Τρίτη, Νοεμβρίου 13, 2007

Ο μονόλογος ενός πασόκου


Μετά την επανεκλογή του Γιώργου Παπανδρέου στην προεδρία του ΠαΣοΚ, ο πιτσιρίκος αφουγκράζεται τη φωνή ενός αγνού οπαδού του Κινήματος.




Με λένε Πέτρο. Πέτρο Κατσαπλιά. Ψηφίζω ΠΑΣΟΚ. Όχι μόνο τώρα – από παλιά. Οικογενειακή παράδοση. Ψηφίζω ό,τι ψήφιζε ο πατέρας μου. Κι ο πατέρας μου ό,τι ψήφιζε ο παππούς μου. Κι ο παππούς μου ό,τι ψήφιζε ο προπάππους μου. Κι ο προπάππους μου…εντάξει, πιο πριν ήταν οι Τούρκοι εδώ και δεν ψηφίζαμε. Μωρέ, καλύτερα ήταν τότε – δεν είχαμε και διλήμματα. Ούτε ΠΑΣΟΚ είχαμε. Ενώ τώρα, Παπανδρέου ή Βενιζέλος; Εγώ ψήφισα Παπανδρέου. Δαγκωτό. Αφού ο άλλος μου έχει Καραμανλή απέναντι. Τι θα του τραβήξω εγώ; Βενιζέλο; Μαλάκας είμαι; Όταν πέθανε ο Ανδρέας, έβαλα νερό στο κρασί μου και σου πετάω στο τραπέζι Σημίτη. Πρόσεξε, έχω στο χέρι τρεις αρσενικούς Παπανδρέου, δυο χήρες Παπανδρέου, μια κόρη Παπανδρέου κι ένα ξώγαμο Παπανδρέου. Έχω εφτά Παπανδρέου στο χέρι και παρ’ όλ’ αυτά σου πετάω Σημίτη. Ούτε Άκη, ούτε καν Αρσένη. Σημίτη! Εσύ έχεις Έβερτ. Με γεια σου με χαρά σου. Στις εκλογές, σε κερδίζω με Σημίτη. Εν τω μεταξύ, σου έχω κλείσει το μάτι ότι φιλαράκο ας ξεχάσουμε τους Καραμανλήδες και τους Παπανδρέου, να κοιτάξουμε να συμμαζέψουμε λίγο τη χώρα γιατί πάμε κατά διαόλου. Κάνεις συνέδριο για εκλογή νέου προέδρου. Σε παρατηρώ. Να δω, θα είσαι εντάξει ή θα την κάνεις τη μαλακία; Μετά από την πρώτη ψηφοφορία, εσύ έχεις να διαλέξεις Σουφλιά ή Καραμανλή. Πρόσεξε, εγώ έχω Σημίτη. Το ξέρεις πως έχω Σημίτη. Κανονικά πρέπει να μου πετάξεις Σουφλιά. Τίμια πράγματα. Κοντό εγώ, κοντό κι εσύ. Καραφλό εγώ, καραφλό κι εσύ. Λογιστή εγώ, Σαρακατσάνο εσύ. Ξέρεις πως δεν πάει άλλο. Μας έφαγαν οι εθνάρχες, οι χαρισματικοί και οι γαμιάδες. Όσο πιο μικρή και ξεφτιλισμένη ή χώρα, τόσο πιο λεβέντες οι ηγέτες της. Ενώ με Σημίτη και Σουφλιά, θα έχουμε για πρώτη φορά δυο αρχηγούς στα πραγματικά μέτρα της Ελλάδας. Κάτι σε νανισμό δηλαδή. Τα ξέρεις όλα αυτά. Και τι κάνεις; Μου πετάς στο τραπέζι Καραμανλή! Όχι μόνο Καραμανλή, αλλά Κώστα Καραμανλή! Με προκαλείς! Αν και ξέρεις πως έχω ένα σωρό Παπανδρέου στο χέρι. Παρ’ όλ’ αυτά, μένω ψύχραιμος. Στις εκλογές του 2000 σε κερδίζω πάλι με Σημίτη. Δεν το ευχαριστιέμαι βέβαια γιατί εσύ έχεις Καραμανλή και το σωστό είναι να κερδίζω τον Καραμανλή σου με Παπανδρέου. Κρατάς τον Καραμανλή, αν και έχασε. Συνεχίζεις να με προκαλείς. Το 2004 δεν κρατιέμαι και σου πετάω Παπανδρέου. Γιώργο Παπανδρέου. Με κερδίζεις. Με Καραμανλή. Το 2007 πάλι τα ίδια. Μπαίνω στο δίλημμα να αλλάξω αρχηγό για να σε κερδίσω. Ξέρω πως ο Βενιζέλος μου κερδίζει τον Καραμανλή σου. Το ξέρεις κι εσύ. Αλλά εγώ δεν αλλάζω αρχηγό. Δεν θέλω να σε κερδίσω με Βενιζέλο γιατί δεν θα το ευχαριστηθώ. Με Παπανδρέου θέλω να σε κερδίσω. Γιατί μου έχεις πετάξει Καραμανλή. Και στις επόμενες εκλογές θα σε κερδίσω με Παπανδρέου και θα κάνω πάρτι! Μη μου κάνεις καμιά πουστιά και, λίγο πριν τις εκλογές, μου αλλάξεις τον Καραμανλή με κανέναν Αβραμόπουλο γιατί θα με ξενερώσεις τρελά. Να σου πω - αφού σε κερδίσω με Παπανδρέου και το πανηγυρίσω λίγο, μπορείς να τον στείλεις τον Καραμανλή. Σου υπόσχομαι κι εγώ να αποσύρω τον Παπανδρέου μου. Μετά μην κάνεις καμιά μαλακία και μου πετάξεις καμιά Ντόρα ή κάναν Κυριάκο γιατί θα πάρω πάλι ανάποδες και θα σου πετάξω άλλον Παπανδρέου. Να μου πετάξεις Ράπτη. Έλενα Ράπτη. Ωραίο μωρό. Εγώ θα σου πετάξω Εύα Καϊλή να γουστάρεις. Άντε γεια.