Συγκλονιστικές ήταν οι δυο συναυλίες της Ορχήστρας «Μίκης Θεοδωράκης» που διεξήχθησαν στο Ηρώδειο με σολίστ τον Λάκη Λαζόπουλο. Τα έσοδα των συναυλιών θα διατεθούν στους πυρόπληκτους της Ηλείας για να αγοράσουν τα νέα cd του Γιάννη Πλούταρχου και της Πέγκυς Ζήνα - να αγοράζουν cd του Μίκη Θεοδωράκη οι κάτοικοι στη Ζαχάρω και στην Κρέστενα το κόβω κομμάτι δύσκολο. Η Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» μάγεψε το κοινό με τις εξαίσιες μελωδίες του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη, ο οποίος ήταν παρών - οι συναυλίες της Ορχήστρας γίνονται συνήθως στο Ηρώδειο επειδή είναι δίπλα στο σπίτι του συνθέτη και μπορεί να πετάγεται ως εκεί με τις πιτζάμες, ώστε να αποθεώνεται νεγκλιζέ.Η Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» παίζει μόνο έργα του Μίκη Θεοδωράκη και γι' αυτό ονομάζεται «Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης» - καταλαβαίνω πως σας σοκάρισε αυτή η συγκλονιστική αποκάλυψη, αλλά ήμουν υποχρεωμένος να σας πω την αλήθεια.
Πού και πού, για το ξεκάρφωμα, η Ορχήστρα κάνει και αφιερώματα σε ποιητές, αλλά με την προϋπόθεση τα ποιήματά τους να έχουν μελοποιηθεί από τον Μίκη Θεοδωράκη - στην Ελλάδα, αν δεν σε έχει μελοποιήσει ο Θεοδωράκης, δεν θεωρείσαι ποιητής, γι' αυτό να μη μας κουνιέται η Κική Δημουλά.
Τα μέλη της Ορχήστρας έχουν εκτελέσει τόσες φορές τα τραγούδια του μεγάλου μας μουσουργού που τώρα τα παίζουν και με κλειστά τα μάτια. Βέβαια, έχουν γκώσει πια οι άνθρωποι να παίζουν το «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς», οπότε στις πρόβες παίζουν τα τραγούδια του «Je t' aime» για να ξεχαρμανιάσουν.
Αν είναι απόλυτα σίγουροι πως ο κ. Θεοδωράκης βρίσκεται εκτός Αθηνών και δεν υπάρχει κίνδυνος να τους ακούσει, κάνουν μεγάλες σκανδαλιές: μια φορά έφτασαν στο σημείο να παίξουν ένα τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι!
Ελπίζω ο κ. Θεοδωράκης να μη διαβάζει τη LifO, γιατί υπάρχει κίνδυνος να χάσουν οι άνθρωποι τη δουλειά τους και να επιστρέψουν στα σκυλάδικα - όχι τίποτε άλλο, αλλά θα χάσουν και την επιχορήγηση από το υπουργείο Πολιτισμού.
Οι δυο συναυλίες στο Ηρώδειο ήταν στο πνεύμα του σκοπού για τον οποίο διετέθησαν τα έσοδα. Μνημόσυνα με τα όλα τους. Μόνο τα κόλλυβα λείπανε. Τόσο τα μέλη της ορχήστρας όσο και οι τραγουδιστές ήταν ντυμένοι στα μαύρα - προφανώς για να μην ξεχνάμε τα καμένα.
Κάποιοι θεατές, που είχαν ξεχαστεί και πήγαν στο Ηρώδειο με πολύχρωμα ρούχα, υποχρεώθηκαν από τους διοργανωτές να πάνε στα σπίτια τους ν' αλλάξουν. Κανονικά, στα θέατρα που παίζονται τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη θα έπρεπε να ισχύει ό,τι ισχύει στις εκκλησιές και στα μοναστήρια: να υπάρχουν απ' έξω μπόλικα διαθέσιμα ράσα για να τα ρίχνουν πάνω τους οι ξετσίπωτοι και οι ξεκωλιάρες που έχουν το θράσος να θέλουν να ακούσουν Θεοδωράκη φορώντας άσπρο πουκάμισο.
Από την άλλη, όλοι οι Έλληνες θα πρέπει πια να φοράμε μαύρα γιατί «κόβουν» - οι πατσές και οι σαπιοκοιλιές που αντίκρισαν τα αθώα μάτια μου το περασμένο καλοκαίρι με έκαναν να συνειδητοποιήσω ποιος είναι ο μεγάλος εχθρός του ανάδελφου έθνους μας σήμερα: η χοληστερίνη.
Πάντως, ο κ. Θεοδωράκης σοκάρισε τους θεατές, αφού εμφανίστηκε στο Ηρώδειο με μπλε σακάκι και ομόχρωμο παντελόνι - με τις απόψεις που διατυπώνει τα τελευταία χρόνια, δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο στην επόμενη συναυλία να χειροκροτεί τον εαυτό του εντελώς γυμνός, έχοντας ρίξει ανέμελα πάνω του μια γαλανόλευκη.
Τα τραγούδια που ακούστηκαν στις συναυλίες ήταν υπέροχα - διαλεγμένα ένα ένα για τον Επιτάφιο. Ακόμα και δυο τρία χαρωπά που ακούστηκαν, ερμηνεύτηκαν από τους τραγουδιστές σαν μοιρολόγια - φοβήθηκαν οι άνθρωποι μην τους γιουχάρει το κοινό επειδή δεν συμμετέχουν στο γενικό πένθος που έχει επιβληθεί στον τόπο από την άλωση της Πόλης και μετά.
