Παρασκευή, Φεβρουαρίου 15, 2008

Πού 'σαι Τρότσκι να με δεις!

Αλέκα και Αλέκο, τώρα που σας πέτυχα παρέα, θέλω να σας πω δυο λογάκια. Δεν θα σας πω εγώ τι να κάνετε, αλλά νομίζω πως διαπράττετε ένα κρίσιμο λάθος. Αυτήν την εποχή, δεν καταρρέει μόνο ο δικομματισμός αλλά και τα εκδοτικά συγκροτήματα, η ιδιωτική τηλεόραση, οι νταβατζήδες και τα κοπρόσκυλά τους. Στην ουσία, η πτώση του δικομματισμού οφείλεται στην ήττα όλων των ανωτέρω. Οι εκλογές στο ΠΑΣΟΚ απέδειξαν πως δεν επηρεάζουν πια ούτε μεθυσμένη κατσίκα. (Η συνέχεια εδώ - αν δεν έχετε διαβάσει το "Κομμουνιστικό Μανιφέστο", μη διαβάσετε τη συνέχεια)

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, σε ακούω Αλέκα να διαμαρτύρεσαι πως «δεν μας παίζουν οι τηλεοράσεις». Τι ξεφτιλίκια είναι αυτά; Κατάλαβες τι είπες; Εσείς δεν λέτε τόσα χρόνια για το κεφάλαιο, τα διαπλεκόμενα και τους μεγαλοεκδότες; Και τώρα θέλεις να βγαίνουν τα στελέχη του ΚΚΕ να παίρνουν θέση για τα σώβρακα του Ζαχόπουλου; Συγνώμη, αλλά η σωστή θέση είναι «δεν βγαίνουμε στις τηλεοράσεις σας – να πάτε να γαμηθείτε». Εδώ δεν πάνε οι νεοδημοκράτες και οι πασόκοι –τουλάχιστον, αυτοί που έχουν λίγο νιονιό και κάποια τσίπα ακόμα- και θα πάτε εσείς; Γιατί; Για να δώσετε λίγη ζωή ακόμα στον ετοιμοθάνατο; Τι να πω, ρε Αλέκα; Εσύ βρίσκεις ωραίο να διακόπτει ο Πρετεντέρης με ειρωνικό ύφος τον Χαλβατζή για να παίξει η διαφήμιση της σερβιέτας; Εγώ ξέρω πως οι κομμουνιστές είχαν και μια αξιοπρέπεια κάποτε.

Αλέκο, εσάς σας παίζουν οι τηλεοράσεις αλλά δεν γίνεται από τη μια να πλασάρεις Τσίπρα και ανανέωση, και από την άλλη να σκάνε μούρη στο γυαλί όλοι αυτοί οι καμένοι του Συνασπισμού. Ξερνάει ο κόσμος που τους βλέπει. Επίσης, ο Αλέξης πρέπει να κρατηθεί μακριά από την τηλεόραση. Μακριά, μακριά, μακριά – άσ’ τους να τον κυνηγάνε. Κάθε εμφάνιση του Αλέξη με τους Πρετεντέρηδες θα τον φθείρει. Τον είδα τις προάλλες στη Στάη και μιλούσε με τον Σκαταουνάκη. Γιατί; Αυτοί δεν είναι άνθρωποι – αυτοί είναι βρικόλακες που σου πίνουν το αίμα. Εγώ στη θέση του Τσίπρα θα έκανα το εξής: θέλετε συνέντευξη; Μάλιστα. Θα σας δώσω συνέντευξη αλλά θα καταθέσετε 500 χιλιάδες ευρώ για φοιτητικές υποτροφίες. Μόνο αν σε πληρώνουν, σε σέβονται. Διαφορετικά, σε θεωρούν φτηνή πουτάνα – σαν τους εαυτούς τους, δηλαδή.

Αλέκα και Αλέκο, δεν τους χρειάζεστε. Αυτοί σας χρειάζονται. Και όσο θα ανεβαίνουν τα ποσοστά της Αριστεράς, θα σας χρειάζονται όλο και περισσότερο. Μόνο που τα ποσοστά της Αριστεράς δεν ανέβηκαν επειδή την …διαφήμισε η τηλεόραση, αλλά επειδή το πόπολο πήρε υπερβολικές δόσεις από Πολύδωρες, Γιακουμάτους και Κουλούρηδες. Δεν λέω, έχουν και οι αριστεροί δικαίωμα στη γραφικότητα αλλά αυτό είναι που επιθυμείτε; Αφήστε πασόκους και νεοδημοκράτες να συζητάνε με τον Τράγκα – όσο αυτοί θα συζητάνε, τα δικά σας ποσοστά θα ανεβαίνουν.

