Τους Παλαιστίνιους και τους Ισραηλινούς –ακόμα κι αν δεν υπήρχαν- θα έπρεπε να τους είχαμε εφεύρει. Για παράδειγμα, εμείς νομίζαμε τον τελευταίο μήνα πως είχαμε πρόβλημα. Ένας αστυνομικός δολοφόνησε ένα 15χρονο παιδί, είχαμε ταραχές, έγιναν αναλύσεις επί αναλύσεων (από ευαίσθητους αριστερούς, χοντρόπετσους δεξιούς και νερόβραστους του μεσαίου χώρου), και ξαφνικά έρχεται το Ισραήλ, αμολάει τις βόμβες του στη Λωρίδα της Γάζας και κάνει τα πρόσφατα γεγονότα της Αθήνας να μοιάζουν με παιδική χαρά. (Η συνέχεια εδώ)Το ατελείωτο δράμα των Παλαιστινίων είναι ένα σατανικό κόλπο για να νομίζουμε εμείς οι υπόλοιποι πως είμαστε μια χαρά. Ανοίγεις την τηλεόραση –ή κοιτάς διάφορα σάιτ στο Διαδίκτυο-, βλέπεις τα διαμελισμένα παιδάκια και σκέφτεσαι πως είσαι τυχερός που είσαι αρτιμελής και δεν σε κυνηγάνε οι Ισραηλινοί με τίποτα πυραύλους για να σε ξεκάνουν.
