-Ρε Νίκο θυμάσαι την πρώτη σου φορά;
-Ξεχνιούνται αυτά τα πράγματα Γιάννη μου;
-Πόσων χρονών ήσουνα;
-Δέκα! Ψέματα, δέκα και μισό!
-Στο δημοτικό ρε συ;
-Και άργησα μπορώ να σου πω. Εσύ;
-Εγώ στα εννιά!
-Με ποια ρε συ;
-Με τη δασκάλα! Με γούσταρε απ’ τα εφτά!
-Δεν το πιστεύω!
-Αλήθεια σου λέω. Πήγαινε να τη ρωτήσεις!
-Δηλαδή τι να της πω; «Κυρία Πετρακάκη σας πήδηξε ο Χατζημηνάς στην Τετάρτη Δημοτικού»; Εξάλλου αυτή θα είναι γριά τώρα.
-Πέθανε πέρσι.
-Τότε τι μου λες να πάω να τη ρωτήσω;
-Τρόπος του λέγειν ρε Νίκο. Εσύ με ποια πήγες πρώτη φορά;
-Κι εγώ με την Πετρακάκη!
-Με δικιά μου γκόμενα πήγες ρε Νίκο;
-Δεν το ήξερα –δεν μου είχες πει τίποτα.
-Καλά δεν πειράζει. Ο γιος σου πόσο είναι;
-Έντεκα.
-Την πήδηξε τη δασκάλα του ή ακόμα;
