Πριν από σαράντα περίπου ημέρες αποφάσισα να μην επιτρέπω τα σχόλια στο ιστολόγιό μου. Ο λόγος που συνέβη αυτό εξηγείται στο τέλος αυτού εδώ του κειμένου που δημοσίευσα τότε. Όσοι διαβάζουν τακτικά τον «πιτσιρίκο» θα γνωρίζουν το λόγο – πολλοί επίσης που μου έστειλαν μέιλ, έλαβαν την απάντησή μου και γνωρίζουν. Πάντως δεν είχε να κάνει με το πρόσωπό μου. Συνεχίζω να λαμβάνω μέιλ που μου ζητούν να ενεργοποιήσω ξανά τα σχόλια. Δεν πρόκειται να το κάνω. Μια ματιά στα σχόλια των περισσότερων ιστολογίων φτάνει για να καταλάβει κάποιος το λόγο. Ώρες – ώρες έχεις την εντύπωση πως υπάρχουν μπλόγκερ που λύνουν παλιούς λογαριασμούς μεταξύ τους και άλλοι που είναι σαν συμμορίες – μπορεί να κάνω λάθος και απλά να φταίει η ζέστη.
Δεν γνωρίζω προσωπικά κανέναν μπλόγκερ και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν ξέρω αν θέλω να γνωρίσω – υπάρχουν πάντως πολλοί τους οποίους εκτιμώ για αυτά που γράφουν και ανάμεσά τους νομίζω πως βρίσκονται και μερικοί με εξαιρετικό ταλέντο. Βέβαια, μιας και δεν έχω κανένα ταλέντο, δεν είμαι καθόλου αρμόδιος να κρίνω ποιος έχει και ποιος δεν έχει. Αυτά λίγη σημασία έχουν – αυτό που θέλω να πω είναι πως τις απόψεις μου για τα σχόλια τις εκφράζει καλύτερα από εμένα το varometro – προφανώς ο κάτοχος της σελίδας αυτής έχει μεγαλύτερη εμπειρία από εμένα στο διαδίκτυο και έχει μερικά εξαιρετικά κείμενα. Νομίζω πως είναι χρήσιμο να μπορούμε να μαθαίνουμε και από τις εμπειρίες των άλλων – προσπαθώ.
Δεν έχω κανένα παράπονο από τα σχόλια που μου γίνονταν στα κείμενα – ήταν στη συντριπτική πλειοψηφία επαινετικά. Κάποιοι με προέτρεπαν να ασχοληθώ μόνο με το γράψιμο, άλλοι πανηγύριζαν γελώντας και άλλοι προέβλεπαν πως θα …ανακαλυφθώ – φυσικά τίποτα απ’ αυτά δεν συνέβη και παραμένω ένας απλός μπλόγκερ όπως όλοι οι άλλοι. Τα σχόλια στα παλιά κείμενα είναι εκεί και όποιος θέλει μπορεί να τα δει. Εκτιμώ πάντως πολύ περισσότερο τα μέιλ με τις απόψεις του αναγνώστη και απαντώ με τον δέοντα σεβασμό. Και φυσικά – όσο κι αν ενοχλεί κάποιους – ο αριθμός επισκέψεων σε ένα ιστολόγιο δείχνει την ανταπόκριση που έχει στον κόσμο. Παρ’ όλ’ αυτά υπάρχουν ιστολόγια με λίγες επισκέψεις που τα διαβάζω συχνά και είναι πραγματικά ενδιαφέροντα. Δόξα τω Θεώ δεν είχα παράπονο από τα σχόλια και δεν έχω παράπονο ούτε από τα μέιλ αλλά ούτε κι από τις επισκέψεις – δεν έχω παράπονο κι από κανέναν τελικά εκτός από τον εαυτό μου.
Και φυσικά να γράψω το προφανές αν και για μερικούς είναι δύσκολο να το αντιληφθούν. Το γεγονός πως δεν επιτρέπω σχόλια στο ιστολόγιό μου μειώνει τον αριθμό επισκέψεων σ' αυτό αφού ο αναγνώστης δεν "επιστρέφει" για να δει τι απάντησαν οι υπόλοιποι στο δικό του σχόλιο - μια φορά και έξω. Όσοι θέλουν να το διαπιστώσουν και έχουν τα κότσια ας κόψουν για λίγες μέρες τα σχόλια στο δικό τους ιστολόγιο. Αλλά τι λέω; Το ξέρουν πολύ καλά και κάνουν τις πάπιες. Προσωπικά θεωρώ μαγκιά να έχεις πολλές επισκέψεις χωρίς σχόλια. Και φυσικά το ρεκόρ επισκέψεων στο δικό μου ιστολόγιο -που κάποιοι δεν θα το δουν ποτέ - έγινε χωρίς να επιτρέπω σχόλια. Μαγκιά μου.
Επίσης λαμβάνω μέιλ που μου λένε να κοιτάξω στο τάδε ή στο δείνα ιστολόγιο επειδή κάποιος γράφει για τον «πιτσιρίκο». Κάποιοι με ρωτάνε «τι πρόβλημα έχει αυτός μαζί σου;» ή «τον ξέρεις από παλιά;». Δεν μπορώ να έχω πρόβλημα με ανθρώπους που δεν γνωρίζω – ο Μπους, ο Μπλερ και μερικοί άλλοι εξαιρούνται. Είναι δικαίωμα του καθενός να γράφει ό,τι θέλει – με γεια του με χαρά του. Κι εγώ γράφω για άλλους στο ιστολόγιό μου – το αν γράφεις θετικά ή αρνητικά είναι στη διακριτική σου ευχέρεια. Το πως χειρίζεται ο καθένας το δικό του ιστολόγιο είναι προσωπική του υπόθεση. Θέλει σχόλια επώνυμα ή ανώνυμα; Δική του υπόθεση. Επίσης οι αναγνώστες μπορούν να κρίνουν – όλοι κρίνουμε και κρινόμαστε. Άργησα δυο μήνες αλλά κατάλαβα πως είναι καλό να ασχολούνται μαζί σου ακόμα και με αρνητικό τρόπο. Και φυσικά καλό είναι να σωπαίνεις – πολύ αποτελεσματικό.
Ευχαριστώ τον Spider για τη φράση «Παρηγορήσου με το ότι τίποτα απ' αυτά δε θα μείνει, παρά όσα γραπτά μας αντέχουν».
Ευχαριστώ τη Σοφία για τη φράση «Μα γιατί ασχολείσαι;».
Ευχαριστώ την Κουρούνα και τον Χοιροβοσκό για τις καλές συμβουλές τους.
Και βέβαια ευχαριστώ προκαταβολικά τη DiS που θα μου φτιάξει ένα σπουδαίο νέο template – το γράφω εδώ για να τη δεσμεύσω.
Γενικά ευχαριστώ τους πάντες γιατί δικό μου είναι το μπλογκ και κάνω ό,τι γουστάρω.
Από το φθινόπωρο ο «πιτσιρίκος» είναι πιθανό να έχει και παρέα – μου το υποσχέθηκαν. Το πόσο μεγάλη θα είναι αυτή η παρέα δεν εξαρτάται από εμένα. Το σίγουρο είναι πως θα είναι θηλυκού γένους και έχουσα καλλιτεχνικές ανησυχίες.
