Η απαγωγή του εφοπλιστή φέρνει για μια ακόμα φορά στην επιφάνεια το πρόβλημα της ασφάλειας που ταλαιπωρεί τους πλούσιους. Μια λύση για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ασφάλειας θα ήταν να μένουν χωριστά οι Κροίσοι από τους φτωχούς. Εντάξει, και τώρα χωριστά μένουν αλλά όποιος αλήτης θέλει πάει και κάνει κακό στους μεγιστάνες – δεν τον εμποδίζει κανείς. Θα πρέπει να χαραχτούν σύνορα γύρω από τις γειτονιές των πλουσίων και όποιος παρακατιανός θα προσπαθεί να περάσει τα σύνορα θα πρέπει να εκτελείται επί τόπου. Καλό θα ήταν να φτιαχτούν και μερικά ναρκοπέδια γύρω από τις γειτονιές των μεγιστάνων, για να μην μπορούν να περνάνε οι πεινάλες... Η συνέχεια εδώΟι πλούσιοι, από την άλλη, θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να βγαίνουν από τις γειτονιές τους και να πηγαίνουν στις γειτονιές των φτωχών για να κάνουν φιλανθρωπίες – ξέρετε, τίποτα παιδάκια με καρκίνο, τίποτα παράλυτα, τίποτα ορφανά. Του πλούσιου πάρ’ του τα όλα αλλά μην του πάρεις τις φιλανθρωπίες. Αν του πλούσιου του απαγορεύσεις να κάνει φιλανθρωπίες, είναι σαν να τον σκοτώνεις.
