Τετάρτη, Δεκεμβρίου 03, 2008

Τρέξε! Τρέξε! (updated)

Μάγκεςςςςς, έχω λάβει ένα σκασμό μέιλ, οπότε κάνω μια σούμα τις απαντήσεις γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Αυτή η χρονιά είναι πάρα πολύ ωραία –δεν έχω παράπονο- αλλά δεν προλαβαίνω να πάρω ανάσα. Πάμε λοιπόν…


Για τους φίλους που μου γράφουν για νέα μπλογκ, νέα σάιτ, θέματα, παραθέματα κτλ, να πω πως εγώ ένα μπλογκ έχω – δεν έχω το CNN. Ειλικρινά, δεν προλαβαίνω να κάθομαι να «ανεβάζω» όλα αυτά τα πράγματα. Επίσης, νομίζω πως μερικοί φίλοι που παραπονιούνται έχουν υπερεκτιμήσει το μπλογκ μου – σιγά πια το μπλογκ. Για τους φίλους που μου γράφουν ότι άλλοι μπλόγκερ «ανεβάζουν» αυτά που τους στέλνουν, να πω πως κάθε μπλόγκερ έχει διαφορετικές ασχολίες και κάποιοι, προφανώς, έχουν και αρκετό ελεύθερο χρόνο. Επίσης, κάποια μπλογκ είναι ομαδικά, οπότε μοιράζεται η …δουλειά. Τι να κάνω; Να πάρω υπάλληλο να «ανεβάζει» τα ποστ;

Όχι, δεν κάνω το βαρύ πεπόνι με τους δημοσιογράφους που έχουν φτιάξει μπλογκ, αλλά αφενός δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι ίδιοι μεταξύ τους και αφετέρου εμένα δεν με ενόχλησαν ποτέ – ίσα ίσα. Εγώ νομίζω πως κάθε δημοσιογράφος θα έπρεπε να έχει ένα μπλογκ και να ορίζει ο ίδιος τη δουλειά του και την καριέρα του, ανεξάρτητα από το εκάστοτε αφεντικό του – το μπλογκ θα τον βοηθούσε πολύ να το πετύχει αυτό. Τώρα που βρίσκομαι και εργάζομαι ανάμεσα σε δημοσιογράφους καταλαβαίνω και τι αγωνίες περνάνε -και πιστέψτε με δεν είναι καθόλου ευχάριστα τα πράγματα για τους δημοσιογράφους. Για να επιστρέψω στα μπλογκ, να πω πως θεωρώ υποκριτικό να λέγεται ότι τα δημοσιογραφικά μπλογκ είναι χυδαία και τα υπόλοιπα μπλογκ αξιοπρεπή. Οι χυδαιότητες που έχουν γραφτεί στα μπλογκ των πολιτών –στα δικά μας δηλαδή- δεν έχουν προηγούμενο και τα δημοσιογραφικά μπλογκ έχουν πολύ δρόμο μπροστά τους για να φτάσουν σ’ αυτά τα επίπεδα. Να θυμίσω πως, όταν πριν από μερικά χρόνια ένας γνωστός συγγραφέας και διανοούμενος έφτιαξε μπλογκ και άρχισε να επικοινωνεί με όλους εμάς, γράφτηκαν απίστευτες χυδαιότητες εις βάρος του χωρίς λόγο και αιτία – υποθέτω πως το μόνο πρόβλημα ήταν ότι το μπλογκ του ήταν το πιο πετυχημένο. Νομίζω πως τα δημοσιογραφικά μπλογκ ενοχλούν κάποιους γιατί έχουν πολλούς επισκέπτες – μαγκιά τους και μπράβο τους. Αν γνωρίσω προσωπικά κάποιον απ’ αυτούς τους δημοσιογράφους και με ρωτήσει τη γνώμη μου, θα του την πω – μόνο τότε, όμως. Σε κάθε περίπτωση, τα μπλογκ θα προχωρήσουν με πολίτες, με δημοσιογράφους, με συγγραφείς, με πολιτικούς και με όποιον άνθρωπο θέλει να λέει ελεύθερα τη γνώμη του. Επίσης, το βαριέμαι πολύ αυτό το θέμα με τα μπλογκ – η πολλή ανάλυση φέρνει παράλυση.

