Αγαπητοί αναγνώστες, η χώρα βρίσκεται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο και χρειάζεται επειγόντως μια μεγάλη επιτυχία για να πάρει τα πάνω της. Ο διαγωνισμός της Eurovision είναι μια χρυσή ευκαιρία, αλλά με το τραγούδι που τελικά επιλέχτηκε η πρώτη θέση μοιάζει άπιαστο όνειρο. Παρ’ όλ’ αυτά νομίζω πως γνωρίζω τον τρόπο που θα μας οδηγήσει σε ένα δεύτερο συνεχόμενο θρίαμβο και σε οικονομική ευημερία.Πριν από χρόνια είχα δει μια επιθεώρηση του Λάκη Λαζόπουλου στην οποία συμμετείχε ο Γιώργος Κιμούλης. Ήταν η εποχή που ο μεγάλος μας τραγωδός είχε πολλά μαλλιά, το ταλέντο του άνθιζε, δεν είχε μπει στη ζωή του η Μαρία Δαμανάκη και δεν ήταν κολλητός φίλος του Γιώργου Νταλάρα. Ήταν δηλαδή τότε που δεν είχε πάρει ακόμα τον εαυτό του τόσο στα σοβαρά…
Κάποια στιγμή της παράστασης – η οποία ήτο πολύ γελαστική- η σκηνή άδειασε εντελώς. Από το βάθος εμφανίστηκε μια γυναίκα με μακρύ άσπρο φόρεμα και μεγάλα γυαλιά. Ήταν η Νάνα Μούσχουρη! Για να είμαι ακριβής ήταν ο Γιώργος Κιμούλης μεταμφιεσμένος σε Νάνα Μούσχουρη. Στάθηκε στη μέση της σκηνής κι εκείνο που θυμάμαι είναι τους θεατές να κοπανάνε ο ένας τον άλλο και να χτυπάνε πάνω στα καθίσματα.
Τα γέλια ήταν ουρανομήκη. Μετά ο Γιώργος-Νάνα ξεκίνησε να τραγουδάει μιμούμενος τη Μούσχουρη. «Θα πεθάνω! Θα πεθάνω!» άκουγες από παντού. Δεν πέθανε κανείς, αλλά όποιος έχει δει αυτήν την παράσταση δεν θα ξεχάσει τον Κιμούλη –Μούσχουρη μέχρι να αποχαιρετήσει τον όμορφο αυτό κόσμο. Αυτόν τον κόσμο τον μικρό, τον μέγα όπως έγραψε κι ο Οδυσσέας Ελύτης. Ο Οδυσσέας Ελύτης γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου του 1911 στο Ηράκλειο της Κρήτης, αλλά η καταγωγή του ήταν από τη Μυτιλήνη. Ήταν το έκτο παιδί του…μα τι γράφω;
Θα αναρωτιέστε όμως τι σχέση έχει ο Γώργος Κιμούλης, η Νάνα Μούσχουρη και η Γιουροβίζιον. Τα πράγματα είναι απλά. Είμαστε στη βραδιά του μεγάλου τελικού στο κλειστό του ΟΑΚΑ. Ο Αλβέρτης κάνει σκριν στον Παπαλουκά κι αυτός -βάλτο αγόρι μου! – απογειώνεται από τα 6,25 και επιτυγχάνει τρίποντο καρφώνοντας με τα δυο χέρια τη μπάλα στο καλάθι - αυτό δεν γίνεται στην πραγματικότητα, αλλά θα ήθελα να το δω κάποια στιγμή πριν κλείσω τα μάτια μου για πάντα. Η στιγμή της ελληνικής συμμετοχής πλησιάζει. Διαγωνιζόμαστε δέκατοι έβδομοι. Ο Σάκης Ρουβάς κάνει την εμφάνισή του. Η Μαρία Μενούνος δεν βγαίνει γιατί από την πολλή γλωσσοφαγιά γκρεμοτσακίστηκε κι έσπασε τρία παΐδια – την έχουν στο Ωνάσειο για καισαρική. Ο Σάκης αναγγέλλει την Άννα Βίσση κάνοντας τέσσερα σαρδάμ γιατί δεν ξέρει ούτε να διαβάζει και το πλήθος ξεσηκώνεται.
