Αγαπητοί αναγνώστες, είστε καριόληδες. Έβλεπα τα απίστευτα στατιστικά του μπλογκ μου για τα δυο κείμενα που αφορούν την Gay Voice (εδώ κι εδώ) και σκεφτόμουν αυτό : είστε καριόληδες. Αυτά θέλετε να διαβάζετε λοιπόν; Γιατί, δεν τα ξέρατε; Εσείς έτσι δεν είστε; Νομίζετε πως είστε καλύτεροι; Είστε αθώοι; Μα γιατί τότε είναι έτσι τα πράγματα γύρω μας; Ποτέ άλλοτε τόσοι πολλοί καλοί μαζεμένοι δεν πέτυχαν ένα τόσο άθλιο αποτέλεσμα.
Αγαπητέ αναγνώστη, πάρ’ το απόφαση : είσαι καριόλης. Όχι, τώρα που διαβάζεις δεν είσαι καριόλης, γιατί ως γνωστόν οι παρόντες εξαιρούνται, αλλά μόλις φύγεις από τη σελίδα θα είσαι απών, και άρα θα είσαι καριόλης. Και οι bloggers είναι καριόληδες. Κι εγώ είμαι – όχι τώρα που το γράφω, γιατί τώρα είμαι παρών και εξαιρούμαι, αλλά μόλις τελειώσω και αποχωρήσω θα είμαι κι εγώ καριόλης. Πάμε λοιπόν – εγώ τους σέβομαι τους καριόληδες, το αναγνωστικό μου κοινό εννοώ. Είναι επειδή σέβομαι τον εαυτό μου…
(Ακολουθεί ένα κείμενο που νομίζω πως έχει ένα μικρό ενδιαφέρον. Ειδικά αν είστε blogger. Εδικά αν δεν έχετε εντελώς χεσμένη την αξιοπρέπειά σας. Μισό λεπτό να το γράψω.)