Για τους φίλους που μου γράφουν «κάνε αυτό» και «γιατί έκανες εκείνο;» και «γιατί πήγες στο ραδιόφωνο;» και «γιατί πήγες στην τηλεόραση;», θέλω να πω πως στη ζωή μου θα κάνω ό,τι θέλω εγώ. Όποιος θέλει να κάνει άλλα πράγματα, ας τα κάνει. Εγώ δεν νιώθω ικανός να δώσω συμβουλές σε κανέναν για το τι θα κάνει στη ζωή του.

Ευχαριστώ για τις προσκλήσεις για θέατρα, εκθέσεις κτλ αλλά δεν έχω χρόνο. Είναι κακό αυτό γιατί όλα αυτά λειτουργούν ως ερεθίσματα για να γράψεις.

Ευχαριστώ για τις προσκλήσεις για αρθρογραφία αλλά δυστυχώς ούτε για αυτό έχω χρόνο – επίσης, δεν με ενδιαφέρει. Το μόνο κείμενο που έγραψα για αυτά τα Χριστούγεννα ήταν για το περιοδικό «Η Φωνή των Ποπολάρων» που εκδίδεται από τα άτομα με αναπηρία που ζουν στη Ζάκυνθο. Αυτοί με ενδιαφέρουν. (Ίσως γράψω κι ένα κείμενο για την Κύπρο, αν προλάβω κι αν μου κάτσει το θέμα.)

Λυπάμαι αλλά δεν με ενδιαφέρει να γράψω Καζαμία για κάποιο άλλο έντυπο – όλοι τώρα θέλουν έναν Καζαμία. Θα γράψω Καζαμία για τη LIFO που με αγαπάει και της χρωστάω πάρα πολλά. Όποιος ενδιαφέρεται ας ζητήσει την άδεια από τους ανθρώπους της LIFO και ας τον αναδημοσιεύσει. Εγώ δεν έχω πρόβλημα.

Δεν με ενδιαφέρει να βραβευτώ από κανέναν και για κανένα λόγο. Δεν έχω καμία σχέση με βραβεύσεις και δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να παρευρεθώ σε τέτοιες εκδηλώσεις. Το μόνο βραβείο είναι η αγάπη του κόσμου! (Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!)

Επίσης, δεν θέλω να δώσω καμία συνέντευξη. Δεν έχω τίποτα να πω και δεν έχω και τίποτα να πουλήσω. Νομίζω πως οι συνεντεύξεις που έκανα τα προηγούμενα χρόνια ήταν πολλές και βαρετές. Φτάνει τώρα.

Ευχαριστώ όλους τους καλούς φίλους για τα μέιλ – ανεξαρτήτως περιεχομένου. Ραντεβού στο σούπερ γουάου πάρτι της LIFO την Παρασκευή.

Αυτά αφορούσαν όσα μέιλ έχω διαβάσει. Γιατί υπάρχουν 565 μέιλ που δεν έχω καταφέρει να τα διαβάσω ακόμα.

update Οι πιο ευγενικές προσκλήσεις που έχω λάβει ήταν από καθηγητές πανεπιστημίων για ομιλίες ή συζητήσεις με τους φοιτητές τους. Είναι δε και επίμονοι - δεν το βάζουν κάτω με τίποτα. Επίσης, συνεχίζουν να έρχονται προκλήσεις από συλλόγους και οργανώσεις για ομιλίες. Ειλικρινά, ευχαριστώ πάρα πολύ αλλά δεν νομίζω ότι έχω κάτι να πω. Δεν είμαι σνομπ - κάθε άλλο μάλιστα- αλλά δεν έχω να προσθέσω κάτι στα ήδη γνωστά σε όλους. Ευχαριστώ και πάλι.