Συμβαίνει κάτι περίεργο με τον κ. Αβραμόπουλο: Είναι τόσο καιρό υπουργός Υγείας και δεν έχει αλλάξει ακόμα αυτές τις άσπρες ιατρικές ρόμπες. Είναι οι γιατροί ακόμα με τις άσπρες ρόμπες και οπωσδήποτε το θέαμα που παρουσιάζουν δεν είναι καθόλου κολακευτικό.
Θα περίμενε κάποιος από τον κ. Αβραμόπουλο –αν μη τι άλλο- να έχει αλλάξει ήδη τις ρόμπες των γιατρών και των νοσοκόμων. Οι γιατροί θα έπρεπε να φοράνε μπλέιζερ και οι νοσοκόμες ταγιέρ.
Ούτως ή άλλως, αν έχεις την ατυχία να μπεις σε ελληνικό νοσοκομείο, είναι σίγουρο πως θα σε βγάλουν τέσσερις – θα πας σαν το σκυλί στο αμπέλι. Τουλάχιστον, να είναι ωραία ντυμένοι οι γιατροί και οι νοσοκόμες.
Θα τα κακαρώσεις που θα τα κακαρώσεις, ας είναι τουλάχιστον καλοντυμένοι οι γιατροί και οι νοσοκόμες. Είναι απαράδεκτο ένας άνθρωπος με τόσο υψηλή αισθητική –όπως ο κ. Αβραμόπουλος- να μην έχει φροντίσει ακόμα την εξωτερική εμφάνιση των γιατρών.
Ο κ. Αβραμόπουλος, εκτός από την εξωτερική εμφάνιση των γιατρών και των νοσοκόμων, θα πρέπει να φροντίσει και την γκαρνταρόμπα των ασθενών. Εντάξει, μπορεί οι άνθρωποι να είναι του θανατά αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να κυκλοφορούν με αυτές τις άθλιες πιτζάμες και τις λεκιασμένες ρόμπες. Θα πεθάνεις που θα πεθάνεις, βάλε τουλάχιστον κάτι χαρούμενο – βάλε κάτι φωτεινό.
Είναι που είναι οι ασθενείς στα μαύρα τους τα χάλια, βάζουν κι από πάνω αυτές τις γκρι πιτζάμες και σε πιάνει η καρδιά σου. Πας επίσκεψη στο νοσοκομείο και βγαίνεις άρρωστος.
Μπαίνεις εσύ μέσα στο δωμάτιο με τα λουλούδια και τα γλυκά στα χέρια και είναι ο άλλος στο κρεβάτι και βογκάει και του έχουνε ορούς, καθετήρες, ουροσυλλέκτες, ένα σωρό σωληνάκια, του κάνουν κλύσματα - παθαίνεις σοκ και ψυχοπλακώνεσαι.
Ενώ, αν ήταν ντυμένοι οι ασθενείς με κόκκινα, ροζ, φούξια, μπορντό, τιρκουάζ -και άλλα ωραία χρώματα- θα ήταν πιο ευχάριστη η ατμόσφαιρα και δεν θα σε πείραζε τόσο πολύ που ο άλλος είναι ετοιμοθάνατος.
Θα πρέπει ο κ. Αβραμόπουλος να ασχοληθεί επιτέλους και με την αισθητική πλευρά των νοσοκομείων. Να τα βάψει με χαρούμενα χρώματα και στους τοίχους να βάλει να ζωγραφίσουν δέντρα, λουλούδια, πουλάκια, ελάφια.
Θα πεθάνει που θα πεθάνει ο ασθενής, ας έχει τουλάχιστον την ελπίδα πως θα πάει στον παράδεισο. Θα βλέπει αυτές τις ωραίες εικόνες στον τοίχο και θα σκέφτεται πως μετά από το νοσοκομείο τον περιμένει ο παράδεισος.
Κάτι θα πρέπει να γίνει και με όλα αυτά τα ιατρικά συμπράγκαλα που υπάρχουν στα νοσοκομεία - θα πρέπει να τα παραγγείλει ο κ. Αβραμόπουλος σε πιο χαρούμενα χρώματα. Οι καθετήρες να είναι κόκκινοι, οι οροί βεραμάν και τα πιεσόμετρα γαλάζια. Οι πάπιες να είναι ροζ και οι ουροσυλλέκτες σιέλ. Τα θερμόμετρα να είναι πολύχρωμα.
Έτσι τα δωμάτια των ετοιμοθάνατων ασθενών θα είναι πολύ χαρούμενα και δεν θα ψυχοπλακώνεσαι, όταν θα πηγαίνεις επίσκεψη στο νοσοκομείο.
