Με μεγάλη επιτυχία διεξήχθη στη Γαλλία ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών, που ανέδειξε νικητή την δεξιοδεξιά με ποσοστό 90%. Μπροστά στον φασιστικό κίνδυνο και στο εφιαλτικό ενδεχόμενο να γίνει ο Ζαν Μαρί Λεπέν Πρόεδρος της χώρας, δεξιοί, σοσιαλιστές και κεντρώοι υιοθέτησαν τις φασιστικές θέσεις του ακροδεξιού υποψηφίου, ώστε να μην περάσει ο φασισμός στη δημοκρατική Γαλλία. Ο Νικολά Σαρκοζί, υποψήφιος της φασιστικής δεξιάς, συγκέντρωσε ποσοστό 31%, η Σεγκολέν Ρουαγιάλ, των φασιστοσοσιαλιστών 25,5%, ο Φρανσουά Μπαϊρού των φασιστοκεντρώων 18,5% και ο αυθεντικός φασίστας Ζαν Μαρί Λεπέν μόνο 10,5%. Ο κ. Λεπέν πληρώνει την επιτυχία του στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές, αφού όλοι τον ζήλεψαν και βάλθηκαν να τον αντιγράψουν.
Η φασιστική στροφή δεν αποτελεί πρόβλημα για τη Γαλλία, μιας και ο φασισμός δεν είναι άσχετος με την αστική δημοκρατία, όπως νομίζει λανθασμένα το πόπολο επειδή το έχουν παραπληροφορήσει, αλλά απλή παραλλαγή της· όταν η αστική εξουσία τα βρίσκει σκούρα, ρίχνει μια φασιστική εκτροπή κι έρχεται στα ίσα της η …δημοκρατία.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον γαλλικό λαό που επέδειξε υψηλό δημοκρατικό φρόνημα – οι γάλλοι πολίτες κατάλαβαν πως διαγράφεται φασιστικός κίνδυνος για τη χώρα και ψήφισαν από μόνοι τους τούς φασίστες υποψηφίους, ώστε να μη χρειαστεί να βγουν τα τανκς στους δρόμους και κινδυνεύσει η Γαλλική Δημοκρατία. Να τους βλέπουμε εμείς και να παραδειγματιζόμαστε.
Στον δεύτερο γύρο, ο Νικολά Σαρκοζί και η Σεγκολέν Ρουαγιάλ θα δώσουν τη μάχη για την προεδρία · τώρα που δεν υπάρχει φασιστικός κίνδυνος θα αρχίσουν και οι δυο να κάνουν λόγο για κοινωνικό κράτος, κοινωνία των πολιτών και διάφορες άλλες τέτοιες παπαριές, μπας και τσιμπήσουν τίποτα καθυστερημένοι Γάλλοι και πάνε και τους ψηφίσουν.
Ο Νικολά Σαρκοζί και η Σεγκολέν Ρουαγιάλ γεννήθηκαν μετά από τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κι έτσι δεν είχαν την τύχη να δουν τους συμπατριώτες τους να φυτεύουν δέντρα στις δυο πλευρές των δρόμων για να περπατάνε στη σκιά τα γερμανικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια της προέλασής τους.
Ο Σαρκοζί είναι γιος μεταναστών και εγγονός ενός εβραίου γιατρού από τη Θεσσαλονίκη – έτσι εξηγείται η συχνή παρουσία του στη θύρα 4 της Τούμπας, αλλά και το γεγονός πως ένα από τα κεντρικά συνθήματα της προεκλογικής του εκστρατείας ήταν το «Αθήνα γαμημένη – ο ΠΑΟΚ δεν πεθαίνει».
Όταν ήταν μικρός οι συμμαθητές του τον εξευτέλιζαν λόγω της καταγωγής του, και τώρα θέλει να γίνει Πρόεδρος για να τους εκδικηθεί. Ο Σαρκοζί είναι πολύ κοντός – δεν με συμφέρει αυτό που γράφω, αλλά θα πρέπει να παραδεχτώ πως τις μεγαλύτερες συμφορές στον πλανήτη τις έχουμε προκαλέσει εμείς οι κοντοί επειδή έχουμε σύμπλεγμα κατωτερότητας.
Εξαιτίας του ύψους του δεν έχει μόνο το «Ναπολεόντειο Σύνδρομο», αλλά έχει αντιγράψει και κάποιες από τις ιδιαιτερότητες του γάλλου στρατηλάτη: επί χρόνια έπαιρνε τηλέφωνο τη γυναίκα του και της έλεγε ««θα έλθω στο Παρίσι αύριο το απόγευμα· μην πλυθείς», όπως δηλαδή έγραφε ο Βοναπάρτης στην Ιωσηφίνα.