Αλέκα και Αλέκο, σε δυο χρόνια όλη η χώρα θα είναι στο Διαδίκτυο – τηλεόραση θα βλέπουν μόνο οι κατάκοιτοι και οι αναλφάβητοι. Αλέκα, ο Αλέκος κάτι έχει πάρει μυρωδιά επί του θέματος αλλά εσείς κοιμάστε ύπνο βαθύ. Ο Τσίπρας δεν είναι μια τηλεοπτική επιλογή lifestyle – αυτά είναι πίπες. Ο Τσίπρας είναι μια σπουδαία και τολμηρή πολιτική επιλογή, αλλά και μια εξαιρετική «διαδικτυακή» επιλογή. Μπορείς να συζητήσεις μαζί του, να τον αμφισβητήσεις, να του κάνεις και να σου κάνει πλάκα και μετά να πάτε και μια τσάρκα στα μπαρ. Αλέκα, λυπάμαι αλλά με τον Κολοζώφ δεν γίνεται δουλειά. Χρειάζεστε επειγόντως νέους ανθρώπους. Τους έχετε – προωθήστε τους. Αντί να τους βάζετε να μπουκάρουν στα στούντιο και να κάνουν καταλήψεις στα ΑΕΙ, …διαδικτυώστε τους! Συγγνώμη, αλλά όσα χρόνια κάνετε –και κάνω- πορείες, κυβερνάει η Δεξιά (ΝΔ & ΠΑΣΟΚ). Βαρέθηκα.

Αλέκα, τα πρόσωπα έχουν σημασία. Ωραίες οι ιδέες αλλά και τα γοητευτικά πρόσωπα είναι σημαντικά. Θα σου πω μια ιστορία: όταν παντρεύτηκαν οι γονείς μου στη Ζάκυνθο, είχε πάει στο γάμο η θεία Μαίρη. Η θεία Μαίρη ήταν κομμουνίστρια μέχρι το κόκαλο, αλλά ήταν και μια καλλονή – στο στιλ της Μελίνας, μόνο που η θεία Μαίρη ήταν πιο όμορφη από τη Μελίνα. Η θεία Μαίρη δεν ζει πια αλλά στη Ζάκυνθο ακόμα την θυμούνται. Στις δυο μέρες που έμεινε εκεί για το γάμο, πρόλαβε να μαζέψει όλους τους άντρες στο καφενείο και να τους …καθοδηγήσει. Το περασμένο καλοκαίρι, ένας παππούλης μου μίλησε για τη θεία Μαίρη. Τα μάτια του έλαμπαν όταν μιλούσε για αυτήν και με διαβεβαίωσε πως όταν έφυγε η θεία από τη Ζάκυνθο άφησε πίσω της τουλάχιστον τριάντα κομουνιστές περισσότερους απ’ όσους υπήρχαν (όχι πως είχε ανάγκη η Ζάκυνθος από έξτρα κομουνιστές-πάντα είχαμε περίσσευμα- αλλά για να σου δώσω να καταλάβεις).

Αλέκα και Αλέκο, δεν έχετε τίποτα να χάσετε. Νέοι άνθρωποι παντού. Για να φαίνονται οι γερασμένες μούρες των απέναντι ακόμα πιο γερασμένες. Κι άσε τους ηλίθιους να λένε πως το ζήτημα δεν είναι ηλικιακό. Το λένε επειδή τρώνε με δέκα μασέλες ο καθένας και δεν γουστάρουν να τους φάει τη θέση κάποιος νεότερος. Στο κάτω κάτω, αν το ζήτημα δεν είναι ηλικιακό, ας κάνουν υπουργούς 35ρηδες. Τι φοβούνται; Μη χάσει η χώρα την εμπειρία της Φάνης Πάλλη Πετραλιά;

Το ζήτημα τώρα, Αλέκα και Αλέκο, είναι: θα παίξετε ή όχι; Αν παίξετε, μπορεί κάποια στιγμή να παίξετε και παρέα. Αν δεν παίξετε εσείς, εμείς θα παίξουμε ούτως ή άλλως – ευτυχώς, υπάρχει ζωή και πέρα απ’ τα κόμματα. Γιατί η ζωή δεν μπορεί να περιμένει. Εδώ δεν περίμενε τον Μαρξ και τον Λένιν, εμάς κι εσάς θα περιμένει;

Αφιερωμένο στην Αλέκα, τον Αλέκο και τον Αλέξη, ένα φοβερό τραγούδι: Mista President – The Souljazz Orchestra.