Ο καλεσμένος
Η Έλλη Στάη έκανε πρεμιέρα στην εκπομπή της «Ο ήλιος σβήνει μες τα μάτια μου», φιλοξενώντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Οπωσδήποτε όταν πρόκειται να καταλήξεις το Μάιο να πάρεις συνέντευξη από τον Σάκη Ρουβά και τον νικητή του Fame Story, πρέπει να ξεκινήσεις από κάποιους υποδεέστερους καλλιτέχνες, ώστε να φτάσεις σιγά-σιγά στην κορύφωση.
Ο τόπος και τα αξεσουάρ
Η συνέντευξη δόθηκε στην εξοχική κατοικία της κ. Στάη στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, τόπο στον οποίο έχει αυτοεξοριστεί εδώ και δυο μήνες με αποκλειστικό σκοπό να μελετήσει το συμβόλαιό της με τον ΑΝΤ1. Η κ. Στάη εμφανίστηκε με λευκό κοστούμι, πορτοκαλί πουκάμισο και παπούτσια, και μια καφέ τσάντα που περιείχε τα εργαλεία της δουλειάς της : κραγιόν, κινητό και κάρτες . Ο Οικουμενικός Πατριάρχης φορούσε ένα μαύρο απέριττο ράσο, που κάλυπτε τα περιττά κιλά, και μαύρο καλυμμαύχι, οπότε όλοι καταλάβαμε πως η κ. Στάη είχε μάλλον πληροφορηθεί από πριν τι θα φοράει ο καλεσμένος της κι έβαλε ανοιχτά χρώματα για να κάνει αντίθεση και να σπάσει λίγο η μαυρίλα.
Η διαδρομή
Η καλή συνάδελφος και ο καλεσμένος της εμφανίστηκαν στην αρχή πάνω σε ένα πλοίο. Ο κ. Βαρθολομαίος κάτι της έλεγε δείχνοντάς της τον ορίζοντα, αλλά εμείς δεν ακούγαμε Χριστό, γιατί ο αέρας λυσσομανούσε και το μικρόφωνο είχε κρυώσει κι έβηχε. Μετά ως δια μαγείας βρέθηκαν πάνω σε μια άμαξα και ο κάμεραμαν τους τραβούσε καθισμένος ανάποδα δίπλα στον καροτσέρη. Η κ. Στάη είχε κάτσει σταυροπόδι δίπλα σε κοτζάμ Οικουμενικό Πατριάρχη λες και ήταν η Βουγιουκλάκη με τον Παπαμιχαήλ στο «Χτυποκάρδια στο θρανίο» - έτοιμη ήταν να τραγουδήσει το «Καροτσέρη-καροτσέρη άσ’ το καμουτσίκι απ’ το χέρι». Αλλά κι ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν ήταν καλύτερος, γιατί ενώ υποτίθεται πως έχει οικολογικές ανησυχίες, ανεχόταν να βλέπει ένα δύστυχο άλογο να σέρνει μια άμαξα με τέσσερις ανθρώπους (δυο αυτοί, συν τον αμαξά, συν τον κάμεραμαν) – και καλά η κ. Στάη είναι συλφίδα, αλλά οι υπόλοιποι τρεις ήταν θρεμμένοι. Τέλος πάντως της έλεγε διάφορα περί της ιστορίας του τόπου, ενώ από πίσω έπαιζε μια μουσική πολύ θλιμμένη (σαν αυτά τα τραγούδια που θα ακούσουμε στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης) που καμιά σχέση δεν είχε με αυτά τα ωραία τσιφτετέλια που ακούγαμε στα «Σύνορα της αγάπης». Κάποια στιγμή η άμαξα πήρε τις ανηφόρες και μετά από λίγο έφτασαν σε ένα μοναστήρι που δεν θυμάμαι πως το λένε. Εκεί αποβιβάστηκαν και το άλογο δεν το ξαναείδαμε – μάλλον έσκασε να σέρνει τέσσερις νοματαίους τόση ώρα.
Το φολκλόρ
Στον περίβολο του μοναστηριού ήταν κάτι τουρίστες από την Ελλάδα και ο κ. Βαρθολομαίος αναγκάστηκε να τους συστήσει την κ. Στάη, που για να την αναγνωρίσεις πρέπει να τη βλέπεις στην τηλεόραση – από κοντά δεν πάει το μυαλό σου. «Με τα μάτια της Έλλης μωρή» να λέει η μια Ελληνίδα τουρίστρια στην άλλη για να της δώσει να καταλάβει ποια είναι και δώσ’ του να βγάζουν φωτογραφίες με τη συνάδελφο και τον Πατριάρχη λες και ήταν η Ναζλί και ο Νίκος.
