Με αδιαφορία αντιμετώπισε το ελληνικό κοινό το διαγωνισμό της Γιουροβίζιον που διεξήχθη στο Ελσίνκι της Φινλανδίας. Βέβαια έκαναν και πάλι φέτος την εμφάνισή τους οι γνωστοί εξωγήινοι, που εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός πως όλοι οι Έλληνες είχαμε κατακλύσει τις αίθουσες Τέχνης και βρήκαν την ευκαιρία να μπουκάρουν στα σπίτια μας, να συντονιστούν στην ΝΕΤ και να εκτοξεύσουν την τηλεθέαση του διαγωνισμού στο 90%.Οι Φινλανδοί διοργανωτές φρόντισαν να αναδείξουν τις ομορφιές της χώρας τους κι έτσι πριν το διαγωνισμό -αλλά και κατά τη διάρκεια των σύντομων βίντεο- απολαύσαμε χιονισμένα σπίτια, χιονισμένους δρόμους, χιονισμένα αυτοκίνητα και χιονισμένα χιόνια.
Όμορφα παγόβουνα, αισθαντικές χιονοστιβάδες και συγκλονιστικές παγοκολόνες πλαισίωναν κατηφείς Φινλανδούς που κυκλοφορούσαν όλη την ώρα με ένα κινητό στο χέρι - προφανώς για να κλείσουν ραντεβού με τον ψυχίατρο, μπας και καταφέρουν να ξεφύγουν από τον αλκοολισμό και να αποφύγουν τελικά την αυτοκτονία.
Όταν έπηξε το μάτι μας απ' το χιόνι οι Φινλανδοί εμφάνισαν τον Αϊ-Βασίλη, αλλά δεν κατάφεραν να μας εντυπωσιάσουν· μετά από τόσα λευκά τοπία, είχαμε πάθει πια αχρωματοψία.
Το καλό με τη Φινλανδία είναι πως άμα τα τινάξει καμιά ξεχασμένη γριά δεν βρομάει ο τόπος όλος από την αποσύνθεση, γιατί το χιόνι συντηρεί τα πτώματα μια χαρά - ακόμα και σήμερα μπορείς να βρεις μέσα στα φινλανδικά δάση νεκρούς σοβιετικούς στρατιώτες από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο σε άριστη κατάσταση.
Κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού εντύπωση προκάλεσαν τα τέσσερα μέλη του ισπανικού συγκροτήματος, που εμφανίστηκαν ντυμένα στα λευκά για να κερδίσουν τη συμπάθεια των Φινλανδών αλλά έμοιαζαν σαν τρόφιμοι ψυχιατρείου.
Ο τραγουδιστής του σουηδικού συγκροτήματος είναι γιος παπά -βλέπουμε πως παντού τα παπαδοπαίδια είναι προβληματικά- και τραγουδούσε σαν δαιμονισμένος, όμως η αποτρίχωση του στήθους του ήταν υποδειγματική και επιβραβεύτηκε από το κοινό με ένα ζεστό χειροκρότημα.
Τα μέλη του γαλλικού συγκροτήματος ήταν ντυμένα με ρούχα του Ζαν Πολ Γκοτιέ αλλά κρίμα τα λεφτά, γιατί θα μπορούσαν κάλλιστα να εμφανιστούν με τσουβάλια - το ίδιο απαρατήρητοι θα περνούσαν.
Το γαλλικό τραγούδι μιλούσε για τον έρωτα ενός Γάλλου για μια Αγγλίδα τουρίστρια - απελπισμένος θα πρέπει να ήταν. Την ψάχνει σε όλο το Παρίσι αλλά τελικά δεν τη βρίσκει - καλύτερα, γιατί κι αυτή θα ήταν καμιά βρομιάρα σαν κι αυτόν και θα γέμιζε το σπίτι κατσαρίδες.
Το ρουμανικό συγκρότημα τραγούδησε αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά, ρωσικά και ρουμάνικα· τζάμπα ο κόπος, θα έπρεπε κάποιος να τους πει πως, αν δεν ρίξεις στη Γιουροβίζιον και λίγα καλιαρντά, δεν γίνεται δουλειά.
Νικήτρια του διαγωνισμού αναδείχτηκε η Σερβία, που εκπροσωπήθηκε από μια αλλήθωρη λεσβία τσιγγάνικης καταγωγής και προέλευσης, η οποία πλαισιωνόταν από άλλες πέντε τζιβιτζιλούδες. Η σέρβα τραγουδίστρια ήταν άσχημη και οι υπόλοιπες ντινγκιντάνγκισσες όμορφες, ώστε το τραγούδι να συνδυάσει έξυπνα την πετυχημένη τερατόμορφη εμφάνιση των Lordi με το λεσβιακό στοιχείο και να πιάσει το υπονοούμενο η μέση ευρωπαία νοικοκυρά που καταδυναστεύεται από τον άντρα-αφέντη.
Κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του τραγουδιού η τραγουδίστρια ήταν σεμνή, χαμηλοβλεπούσα και κλαψομούνα, αλλά, όταν κέρδισε, βγήκε στη σκηνή τσαμπουκαλεμένη και με ύφος «καθίστε όλοι καλά, μη σκίσω κανα κωλαράκι εδώ μέσα»!