Παρακολουθώντας τις συναυλίες, είχες την εντύπωση πως δεν ήταν αφιερωμένες στους πυρόπληκτους της Ηλείας αλλά στα δεκάδες εκατομμύρια θύματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - βάλε μέσα και τους νεκρούς του Α' Παγκοσμίου Πολέμου για να έχεις πλήρη εικόνα της ατμόσφαιρας που επικρατούσε.
Όσοι επέζησαν από τις πυρκαγιές και είχαν την ατυχία να υποστούν τις συναυλίες ζήλεψαν την τύχη αυτών που κάηκαν. Στα Μπαρμπούτσαλα Ηλείας, στην πλατεία του χωριού, αυτοπυρπολήθηκαν καμιά διακοσαριά νοματαίοι που παρακολουθούσαν τη συναυλία από την τηλεόραση. Αν δεν προλάβαινε ν' αλλάξει κανάλι ο καφετζής, θα είχε καεί ολόκληρη η Πελοπόννησος.
Κορυφαία στιγμή της πρώτης συναυλίας ήταν η εμφάνιση της Βάσιας Τριφύλλη, που βγήκε από τη χρόνια αυτοεξορία της και ερμήνευσε μοναδικά τον «Επιτάφιο», τη «Θεία Λειτουργία», το «Ρέκβιεμ» και το «Τραγούδι του νεκρού αδερφού» - Θεός σχωρέστονα, αιωνία του η μνήμη.
Οι θεατές χειροκροτούσαν εκστασιασμένοι την κ. Τριφύλλη επί δυόμισι ώρες, όρθιοι στο ένα πόδι, αλλά στη συνέχεια απογοητεύτηκαν όταν άκουσαν τον Λάκη Λαζόπουλο να τους ανακοινώνει πως δεν θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν τη «Ρωμιοσύνη» από τον Μάρκο Σεφερλή επειδή έπεσε και έσπασε το πόδι του στο «Δελφινάριο».
Τη δεύτερη μέρα την παράσταση έκλεψε η Άννα Φόνσου, που ερμήνευσε εξαίσια το ορατόριο του Μίκη Θεοδωράκη «Το κορίτσι και το άλογο» σε ποίηση Φεντερίκο Γκαρθία Γκουσγκούνη.
Το πιο συγκινητικό στιγμιότυπο και των δυο συναυλιών ήταν όταν η Μαίρη Λίντα ευχήθηκε στον κ. Θεοδωράκη, λέγοντάς του «να ζήσεις Μίκη», και αμέσως μετά του τραγούδησε ένα από τα πιο χαρούμενα τραγούδια του, που ξεκινάει με το στίχο «Στον άλλο κόσμο που θα πας». Στον άλλο κόσμο που θα πας, κοίτα μη γίνεις mini bus.
Με τα θρυλικά τραγούδια του Θεοδωράκη στη διαπασών, με το «Δέκα» και τον «Γιούγκερμαν» του Καραγάτση στις πρώτες θέσεις των ευπώλητων βιβλίων, με Καραμανλή πρωθυπουργό και με τους βουλευτές να ορκίζονται ακόμα στο όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος, έχεις την εντύπωση πως ζούμε στη δεκαετία του ‘50. Στη δεκαετία του ‘50 ζούμε, βέβαια. Πιάσε μια γρανίτα!
Υ.Γ. 1: Καλά, αφού έγινε τηλεμαραθώνιος για τους πυρόπληκτους, γιατί έγινε και συναυλία; Έτσι θα το πάμε τώρα; Δεν μας φτάνει το ένα από τα δυο; Παιδιά, αποφασίστε: ή τηλεμαραθώνιος ή συναυλία. Ή Μενεγάκη ή Θεοδωράκης!
Υ.Γ. 2: Στο τέλος της πρώτης συναυλίας, ο κ. Λαζόπουλος, φουσκωμένος από περηφάνια, είπε στο κοινό πως είναι η πρώτη φορά που η ιδιωτική τηλεόραση μεταδίδει ζωντανά μια συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη. Πάλι καλά που δεν τους είπε πως θα έπρεπε να είχαν μείνει στα σπίτια τους για να την παρακολουθήσουν από τον Alpha - δεν θα έχαναν και τις διαφημίσεις. Είναι περίεργο να βλέπεις έναν έξυπνο άνθρωπο που εργάζεται για την τηλεόραση να πιστεύει πως ο κόσμος θα αλλάξει μέσα από την τηλεόραση - προφανώς πιστεύει πως ο κόσμος είναι η τηλεόραση. Το τυρί το είδες, τη φάκα δεν την είδες.
Υ.Γ. 3: Ο κ. Λαζόπουλος ζήτησε από τους θεατές να μην ξεχάσουν τους πυρόπληκτους. Αυτό, ένα μήνα μετά τις πυρκαγιές. Μα τους έχουμε ξεχάσει ήδη. Ήταν μόλις λίγες μέρες μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο που οι δρόμοι της Αθήνας γέμισαν με αυτοκόλλητα που έγραφαν «Δεν ξεχνώ». Γιατί νιώσαμε τότε την ανάγκη να βροντοφωνάξουμε πως δεν θα ξεχάσουμε κάτι που δεν είχε καλά καλά συμβεί; Μα, είναι απλό: επειδή ήταν σίγουρο πως θα ξεχάσουμε. Γιατί, όπως λέει ένας καλός φίλος, είμαστε επιλήσμονες.
LIFO - 04/10/07
