Θυμάμαι το ’57 που ήμουν με τη Μελίνα, τον Τζούλι και τον Καζαντζάκη στις Κάνες για την πρεμιέρα της ταινίας «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» (Celui qui doit mourir). Ο Καζαντζάκης δεν ήταν καθόλου καλά («έφυγε» μερικούς μήνες αργότερα) κι έμεινε με την Ελένη στο ξενοδοχείο, ο Τζούλι είχε ραντεβού με Αμερικανούς παραγωγούς για τη διανομή της ταινίας, κι έτσι βρεθήκαμε με τη Μελίνα στο μπαρ του Carlton. Τα Kir Royal διαδέχονταν το ένα το άλλο και η Μελίνα μου διηγήθηκε ένα πολύ αστείο περιστατικό που είχε συμβεί το 1949 στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, όταν υποδυόταν την Μπλανς Ντιμπουά στο «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τένεσι Ουίλιαμς.
Η παράσταση κόντευε να τελειώσει και η ηθοποιός που υποδυόταν τη νοσοκόμα που εμφανίζεται με το γιατρό στην τελευταία σκηνή της ταινίας, για να πάρουν τη Μπλανς, δεν είχε πάει στο θέατρο. Δύσκολα χρόνια τότε (εμφύλιος κι αναταραχές) και δεν ήταν σπάνιο να απουσιάζουν κάποιοι ηθοποιοί από κάποια παράσταση για διάφορους λόγους. Ο Κουν δεν ήξερε τι να κάνει. Ανάμεσα στους θεατές διέκρινε την Κυβέλη να παρακολουθεί την παράσταση και έστειλε κάποιον να τη φωνάξει. Της εξήγησε την κατάσταση και της ζήτησε να παίξει αυτή το ρόλο. Φυσικά η Κυβέλη ήταν πασίγνωστη ηθοποιός, αλλά και σύζυγος του Γεωργίου Παπανδρέου, και το κοινό θα έμενε έκπληκτο αν την αντίκριζε να παίζει το ρόλο της κομπάρσου. Η Κυβέλη δέχτηκε για να διευκολύνει τον Κουν, αλλά δεν είχε τι να φορέσει γιατί το κοστούμι της άλλης ηθοποιού δεν ήταν στα μέτρα της. Άλλη η μόδα στην Αθήνα της δεκαετίας του ’40 κι άλλες οι ενδυματολογικές απαιτήσεις της νοσοκόμας στον αμερικάνικο νότο. Αποφάσισαν να βγει στη σκηνή με τα ρούχα που φορούσε. Ο Κουν της εξήγησε πως έπρεπε να πλησιάσει τη Μελίνα –Μπλανς, να πιάσει τα χέρια της και να πει : «Τα νύχια της είναι πολύ μακριά. Θέλουν κόψιμο». Η Κυβέλη βγήκε στη σκηνή και οι ηθοποιοί που έπαιζαν (Μελίνα –Μπλανς, Βασίλης Διαμαντόπουλος – Στάνλεϊ, Τώνια Κάραλη- Στέλλα), δεν πίστευαν στα μάτια τους, όταν την είδαν μπροστά τους γιατί κανείς δεν τους είχε ειδοποιήσει για την αντικατάσταση. Το κοινό φυσικά την αναγνώρισε αμέσως κι άρχισε το σούσουρο. Η Κυβέλη απτόητη πλησίασε την εμβρόντητη Μελίνα, της έπιασε το χέρι και είπε : «Τα χέρια της είναι πολύ μακριά. Θέλουν κόψιμο». Χωρίς να έχει καταλάβει τι είπε, έκανε μια απότομη στροφή και με το φουρό φόρεμά της έφερε κάτω το σκηνικό. Φυσικά η παράσταση διακόπηκε σε αυτό το σημείο, αφού θεατές και ηθοποιοί ξέσπασαν σε ουρανομήκη γέλια και χτυπιόντουσαν μεταξύ τους.. Η Μελίνα γελούσε μια βδομάδα και μετά έπεσε σε μελαγχολία.
(Αυτά πάω και θυμάμαι ο μπόμπιρας, από τα οκτώ χρόνια που έχω ζήσει σκόρπια μέσα στους αιώνες, και μου ήρθε στο μυαλό ακόμα ένας σπουδαίος άνθρωπος. Αν δεν έχετε αγαπήσει ποτέ στη ζωή σας μην πατήσετε εδώ.)
