Τεράστια η απώλεια του Χρήστου Λαμπράκη. Σε ένδειξη πένθους και τιμής στη μνήμη του, προτείνω να γκρεμίσουν το Μέγαρο Μουσικής - χωρίς αυτόν δεν έχει καμία αξία. Τώρα που χάθηκε ο πρωτεργάτης του Πολιτισμού στη χώρα, ας προσευχηθούμε όλοι μαζί να έχει ο Θεός καλά τον κ. Κυριακού, για να μην καταρρεύσει και ο ελληνικός αθλητισμός. "Κορυφαίος", "ευπατρίδης", "σπουδαία προσωπικότητα", "απώλεια για τον πολιτισμό" κλπ. Όσο ήταν ζωντανός, τον έγλειφαν για ευνόητους λόγους. Τώρα που πέθανε, συνεχίζουν να γλείφουν, για να δικαιολογήσουν το γλείψιμο που του έριχναν όσο ήταν ζωντανός. Και φυσικά, όλοι όσοι πεθαίνουν είναι "μοναδικοί", "αναντικατάστατοι", "κορυφαίοι" κλπ. Η απορία είναι διαχρονική και εύλογη: Αφού είμαστε όλοι τόσο σπουδαίοι, πώς πετύχαμε ένα τόσο άθλιο αποτέλεσμα;
