Τρίτη, Δεκεμβρίου 05, 2006

party time is anytime

Στο πάρτι της LiFO βρέθηκα με μια αμιγώς καλλιτεχνική παρέα – ο μόνος άτεχνος ήμουν εγώ. Έδωσα 1500 ευρώ χαρτούρα στον Νίκο Μουρατίδη και του έκανα παραγγελιά το «How gee» των Black Machine. Το χόρεψα με τον δικό μου μοναδικό τρόπο και στη συνέχεια αποφάσισα να βάλω σε εφαρμογή το σχέδιό μου: μπούκαρα στο παρακείμενο πολυκατάστημα και σούφρωσα κοσμήματα, ρούχα, παπούτσια και παιχνίδια – δέκα σακούλες σκουπιδιών γέμισα. Οι φίλοι μου ας μην ανησυχούν – φέτος, πήρα χριστουγεννιάτικα δώρα για όλους.

Μετά, αποφασίσαμε με την παλιοπαρέα να πάμε σε ένα παρακείμενο μπαρ για να πιούμε καμιά παλιοτεκίλα – στο πάρτι είχε μόνο τζιν Gordon’s που ήταν ο χορηγός. Στην πραγματικότητα, φύγαμε γιατί ο επιβλητικός M. Hulot είχε κυριαρχήσει στο χώρο του πάρτι – με τα σπαγγάτα και τα μπρέικ ντανς -, και δεν μας έδινε κανείς σημασία.

Το μπαρ που πήγαμε ήταν γεμάτο με καλλιτέχνες που έπιναν τεκίλα, γιατί κι αυτοί είχαν σιχαθεί το τζιν. Ένιωθα μειονεκτικά που ήμουν ο μόνος μη καλλιτέχνης στο χώρο και σκεφτόμουν τι να κάνω για να τραβήξω την προσοχή τους. Θυμήθηκα πως μια φίλη μου, που δουλεύει καθαρίστρια στον ANT1, ήξερε το τηλέφωνο του Χρήστου Χωμενίδη – πάει δυο φορές τη βδομάδα στο σπίτι του και του κάνει γενική καθαριότητα. Της τηλεφώνησα και μου το έδωσε.

Του έστειλα μήνυμα «πολύ ωραίο το κοστούμι που φορούσατε στο πάρτι – πιτσιρίκος» και φρόντισα να το δείξω σε όλη την παρέα μου για να τους εντυπωσιάσω. Δεν μου έδωσαν καμία σημασία αλλά όταν, μετά από λίγο, χτύπησε το κινητό και ήταν ο Χρήστος Χωμενίδης, ένιωσα τα μάτια όλων να καρφώνονται πάνω μου.

Άρχισα να του μιλάω σαν να τον ήξερα από παλιά. Αυτός μάλλον κατάλαβε την απελπισία μου και πήρε σβάρνα με το τηλέφωνο όσους ήταν γύρω του και τους ρωτούσε: «Διαβάζετε Λάιφο; Διαβάζετε πιτσιρίκο;». Λάιφο διάβαζαν, πιτσιρίκο δεν διάβαζαν.

Ξαφνικά, ακούω μια γυναικεία φωνή να λέει «σοβαρά είναι ο πιτσιρίκος στο τηλέφωνο;». Σκέφτηκα πως ο Χωμενίδης με λυπήθηκε κι άλλαξε τη φωνή του για να με εμψυχώσει. Όχι όμως – η γυναικεία φωνή, αμέσως μετά, με ρώτησε «είσαι ο πιτσιρίκος;». «Ναι, είμαι ο πιτσιρίκος!» της απάντησα με ενθουσιασμό. Επιτέλους, κάποιος με ήξερε κι εμένα!

«Εγώ είμαι η Ειρήνη Χειρδάρη!». Έτσι εξηγούνταν όλα: με ήξερε επειδή γράφει στη Λάιφο – γράφει τη στήλη «Greek Erotica». Της είπα πως τη διαβάζω ανελλιπώς και της ζήτησα να δώσει τους χαιρετισμούς μου στον Ροντρίγκο – ο Ροντρίγκο είναι ο Βραζιλιάνος σύζυγός της. Έχω μάθει όλα τα οικογενειακά της από τη στήλη της. Για τους γονείς της στην Κέρκυρα, για τις θειές της, για τις σχέσεις της, τα πάντα – αν, καμιά μέρα, δεν θυμάται κάτι από το παρελθόν της, να με ρωτήσει να της το πω εγώ.

«Εδώ δίπλα μου είναι ο Ροντρίγκο – κάτσε να σου μιλήσει κι αυτός». Μίλησα και με τον παλιο-Ροντρίγκο – αυτός μιλούσε πορτογαλικά με βραζιλιάνικη προφορά κι εγώ με ζακυνθινή. Πολύ ωραίος μάγκας. Κανονίσαμε να πάμε να παίξουμε μπάλα στον Άλιμο με τον Ριβάλντο – ξυποληταρία στην άμμο. Του τραγούδησα και το «Desafinando» σε πρώτη παγκόσμια τηλεφωνική εκτέλεση – νομίζω πως τον συγκίνησα.

Ευχαρίστησα τον Χρήστο Χωμενίδη – που είναι πραγματικός gentleman – και τον αποχαιρέτησα. Είχα κατακτήσει πια τον σεβασμό της παρέας μου.



Για τις αγαπητές αναγνώστριες που διατηρούσαν αμφιβολίες: κορίτσια, σιγά μην δεν πήγαινα στο πάρτι! Πάτε καλά; Όπου γάμος και χαρά ο πιτσιρίκος πρώτος!

Περισσότερα για το πάρτι της Λάιφο θα μάθετε στο site της εφημερίδας και πιο συγκεκριμένα στα blogs των δαιμόνιων ρεπόρτερ και αναγνωστών της – αφού ξεμεθύσουν πρώτα, βέβαια. Και φυσικά, στο επόμενο τεύχος της Λάιφο που -ειδικά και κατ’ εξαίρεση- αυτήν την εβδομάδα θα κυκλοφορήσει την Πέμπτη, όπως άλλωστε και όλες τις προηγούμενες εβδομάδες.