Για μέρες το φόρεμα της Άννας Βίσση και η χορογραφία αποτελούν εφτασφράγιστο μυστικό. Το κοινό κρατάει την ανάσα του – κάποιοι βλαμμένοι ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο. Η μουσική ξεκινάει και, ω του θαύματος, στη σκηνή εμφανίζεται η Νάνα Μούσχουρη! Η μεγάλη μας τραγουδίστρια που επί χούντας διάβαζε κι αυτή και δεν ήξερε να καταδικάσει το καθεστώς. Τέλος πάντων, τα πήρα τώρα! Κι όμως δεν είναι η Νάνα Μούσχουρη! Είναι η Άννα Βίσση μεταμφιεσμένη σε Νάνα Μούσχουρη! Φοράει ένα μακρύ μαύρο φόρεμα, μαύρη περούκα με ίσια μαλλιά και τεράστια γυαλιά. Ξεκινάει να τραγουδάει το «Everything» κι αντί να της βγει αυτό το γνωστό στιλ «είμαι ένα βήμα πριν με δέσουν», αρχίζει να τραγουδάει μελιστάλαχτα σαν αερικό, μιμούμενη τη φωνή της Νάνας.
Το τι γίνεται στο γήπεδο μάγκες άλλο να σας το λέω κι άλλο να το βλέπετε με τα μάτια σας. Έχουν φρακάρει οι μπασκέτες! Απ’ τα γέλια δεν ακούγεται το τραγούδι. Και η Ευρώπη όμως δεν πάει πίσω. Γελάνε από το Γιβραλτάρ ως την Τουρκία – και η Τουρκία Ευρώπη είναι, μας προστατεύει από τους Ιρακινούς. Με τα γέλια τους οι Ευρωπαίοι ξύπνησαν την Κίνα. Το τραγούδι τελειώνει, η Άννα-Νάνα αποθεώνεται κι αποχωρεί θριαμβευτικά από τη σκηνή πετώντας τα γυαλιά της στο κοινό.
Ο διαγωνισμός διακόπτεται, η ψηφοφορία κρίνεται περιττή, η Ελλάδα παίρνει το πρώτο βραβείο και η Ευρώπη μας ευγνωμονεί για το πιο αριστοφανικό στιγμιότυπο του διαγωνισμού ever. Όλοι μιλούν για τον «ελληνικό αυτοσαρκασμό» και την «ελληνική αίσθηση του χιούμορ». Η Ελλάδα γίνεται ξανά μόδα, το χτένισμα «Νάνα» κατακυριεύει την υφήλιο, οι τουρίστες κατακλύζουν τη χώρα. Γινόμαστε επίγειος παράδεισος! Τρώμε με χρυσά κουτάλια! Η οικονομική ύφεση αποτελεί παρελθόν.
Κυρίες και κύριοι, τα πράγματα είναι τόσο απλά κι ελπίζω η κυβέρνηση να τείνει ευήκοον ους προς την πρότασή μου. Αισθάνομαι περήφανος που κι εγώ με τις μικρές μου δυνάμεις συνέβαλλα στην ανόρθωση της οικονομίας της χώρας μου.
Ευχαριστώ τον κ. Παναγιώτη Βρυώνη που αφαίρεσε το ιστολόγιό μου από τον δικτυακό του τόπο, εκπληρώνοντας έστω και με καθυστέρηση την επιθυμία μου. Καταλαβαίνω τις αντιρρήσεις του, αλλά λυπάμαι που δεν έπραξε αμέσως αυτό που του ζήτησα, δημιουργώντας εσφαλμένες εντυπώσεις. Σε κάθε περίπτωση τον καταλαβαίνω απόλυτα.
