Όλοι πιστεύουν πως ο διαγωνισμός της Γιουροβίζιον είναι πια αποκλειστική υπόθεση των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ. Κοιτώντας πιο προσεκτικά την κατάταξη των χωρών στον τελικό, θα παρατηρήσουμε πως αυτό είναι μεν αλήθεια αλλά υπάρχει μια άλλη παράμετρος που μπορεί να μας οδηγήσει στον θρίαμβο: η Ορθοδοξία.
Στις οκτώ πρώτες θέσεις του πίνακα κατάταξης στον τελικό συναντούμε επτά χώρες (Σερβία, Ουκρανία, Ρωσία, Βουλγαρία, Λευκορωσία, Ελλάδα, Αρμενία), όπου η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων τους είναι χριστιανοί ορθόδοξοι – η μόνη εξαίρεση είναι η Τουρκία, αλλά η Τουρκία ως χώρα είναι μια κατηγορία μόνη της αφού δεν κολλάει πουθενά.
Στη Γιουροβίζιον όπως και στην εξωτερική πολιτική ισχύει η φράση του Ντε Γκολ «τα κράτη δεν έχουν φίλους, έχουν συμφέροντα». Θα πρέπει η Εκκλησία της Ελλάδας να μπει δυναμικά στο παιχνίδι της Γιουροβίζιον και να συσφίξει τις σχέσεις της με τις αδελφές Εκκλησίες, ώστε να προωθηθούν τα εθνικά συμφέροντα.
Η επιλογή του τραγουδιού που θα εκπροσωπεί τη χώρα μας θα πρέπει να φύγει από την ΕΡΤ και να περάσει στα χέρια της Εκκλησίας. Η προώθηση του τραγουδιού όπως και η περιοδεία του τραγουδιστή στις ορθόδοξες χώρες θα πρέπει να γίνεται υπό την αιγίδα του Αρχιεπισκόπου. Το δίκτυο είναι έτοιμο: Πατριαρχεία και Μητροπόλεις μας περιμένουν.
Η Εκκλησία της Ελλάδος θα πρέπει να αναλάβει ξανά το ιεραποστολικό της έργο. Με τα δωδεκάρια των ορθοδόξων χωρών θα κάνουμε περίπατο κάθε χρόνο στη Γιουροβίζιον. Θα βαρεθούμε να τη διοργανώνουμε. Χριστός Ανέστη!
Για το θέμα έχει γράψει και η πάντα πρωτοπόρος Βίβιαν Γιαδικιάρογλου.