Παρασκευή, Ιουλίου 27, 2007

Yeah, yeah, yeah! La la da da da da! Yeah, yeah, yeah, yeah, yeah!

Επέστρεψα άρον άρον στην Αθήνα από τη Γαύδο επειδή ο M. Hulot δεν έβρισκε παρέα για να πάει στη συναυλία του George Michael – είναι ο αγαπημένος του. Χρυσό τον έκανα να πάμε να δούμε τον Μάκη Χριστοδουλόπουλο αλλά εκεί αυτός. Τελικά ωραία περάσαμε στη συναυλία του Τζορτζ Μάικλ. Μόλις έβλεπαν τον M. Hulot μας έστρωναν κόκκινο χαλί να περάσουμε και μας άνοιγαν σαμπάνιες.

Βρήκαμε και τον Spi_Der περιτριγυρισμένο από τις θαυμάστριές του να μοιράζει αυτόγραφα – όπως καταλαβαίνετε, χαρήκαμε τόσο πολύ που πλακωθήκαμε στα τρίφυλλα.

Όλο το στάδιο φώναζε «Γιώργος-Γιώργος» - παραλίγο θα άρχιζαν και τα «Γιώργαρε», θα άρχιζε κι ο Γιώργος τα «δικό σας!» και θα πέθαινε ο Νταλάρας από τη ζήλια του.

Ο Γιώργος τα ‘ριξε πολύ ωραία. Ξένα τραγούδια έλεγε μόνο, αλλά για ξένα καλά ήταν. Αφιέρωσε από ένα τραγούδι σε κάθε γκόμενό του – μερικοί έχουν πεθάνει γιατί είναι φαρμακοτσούτσουνος – και πήγε το πρόγραμμα ρολόι.

Πάντως, είναι Ελληνάρας ο Γιώργος. Αντιαμερικανισμός, ελληνική σημαία στην πλάτη και πολλή τρίχα.

Βγήκε με δυο σταυρούς να κρέμονται, μας τρέλανε στα κωλοδάκτυλα (βλέπε φωτογραφία) και μας ξεσήκωσε ο μπαγάσας. Ωραίος μάγκας.