Τετάρτη, Οκτωβρίου 24, 2007

Ποίησις (πασοκικός δεκαπεντασύλλαβος)



Παρακαλώ σε μάτια μου,
ψήφισε Βενιζέλο,
κι εγώ για σένα θα γενώ
λυμφατικό μοντέλο!

Γιώργο ψηφίζω τζόγια μου,
το γένος Παπανδρέου.
Πόσα θα φάμε άραγε
μέσα στο Μπερναμπέου;

Μα, εις το Mega ήκουσα
ότι στας προτιμήσεις
πρώτος είν’ ο Ευάγγελος.
Να οι δημοσκοπήσεις!



Συγχώρεσέ με όμορφη,
γλυκιά μου πριγκιπέσα,
εγώ όμως τον Ευάγγελον
τον θεωρώ μπουχέσα!

Και τι είναι άραγε αυτό
που βρίσκεις στον Γιωργάκη;
Μην είναι το παράστημα;
Μην είναι το μουστάκι;

Δεν είναι το παράστημα,
μήτε και το μουστάκι.
Είναι που έχει πλάι του
τον Νίκο Αθανασάκη.

Εκείνον τον μουστακαλή
με το φρικτό σουλούπι,
που τον εσυναντήσαμε
εις την οδόν Τρικούπη;
Και μόνο που στηρίζει αυτός
τον Γιώργο Παπανδρέου,
θα έπρεπε να την σκεφτείς
την ψήφον σου εκ νέου!

Δεν είν’ έτσι τα πράγματα
γιατί ο Αθανασάκης
δουλειά μου υποσχέθηκε,
σαν θα ‘βγει ο Γιωργάκης!

Για ένα ρουσφέτι ξεπουλάς
της ψήφου την ιδέα;
Ξεχνάς πως είναι το ΠΑΣΟΚ
το κόμμα του Ανδρέα;

Όχι, ποτέ μου δεν ξεχνώ
τον πρώτο μας ηγέτη,
γιατί αυτός μας έβγαλε
πριν χρόνια στο κουρμπέτι.
Χρειάζομαι όμως τζόγια μου
πολύ μιαν εργασίαν.
Δεν την αντέχω άλλο πια
τούτην την αφασίαν!

Και τι θα κάνεις τον παρά,
όταν τον αποκτήσεις;
Θα βρεις καμιά ομορφονιά,
και μένα θα μ’ αφήσεις;

Ζηλιάρα αρραβωνιάρα μου,
δεν έχεις φαντασία.
Σαν κάνω τα κουμάντα μου,
βουρ για την εκκλησία!
Όλοι οι πολυέλαιοι
θα είναι αναμμένοι!
Αν θέλεις ο κουμπάρος μας,
μπορεί να είναι ο Μπένυ!

Τον Μπένυ τον εξέχασα,
τον Γιώργο τώρα θέλω!
Αν είναι νύφη να ντυθώ,
χέσ'τον τον Βενιζέλο!


Στον φίλο μου τον Γιώργο (όλα καλά ρε - όλα καλά)