«Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έχω μετανιώσει για αυτό που κάνω. Δεν είναι πια δουλειά αλλά τρόπος ζωής. Είναι αδύνατο να αλλάξω. Είμαι ένα είδος ''τοξικομανή''...».«Έχω περάσει αρκετά. Από τραυματισμούς μέχρι αιχμαλωσίες και εικονική εκτέλεση. Όμως αυτό που δεν μπορώ να ξεπεράσω είναι ο θάνατος των φίλων μου.
Καμίλ Μπαρζάκ. Παλαιστίνιος. Λίβανος 1981.
Αχμέτ. Ιρακινός. Οδηγός και μεταφραστής. Ιράκ 1991.
Ντιμίτρι Σαμπατάγιεφ. Ρώσος Φωτορεπόρτερ. Ιράκ. Μάιος 2007.
Δεν θα τους ξεχάσω ποτέ».
Ο Γιώργος Κοίλιαρης δεν μετάνιωσε ποτέ για αυτό που έκανε. Ένας δημοσιογράφος που αγαπήθηκε από τους συναδέλφους του δεν ζει πια. Καλό του ταξίδι.
