Πέμπτη, Απριλίου 13, 2006
Ωραία και μόνη
Συνεχή τα χτυπήματα του Εγκέλαδου στη Ζάκυνθο τις τελευταίες ημέρες και οι επιστήμονες έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά, κάνοντας λόγο για «σεισμολογικό γρίφο». Δεν είμαι σεισμολόγος αλλά νομίζω πως πρόκειται για προσεισμικές δονήσεις. Ο κύριος σεισμός θα γίνει την επόμενη εβδομάδα μόλις πατήσω το πόδι μου στο νησί.
Αν κάποιος θέλει να επισκεφτεί την Ζάκυνθο για το Πάσχα, ας μη διστάσει. Τα Επτάνησα κουνιούνται όλο τον χρόνο, κάθε χρόνο. Οι γελαστοί άνθρωποι που βλέπετε τις τελευταίες μέρες στα τηλεοπτικά ρεπορτάζ από την Ζάκυνθο έχουν φάει χιλιάδες σεισμούς στο κεφάλι – γι' αυτό γελάνε. Βέβαια γελάνε και επειδή είναι λίγο χαζοχαρούμενοι, αλλά μετά από τόσο κούνημα ποιος δεν θα ήταν; Σε οποιοδήποτε άλλο μέρος αν είχαν γίνει τέσσερις απανωτοί μεγάλοι σεισμοί, θα είχαμε τα γνωστά δραματικά ρεπορτάζ – οι Ζακυνθινοί γελάνε και μιλάνε τραγουδιστά. Οι ρεπόρτερ των καναλιών έχουν κόψει φλέβες.
Δεν υπάρχουν πιο φιλόξενοι άνθρωποι στην Ελλάδα από τους Ζακυνθινούς – όποιος έχει επισκεφτεί το νησί το γνωρίζει. Και το βρακί τους θα βγάλουν για να σου το δώσουν. Άλλο που είναι βρώμικο και δεν το θέλεις. Αυτοί πάντως θα σε κυνηγάνε με το βρώμικο βρακί, να σου το φορέσουν με το ζόρι.
Η άνοιξη είναι η ιδανική εποχή να επισκεφτείτε την Ζάκυνθο – είναι μαγική το Πάσχα. Θα συμμετάσχετε στην περιφορά του Επιταφίου στη Χώρα στις τέσσερις τα ξημερώματα του Σαββάτου, με μια από τις πιο ωραίες μπάντες που έχετε ακούσει ποτέ. Ο Δεσπότης μας δεν είναι και πολύ καλλίφωνος αλλά δεν πειράζει. Πάντως άμα τον πετύχετε πουθενά, πιάστε του την κουβέντα. Είναι πολύ φιλικός και δεν ξέρει τι λέει – πραγματικά ασεβής. Το πρώτο πράγμα που θα σας ρωτήσει είναι αν είστε από τη Ζάκυνθο. Πείτε ναι, ακόμα κι αν είστε από την Αλεξανδρούπολη, γιατί άμα του πείτε πως είστε απ' αλλού μπορεί να ντραπεί και να μη σας πει τίποτα. Το σουξέ του βέβαια είναι ό,τι αφορά τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Τύφλα να 'χει ο Όσκαρ Ουάιλντ!
Τα ξημερώματα του Σαββάτου θα σπάσετε στάμνες στην πλατεία Αγίου Μάρκου και από την επόμενη μέρα η ζωή σας θα γίνει Παράδεισος. Θα συναντήσετε εκατοντάδες ντόπιους σταρ που δεν γνωρίζουν πόσο σταρ είναι και θα γελάσετε μέχρι δακρύων. Πουθενά δεν έχω γελάσει όσο στη Ζάκυνθο – βέβαια και πουθενά αλλού δεν έχω κλάψει όσο στη Ζάκυνθο, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
Επίσης θα φάτε πεντανόστιμα φαγητά από μυστικές συνταγές που χάνονται στα βάθη των αιώνων και θα απλώσετε το βήμα σας στις αμμουδιές που ύμνησε ο Οδυσσέας Ελύτης. Μπορείτε να κάνετε και τα πρώτα σας μπάνια, γιατί η θάλασσα είναι πολύ ζεστή αυτήν την εποχή. Κάθε φορά προσπαθώ να πείσω την παρέα μου γι' αυτό, αλλά τελικά μόνο εγώ βουτάω. Αλήθεια είναι ζεστή.
Με χαρά πάω στη Ζάκυνθο – εντάξει, δεν είναι ακριβώς χαρά. Εκεί ξεκίνησαν όλα, εκεί θα τελειώσουν. Εκεί τα παιδιά που μεγαλώσαμε μαζί, οι άνθρωποι που με ανάστησαν, μυστικά σημάδια σε δέντρα και βράχους, μυρωδιές. Όλα αυτά με περιμένουν πάντα και δεν φοβούνται κανέναν σεισμό.
Θα χαρώ πολύ αν δω ένα βιβλίο του πιτσιρίκου στην προθήκη κάποιου βιβλιοπωλείου στη Ζάκυνθο. Αλλιώς είναι στην Αθήνα, αλλιώς εκεί. Αλλά αυτό δεν είναι στο δικό μου χέρι.
Αυτό το τελευταίο που έγραψα είναι πολύ εγωιστική σκέψη, ειδικά την δεδομένη στιγμή – την έκανα όμως. Εγώ είμαι ικανός να έχει γκρεμιστεί το βιβλιοπωλείο και να ψάχνω μέσα στα συντρίμμια να δω αν είχε βάλει τον πιτσιρίκο στη βιτρίνα.
Η εικόνα είναι της Παναγιάς της Θαλασσομαχούσας από τη Μονή Στροφάδων. Είναι του 13ου αιώνα, και συγνώμη, αλλά Θαλασσομαχούσα Παναγιά μόνο στη Ζάκυνθο μπορούσε να υπάρξει. Έχει φανταστικό όνομα και ελπίζω να καθαρίσει. Άμα καθαρίσει, θα της ανάψω κερί. Τα ‘παμε, τα συμφωνήσαμε.