Η γυναίκα του Σαρκοζί κάπου τη γούσταρε τη λίγδα στην αρχή – όλοι άλλωστε ξέρουμε πόσο βρομιάρηδες είναι οι Γάλλοι –, αλλά κάποια στιγμή συνειδητοποίησε πως δεν την πλησίαζε άνθρωπος από την μπόχα που έβγαζε το πράμα της, οπότε μπανιαρίστηκε και πήγε για διακοπές με έναν φίλο της, αφήνοντας τον Σαρκοζί να κυλιέται μόνος του στα βρόμικα σεντόνια τους. Τότε αυτός αποφάσισε να γίνει Πρόεδρος της Γαλλίας για να την εντυπωσιάσει και να επιστρέψει στην κρεβατοκάμαρά τους, που μύριζε σαν βόθρος από την μπίχλα.
Ο πατέρας της Σεγκολέν Ρουαγιάλ ήταν ένας φαλλοκράτης στρατιωτικός και δεν γούσταρε η κόρη του να ξεπορτίζει από το σπίτι για γκομενιλίκια, οπότε την έδενε χειροπόδαρα για να μην του την ξεπαρθενέψουν τίποτα αλήτες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η Σεγκολέν να έχει σεξουαλικά απωθημένα, και μόλις μεγάλωσε λίγο κυκλοφορούσε με το βρακί στην τσέπη - σαν τις Σερραίες.
Σε κάθε άντρα αναζητούσε την πατρική στοργή που τόσο στερήθηκε, αλλά αυτοί την ήθελαν μόνο για να εκτονώσουν τα ζωώδη σεξουαλικά τους ένστικτα και να τους ρίχνει κανα σφουγγάρισμα στο σπίτι· έτσι, η Σεγκολέν αναγκάστηκε να στραφεί στην πολιτική και έγινε υπουργός Περιβάλλοντος επί Μιτεράν, ο οποίος δεν άφηνε παραπονεμένη καμιά από τις γυναίκες που βρίσκονταν στον περιβάλλοντα χώρο.
Η Σεγκολέν έχει σαν είδωλό της την Ιωάννα της Λωρραίνης, μια βλαμμένη που έβλεπε οράματα με αγίους και την έκαψαν ζωντανή - όπως και της άξιζε -, αλλά μετά την ανακήρυξαν κι αυτήν αγία επειδή είχε πολεμήσει τους Άγγλους.
Ο Νικολά Σαρκοζί υποσχέθηκε πως αν εκλεγεί Πρόεδρος θα αλλάξει σχήμα στα κρουασάν και θα ιδιωτικοποιήσει την κεφαλιά που έριξε ο Ζιντάν στον Ματεράτσι στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Παράλληλα δεσμεύτηκε πως θα επαναφέρει τη γκιλοτίνα -που κακώς καταργήθηκε το 1981-, ενώ δεν αποκλείει και την επαναφορά του δήμιου με το τσεκούρι, ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Στην προσπάθειά του αυτή, ο Σαρκοζί έχει άξιους συμπαραστάτες τον Ζακ Υβ Κουστώ και τον Κριστιάν Καρεμπέ.
Η Σεγκολέν Ρουαγιάλ από την πλευρά της συναντήθηκε με τους διανοούμενους της αριστερής όχθης του Σηκουάνα και τους υποσχέθηκε πως θα χτίσει μια νέα γραμμή Μαζινό, τη γραμμή Σαδομαζό.
Η κ. Ρουαγιάλ σκοπεύει να κάνει γυμναστικές επιδείξεις για τους ανήσυχους νέους των προαστίων, ενώ θα τους στέλνει και σε εκπαιδευτικές κρουαζιέρες στην Ελλάδα για να εκπολιτιστούν, αλλά και με την κρυφή ελπίδα πως θα βουλιάξει το κρουαζιερόπλοιο και θα ησυχάσει επιτέλους η Γαλλία απ’ αυτούς.
Και οι δυο υποψήφιοι θεωρούνται από τα ΜΜΕ αυταρχικοί και εγωκεντρικοί, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους Γάλλους, που είναι διαλλακτικοί, αλτρουιστές και τσακίζονται να σε εξυπηρετήσουν.
Όποιος κι αν εκλεγεί Πρόεδρος, οι γάλλοι ψηφοφόροι δεν θα πρέπει να του προσφέρουν και δεύτερη θητεία. Για τους Γάλλους πολιτικούς – όπως και για όλους τους πολιτικούς- ισχύει το παράδειγμα που αναφέρει ο Μίλαν Κούντερα στην Αβάσταχτη ελαφρότητα του Eίναι για τη μοναδικότητα του ιστορικού γεγονότος: «Αν ο Ροβεσπιέρος επέστρεφε κάθε χρονιά για να κόβει τα κεφάλια των Γάλλων, η Γαλλική Ιστορία θα ήταν λιγότερο περήφανη για τον Ροβεσπιέρο».
(Αγαπητοί αναγνώστες, η τελευταία παράγραφος είναι λίγο άσχετη με το υπόλοιπο κείμενο, αλλά μιμήθηκα τους διανοούμενους της Αριστεράς για να σας εντυπωσιάσω.)
Αγαπητές θαυμάστριες του Old Boy, αυτό το κείμενο γράφτηκε για τη
LiFO
