Τρίτη, Νοεμβρίου 06, 2007

Running in the family




Ο πιτσιρίκος αναλύει τις ευγενείς -πλην όμως παρεξηγημένες- προθέσεις των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και αποκαθιστά την τάξη.








Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί φαίνεται περίεργο σε κάποιους πολιτικούς αναλυτές το γεγονός πως οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ στηρίζουν τον Γιώργο Παπανδρέου, αν και πιστεύουν πως ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσει στις εκλογές τον Κώστα Καραμανλή.

Τα πράγματα είναι απλά: Οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ δεν βάζουν πάνω απ’ όλα το κόμμα αλλά τον θεσμό της οικογένειας. Ναι, τον θεσμό της οικογένειας. Δεν τους ενδιαφέρει η νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές – πάνω απ’ όλα τους ενδιαφέρει η ψυχική υγεία των παιδιών του Γιώργου Παπανδρέου.

Αν ο Παπανδρέου εκλεγεί πρωθυπουργός, τα παιδιά του θα έχουν προπάππου, παππού και πατέρα που θα έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί.

Όπως καταλαβαίνετε, το φορτίο που θα πέσει στους ώμους τους θα είναι αβάσταχτο, αφού όλοι θα τα συγκρίνουν με τους προγόνους τους, κάνοντάς τα να αισθάνονται μειονεκτικά.

Ε τότε, θα πρέπει οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ να ψηφίσουν Ευάγγελο Βενιζέλο ώστε να μην έχει τη δυνατότητα ο Γιώργος Παπανδρέου να εκλεγεί πρωθυπουργός και τα παιδιά του να ζήσουν γαλήνια, θα αντιτείνει εύλογα κάποιος.

Όχι, γιατί σε αυτήν την περίπτωση τα παιδιά του Γιώργου Παπανδρέου θα τραυματιστούν ψυχικά μιας και όλοι θα θεωρούν τον πατέρα τους αποτυχημένο. Ενώ, αν παραμείνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, δεν θα είναι και για πέταμα.

Άλλωστε, ο Γιώργος Παπανδρέου δεν πιστεύει πως θα κερδίσει στις επόμενες εκλογές. Απλώς, δεν θέλει να δώσει στον «ξένο» Ευάγγελο Βενιζέλο τη χαρά να είναι αυτός που θα διαλύσει το ΠΑΣΟΚ.

Ας μην κοροϊδευόμαστε, Παπανδρέου ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ και, άρα, Παπανδρέου πρέπει να το διαλύσει. Αυτό είναι το σωστό. Απόλυτα σύμφωνο με τις παραδόσεις του τόπου.


Θα ήθελα να ενημερώσω τις πολυπληθείς θαυμάστριες του κ. Χρήστου Χωμενίδη που διαβάζουν αυτό το ταπεινό μπλογκ, πως ο κ. Χωμενίδης είναι πολύ καλά και θέλει να βγει, να το φωνάξει, να το πει. Από μεριάς μου, θα ήθελα να του αφιερώσω ένα τραγουδάκι που εγκαινιάζει και επίσημα την εορταστική περίοδο που ακολουθεί. You can count on me!