Αυτό το ποστ είναι βαρετό –όπως, άλλωστε, και όλα τα υπόλοιπα- αλλά πρέπει να το γράψω. Πρώτη φορά έλαβα μέσα σε μια ημέρα 19 προσκλήσεις για συμμετοχή σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, και για συνεντεύξεις ή άρθρα στον Τύπο – προφανώς, αυτό οφείλεται στην υπόθεση του Press-Gr. Ευχαριστώ όλους τους καλούς συναδέλφους αλλά δεν πρόκειται να αποδεχτώ καμία πρόσκληση - ζητώ συγγνώμη που δεν θα απαντήσω στα μέιλ. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η θέση του μπλόγκερ είναι στο μπλογκ του. Γράφω πια και επαγγελματικά αλλά αυτό αύριο μπορεί να μην συμβαίνει, ενώ το μπλογκ θα συνεχίσει να υπάρχει. Προσωπικά, δεν έχω καμιά δουλειά να πάω στην τηλεόραση, την οποία –όπως είναι σήμερα- θεωρώ εχθρό του λαού. Δεν έχω κανένα λόγο να γράψω κείμενα ή να δώσω συνέντευξη στον Τύπο για το θέμα – οι απόψεις μου είναι σε αυτή τη σελίδα κι όποιος θέλει τις διαβάζει. Για το ραδιόφωνο το σκέφτομαι, γιατί μου αρέσει πολύ - έξι φορές επισκέφτηκα ραδιοφωνικούς σταθμούς και πραγματικά πέρασα πολύ ωραία. Πάλι όμως απαντώ αρνητικά, γιατί νομίζω πως δεν είναι η σωστή στιγμή. Πάντως να ακούτε όλοι τον Βασίλη Κουφόπουλο στον ΣΚΑΙ (18:00-20:00) γιατί αν επισκεφτώ μια εκπομπή θα είναι η δική του. Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι –και για να μην έχει μπερδέματα ο άνθρωπος-, να διευκρινίσω πως ο κ. Κουφόπουλος δεν είναι φίλος μου αλλά είναι ένας δημοσιογράφος που συμπαθώ και εκτιμώ. Πήγα δυο φορές στην εκπομπή του στο παρελθόν και πέρασα υπέροχα. Με την ευκαιρία να στείλω τους χαιρετισμούς μου στις κυρίες και στους κυρίους που δουλεύουν στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ – ιδιαίτερα στην κυρία Γκίζα Παπαχαραλάμπους και στους συντρόφους της «Ελληνοφρένειας».
Και κάτι ακόμα: θα παρακαλούσα δημοσιογράφους που έχουν γράψει απίστευτες ανοησίες στο παρελθόν για αυτό το μπλογκ, να μη με ενοχλούν για συνέντευξη σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Λίγη τσίπα δεν βλάπτει. Δεν έχω πάθει Αλτσχάιμερ ακόμα. Ευχαριστώ.