Μεγαλώνει η λίστα με τα ονόματα επωνύμων που εμπλέκονται στο σκάνδαλο με τις παράνομες απαλλαγές στράτευσης. Ηθοποιοί, τραγουδιστές, γόνοι επιχειρηματικών οικογενειών και άλλοι παράγοντες του δημόσιου βίου απηλλάγησαν από τη στρατιωτική τους θητεία με πλαστογραφημένες βεβαιώσεις, ενώ εμείς οι πληβείοι στριμωχνόμασταν στα γραφεία στρατολόγησης και παρακαλούσαμε να μας στείλουν όσο πιο μακριά γίνεται – ακόμα και πέρα από τα σύνορα –, για να υπηρετήσουμε και να εκπληρώσουμε το χρέος μας στη μαμά πατρίδα.Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός πως στη χώρα μας οι μόνοι που θέλουν να αποφύγουν τη στρατιωτική θητεία είναι οι καλλιτέχνες, οι δημοσιογράφοι και οι ποδοσφαιριστές. Από την άλλη, ίσως να μην είναι και τόσο περίεργο αφού εμείς, οι απλοί άνθρωποι, επιδιώκουμε διακαώς να πάμε φαντάροι για να γνωρίσουμε κανα τραγουδιστή και να έχουμε μετά να το λέμε στις παρέες μας.
Τι να την κάνεις τη θητεία αν δεν γνωρίσεις κι έναν τραγουδιστή; Πως θα λες μετά στους φίλους σου «έλα μωρέ, με τον Ρέμο καθαρίζαμε τουαλέτες στην αεροπορία»; Λες στη γκόμενα πως ο Ρέμος είναι κολλητός σου, την πας το βράδυ στο κέντρο, πετάς 3000 ευρώ λουλούδια στον Αντώνη –που ανάθεμα κι αν θυμάται ποιος είσαι–, και θαμπώνεται το αθώο θηλυκό από τις υψηλές γνωριμίες σου.
Ποιοι νομίζετε πως είναι όλοι αυτοί που γεμίζουν τα σκυλάδικα και τις μεγάλες πίστες κάθε βράδυ; Κληρούχες των τραγουδιστών από το στρατό είναι. Πώς νομίζετε ότι έκανε καριέρα ο Νταλάρας; Και πάλι, αποτυχημένος είναι. Με τόσο κόσμο που γνώρισε στο στρατό ο Γιώργαρος –παλιά ήταν και πιο μεγάλη η θητεία– θα έπρεπε να έχει κάνει μεγαλύτερη καριέρα κι απ’ τον Μάικλ Τζάκσον.
Και οι τραγουδίστριες, στο στρατό οφείλουν την καριέρα τους. Μπορεί οι ίδιες να μην πήγαν, αλλά πήγαν τ’ αδέλφια τους. Εδώ παίζει το «με τον αδελφό της Άντζελας ήμουν κάθε μέρα αγγαρεία στα μαγειρεία – κολλητοί σού λέω!». Άμα έχει δέκα αδέλφια η τραγουδιάρα, από τρεις χιλιάδες κληρούχες να έχει το καθένα, νάτος ο πλατινένιος δίσκος! Αν ήταν έξυπνοι οι επίδοξοι τραγουδιστές, πρώτα θα έκαναν μια θητεία με 30 μήνες φυλακή και μετά θα έπιαναν μικρόφωνο – εξασφαλισμένο το σουξέ.
Βέβαια, τα θέατρα είναι άδεια – οι ηθοποιοί δεν ελκύουν τους κληρούχες τους. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός πως οι ηθοποιοί είναι πιο απόμακροι. Ο τραγουδιστής θα πιάσει εκεί μια κιθάρα και θα τραγουδήσει το «Βρε μελαχρινάκι, με πότισες φαρμάκι» – ο έρμος ο ηθοποιός τι να κάνει, να παίξει στους άλλους φαντάρους τον μονόλογο του Άμλετ; Θα πέσει φατούρο που θα πάει σύννεφο!
Τώρα, βέβαια, εδώ που τα λέμε, οι τραγουδιστές δεν πρέπει να πηγαίνουν στο στρατό. Αφού όλοι κάνουν θητεία στο λαϊκό τραγούδι. Ούτε οι δημοσιογράφοι πρέπει να πηγαίνουν, μιας και δίνουν καθημερινά τη μάχη της ενημέρωσης. Ούτε εμείς πρέπει να πηγαίνουμε φαντάροι. Να απαλλαγούν όλοι οι Έλληνες από τη στρατιωτική θητεία.
«Και ποιοι να πάνε;» θα μου πείτε. Να πάνε οι αλλοδαποί. Πρώτα να πηγαίνουν οι αλλοδαποί καμιά δεκαριά χρόνια στο στρατό και μετά –αν επιβιώσουν– να τους δίνουμε την ελληνική υπηκοότητα και να επιτρέπουμε στα παιδιά τους να κρατάνε τη σημαία μας στην παρέλαση. Όχι που μου κουβαλήθηκαν εδώ όλες οι φυλές του Ισραήλ και μας βρήκαν βολικούς, και νομίζουν πως γίναμε ίσα κι όμοια. Αγαπάς την Ελλάδα, φίλε μετανάστη; Πρέπει να το αποδείξεις – να πας φαντάρος!
