Λευτεριά στον Κοντορεβυθάκη!

Ήμουν στο Φεστιβάλ Βιβλίου στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου τη στιγμή της επίθεσης (γύρω στις 20.15) στο περίπτερο των εκδόσεων «Νέα Θέσις». Οι δυο νεαροί υπάλληλοι που ήταν στο περίπτερο έφαγαν πολύ ξύλο αλλά παρέμειναν όρθιοι. Το αίμα έτρεχε από τα κεφάλια τους που ήταν ξυρισμένα. Το ασθενοφόρο άργησε λίγο ή τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε – είχε πολύ κόσμο και ήταν δύσκολο να περάσει. (Τι ρεπόρτερ που είμαι ο μπαγάσας - θα έγραφα κι άλλα, αλλά να μη γίνω και ρουφιάνος.)

Τα παιδιά του …χώρου, φεύγοντας, πέταξαν προκηρύξεις με το κάτωθι μήνυμα:

Λευτεριά στους Μ. Τσουραπά και Χ. Κοντορεβυθάκη, φυλακισμένοι για απόπειρα εμπρησμού αυτοκινήτου της δημοτικής αστυνομίας.

Στην πίσω πλευρά της προκήρυξης έγραφε:

Η ζωή των διανοούμενων είναι τόσο περιπετειώδης όσο και το ξεσκόνισμα του ραφιού της βιβλιοθήκης. Θα τους κάνουμε εμείς να μάθουνε τη ζωή.

Αφού παρατηρήσω πως στην Ελλάδα –με δυο τρεις εξαιρέσεις- δεν υπάρχουν διανοούμενοι αλλά κάτι κρατικοδίαιτοι σαχλαμάρες, θα ήθελα να ζητήσω κι εγώ την αποφυλάκιση των δυο παιδιών. Δεν μπορείς να έχεις στη φυλακή κάποιον με το επώνυμο «Κοντορεβυθάκης». Θα πρέπει να τον μεταφέρουν σε λούνα παρκ ή σε παιδική χαρά.