Πάντα η Αριστερά προτιμούσε να βρίσκεται στην εξουσία ένα δεξιό κόμμα παρά ένα κεντρώο. Απόλυτα λογικό, αφού το Κέντρο «καθησυχάζει» τους πολίτες και τους γεμίζει με αυταπάτες και ψευδαισθήσεις, με αποτέλεσμα να μη λοξοκοιτάζουν προς τα αριστερά . Σήμερα, η ελληνική Αριστερά βρίσκεται στην πολύ ευχάριστη θέση να υπάρχει στη χώρα μας δεξιά κυβέρνηση και δεξιά αξιωματική αντιπολίτευση – ποτέ άλλοτε αυτά τα δυο κόμματα δεν ήταν τόσο ίδια. Είναι σπουδαία ευκαιρία για την Αριστερά να φτάσει τα εκλογικά ποσοστά της σε πρωτοφανή επίπεδα – με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρει να περάσει και κάποιες από τις θέσεις της. Απλώς, θα πρέπει να φερθεί λίγο έξυπνα. Να σταματήσει την κλάψα και να αντιληφθεί πως δεν ζούμε πια στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Τα πράγματα σήμερα είναι εξαιρετικά πιο πολύπλοκα και, ως εκ τούτου, πολύ πιο ενδιαφέροντα. Σχεδόν συναρπαστικά. Η απόφαση του Αλέκου Αλαβάνου να μην είναι υποψήφιος για την προεδρία του Συνασπισμού στο προσεχές συνέδριο του κόμματος –αν και η παρουσία του ήταν πολύ πετυχημένη- αποδεικνύει πως είναι μέγας παίκτης. Αυτό χρειάζεται η ελληνική Αριστερά: παιχνίδι. Η ζωή και οι αγώνες μπορούν να έχουν και χαρά και τραγούδι και χιούμορ. Αγαπητοί σύντροφοι, θα παίξετε επιτέλους; Ή θα συνεχίσετε το μοιρολόι επειδή ο κόσμος άλλαξε χωρίς τη βοήθειά σας;Της πουτάνας έγινε στο πάρτι της LIFO. Μες στην καλή χαρά ήταν όλοι. Μόνο η Αριστερά δεν χόρεψε.
