Το τελευταίο διάστημα εκφράστηκε από αρκετά στόματα η άποψη πως θα πρέπει οι διαδηλωτές να κάνουν και ένα συλλαλητήριο για τον αστυνομικό που δέχτηκε δολοφονική επίθεση, ώστε να αποδείξουν πως καταδικάζουν την τρομοκρατία εξίσου με την κρατική βία. Τα ερωτήματα είναι εύλογα: Αυτοί που τα λένε αυτά γιατί δεν κάνουν ένα συλλαλητήριο για τον αστυνομικό που τραυματίστηκε; Πώς είναι δυνατόν να ζητάς από τους άλλους να κάνουν συλλαλητήριο, ενώ εσύ δεν πρόκειται να πας; Η συνέχεια εδώ...Ίσως η απάντηση να είναι απλή: Αυτοί οι άνθρωποι δεν νοιάζονται καθόλου για τον τραυματισμένο αστυνομικό όπως δεν νοιάστηκαν καθόλου για τον νεκρό μαθητή. Η μόνη τους έγνοια είναι να εκφράσουν μια άποψη του …μεσαίου χώρου, αρεστή σε νοικοκυραίους και γυναίκες σε κλιμακτήριο, ώστε να διατηρήσουν αυτά που θεωρούν κεκτημένα. Αυτό που πραγματικά εννοούν είναι πως δεν χρειάζεται κανένα συλλαλητήριο - καλά είναι τα πράγματα όπως είναι.
Η υποκρισία περισσεύει. Ξεχνούν πως η υποκρισία μας έφτασε ως εδώ.
Για να καταλάβεις τι συμβαίνει στο δρόμο -και να προσπαθήσεις μετά να το εξηγήσεις-, πρέπει να είσαι στο δρόμο. Δεν γίνεται αλλιώς.