Ο περίπατος
Στη συνέχεια το έριξαν στον ποδαρόδρομο μέσα σε κάτι ωραίους κήπους με κάτι πηγάδια, κάτι τάφους και τα ρέστα, αλλά ο Πατριάρχης δεν έβαζε γλώσσα μέσα με αποτέλεσμα να αρχίσει να αγκομαχάει γιατί ήταν και ανηφόρα. Η κ. Στάη του έκανε διάφορες ερωτήσεις για τις σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας, αλλά ο κ. Βαρθολομαίος ήταν δασκαλεμένος κι έλεγε συνέχεια πως «το Πατριαρχείο μας δεν ασχολείται με την πολιτική» και όλοι καταλάβαμε πως αυτό ήταν χοντρή μπηχτή για τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, γιατί χαμογελούσε σαρδόνια όλη την ώρα η κ. Στάη. Τέλος πάντων, κάποια στιγμή κι ενώ ο Πατριάρχης είχε αρχίσει να λαχανιάζει πολύ άσχημα, έφτασαν σε ένα στάβλο που είχε προβατάκια, κατσικάκια κι ένα γαϊδουράκι. Αυτά βγήκαν έξω κι άρχισαν να βελάζουν και να γκαρίζουν ενθουσιασμένα που είδαν επιτέλους την κ. Στάη, ενώ κάτι παγώνια, που μας είπε ο κ. Βαρθολομαίος πως υπάρχουν, δεν τα είδαμε – προφανώς έσκασαν από τη ζήλια τους επειδή φοβήθηκαν τη σύγκριση με την καλή συνάδελφο. Πάντως ευτυχώς που δεν μυρίζει η τηλεόραση γιατί τα ζώα είχαν χέσει τον κόσμο όλο και η κοπριά πήγαινε σύννεφο, αλλά κι αυτή του Θεού είναι, τι να κάνεις; Καταλάβαμε πάντως πως ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει οικολογικές ανησυχίες – αν ζούσε στην Ελλάδα δηλαδή, θα ψήφιζε Συνασπισμό.
Δεν περπατάμε λίγο ακόμα;
Αφού περιεργάστηκαν την πανίδα εξ ασφαλούς αποστάσεως, άρχισαν πάλι να ανεβαίνουν κάτι ανηφοριές και κάτι σκάλες και σαν να μην έφτανε αυτό άρχισαν να βαράνε και οι καμπάνες χαρμόσυνα που πήγε η κ. Στάη στη Χάλκη και εκπληρώθηκαν έτσι οι γραφές. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης μιλούσε στο βρόντο μιας και ο ήχος της καμπάνας κάλυπτε τα πάντα, αλλά ευτυχώς μπουκάρανε σε ένα κτίριο και ηρεμήσανε λίγο τα αυτιά μας. Εκεί τη σύστησε πάλι σε κάτι Ελληνίδες που σιγά μην την αναγνώριζαν και οι οποίες προς στιγμήν μάλλον θα την είχαν περάσει για καμιά ζάπλουτη Αμερικάνα που ήρθε να αγοράσει τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, που είναι και πολύ γωνία οικόπεδο. Μετά μπήκαν στη βιβλιοθήκη που είχε τα πάντα εκτός από το «Μέγα Ανατολικό» και η κ. Στάη κοιτούσε τα χιλιάδες βιβλία με το βλέμμα του ανθρώπου που δεν διαβάζει ποτέ – σαν να είναι κάδρα δηλαδή. Ούτε κι εγώ δεν ξέρω σε πόσες αίθουσες με βιβλία μπήκανε, αλλά δεν έκανε μια έτσι με το χέρι της να ανοίξει ένα, να το αγγίξει βρε αδελφέ – μπορεί να φοβότανε μήπως τα είχε διαβάσει ο Ιουστινιανός χωρίς να έχει πλύνει πρώτα τα χέρια του μετά από κάνα όργιο, τι να πω;
Ας καθίσουμε κάπου
