Πριν από λίγα χρόνια, και κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠαΣοΚ, η Τουρκία και η Ελλάδα χτυπήθηκαν διαδοχικά από σεισμούς, που είχαν τραγικές συνέπειες και για τις δυο χώρες. Παρ’ όλ’ αυτά, το χτύπημα του Εγκέλαδου έδωσε την ευκαιρία στους δυο λαούς, να σταθούν ο ένας δίπλα στον άλλο και προέκυψε η πρωτόγνωρη «διπλωματία των σεισμών» (κατ’ άλλους «πολιτική των σεισμών»). Τώρα, με τη «γρίπη των πτηνών», που ήδη πλήττει τη γειτονική μας χώρα, δίνεται μια νέα ευκαιρία στην Ελλάδα και την Τουρκία να προσεγγίσουν η μια την άλλη. Μπορούμε να ανταλλάξουμε γιατρούς, εμβόλια, ορνιθολόγους, πίτουρα… Υποθέτω πως, αν τελικά συμβεί αυτό, η νέα αυτή ελληνοτουρκική προσέγγιση θα μείνει στην Ιστορία ως «διπλωματία της κότας»…
Με τις συνεχείς αποχωρήσεις κυβερνητικών στελεχών, μπορούμε πια να φτάσουμε σε ένα ασφαλές συμπέρασμα : στη Νέα Δημοκρατία σημασία δεν έχουν τα πρόσωπα, αλλά το Κόμμα. Απ’ αυτήν την άποψη, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που έχει κομμουνιστική κυβέρνηση. Και ας μη βιαστεί κάποιος να πει πως "ναι, αλλά τα κομμουνιστικά καθεστώτα δεν έχουν αντιπολίτευση, ενώ εμείς έχουμε", γιατί αυτό που ακούει είναι τα γέλια μου... Επίσης, αποδεικνύεται έμπρακτα, πως ο κ. Καραμανλής είναι όντως μεγάλος θαυμαστής του Ανδρέα Παπανδρέου, όπως έχει δηλώσει επανειλημμένως σε συνεντεύξεις του. Ο πρωθυπουργός κάνει πράξη την «Αλλαγή», αν και πραγματικά της έχει δώσει ένα νέο νόημα : φύγε συ, έλα συ!
(Αν οι πολιτικοί είχαν χιούμορ –δεν έχουν- το «φύγε συ, έλα συ» θα ήταν το κύριο σύνθημα της Νέας Δημοκρατίας στις επόμενες εκλογές).
Thanksgiving
Θέλω να ευχαριστήσω όλες τις καλές κυρίες και τους καλούς κυρίους, που είχαν την καλοσύνη να δημοσιεύσουν τα κείμενά μου, στα έντυπα που εργάζονται, και να γράψουν έναν καλό λόγο για το ιστολόγιό μου. Δεν υπέπεσαν όλα τα δημοσιεύματα στην αντίληψή μου – γνωρίζω μόνο αυτά, που δημοσιεύθηκαν σε έντυπα που διαβάζω και αυτά για τα οποία με ενημέρωσαν οι αναγνώστες της σελίδας μου. Αφού διευκρινίσω για πολλοστή φορά, πως δεν γνωρίζω προσωπικά (τουλάχιστον μέχρι σήμερα) κανέναν από τους δημοσιογράφους που αναφέρθηκαν στον «πιτσιρίκο», θέλω να ευχαριστήσω για τα καλά του λόγια, το πρόσωπο που κρύβεται πίσω από τη στήλη «Κωδικός Η» της «Ημερησίας», που δημοσίευσε τον «Καζαμία 2006», καθώς και το «LifO», για την τιμή που μου έκανε να δημοσιεύσει ένα κείμενό μου, στην ίδια σελίδα με ένα κείμενο του κ. Νίκου Δήμου. Σε αυτήν την τελευταία περίπτωση, ας μου επιτραπεί να σχολιάσω, πως η σειρά των κειμένων θα έπρεπε μάλλον να είναι διαφορετική. Ευχαριστώ άπαντες.
