αυτό συμβαίνει τώρα και στο ΠαΣοΚ. Γι’ αυτό είναι ενδιαφέρον ποιον εκ των δυο θα εκλέξουν για πρόεδρο. Η ψυχή τους λέει Παπανδρέου, το μυαλό τους λέει Βενιζέλος. Δεν υπάρχει αριστερό και δεξιό δίλημμα αλλά κάτι πιο απλό: ηθική ή εξουσία.

Βέβαια, μπορεί να τα χάσουν και τα δυο. Πώς; Αν εκλέξουν τον κ. Βενιζέλο και χάσουν τις επόμενες εκλογές – αν φτάσουν, βέβαια, μέχρι τις επόμενες εκλογές. Αν εκλέξουν τον κ. Παπανδρέου και χάσουν τις επόμενες εκλογές, θα ξέρουν τουλάχιστον πως πορεύτηκαν με την ψυχή τους.

Βέβαια, θέλουν την εξουσία, θέλουν να κερδίσουν τις εκλογές, θέλουν …μάσα – αυτός, άλλωστε, ήταν ο λόγος που το 2004 επέλεξαν τον Γιώργο Παπανδρέου, αυτός ήταν ο λόγος που πορεύτηκαν οκτώ χρόνια με τον Κώστα Σημίτη. Η περίπτωση Σημίτη διαφέρει λίγο γιατί με το σπρώξιμο που του έγινε -για ευνόητους και γνωστούς πια λόγους- από τα ΜΜΕ, θα έβγαινε πρωθυπουργός και ο Φούφουτος.

Η νίκη του ΠαΣοΚ στις εκλογές του 2000 ήταν η μεγάλη ήττα του. Κέρδισαν και βγήκαν χαμένοι. Αν το ΠαΣοΚ είχε χάσει τότε, θα είχε σώσει κάτι από την ψυχή του - αναγκαστικά.

Η επιλογή Παπανδρέου το 2004, εκτός από επιλογή με προοπτική νίκης, ήταν και μια προσπάθεια για επιστροφή στην …αθωότητα – έτσι τουλάχιστον το εξέλαβε ο κόσμος του Κινήματος και γι’ αυτό φώναζε στον Παπανδρέου «άλλαξέ τα όλα».

«Δεν είναι εύκολο ν’ αλλάξεις, όταν χαλάσεις εντελώς» έγραψε ο Άκης Πάνου. Αυτό ο κ. Παπανδρέου δεν το κατάλαβε και συνέχισε να πορεύεται με τους χαλασμένους. Τώρα τους έχει όλους αυτούς απέναντί του. Φταίει.

Από την άλλη, ο Γιώργος Παπανδρέου είναι η μόνη, μικρή και τελευταία ελπίδα του ΠαΣοΚ να σώσει την ψυχή του – να επιβιώσει δηλαδή. Είναι η μόνη ελπίδα και των χαλασμένων να σωθούν. Ο κόσμος τους το έχει καταλάβει. Απορώ πως δεν το καταλαβαίνουν και οι ίδιοι.

(Εκτός αν το έχουν καταλάβει και θέλουν να τους πάρουν όλους στον πάτο – ίσως ο χαλασμένος να χαίρεται με τον …χαλασμό των άλλων. Τι να πω; Δεν έχω χαλάσει εντελώς.)

Δημιοσκόπηση

Σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση, ο Γιώργος Παπανδρέου έχει το προβάδισμα στην κούρσα για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Παπανδρέου απέσπασε υψηλότερα ποσοστά από τον κ. Βενιζέλο σε όλες τις ερωτήσεις - σε όλες εκτός από μια: στο ερώτημα ποιος εκ των δυο υποψηφίων μπορεί να νικήσει τον Κώστα Καραμανλή, οι ερωτώμενοι έδωσαν το προβάδισμα στον κ. Βενιζέλο. Προφανώς, οι άνθρωποι νόμισαν πως θα παλέψουν.

Κύριε Βενιζέλο, θα μας δώσετε εκείνη τη συνέντευξη που σας ζήτησα; Ή να ζητήσουμε από τον κ. Παπανδρέου;

Ανάθεμα την ώρα...

Πολύ ωραίες ήταν οι δυο συναυλίες της Ορχήστρας «Μίκης Θεοδωράκης» στο Ηρώδειο, για την ενίσχυση των πυρόπληκτων της Ηλείας. Μνημόσυνα με τα όλα τους. Μόνο τα κόλλυβα λείπανε. Τόσο τα μέλη της ορχήστρας όσο και οι τραγουδιστές ήταν ντυμένοι στα μαύρα – προφανώς, για να μην ξεχνάμε τα καμένα. Κάποιοι θεατές, που είχαν ξεχαστεί και πήγαν στο Ηρώδειο με πολύχρωμα ρούχα, υποχρεώθηκαν από τους διοργανωτές να πάνε στα σπίτια τους να αλλάξουν. Κανονικά, στα θέατρα που παίζονται τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, θα έπρεπε να ισχύει ό,τι ισχύει στις εκκλησιές και στα μοναστήρια: να υπάρχουν απέξω μπόλικα, διαθέσιμα ράσα για να τα ρίχνουν πάνω τους οι ξετσίπωτοι και οι ξεκωλιάρες που έχουν το θράσος να θέλουν να ακούσουν Θεοδωράκη φορώντας άσπρο πουκάμισο.