Η μητέρα μου έχει ένα πρόβλημα με τους κομμουνιστές. Χρόνια τώρα. Δεν έχει να κάνει με την κομμουνιστική θεωρία και την πάλη των τάξεων. Καθόλου. Έχει να κάνει με τη συμπεριφορά των ανθρώπων που γνωρίζει προσωπικά και είναι κομμουνιστές. Ιδίως, με τους γείτονες. Δεν την πειράζει να είναι ο άλλος κομμουνιστής σε άλλη γειτονιά ή σε άλλη χώρα – αν, όμως, μένει στην ίδια πολυκατοικία με τη μάνα μου, θα υποστεί, οπωσδήποτε, την αδέκαστη κριτική της.Δεν ξέρω πως ξεκίνησε αυτό. Η μαμά με τον κομμουνισμό καμία σχέση – νεοδημοκράτισσα του κερατά. Έχει διαβάσει όλα τα βιβλία μου – και τον «Μεγάλο Ανατολικό» -, αλλά το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» ούτε που το άνοιξε. Μια μέρα εκεί που καθόμασταν μου λέει ξαφνικά και γεμάτη αηδία:
-Ο Παπαμαντζίβελος κερατώνει τη γυναίκα του. Σα δεν ντρέπεται, και είναι και κομμουνιστής!
-Γιατί ρε μάνα; Οι κομμουνιστές δεν απατάνε τις γυναίκες τους;
-Όχι!
-Πού το γράφει αυτό ρε μάνα; Εγώ δεν το έχω διαβάσει.
-Ο πατέρας μου ήταν κομμουνιστής και δεν απατούσε τη μητέρα μου.
-Μαμά, πας καλά; Ο παππούς δεν απατούσε τη γιαγιά; Παράλληλη οικογένεια είχε! Έχεις άλλα τρία αδέλφια στη Βουλγαρία!
-Θα με πεθάνεις εσύ!
-Εγώ θα σε πεθάνω ρε μάνα; Δεν έλεγε στη γιαγιά πως πάει για δουλειές του Κόμματος στη Σόφια και είχε παντρευτεί τη Μπογκντάνα που ήταν κι αντιδραστικιά; Εσύ μου τα ‘χεις πει!
-Μπορεί να το έκανε για να τη φέρει στον ίσιο δρόμο! Άλλα εκείνα τα χρόνια!
-Και καλά η Μπογκντάνα! Τη Βενετοπούλου, τη γυναίκα του εργοστασιάρχη, ήθελε να τη φέρει στον ίσιο δρόμο κι αυτή;
-Αυτή του κουνιότανε πολλά χρόνια!
-Και μετά της κουνήθηκε κι αυτός!
-Πως μιλάς έτσι για τον παππού σου;
-Εσύ τον ανέφερες τον παππού, όχι εγώ! Την Πετροπούλου την ξέχασες; Πέντε χρόνια -τραβιόταν μαζί της!
-Ναι, αλλά τότε ο άντρας της Πετροπούλου ήταν στη Μακρόνησο!
-Ναι, ο άντρας της ήταν στη Μακρόνησο, κι ο παππούς τον αντικαθιστούσε για να μην πάει η γυναίκα του με κανέναν καπιταλιστή! Τι λες ρε μάνα;
-Τουλάχιστον η Πετροπούλου ήταν της ιδίας ιδεολογίας. Δεν πιάνεται!
-Δηλαδή, ο Παπαμαντζίβελος τραβιέται με καμιά φιλελεύθερη;
-Δεν ξέρω!
-Να τον ρωτήσεις! Πες του «κύριε Παπαμαντζίβελε η ερωμένη σας είναι της μαρξιστικής ή της κεϋνσιανής θεωρίας;». Και μετά να τον κρίνεις!
Έχουμε κάνει πολλούς τέτοιους διάλογους με τη μητέρα μου. Συγχωρεί στους πάντες τα πάντα. Στους κομμουνιστές τίποτα. Μπορεί να ακούσει πως κάποιος βίασε πέντε και σκότωσε δεκαπέντε. Αυτουνού κάποια δικαιολογία θα του βρει – αρκεί να μην είναι κομμουνιστής. Αν ακούσει, όμως, πως ένας κομμουνιστής πέρασε με κόκκινο, αρχίζει αμέσως η δίκη του.
Την προηγούμενη Κυριακή, πέρασα να τη δω. Είχε μόλις γυρίσει από την εκκλησία. Εκεί που πίναμε καφέ, γυρνάει και μου λέει: «Ήταν και η Δεσποτίδου στην εκκλησία». Ε, δεν κρατήθηκα: «Σα δεν ντρέπεται κι είναι και κομμουνίστρια!».
Αυτό είναι ένα μικρό απόσπασμα από ένα αρκετά μεγάλο κείμενο – εγώ λέω «επιθεωρησιακό». Κανονικά, είναι μονόλογος αλλά του έκανα μια ...διασκευή για μπλογκ.
Αγαπητά μέλη του «Επαναστατικού Αγώνα», έχω τη χαρά να σας παραθέσω κάποια από τα μπλογκ που έχουν δημιουργηθεί από συμπατριώτες μου στη Ζάκυνθο αλλά και από έξυπνους ανθρώπους που επέλεξαν αυτό το ονειρεμένο νησί για να περάσουν μια υπέροχη ζωή.
Χωραΐτης
Hungry For Life
Ονειρομαγειρέματα με θέα
Μπάμπης Πυλαρινός
Βασιλικός κι α μαραθεί τη μυρωδιά την έχει
Και βέβαια, η μία και μοναδική Dana Semitecolo!
Είμαι σίγουρος πως έχω ξεχάσει κάποιους. Οι κυρίες και οι κύριοι, που κατάγονται από τη Ζάκυνθο, ή διαμένουν εκεί, κι έχουν μπλογκ, παρακαλούνται να με ενημερώσουν με ένα mail. Ευχαριστώ.
