Η κοίμηση του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου με έχει προβληματίσει πολύ. Σκέφτομαι πως τώρα πια η χώρα μας έχει μόνο τον Μίκη Θεοδωράκη να μας προφυλάσσει από την παγκοσμιοποίηση, τους Αμερικανούς, τους Εβραίους και γενικά απ’ όλους αυτούς που θέλουν να μας αφανίσουν επειδή μας ζηλεύουν. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι μπορεί να συμβεί αν κοιμηθεί ο Μίκης. Το σίγουρο είναι πως –τηρουμένων των αναλογιών και με βάση την προσφορά των δυο αντρών στον τόπο- αν για τον μακαριστό Χριστόδουλο κηρύχτηκε τετραήμερο εθνικό πένθος, για τον Μίκη Θεοδωράκη θα πρέπει να πενθούμε τουλάχιστον τέσσερα χρόνια και, παράλληλα, να στηθοδερνόμαστε. Αν –ο μη γένοιτο- φτάσει ποτέ αυτή η μαύρη ώρα, θα πρότεινα να κρατήσουμε μυστικό τον χαμό του μεγάλου μας συνθέτη – αν οι εχθροί του έθνους και της Ορθοδοξίας νομίζουν πως είναι ζωντανός, δεν θα τολμήσουν να μας πάρουν φαλάγγι.Για τους φίλους που μου γράφουν πως τους αρέσουν οι μουσικές που «ανεβάζω», ένα ακόμα άσμα. Δικό σας!