Αυτό το «Έλληνες είναι όσοι μετέχουν της ελληνικής παιδείας» πρέπει να αλλάξει επιτέλους: να γίνει «Έλληνες είναι όσοι μετέχουν της στρατιωτικής θητείας» – εμείς εξαιρούμεθα λόγω ελληνικού DNA που, όπως και να το κάνεις, είναι το καλύτερο στον κόσμο. Η Ελλάδα έχει και πρόβλημα υπογεννητικότητας. Πώς θα λυθεί; Μαντρώνοντας τους Έλληνες στα στρατόπεδα και με τους αλλοδαπούς να αλωνίζουν ελεύθερα με τις Ελληνίδες, μπασταρδεύοντας τη γνησιότητα του έθνους μας;
Πάντως, όπως ακούς τους παρουσιαστές των δελτίων ειδήσεων να κατακεραυνώνουν όσους πήραν παράνομα απαλλαγή, έχεις την εντύπωση πως υπηρέτησαν όλοι τους στις ειδικές δυνάμεις. Κομάντος κανονικοί.
Εκείνος ο Χατζηνικολάου, όπου νάναι, θα βγαίνει στο γυαλί με φούμο στο πρόσωπο και μαχαίρι στα δόντια. Στρατόκαυλος ο Νικόλας! Όταν έκανε τη θητεία του, οι Τούρκοι ήταν όλοι Παναγίες! Ούτε παραβιάσεις, ούτε μαγκιές. Είχαν κλάσει μαλλί!
Τέρμα, αν θέλουμε ειρήνη στο Αιγαίο, πρέπει να μονιμοποιήσουμε στο στρατό τον Τράγκα και τον Κακαουνάκη – φύλλο δε θα κουνιέται. Αν κάνουμε αρχιστράτηγο τον Ευαγγελάτο, ε, τότε θα πάρουμε και την Πόλη! Θα μας την δώσουν οι Τούρκοι από μόνοι τους.
Μύτη δεν θ’ ανοίξει.
Έτσι όπως μιλάνε για το στρατό στα παράθυρα, νομίζεις πως σε λίγο θ’ ανάψουν τσιγαράκι και θ’ αρχίσουν να μιλάνε για τις γκομενίτσες με τις οποίες τραβιόντουσαν όταν υπηρετούσαν. Αν βάλουν και κράνη και παλάσκες, θα νομίζεις πως βλέπεις ΥΕΝΕΔ. Το γλυκό πουλί της χούντας λείπει μόνο.
Σε λίγο θα βγάλουν οι παρουσιαστές τα G3 στο στούντιο, θα δέσουν τα μάτια τους και θα διαγωνιστούν στο ποιος θα λύσει πιο γρήγορα το όπλο του. Σε περίπτωση ισοπαλίας, θα τις βγάλουν έξω να τις μετρήσουν.
Εκείνη η φουκαριάρα η Τρέμη αισθάνεται μειονεκτικά που δεν έχει υπηρετήσει αλλά, αν συνεχιστεί για λίγο καιρό ακόμα αυτή η ιστορία, τη βλέπω να βγαίνει στο δελτίο ως «Υπολοχαγός Νατάσα».
Δεν σε προσλαμβάνουν πια σε τηλεοπτικό κανάλι αν δεν έχεις κάνει σκοπιά στα σύνορα. Ο ΑΝΤ1, σου λέει, απομάκρυνε την Έλλη Στάη όχι γιατί δεν τα εύρισκε με τον Ευαγγελάτο, αλλά γιατί ήταν Ι5 – είχε πλατυποδία και δεν της έμπαιναν οι αρβύλες.
Από τις πολύ ευχάριστες στιγμές αυτής της υπόθεσης ήταν η είδηση πως υπήρξαν περιπτώσεις νέων οι οποίοι, για να αποφύγουν τη στράτευση, έφτασαν στο σημείο να δηλώσουν πως είναι δόκιμοι μοναχοί. Παλαιότερα, αρκετοί νέοι παρουσιάζονταν στα κέντρα κατάταξης ντυμένοι με γυναικεία ρούχα και ψηλοτάκουνα για να πάρουν απολυτήριο. Σήμερα καταφεύγουν στα ράσα, και αυτή είναι μια πολύ θετική εξέλιξη, αφού είναι ολοφάνερο πως, στα μάτια της κοινής γνώμης, η ιδιότητα του μοναχού έχει ταυτιστεί πια απόλυτα με αυτή του τραβεστί.
Η κυβέρνηση εξετάζει τώρα σοβαρά το ενδεχόμενο αύξησης της στρατιωτικής θητείας, και όσοι στρατιωτικοί εμπλέκονται στις παράνομες απαλλαγές τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση, αφού οι τιμές θα ανέβουν σίγουρα. Άλλο ποσό πληρώνει ο εφοπλιστής για να μην πάει ο γιόκας του φαντάρος για δώδεκα μήνες κι άλλο για είκοσι.
Εν έτει 2007, οι Έλληνες ζητούν περισσότερη αστυνόμευση και αναπολούν τη στρατιωτική τους θητεία. Καλοί πολίτες!
Αγαπητοί αναγνώστες, όπως θα έχετε διαπιστώσει, είμαι χαζοχαρούμενος, αλλά αυτό το θέμα είναι πολύ σοβαρό. Υπάρχουν άνθρωποι που έχυσαν το αίμα τους για την πατρίδα και άλλοι που σκοτώθηκαν σε δυστυχήματα κατά τη διάρκεια της θητείας τους ή έμειναν ανάπηροι. Σε όλους αυτούς, οι όμορφοι στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου:
Μην ακούς τους άκαπνους και τους βολεμένους
τους καλούς, τους έξυπνους, τους προσκυνημένους.
Φτάνουν πια τα ψέματα και τα παραμύθια
άκου από μένανε την πικρή αλήθεια.
Όσοι αξίζαν για κρεμάλα
στα ψηλά και στα μεγάλα.
Κι οι λεβέντες και οι άντρες
μ’ αίμα βάψανε τις μάντρες.
Αγαπητά μέλη του "Επαναστατικού Αγώνα", το κείμενο αυτό γράφτηκε για τη
LiFO