Τώρα αποδεικνύεται πόσο δίκιο είχαν όσοι ήταν υπέρ των νατοϊκών βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας - κρίμα τις πορείες διαμαρτυρίας και τα ξενύχτια που ρίξαμε έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία για να υποστηρίξουμε τους Σέρβους. Ακόμα πρησμένες είναι οι
παλάμες μου από εκείνη τη συναυλία του Θεοδωράκη στο Σύνταγμα – είναι κι όλα τα τραγούδια του Μίκη παλαμακωτά, με συνέπεια να γίνονται οι παλάμες σου σαν αργεντίνικες μπριζόλες.
Ο ουκρανός τραγουδιστής που εμφανίστηκε ντυμένος γυναίκα κατάφερε να ξεσηκώσει το στάδιο, αλλά τα τραβεστιλίκια είναι πολύ συντηρητικά πια για τη Γιουροβίζιον και δεν εντυπωσιάζουν τον υποψιασμένο ευρωπαίο καταναλωτή, που ζητάει κάτι διαφορετικό, ενώ οι τρεις Ρωσίδες δεν κατάφεραν να κερδίσουν επειδή δεν μπόρεσαν να τονίσουν ιδιαίτερα το λεσβιακό στοιχείο - αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μοιάζουν σχεδόν straight και να προβληματίσουν έντονα το κοινό.
Ο γερμανός τραγουδιστής κατάλαβε τι παιζόταν και το τραγούδι του είχε τίτλο Οι γυναίκες κυβερνούν τον κόσμο, μπας και τσιμπήσει τίποτα ψήφους· δυστυχώς γι' αυτόν, οι τζιβιτζιλούδες δεν το εξέλαβαν ως κολακεία αλλά ως ειρωνεία, και τον μαύρισαν - πάλι καλά που δεν τον ευνούχισαν επί σκηνής.
Μέσα σ' αυτό το κλίμα, η έβδομη θέση του Σαρμπέλ ισοδυναμεί με την κατάκτηση του Euro 2004 στην Πορτογαλία, αφού ο συνδυασμός τραγουδιστή/πασά με μπαλέτο «μες στην Πόλης το χαμάμ ένα χαρέμι κολυμπά» μοιάζει πια προπολεμικός και δεν συνάδει με τον σύγχρονο ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Ο Σαρμπέλ εμφανίστηκε πολύ αδύνατος στη σκηνή επειδή κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στις ευρωπαϊκές χώρες οι έλληνες πρέσβεις είχαν κλειδώσει τα ψυγεία και τον άφηναν ξενηστικωμένο· αφορμή γι' αυτό στάθηκε η περσινή επέλαση της Άννας Βίσση, που 'χε ρημάξει όλες τις πρεσβείες και είχε αναγκάσει τον πρέσβη μας στην Αυστρομογγολία να δηλώσει πως «αυτήν καλύτερα να τη ντύνεις παρά να την ταΐζεις».
Ο νεαρός τραγουδιστής στις δηλώσεις του τόνισε πως το πρώην ανατολικό μπλοκ κυριάρχησε επειδή η μια χώρα ψήφιζε την άλλη, και πρόσθεσε πως το παιχνίδι γι' αυτόν δεν χάθηκε στο Ελσίνκι τη βραδιά του διαγωνισμού αλλά στις 12 Φεβρουαρίου του 1945, με τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Σύμφωνα με τον Σαρμπέλ, αν οι κομμουνιστές δεν παρέδιδαν τα όπλα τους και συνέχιζαν τον ένοπλο αγώνα η Ελλάδα θα περνούσε στο ανατολικό μπλοκ και τώρα θα έπαιρνε υψηλή βαθμολογία από τη Μολδαβία και τη Λευκορωσία.
Ο Σαρμπέλ δεν παρέλειψε να καταδικάσει τον προδοτικό ρόλο του ΚΚΕ και απέδωσε ευθύνες στον Σιάντο, τον Παρτσαλίδη και τον Τσιριμώκο που υπέγραψαν τη συμφωνία, ενώ παράλληλα έπλεξε το εγκώμιο του Άρη Βελουχιώτη που συνέχισε τον ένοπλο αγώνα, με μόνο γνώμονα το εθνικό συμφέρον και τις ψήφους της Λετονίας στη Γιουροβίζιον.
Τώρα έχει δημιουργηθεί έντονος προβληματισμός για τις μελλοντικές συμμετοχές της χώρας μας στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον, και η διοίκηση της ΕΡΤ αναζητεί εναγωνίως λεσβίες τραγουδίστριες σοβιετικής καταγωγής.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως η χώρα μας θα πρέπει να κάνει ακόμα πιο τολμηρές επιλογές, και προτείνουν να συμμετάσχουμε με μια παραπληγική Πομάκα τρανσέξουαλ ή με μια εναλλακτική Κοσοβάρα τραβεστί από την Τσαμουριά. Δεν λείπουν βέβαια και αυτοί που υποστηρίζουν πως θα πρέπει να συνεχίσουμε να στέλνουμε μπουζουκοτραγουδιστές, αφού από μόνοι τους είναι αρκετά αλλόκοτοι. Και του χρόνου!
Αγαπητές θαυμάστριες του Old Boy, αυτό το κείμενο γράφτηκε για το
LiFO
