Πιστό στο φθινοπωρινό ραντεβού του με τους Αθηναίους παραμένει το Φεστιβάλ Βιβλίου που διεξάγεται και φέτος στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, κάτω από την Ακρόπολη. Το 35ο Φεστιβάλ Βιβλίου θα διαρκέσει 17 μέρες (15 Σεπτεμβρίου έως 1 Οκτωβρίου), αν και οι βιβλιολάτρες κάτοικοι της πρωτεύουσας θα επιθυμούσαν να μην τελειώσει ποτέ, ώστε να μπορούν να ικανοποιούν καθημερινά το άσβεστο πάθος τους για γνώση. Κακά τα ψέματα : Αν κόψεις στον Έλληνα το βιβλίο, είναι σαν να του αφαιρείς το οξυγόνο – καλύτερα να τον σκοτώσεις.
Βέβαια, οι Αθηναίοι πάσχουν από κλειστοφοβία και αποφεύγουν τα βιβλιοπωλεία όπως ο διάολος το λιβάνι - προτιμούν να αγοράζουν βιβλία στην ύπαιθρο. Έτσι δίνεται η ευκαιρία στους εκδότες και στους βιβλιοπώλες να βγάζουν τα βιβλία βόλτα - για να πάρουν αέρα και να ξεμουχλιάσουν - στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, που είναι σίγουρα ο πιο όμορφος πεζόδρομος της Αθήνας : μάλλον είναι και ο μόνος πεζόδρομος της Αθήνας.
Τα κιόσκια καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του πεζόδρομου και οι επισκέπτες στριμώχνονται σε δυο στενούς διαδρόμους μαζί με όσους κάνουν περίπατο στην περιοχή, δημιουργώντας φοβερό μπούγιο. Αυτό εντυπωσιάζει τους τουρίστες που φεύγουν από την πατρίδα μας με τη βεβαιότητα πως οι Έλληνες είναι όλη την ώρα μ' ένα βιβλίο στο χέρι.
Το Φεστιβάλ Βιβλίου διεξαγόταν στο Πεδίον του Άρεως, αλλά η περιοχή ήταν γεμάτη από ματάκηδες και κάθε λογής ανώμαλους που παρενοχλούσαν σεξουαλικά τους βιβλιοφάγους επισκέπτες, οπότε ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου (ΣΕΚΒ) το μετέφερε στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
Οι Αθηναίοι ξετρελάθηκαν με τη νέα τοποθεσία του Φεστιβάλ κι άρχισαν να αγοράζουν τα βιβλία με τις ντουζίνες – νοίκιαζαν νταλίκες για να τα μεταφέρουν στο σπίτι τους.
Μόλις το πήρε χαμπάρι αυτό ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλιοπωλών Αθηνών (ΣΕΒΑ) ζήλεψε, και μετέφερε στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και τη δική του Έκθεση, τη Γιορτή του Βιβλίου. Η Γιορτή του Βιβλίου γίνεται τον Μάιο, ώστε να ενημερωθούν οι Αθηναίοι για τα νέα βιβλία που θα διαβάσουν το καλοκαίρι.
Στις διακοπές τους ξεσκίζονται στο διάβασμα, με αποτέλεσμα να μην έχουν μετά τι να διαβάσουν, να παθαίνουν στερητικό σύνδρομο και να κάνουν υστερίες. Οπότε, πάνε το Σεπτέμβριο στο Φεστιβάλ του Βιβλίου και ξεχαρμανιάζουν.
Βέβαια, από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Μάιο είναι μεγάλο το διάστημα, και οφείλει το υπουργείο Πολιτισμού να διοργανώσει καμιά δεκαριά Εκθέσεις ακόμα στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
Για να μη σας πω ότι η Έκθεση θα πρέπει να κρατάει όλο το χρόνο - στην περίπτωση που εισακουστεί η πρότασή μου, ας τραβήξουν οι εκδότες μια πλαστικοποίηση στα βιβλία, για να μη γαριάζουν.
Θα μπορούσαν μάλιστα να αξιοποιήσουν και τους άλλους χώρους της περιοχής. Είναι αδικία όλη η Αθήνα να είναι πνιγμένη στο μπετόν και η περιοχή της Ακρόπολης να έχει πράσινο και πεζόδρομους.
Να βάλουν βιβλία και στον Παρθενώνα. Να φτιάξουν ράφια ανάμεσα στους κίονες και να τα τιγκάρουν βιβλία. Να βάλουν και στο Ηρώδειο. Ξέρετε πόσα πολλά θα χωρέσουν; Και στον λόφο του Φιλοπάππου, να κόψουν τα δέντρα και να φτιάξουν βιβλιοθήκες.
Και τι αηδίες είναι αυτές με το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως; Εκεί μέσα μπορούμε να βάλουμε εκατομμύρια βιβλία. Ντροπή είναι, με τόσα αριστουργήματα που γράφονται στις μέρες μας – ειδικά από τους Έλληνες συγγραφείς –, να μην υπάρχουν οι χώροι που τους αξίζουν. Αίσχος!
