Ο πιτσιρίκος έστησε αυτί και σας μεταφέρει τη συζήτηση δυο γυναικών για τα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη.
-Μαρία, πρέπει να αδυνατίσουμε. Ήρθε το καλοκαίρι.
-Ντίνα μου, δεν έφυγε και ποτέ – εδώ κι ένα χρόνο καλοκαίρι έχουμε.
-Ναι, αλλά τώρα θα πρέπει να πάμε στην παραλία.
-Εγώ πήγαινα όλον το χειμώνα που δεν υπήρχε άνθρωπος στην παραλία, τώρα που θα πλακώσει η πλέμπα, λέω να κάνω ένα διάλειμμα.
-Κι εγώ τι θα κάνω με το σωσίβιο γύρω από τη μέση;
-Τι να σου πω; Βάψ' το μπλε με άσπρες ρίγες και θα νομίζουν όλοι πως είναι κανονικό σωσίβιο.
-Και τα πάχη στα μπράτσα;
-Βάψ' τα σαν μπρατσάκια και να λες πως δεν ξέρεις μπάνιο.
-Και τα ψωμάκια στους γοφούς;
-Παρεό.
-Να τα βάψω σαν παρεό;
-Όχι, να φοράς παρεό!
-Με το παρεό θα μπαίνω στη θάλασσα;
-Α, θέλεις να μπαίνεις και στη θάλασσα; Θα κάθεσαι κάτω από την ομπρέλα και θα λες πως έχεις τα ρούχα σου.
-Επί τρεις μήνες;
-Όχι. Κάποια στιγμή θα καταλάβουν όλοι πως δεν μπαίνεις στη θάλασσα λόγω πάχους και θα σταματήσουν να ρωτάνε.
-Θέλω να μπαίνω στη θάλασσα!
-Ωραία, θα πηγαίνεις να βουτάς στις τέσσερις τα ξημερώματα που δεν θα υπάρχει άνθρωπος. Θα 'σαι η βασίλισσα της παραλίας!
-Φοβάμαι.
-Τι φοβάσαι; Η θάλασσα το βράδυ είναι όπως και την ημέρα – μόνο που δεν έχει ήλιο.
-Κι αν πατήσω καναν αχινό, τι θα γίνει;
-Θα τον συνθλίψεις!
-Κι αν πατήσω κανα χταπόδι;
-Τα συλλυπητήριά μου!
-Σε ποιον;
-Στην οικογένειά του χταποδιού.
-Φοβάμαι να πηγαίνω τη νύχτα στη θάλασσα.
-Καλύτερα να φοβάσαι εσύ τη νύχτα, παρά να φοβούνται αυτοί που θα σε βλέπουν τη μέρα.
-Θα έρχεσαι μαζί μου;
-Κι αν με πατήσεις και μένα; Να σου πω, δεν πας καλύτερα για μπάνιο τη μέρα που θα βλέπεις πού πατάς και δεν θα υπάρχει κίνδυνος να σακατέψεις κανέναν; Άλλωστε, «όποιος νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί»!
-Ντρέπομαι να βγω έτσι στην παραλία.
-Γιατί; Οι αδύνατες δεν είναι πια στη μόδα – σε όλες τις παριζιάνικες επιδείξεις μόδας τα μοντέλα ήταν κανονικές γυναίκες.
-Σου μοιάζω για μια κανονική γυναίκα;
-Η αλήθεια είναι πως μοιάζεις σαν δυο κανονικές γυναίκες στριμωγμένες στο σώμα μιας παχιάς γυναίκας.
-Μαρία μου, τι θα κάνω;
-Μια λύση είναι να πηγαίνεις σε παραλίες που θα είναι όλες σαν και
σένα. Θα εντοπίζεις που μαζεύονται όλες οι χοντρές και θα πηγαίνεις ανάμεσά τους. Θα 'στε σαν πίνακας του Botero.
-Άλλη λύση;
-Κοίτα, μπορείς να πλακωθείς στις μπύρες – θα πρηστεί η κοιλιά σου και θα νομίζουν όλοι πως είσαι έγκυος.
-Και πώς θα βρω άντρα;
-Α, θες και άντρα; Ένα –ένα μου τα λες!
-Ε ναι, αν νομίζουν πως είμαι γκαστρωμένη, θα αδιαφορούν.
-Ενώ αν νομίζουν πως είσαι απλά βουβάλα, θα στην πέφτουν δέκα δέκα!
-Όσο να 'ναι, τις σέβονται τις έγκυες.
-Μπα, μην το λες – δεν ξέρεις πόσοι βιτσιόζοι κυκλοφορούν. Τέλος πάντων, αν γνωρίσεις κάποιον που σου αρέσει, θα του λες πως έχεις ανεμογκάστρι.
-Πόσα κιλά μπορώ να χάσω σ' ένα μήνα αν ξεκινήσω δίαιτα σήμερα;
-Δεν μου λες, τη δίαιτα θα την ξεκινήσεις πριν τελειώσεις το ταψί με το παστίτσιο που σαβουρώνεις τόσην ώρα ή μετά;
-Έχω αγχωθεί και τρώω.
-Ενώ πριν, που ήσουν χαλαρή, δεν έτρωγες! Κοίτα, αν ξεκινήσεις δίαιτα σήμερα, το μεθεπόμενο καλοκαίρι, θα είσαι στιλάκι.
-Δεν μπορώ να μείνω δυο χρόνια μακριά από τη θάλασσα.
- Γιατί δεν μπαρκάρεις να τη χορτάσεις; Θα τη σιχαθεί το μάτι σου!
-Θέλω και άντρα!
-Ε, αν είσαι η μόνη γυναίκα μέσα στο βαπόρι, όσο και να προσπαθήσουν να σε αποφύγουν, στο τέλος θα υποκύψουν. Ουρές θα κάνουν έξω από την καμπίνα σου.
-Μαρία, το αποφάσισα.
-Θα μπαρκάρεις;
-Όχι, θα πηγαίνω στη θάλασσα χωρίς να ντρέπομαι για το πάχος μου.
-Μπράβο ρε φιλενάδα – είσαι γενναία. Βάλε μου τώρα και μένα ένα κομμάτι παστίτσιο πριν το ξεκάνεις όλο.
"Ο Φιλελεύθερος" - 03/06/07
