Είναι λίγο βαρετή η έξοδος και η επιστροφή των Αθηναίων κάθε Πάσχα. Θα μπορούσαμε να την βελτιώσουμε λίγο -και να την ανανεώσουμε- για να αποκτήσει κάποιο ενδιαφέρον και να γίνει ένα περιζήτητο τηλεοπτικό προϊόν.
Για παράδειγμα, θα μπορούσε η έξοδος και η επιστροφή να γίνουν αγώνες ράλι. Δηλαδή, όσοι Αθηναίοι πηγαίνουν στην Καλαμάτα, να ξεκινάνε όλοι μαζί (την ίδια ώρα) και να διαγωνίζονται για το ποιος θα φτάσει πρώτος στην Καλαμάτα - οι τρεις πρώτοι θα μπορούσαν να κερδίζουν ένα χρηματικό έπαθλο ή παράταση των διακοπών τους για μια εβδομάδα με όλα τα έξοδα πληρωμένα. Αυτό θα έδινε ένα ενδιαφέρον στην έξοδο για το Πάσχα - σκοτωμός θα γινόταν στην εθνική οδό.
Και στην επιστροφή, όμως, θα ήταν πολύ ωραίο να γίνεται ένας αγώνας ράλι - η επιστροφή είναι βαρετή και κουραστική, οπότε ένα ράλι θα την έκανε συναρπαστική.
Αν κάνουμε την έξοδο και την επιστροφή των Αθηναίων για το Πάσχα αγώνες ράλι, θα μπορέσουμε να πουλήσουμε την τηλεοπτική μετάδοση και σε ξένα κανάλια. Νομίζω πως η έξοδος των Αθηναίων μπορεί να γίνει το πιο συναρπαστικό θέαμα στον κόσμο.
Φανταστείτε πεντακόσιες χιλιάδες αυτοκίνητα στις εθνικές οδούς, τους πατεράδες να γκαζώνουν και να το παίζουν Νίκι Λάουντα, τις συζύγους από δίπλα με τους χάρτες να παίζουν ρόλο συνοδηγού και να φωνάζουν <<δεξιά στροφή στα εκατό μέτρα>>, και τα πιτσιρίκια από το πίσω κάθισμα να ουρλιάζουν και να πετάνε καρφιά στις ρόδες των άλλων αυτοκινήτων - μιλάμε για υπερθέαμα.
Είναι κρίμα που δεν έχουμε εκμεταλλευτεί ακόμα την έξοδο και την επιστροφή των Αθηναίων. Το ταξίδι στις εθνικές οδούς της χώρας μας είναι -ούτως ή άλλως- μια περιπέτεια αλλά, αν κάνουμε την έξοδο αγώνα ράλι, θα βάλουμε τα γυαλιά σε όλους.
Απλώς, χρειάζεται να στήσουμε κάμερες σε όλο το μήκος των εθνικών οδών αλλά και να τοποθετήσουμε κάμερες σε όλα τα αυτοκίνητα των εκδρομέων, ώστε να μη χάνουμε τα καλά πλάνα. Θα είναι κρίμα να χάσουμε τις σκηνές που τα αυτοκίνητα θα καρφώνονται με τριακόσια χιλιόμετρα την ώρα πάνω στις νταλίκες που θα έρχονται από το αντίθετο ρεύμα.
Νομίζω πως δεν αρκεί να μετατρέψουμε την έξοδο και την επιστροφή των Αθηναίων σε αγώνες ράλι - κάτι θα πρέπει να κάνουμε και με τα πλοία. Θα ήταν ωραία να ξεκινάνε τα πλοία από τον Πειραιά και να διαγωνίζονται για το ποιο πλοίο θα φτάσει πρώτο στη Μύκονο.
Αυτό θα μετέτρεπε ένα βαρετό ταξίδι σε ένα πολύ ενδιαφέροντα αγώνα. Οι καπετάνιοι θα προσπαθούσαν να εμβολίσουν τα άλλα πλοία για να τα βυθίσουν και θα γινόταν κάθε Πάσχα στο Αιγαίο η ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Φανταστείτε να πλησιάζουν τα πλοία στη Μύκονο και να αρχίσουν να πετάνε οι επιβάτες τις αποσκευές τους στη θάλασσα για να ελαφρύνουν το πλοίο τους και να προσπεράσουν τα άλλα πλοία. Θα πετάνε και τις χοντρές στη θάλασσα και θα γίνεται χαμός πάνω στο κατάστρωμα.
Θα βγαίνουν και οι νησιώτες με τις βάρκες τους στη θάλασσα -για να σώσουν τους ναυαγούς- και μετά θα τους βγάζουν σχεδόν πνιγμένους στην ξηρά, όπου θα στήνεται ένα όμορφο πανηγύρι.
Αυτοί που ταξιδεύουν με πλοία είναι ευνοημένοι σε σχέση με αυτούς που ταξιδεύουν με αυτοκίνητα και λεωφορεία. Κάθε χρόνο, το Πάσχα, έχουμε ουρές χιλιομέτρων στις εθνικές οδούς αλλά στη θάλασσα δεν υπάρχει μποτιλιάρισμα - αυτό είναι άδικο και θέλω να το καταγγείλω.
Νομίζω πως θα πρέπει να μπουν διόδια και στη θάλασσα, ώστε να υπάρχει ίση μεταχείριση - δεν πρέπει να γίνονται διακρίσεις μεταξύ των εκδρομέων που ταξιδεύουν με πλοίο και των εκδρομέων που ταξιδεύουν με αυτοκίνητο.
Η επιστροφή των εκδρομέων από τα νησιά με τα πλοία δεν τους δίνει τη δυνατότητα να προετοιμαστούν ψυχολογικά για την επιστροφή στην πόλη. Φεύγεις από το ωραίο νησάκι και ξαφνικά βρίσκεσαι στην κόλαση της Αθήνας και παθαίνεις σοκ.
Ενώ, αν οι επιβάτες των πλοίων είχανε ταλαιπωρηθεί λίγο στην επιστροφή -και υπήρχαν μποτιλιαρίσματα και στη θάλασσα-, θα προσαρμόζονταν πιο εύκολα στους ρυθμούς της πόλης.
Απ' αυτήν την άποψη, οι εκδρομείς που επιστρέφουν με αυτοκίνητα είναι πιο ευνοημένοι, γιατί, αν έχεις κάνει τη διαδρομή Τρίπολη-Αθήνα σε 15 ώρες -και έχεις πέσει σε ουρές είκοσι χιλιομέτρων-, μετά βλέπεις το σπίτι σου στην Κυψέλη σαν όαση.
