Οι ταραχές του Δεκεμβρίου απέδειξαν πως έχουν ωριμάσει πια οι συνθήκες στη χώρα μας, ώστε να επιτραπεί επιτέλους η οπλοφορία και η οπλοχρησία. Χάνουμε πολύτιμες εργατοώρες παίζοντας ξύλο και κυνηγητό. Ενώ, αν είχαμε όπλα, τα πράγματα θα ήταν πιο απλά: Θα του φύτευες του αλλουνού μια σφαίρα στο δόξα πατρί και θα τελείωνε η υπόθεση – δεν θα χρειαζόταν να τον κοπανάς μια ώρα. (Η συνέχεια εδώ)Αν οι έμπορες οπλοφορούσαν, δεν θα μπορούσαν να κάνουν πλιάτσικο οι κουκουλοφόροι. Θα είχε ταμπουρωθεί ο έμπορας πίσω από τον πάγκο με τα εμπορεύματα και θα προστάτευε την περιουσία του με το Καλάσνικοφ. Βέβαια, θα είχαν όπλα και οι κουκουλοφόροι, οπότε το Zara θα γινόταν το Χάνι της Γραβιάς.
Πόσες ώρες να βλέπεις στην τηλεόραση τους αντιεξουσιαστές με τις πέτρες και τους μπάτσους με τα δακρυγόνα; Κάποια στιγμή βαριέσαι. Αν όμως είχαν όπλα, θα είχε άλλο ενδιαφέρον. Θα ήταν σαν καουμπόικο έργο. Θα είχε και πτώματα και αίματα και απ’ όλα – μόνο Ινδιάνους δεν θα είχε αλλά θα μπορούσαμε να βάλουμε αυτούς τους Ινδιάνους που είναι στην Ερμού και παίζουν μουσική.
Φανταστείτε να δίνουν μάχη μπροστά από τη Βουλή οι μπάτσοι με τους κουκουλοφόρους και ξαφνικά να πλακώσουν από την Καραγιώργη Σερβίας οι Ινδιάνοι καβάλα στα μικρά πόνι και να τους πάρουν τα σκαλπ. Θα ήταν πάρα πολύ εντυπωσιακό και η τηλεθέαση θα εκτινασσόταν στα ύψη – ειδικά στο δυναμικό, νεανικό κοινό από τα 15 έως τα 44.
