Χτες οι επισκέπτες του ιστολογίου μου έφτασαν τους 551 (μέσα σε μια μέρα). Αντί να είμαι χαρούμενος είμαι πολύ στενοχωρημένος. Οι ευθύνες είναι πολύ μεγάλες για τους παιδικούς μου ώμους. Και να φανταστείτε πως τα καλά κείμενα δεν τα "ανεβάζω" - άλλα τα πουλάω για να ενισχύσω το Κόμμα κι άλλα τα χαρίζω σε πολύτεκνους δημοσιογράφους με έλλειμμα έμπνευσης για να ζήσουν τις οικογένειές τους.
Αγαπητοί ...συνιστολόγοι, νομίζω πως σας απέδειξα πως τα πράγματα μπορούν να γίνουν όπως τα θέλουμε, αρκεί να έχουμε λίγο κέφι. Ο "πιτσιρίκος" ουσιαστικά είναι δεν είναι υπόθεση δυο μηνών. Θα ενώσουμε λοιπόν τις δυνάμεις μας για να κάνουμε το super blog που θα αφήσει εποχή και θα ταρακουνήσει τη στέρεα ηλιθιότητα που μας περιβάλλει ή θα καθόμαστε να συζητάμε σαν κλαψομούνες τι έγραψε ο ένας και ο άλλος; Ας με ενημερώσει κάποιος παρακαλώ. Αν είναι να μην κάνουμε τίποτα, καλύτερα να ενδώσω σε μια ωραιότατη πρόταση που έχω και να γίνω κι εγώ ένας μαλάκας όπως τόσοι και τόσοι άλλοι. Πάντα όμως θα με τρώει το γαμώτο. Ευχαριστώ.
