Τελευταία μέρα των θερινών διακοπών και μια μέρα πριν ξεκινήσουν οι φθινοπωρινές διακοπές, ας απαντήσω και σε μια άλλη σειρά mail που αφορούσαν τα όσα είχα γράψει για το άρθρο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου με θέμα τα μπλογκ.
Αναφέρομαι στα mail των αναγνωστών που βρήκαν την αντίδρασή μου υπερβολική και με επέκριναν γι’ αυτό. Είχαν απόλυτα δίκιο. Φυσικά οι αναγνώστες – ανάμεσά τους και αρκετοί μπλόγκερ - έλαβαν την απάντησή μου και γνωρίζουν πως συμφωνούσα απόλυτα με όσα έγραψε. Μπορεί το κείμενό του να ήταν τόσο κακογραμμένο ώστε ο καθένας να βγάζει όποιο νόημα ήθελε, αλλά κατάλαβα τι εννοούσε. Προς τι τότε η αντίδραση έστω και σατιρική;
Για τρεις λόγους : πρώτον, δεν κατάλαβα ποτέ γιατί γοητεύτηκε από τους μπλόγκερ – τα χάλια της ελληνικής δημοσιογραφίας θα ήταν ένας λόγος για να εξιδανικεύσεις τους «ερασιτέχνες», αλλά και πάλι το επίπεδο των δημοσιογράφων (έστω και εξαιτίας μεμονωμένων περιπτώσεων) είναι πολύ ανώτερο. Βέβαια απογοητεύτηκε πολύ γρήγορα και αυτό ήταν φυσιολογικό.
Δεύτερον, ένιωσα την ανάγκη να υποστηρίξω τους μπλόγκερ απέναντι στην «έξωθεν» επίθεση. Αυτό ήταν τραγικά ανόητο εκ μέρους μου. Δεν θα εξηγήσω τους λόγους γιατί θα χάσω το μπάνιο κι αυτό θα ήταν πιο ανόητο.
Τρίτον και σημαντικότερον, διασκέδασα τόσο πολύ γράφοντας τα κείμενα αυτά που μου ήταν αδύνατο να αντισταθώ.
Κύριε Τσαγκαρουσιάνε είχατε δίκιο.