Αγαπητοί αναγνώστες, τώρα πήρα ανάποδες με το θέμα, αλλά παρ' όλ' αυτά θα συνεχίσω γιατί δεν έχω συμπληρώσει τις λέξεις του κειμένου και τι θα γίνει με τη σελίδα; Άδεια θα μείνει; Θα σας γράψω λοιπόν μια μικρή έκθεση, με θέμα «Το βιβλίο είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου».
Κάποιοι υποστηρίζουν πως ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Δεν είδα όμως να γίνεται καμιά Έκθεση Σκύλων στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Βέβαια, τα βιβλία - σε αντίθεση με τους σκύλους - έχουν το καλό πως δεν χέζουν όπου να 'ναι. Επίσης δεν δαγκώνουν και δεν γαβγίζουν. Άσε που τα αφήνεις νηστικά για μήνες και δεν παραπονιούνται.
Από την άλλη, άμα μπει ο κλέφτης στο σπίτι αποκλείεται να του επιτεθούν τα βιβλία, ενώ ο σκύλος ο κακομοίρης όλο και κάποια προσπάθεια θα κάνει. Και φυσικά, κανένας φίλος δεν σου ζητάει να του δανείσεις τον σκύλο σου. Πάντως, ακόμα κι αν σου τον ζητήσει, μετά δεν κάνει την πάπια – σου τον επιστρέφει.
Έχω παρατηρήσει πως, ενώ είμαι φίλος και με τα βιβλία μου και με τους σκύλους μου, δεν κάνουν παρέα μεταξύ τους – νομίζω μάλιστα πως οι σκύλοι μου ζηλεύουν τα βιβλία μου. Ειδικά ο Αζόρ.
Μου πέρασε ο θυμός, κι επιστρέφω στο Φεστιβάλ. Το φετινό Φεστιβάλ Βιβλίου είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη, του «ποιητή του Αιγαίου». Βέβαια, επειδή το πολύ Αιγαίο τον είχε κουράσει, οι Έλληνες φρόντισαν πριν από τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου να τιμήσουν τη μνήμη του τον Αύγουστο και στις Πρέσπες – του χρόνου θα τον τιμήσουμε στις Πυραμίδες και στο Γκραν Κάνιον.
Είναι κρίμα που δεν ζει ο νομπελίστας ποιητής μας για να δει πόσοι Έλληνες ποιητές και συγγραφείς είναι υποψήφιοι κάθε χρόνο για το Νόμπελ Λογοτεχνίας – τόσοι πολλοί, που η Σουηδική Ακαδημία δεν το δίνει σε κανέναν τους, για να μην αδικήσει τους υπόλοιπους.
Μεγάλη επιτυχία γνωρίζουν φέτος τα βιβλία-βοηθήματα για τα νέα βιβλία του Δημοτικού. Οι εκδοτικοί οίκοι ανταγωνίζονται στον συγκεκριμένο τομέα και, αφού οι μαθητές χρειάζονται πια βοηθήματα από το Δημοτικό, μάλλον δεν θα αργήσει η μέρα που τα μωρά θα χρειάζονται βοηθήματα για να μάθουν πώς να ρεύονται.
Αν συνεχιστεί δε αυτή η κατάσταση, το πιο πιθανό είναι στο μέλλον τα Ελληνόπουλα να γεννιούνται με μανιβέλα στη θέση του ομφάλιου λώρου – θα τα κουρδίζεις για να πάρουν μπρος.
Αγαπητοί πρώην αναρχοκομμουνιστές - και νυν νεοφιλελεύθεροι -, το κείμενο αυτό γράφτηκε για τη LiFO. Μαθαίνω κι εγώ, απ’ αυτό το νέο τεύχος της LiFO, πως το site της εφημερίδας θα καθυστερήσει λίγο και θα «ανέβει» σε λίγες μέρες. Αυτό είναι πολύ καλό, γιατί, όπως όλοι γνωρίζουμε, η επιβράδυνση παρατείνει την ευχαρίστηση.Αυτήν την εβδομάδα δεν θα γράψω για τα περιεχόμενα της LiFO, γιατί με μάλωσαν μερικές αναρχοκομμουνίστριες - και νυν νεοφιλελεύθερες - αναγνώστριες, πως κάνω διαφήμιση στην εφημερίδα.
Τελικά, τίποτα δεν μπορείς να κρύψεις από τους έξυπνους ανθρώπους, οπότε – πριν το αντιληφθείτε μόνοι σας - ας σας ενημερώσω πως ετοιμάζω και μια καμπάνια για την Coca Cola – έχουν πέσει οι πωλήσεις του αναψυκτικού και οι άνθρωποι, πάνω στην απελπισία τους, στράφηκαν σε μένα για να του δώσω το φιλί της ζωής.
