Οι θριαμβευτές του Βελιγραδίου είναι πια περιζήτητοι και χτες στα κανάλια δόθηκε μάχη για την παρουσία τους στα κεντρικά δελτία ειδήσεων. Τη μεγαλύτερη ζήτηση είχε ο προπονητής της εθνικής ομάδας Παναγιώτης Γιαννάκης, ο οποίος για να μη δυσαρεστήσει κανέναν επιστράτευσε τους τρεις αδελφούς του, που είναι φτυστοί ο Γιαννάκης (ήταν τετράδυμα) κι έτσι όλα τα κανάλια έμειναν ευχαριστημένα.
Η Όλγα Τρέμη ρώτησε τον κ. Γιαννάκη γιατί δεν έπαιξε άμυνα ζώνης με βοήθειες ώστε να δουλέψουν τα μπλοκ άουτ και να πάρουμε το εύκολο ριμπάουντ για να φύγουμε στον αιφνιδιασμό. Ο κ. Γιαννάκης της απάντησε πως δεν το σκέφτηκε, αλλά τώρα που του το είπε θα έχει στο νου του να το χρησιμοποιήσει στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ιαπωνίας.
Ο Νίκος Χατζηνικολάου ρώτησε τον προπονητή της εθνικής πως νιώθει που πήρε τον τίτλο και σαν παίκτης και σαν προπονητής Ο κ. Γιαννάκης είπε πως έχει μεγάλη σημασία να τον παίρνεις και σαν παίκτης και σαν προπονητής, μιας κι αυτό δείχνει μια συνέχεια, γιατί υπάρχουν άλλοι που τον έπαιρναν όταν ήταν παίκτες, αλλά τώρα που είναι προπονητές δεν τον παίρνουν πια.
Ο Νίκος Κακαουνάκης παρενέβη για να παρατηρήσει πως οι ψηλοί μας δεν έπαιζαν στη μπέιζλάιν, ενώ ο σέντερ με τον πλέι μέικερ δεν έπαιζαν το πικ εντ ρολ κι έτσι δεν είχαμε εύκολα λέι απ. Αυτό εξαγρίωσε τον Γιώργο Τράγκα που είναι λάτρης των άλει χουπ και του φαστ μπρέικ, αλλά ευτυχώς μεσολάβησε ο Γιάννης Ιωαννίδης, που είπε πως η νίκη μας οφείλεται στο ελληνικό DNA, το οποίο όσο ήταν αυτός προπονητής της εθνικής προφανώς είχε πάθει μια βλάβη – από τα κινητά μάλλον. Πρόσθεσε ακόμα πως το μπάσκετ είναι ένα αρχαίο ελληνικό παιχνίδι που παιζόταν χωρίς μπάλα και καλάθια και πρωτοπαίχτηκε από τους Μακεδόνες πριν τη μάχη του Γρανικού. Τότε παιζόταν με το σύστημα «φάλαγγα» και τις σάρισες για να κρατούν μακριά τους αντίπαλους παίκτες, αλλά μετά βρήκαν το γόρδιο δεσμό κι άρχισαν να το παίζουν μ’ αυτόν. Επίσης είπε πως το μοναδικό λάθος του Παναγιώτη Γιαννάκη είναι ότι δεν δέρνει και δεν βρίζει τους παίκτες και έτσι ίσως οι παίκτες να νομίζουν πως ο σημερινός προπονητής δεν τους αγαπάει.
Η Έλλη Στάη είπε πως το ’87 που πήραμε το Ευρωμπάσκετ ήταν 7 χρονών και σκεφτόταν πόσο θα ήθελε να παίξει κι αυτή, όταν μεγαλώσει, για να τραβήξει καμιά ραβέρσα σαν τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, αλλά όταν την πήγε η μαμά της στον Πανελλήνιο, οι άλλες παίκτριες μαγνητίζονταν από τα μάτια της και ήταν αδύνατο να γίνει παιχνίδι γιατί σκουντούφλαγαν μεταξύ τους, μπουρδουκλώνονταν κι έπεφταν λιπόθυμες.
Η Μαρία Χούκλη, που είτε παρουσιάζει ένα χαρούμενο γεγονός, είτε τον πυρηνικό όλεθρο έχει την ίδια ακριβώς έκφραση, γιατί «εμείς εδώ είμαστε σοβαρό κανάλι», συσχέτισε την επιτυχία της εθνικής ομάδας με το έργο της κυβέρνησης, αν και δεν παρέλειψε να καυτηριάσει την αδυναμία των παικτών στα box out και στις ελεύθερες βολές.
