Το 18o Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας γίνεται με κλειστές διαδικασίες και με την απουσία των δημοσιογράφων. Όλοι οι δημοσιογράφοι ήθελαν σαν τρελοί να καλύψουν τις διαδικασίες του Συνεδρίου του ΚΚΕ –και έβαζαν λυτούς και δεμένους για να καταφέρουν να πάρουν μια άδεια εισόδου για να μη χάσουν το γλέντι και την κεφάτη ατμόσφαιρα που παραδοσιακά επικρατεί στα συνέδρια του Κομμουνιστικού Κόμματος- , αλλά τελικά οι δημοσιογράφοι έμειναν απέξω.
Είναι όλοι οι δημοσιογράφοι σκασμένοι αυτές τις μέρες που χάνουν το ξεφάντωμα που γίνεται στον Περισσό – δεν μιλιούνται από τη στενοχώρια τους. Μέχρι και απόπειρες αυτοκτονίας είχαμε.
Η συντρόφισσα Αλέκα Παπαρήγα, όταν ρωτήθηκε σχετικά με τις κλειστές διαδικασίες και την απουσία δημοσιογράφων και τηλεοπτικών καμερών από το Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος, απάντησε πως αυτά δεν έχουν να κάνουν με την περιφρούρηση των εργασιών αλλά «με την περιφρούρηση της σοβαρότητας των εργασιών».
«Άλλο πράγμα είναι να μιλάς μπροστά στην τηλεόραση» είπε η κυρία Παπαρήγα και συμπλήρωσε πως «όταν είναι παρούσα η τηλεόραση θα κοιτάξεις πως στέκεσαι, τι κάνεις, ενώ αλλιώς θα μιλήσεις πιο αυθόρμητα. Είναι διαφορετικό να γυρνάνε οι δημοσιογράφοι μες στη μέση».
Αυτά είπε η κυρία Παπαρήγα και ομολογώ πως δεν τα είχα σκεφτεί ποτέ. Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, η λύση που προτείνει το ΚΚΕ είναι να μη μεταδίδονται τηλεοπτικά τα συνέδρια των πολιτικών κομμάτων και να μην υπάρχουν δημοσιογράφοι, για να είναι αυθόρμητοι οι ομιλητές.
Ναι, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα: Αυτά που λένε οι ομιλητές στο Συνέδριο του ΚΚΕ εμείς οι υπόλοιποι πως θα τα μαθαίνουμε; Τα λένε για να τα ακούνε μεταξύ τους; Αν δεν τα καταγράφουν οι δημοσιογράφοι και δεν τα δείχνει η τηλεόραση, πώς θα μάθουμε εμείς τι είπανε στο Συνέδριο;
Εντάξει, φαντάζομαι πως θα μας ενημερώσει το ΚΚΕ για το τι έγινε στο Συνέδριό του αλλά αυτοί μπορεί να παίξουν ξύλο μέσα στην αίθουσα του Συνεδρίου για τη στάση που πρέπει να κρατήσει το κόμμα απέναντι στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον και στο θεσμό των καλλιστείων, και μετά εμάς να μας πούνε ότι οι σύνεδροι έρραιναν ο ένας τον άλλον με ροδοπέταλα.
Για να ξαναδούμε λίγο τη δήλωση της κυρίας Παπαρήγα: «Όταν είναι παρούσα η τηλεόραση, θα κοιτάξεις πως στέκεσαι, τι κάνεις, ενώ αλλιώς θα μιλήσεις πιο αυθόρμητα». Αυθόρμητα. Έχει αλλάξει το ΚΚΕ. Παλιότερα, όταν κάποιος κομμουνιστής μιλούσε κάπως πιο αυθόρμητα, τον διέγραφαν αμέσως.
