Κυριακή, Φεβρουαρίου 10, 2008

Μη διαβάζετε μπλογκ!

Πριν καλά καλά κοπάσει ο θόρυβος που ξέσπασε από την προηγούμενη πρωτοβουλία των μπλόγκερ, ακόμα μια αξιέπαινη πρωτοβουλία από τα ελληνικά μπλογκ: «Κλείστε την τηλεόραση! Για μια μέρα έστω. Στις 11 Φεβρουαρίου κλείνουμε όλοι τις τηλεοράσεις μας». Την προηγούμενη εβδομάδα οι μπλόγκερ τα είχαν βάλει με το επίμαχο DVD, αυτή την εβδομάδα σειρά έχει η τηλεόραση. Την επόμενη εβδομάδα, οι μπλόγκερ θα μας καλέσουν να κλείσουμε το θερμοσίφωνα και ακολουθούν οι καφετιέρες, τα καλοριφέρ και τα πετρογκάζ. (Η συνέχεια εδώ)

Άμα αρχίσουν να σφίγγουν και οι ζέστες, θα πρέπει να περιμένουμε καμπάνιες όπως «Μην πηγαίνετε στο θέατρο», «Μην κλάνετε στο φωταγωγό» και «Μην κυνηγάτε μπεκάτσες την περίοδο της αναπαραγωγής τους».

Είναι αξιοσημείωτο πως η νέα καμπάνια δεν εξετάζει καν την πιθανότητα να προτρέψει σε κλείσιμο της τηλεόρασης την ώρα που έχει διαφημίσεις –όσο να ‘ναι, αυτό θα πονούσε τους ενδιαφερόμενους-, ούτε καν να προτρέψει τους πολίτες να παρακολουθήσουν μαζικά κάποιο πρόγραμμα της προκοπής. Κλείστε την τηλεόραση και καθαρίσαμε.

Αυτό, δε, που είναι εντυπωσιακό είναι όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι που δημοσιεύουν στις στήλες τους αυτές τις πρωτοβουλίες και τις παρουσιάζουν σαν κάτι θεόπεμπτο – αν δεν είναι οι ίδιοι που τις ξεκινούν μέσα από τα μπλογκ τους, η μόνη εξήγηση που βρίσκω είναι πως είναι τίποτα μέλη του Συνασπισμού, και άρα έχουν συνηθίσει να ζουν μέσα στη μαλακία και στη σαχλαμάρα.

Βλέποντας αυτές τις πρωτοβουλίες, παίρνω και εγώ την πρωτοβουλία να ξεκινήσω μια νέα καμπάνια: Μη διαβάζετε μπλογκ. Ούτως ή άλλως, με όλες αυτές τις ανοησίες, δεν θα αργούσε η μέρα που θα βρισκόταν κάποιος άλλος να το προτείνει.

Η κυρία Μαρία Ναυπλιώτου δεν έχει καμία σχέση με το θέμα, αλλά είναι πολύ όμορφη και δεν μπορούσα να αντισταθώ. Η φωτογραφία είναι του καλού φωτογράφου Ντίνου Διαμαντόπουλου που απεβίωσε πριν λίγες μέρες. Υποθέτω πως έφυγε με το παράπονο ότι δεν πρόλαβε να με φωτογραφήσει. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του. Και μια εκπληκτική μουσική, αφιερωμένη σε όσους μας άφησαν αυτές τις μέρες. Δεν το παίρνω προσωπικά –η ζωή δεν είναι και για χόρταση-, αλλά έχει πέσει θανατικό γύρω μου τον τελευταίο μήνα.

Street tatoo – Stan Getz