Με τόσο ποδαρόδρομο που έριξαν, έκανα τη σκέψη μπας και η κ. Στάη ετοιμάζεται να παρουσιάσει το δελτίο του ΑΝΤ1 ανεβοκατεβαίνοντας τη Σταδίου για να κάνει ρελάνς στον Χατζηνικολάου, αλλά ευτυχώς κάποια στιγμή μπήκαν στην αίθουσα Τελετής της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και παλουκώθηκαν σε δυο πολυθρόνες για το υπόλοιπο της συνέντευξης. Εκεί πλακωθήκανε σε κάτι συζητήσεις για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής, το ευρωπαϊκό μέλλον της Τουρκίας και την τρύπα του όζοντος, αλλά μάγκα μου, ήταν τόσο βαρετά, που άλλαζε κανάλι η τηλεόραση από μόνη της Ήταν η πρώτη φορά που η κ. Στάη δεν έκανε ματάκια στον καλεσμένο της και αυτό με ξένισε κάπως. Ξάφνου τον ρώτησε αν θα έπαιρνε ποτέ μέρος στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον και το πράγμα πήγε να αποκτήσει κάποιο ενδιαφέρον, αλλά απλά είχε μπερδέψει τα χαρτιά της – η ερώτηση προοριζόταν για την Πέγκυ Ζήνα που θα είναι καλεσμένη σε κάποια από τις επόμενες εκπομπές. Αλλά κι ο Οικουμενικός Πατριάρχης καθόλου τρόπους δεν είχε και με το συμπάθιο κιόλας! Τον ρώτησε η καλή συνάδελφος ποια προσωπικότητα απ΄ όσες συνάντησε τον εντυπωσίασε κι αυτός άρχισε τα δημοσιοσχεσίτικα και τα «δεν θα ξεχωρίσω κάποιον, γιατί δεν θέλω να αδικήσω κανέναν». Πες «εσείς με εντυπωσιάσατε κυρία Στάη» χριστιανέ μου! Κι από τη δύσκολη θέση βγαίνεις και την κάνεις να χαρεί – απαράδεκτος!
Ξεροσφύρι θα τη βγάλουμε;
Κάποια στιγμή πεινάσανε και πήγανε να φάνε σε μια αίθουσα που είχε ένα τραπέζι που είχε τις καρέκλες τη μια δίπλα στην άλλη – σαν το Μυστικό Δείπνο δηλαδή. Αυτό είναι μεγάλο λάθος και είμαι σχεδόν σίγουρος πως ο Μυστικός Δείπνος θα είχε άλλη κατάληξη αν το τραπέζι ήταν στρογγυλό. Αλλά άμα κάθεσαι στη σειρά λειτουργεί το χαλασμένο τηλέφωνο – έτσι έλεγε «δώσε μου το αλάτι» ο Πέτρος κι έφτανε στον Ιούδα «δεν είσαι ωραίος γκόμενος». Τα πήρε λοιπόν κι ο Ιούδας κι έγινε ό,τι έγινε. Τέλος πάντων, αφού νταρλικώσανε, ο κ. Βαρθολομαίος έκανε κάτι προσευχές γι’ αυτούς που δεν έχουν να φάνε, αλλά ευτυχώς είναι μακριά μας, και συνέχισαν τη συνέντευξη.
Θα έγραφα κι άλλο, αλλά να σας πω κάτι ρε μάγκες; Είμαι έξι μέρες με πυρετό και ο μόνος λόγος που έγραψα αυτό το κείμενο είναι επειδή με έχετε τρελάνει στις παραγγελίες. Πέρσι θέλατε μικρά κείμενα, φέτος θέλετε μεγάλα. Έχω και δουλειά να κάνω – πρέπει να χτίσω και το επαγγελματικό μου προφίλ . Έχω γράψει ένα σωρό ανοησίες το τελευταίο διάστημα κι αντί να ξεκουβαλήσετε για πουθενά αλλού, οι επισκέψεις στο μπλογκ γίνονται ολοένα και περισσότερες. Κανονίστε να αρχίσετε τα περσινά και να στέλνετε μέιλ στους φίλους σας κι αυτοί στους φίλους τους και τη μέρα της εθνικής εορτής – της Γιουροβίζιον δηλαδή- να βρεθούμε εδώ μέσα δέκα εκατομμύρια νοματαίοι. (Μη με συνερίζεστε – είμαι ταλαιπωρημένος.)
Για τον Spider
