Θα πρέπει να αξιοποιήσουμε την εμπειρία των ταραχών στην Αθήνα και να κρατήσουμε κάποια στοιχεία που θα μας φανούν χρήσιμα στην καθημερινότητά μας. Ένα καλό παράδειγμα είναι τα δακρυγόνα. Έτσι αναίσθητοι που έχουμε γίνει, μας χρειάζονται τα δακρυγόνα – όχι μόνο για τις πορείες αλλά και γενικότερα. Τα δακρυγόνα μπορούν να μας φανούν πολύ χρήσιμα στις κηδείες.(Η συνέχεια εδώ)Παλιά πήγαινες σε μια κηδεία και πλαντάζανε όλοι στο κλάμα. Τώρα πας στην κηδεία και είναι όλοι μες στην καλή χαρά. Λογικό είναι που χαιρόμαστε γιατί, έτσι που δουλεύουμε όλοι σαν σκυλιά, μόνο στις κηδείες βλεπόμαστε πια μεταξύ μας.
Δεν είναι σωστό όμως να πηγαίνεις στην κηδεία και να ξεσκίζεσαι στα γέλια και στα ανέκδοτα. Τον νεκρό δεν τον ενοχλούν ιδιαίτερα τα γέλια αλλά δεν είναι σωστό να φεύγει ο άνθρωπος άκλαυτος.
Οπότε, θα μπορούσαμε να ρίχνουμε μερικά δακρυγόνα στις κηδείες –εκεί πάνω από το μνήμα την ώρα που κατεβαίνει η κάσα-, ώστε να βαλαντώνουμε όλοι στο κλάμα και να διατηρήσουμε την κλάψα, τον θρήνο και το μοιρολόι που είναι αναπόσπαστα στοιχεία της λαϊκής μας παράδοσης.
