Ήταν μια υπέροχη χρονιά. Ήταν η χρονιά που σκέφτηκα πως θα πρέπει να διακόψω το blogging για λίγο, ώστε να ασχοληθώ με κάποια παλαιολιθικά μέσα όπως η τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Τελικά, δεν χρειάστηκε να διακόψω το blogging – κατάφερα να τα κάνω όλα. (Η συνέχεια εδώ)Δεν ποστάρω τόσο συχνά όσο πριν –με εξαίρεση τον τελευταίο μήνα που είχα λίγο περισσότερο ελεύθερο χρόνο και ήμουν και στην τσίτα λόγω των γεγονότων- και δεν γράφω πια μεγάλα κείμενα για το μπλογκ, αλλά, περιέργως, το 2008 ήταν η καλύτερη χρονιά για αυτό το μπλογκ από πλευράς αριθμού επισκέψεων και αναγνώσεων.
Βέβαια, συνεχίζω να είμαι μπλόγκερ και να γράφω αυτά που σκέφτομαι εγώ – δεν με ενδιαφέρει να κάνω το μπλογκ μου portal και να «ανεβάζω» σ’ αυτό τα ποσοστά της AGB, τις κυκλοφορίες και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, το νέο γκόμενο της Μόνικα Μπελούτσι, τα συνολάκια που θα φορεθούν φέτος και δεν ξέρω εγώ τι άλλο.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτό δεν θα είχε κανένα νόημα και δεν οδηγεί πουθενά (αν και έχει μεγάλη πλάκα). Είμαι κάθε μέρα πια ανάμεσα σε δημοσιογράφους και ακούω ένα σωρό κουτσομπολιά αλλά τι νόημα έχει να γράφω πράγματα τα οποία με αφήνουν αδιάφορο; Δεν σκοπεύω να κάνω το μπλογκ μου σκουπιδοτενεκέ.
Στο μπλογκ «ανεβάζω» τις δικές μου σκέψεις, βίντεο ή ηχητικά αποσπάσματα στα οποία έχω κάποια συμμετοχή και μια φορά στο τόσο και κάτι που θα μου τραβήξει την προσοχή. Νομίζω πως τα δικά μου κείμενα έκαναν κάποιους ανθρώπους να μου ζητήσουν να συνεργαστούμε - όχι αναδημοσιεύσεις κειμένων άλλων ανθρώπων. Επίσης, τα δικά μου κείμενα μπήκαν σε βιβλία. Για τα δικά μου κείμενα προθυμοποιούνται αρκετοί καλοί άνθρωποι να πληρώσουν ένα σκασμό λεφτά.
Ήταν μια όμορφη χρονιά λοιπόν. Γνώρισα πολύ κόσμο, όλοι υπέκυψαν στη γοητεία μου, είχα πολλές προτάσεις για συνεργασία, νομίζω πως διάλεξα τις καλύτερες, ξεκωλώθηκα στο γράψιμο και τα πέρασα τζάμι.
Ευχαριστώ πάρα πολύ όλους τους αναγνώστες του μπλογκ –σε εσάς οφείλω πολλά από τα ωραία πράγματα που μου έχουν συμβεί- και εύχομαι τη νέα χρονιά να είναι όλα κατά τον πόθον σας.
Το έχω ξαναγράψει: Στη ζωή δεν μετράνε ούτε επιτυχίες, ούτε χρήματα, ούτε τίποτα. Το μόνο που μετράει είναι οι όμορφοι άνθρωποι που γνώρισες. Και σ’ αυτόν τον τομέα έχω μεγάλο ταλέντο – και μεγάλη τύχη.
Καλή χρονιά.
π.
Υ.Γ. Στους πολλούς φίλους που μου ζητούν να γράφω τόσο συχνά όσο τον τελευταίο μήνα, να πω πως το blogging είναι ωραίο αλλά δεν είναι και για να τρελαθούμε κιόλας. Έξω στο δρόμο είναι πιο ωραία. Γνωρίζεις και κόσμο.
Καζαμίας 2009