Μια λύση για να μην επηρεάζονται οι σύντροφοι ομιλητές στο συνέδριο του ΚΚΕ από τις κάμερες, είναι να γράφουν τις ομιλίες τους σε ένα cd – να τις γράφουν από το σπίτι τους και να τις πηγαίνουν στο Συνέδριο ηχογραφημένες. Μπορούν μάλιστα να μην πηγαίνουν καν στο συνέδριο – να στέλνουν μόνο το cd. Μια ακόμα λύση για να μην επηρεάζονται οι ομιλητές του συνεδρίου του ΚΚΕ από τις τηλεοπτικές κάμερες είναι να φοράνε κουκούλες. Θα φοράνε κουκούλες και δεν θα βλέπουν. Έτσι δεν θα ξέρουν κατά πού πέφτουν οι κάμερες και θα είναι πιο φυσικοί και αυθόρμητοι στις ομιλίες τους.
Τώρα που η κυρία Παπαρήγα μας εξήγησε το κακό που κάνουν οι κάμερες στους ομιλητές, κατάλαβα επιτέλους γιατί κορυφαία στελέχη του ΚΚΕ –όπως ο Αντώνης Σκυλλάκος και ο Σπύρος Χαλβατζής- είναι λίγο αγγούρια στις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις: Επηρεάζονται από τις τηλεοπτικές κάμερες.
Μπορεί ο κ. Σκυλλάκος και ο κ. Χαλβατζής να μην τα λένε καλά στην τηλεόραση –επειδή επηρεάζονται από τις τηλεοπτικές κάμερες- αλλά όταν είναι μόνοι τους στο σαλόνι του σπιτιού τους (όπου δεν υπάρχουν ούτε κάμερες, ούτε δημοσιογράφοι) μεταμορφώνονται σε δεινούς ρήτορες και βγάζουν κάτι λόγους φανταστικούς. Τύφλα να ‘χει ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ποιος Ανδρέας Παπανδρέου; Τύφλα να ‘χει η Λιάνα Κανέλλη.
Έχω την εντύπωση πως οι σύνεδροι δεν επηρεάζονται στις ομιλίες τους μόνο από τις τηλεοπτικές κάμερες. Εντάξει, τώρα δεν υπάρχουν τηλεοπτικές κάμερες στο συνέδριο του ΚΚΕ. Ανεβαίνει λοιπόν στο βήμα ένας σύντροφος και βλέπει κάτω στο ακροατήριο μια ωραία συντρόφισσα από την Κούβα (σ.τ.π. υπάρχουν στο Συνέδριο και αντιπροσωπείες από κομμουνιστικά κόμματα άλλων χωρών).
Η Κουβανή είναι πανέμορφη. Έχει όμορφα μάτια πλαισιωμένα από δυο υπέροχα γαϊτανόφρυδα, έχει όμορφο δέρμα και είναι κρεατωμένη στα σωστά σημεία. Βλέπει λοιπόν ο σύντροφος την Κουβανή συντρόφισσα που είναι θεογκόμενα και τρομερός γύναικος και θολώνει το μάτι του. Γιατί μπορεί να είναι κομμουνιστής αλλά είναι και άντρας – το ένα δεν αποκλείει το άλλο.
Αρχίζει λοιπόν ο σύντροφος να μην ξέρει τι λέει, για να εντυπωσιάσει την Κουβανή νταρντάνα, την κρεβατογεμίστρα, να της τραβήξει την προσοχή και να υπάρχει η ελπίδα να την κουτουπώσει.
Άρα, βλέπουμε πως δεν χρειάζεται να υπάρχουν κάμερες για να επηρεαστούν οι σύνεδροι στις ομιλίες τους – αρκεί να υπάρχουν μερικά ωραία θηλυκά στην αίθουσα για να γίνει το συνέδριο μαντάρα.
Προτείνω λοιπόν στην κυρία Παπαρήγα να μην απαγορεύει μόνο την είσοδο των τηλεοπτικών συνεργείων στο χώρο του συνεδρίου του ΚΚΕ – να απαγορεύσει να μπαίνουν και ωραίες γυναίκες, για να μην αποσπάται η προσοχή των ομιλητών και δεν μπορούν μετά να μιλήσουν για τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές.
